Batuhan (@baduman.b)

Batuhan (@baduman.b)

open.spotify.com/user/h6s3eemjx02aq4myfm0bei9kt?si=6I6h67iOSS6FjKq_ZDboTg&utm_source

Joined at November 2020

101 Followers 49 Following

Follow Message Statistics

Post

223

Movie

130

Serie

Book

baduman.b 9 months ago

Twin Peaks

David Lynch

2 Gönderi

***Uzun zaman sonra konusuna ve içeriğine değindiğim bir yorum yazdım yorumlar kısmına. İlginizi çekerse onu da okuyun. Benim için hayatımdaki en ama en iyi dizidir kendileri. David Lynch ise zevklerime dokunan ve yine benim için en iyi yönetmen ve senaryo…devamı

baduman.b 1 week ago

Mushishi

Hiroshi Nagahama

4 Gönderi

Başlamam ve bitirmem gerçekten uzun sürmemiş olsa da hissettirdiği tüm o duygu ve düşünceleri düşününce içine bir ömür sığabileceğine eminim. Baştan sona böyle bir anime. Genel olarak anlattığı şey eski japon masallarındaki öğeleri, doğaüstü kavramlar ve kavramalar ile birleştirerek fantastik…devamıBaşlamam ve bitirmem gerçekten uzun sürmemiş olsa da hissettirdiği tüm o duygu ve düşünceleri düşününce içine bir ömür sığabileceğine eminim. Baştan sona böyle bir anime. Genel olarak anlattığı şey eski japon masallarındaki öğeleri, doğaüstü kavramlar ve kavramalar ile birleştirerek fantastik bir macera içinde bizlere göstermek. Ama bunu anlatma şekli, dil ve çerçeve bakımından kullandığı bu özgün anlatısı eşsiz bir şey yapıyor kendisini. İnsanı insandan daha insancıl bir şekilde anlatıyor. Her bir bölümü bir başka yaşam içeriyor ve her bir yaşam ise bambaşka duyguları barındırıyor. Bazen içinde barındırdığı suçlar ve pişmanlıklar yüzünden yamacında yaşadıkları o dağ eteklerinde bitkiye dönüşmekte olan insanları görüyoruz bazen de bir yağmur damlasının yolculuğunu izleyen bir yaşamı. Önce doğuyor sonra akıntıyla birleşiyor ardından yükseliyor ve tekrardan başka bir yerde tekrardan doğuyor. Döngüler görüyoruz aynı hayatı defalarca yaşayan kişileri. İşin ilginci bunu kendi istekleriyle yaptıklarına da şahit oluyoruz. Tek bir kişiyi, tek bir saniye daha görebilmek için aynı yaşamı tekrar tekrar yaşamak istiyorlar ve geçen o sonsuzluğun her bir zerresini hissedip bunun farkında oldukları halde. Ama yine de o kişiyi tek bir saniye daha görebilmek için bu ödediği bedeli önemsiz sayabildiklerini görüyoruz. Mutsuz bir evliliğin ve peşinde getirdiği sevgisizliğin yeni doğmuş o yaşam parçasına nasıl da üzücü bir şekilde aktığını görüyoruz. Sevdiği kişiyle tekrar buluşabilmek için bedenini ruhsuz bir kabuğa çeviren insanları da görüyoruz. Biz pek çok şey görüyoruz da asıl olan şey eninde sonunda bu gördüğümüz tonlarca yaşamın içlerinden en az birisini de yaşıyor oluşumuz. Bu yüzden de düşüncelere daldırıyor insanı ister istemez. Normalde düşünmediğiniz daha doğrusu dikkat etmediğiniz için düşünmediğiniz o şeyler hakkında daha bir farkında oldurtuyor. Bu anime tek bir şey yapmıyor. Farklı farklı şeyleri tonlarca kez yapıyor. Bu da sanırsam onu özel kılıyor. İzlerken sıkılabilinecek bir anime. Zaten yukarıda da bahsettiğim şeyleri herkes de kaldıramaz. O yüzden içinde bulunduğunuz bu yaşamda karşınıza bir yol ayrımında çıkarsa izlemeniz gerektiğini düşünüyorum.

baduman.b 3 months ago

Better Call Saul

Vince Gilligan

75 Gönderi

Vince Gilligan. Bir adam geliyor ve bir dizi yapmak istiyor. Sezon sayısı bile belli. Dizinin hikayesini de önceden kurgulamış. Oyuncular seçiliyor. Her şey hazırlanıyor. Çekimler başlıyor. Seçilen oyuncular düşündüğünden daha iyi bir şekilde rollere yakıştığı için hikaye üzerinde oynamalar yapıyor…devamıVince Gilligan. Bir adam geliyor ve bir dizi yapmak istiyor. Sezon sayısı bile belli. Dizinin hikayesini de önceden kurgulamış. Oyuncular seçiliyor. Her şey hazırlanıyor. Çekimler başlıyor. Seçilen oyuncular düşündüğünden daha iyi bir şekilde rollere yakıştığı için hikaye üzerinde oynamalar yapıyor ve ilk sezonu bitiriyor. Ardından ikinci sezon geliyor dizi tamamlanmadan sona ersin mi diyorlar reytingler düşündükleri gibi olmamış oluyor. Ama sezon yayınlanıyor. Yine aynı olay. Eklenen oyuncular rollerdeki performanslarıyla parlıyorlar. Hikaye üzerinde can alıcı değişiklikler yapılıyor. Müzikleri bile şahane seçiyorlar. Ve sonra yükselmeye başlıyor. Ardından gelen 3 sezon boyunca dizi çizgisini asla bozmuyor. Finali iyi yapamayacaklar diyorlar bana sorarsanız gelmiş geçmiş en güzel dizi finalini yapıyorlar. Dizinin son 7 bölümü ortalama 9.9 IMDb puanı alıyor hatta içerisindeki bir bölüm 10.0 alarak tarihteki ilk tam puan alan dizi bölümü oluyor. Ve işte final böyle geliyor. Ardından ise sıra bu dizi yani Better Call Saul'a geliyor. Vince Gilligan zaten yaptığı diziyle Emmy ödüllerini silip süpürmüş başka başka tüm ödülleri toplamış kendini kanıtlamış hatta kanıtlamış demem hakaret olur şov yapmış kısaca. İnternet üzerinde dizide gizlenen tonlarca farklı detay, alt metin, arka plan hikayesi ve hatta müziklerin sözlerinde yatan anlamlar bile insanlar tarafından analizlere ayrılıyor didik didik ediliyor yani anlayacağınız. (Hatta içerisindeki bir müzik -2. Sezonda bir bölümün sonunda yayınlanıyor- sözleri 2. Sezonda dahil olmak üzere tüm diziyi benzetmeler ve imgelemelerle özetleyip size her şeyi anlatıyor. Dizinin finalinde ne olacağını bile söylüyor. Siz ise bunu diziyi bitirdikten sonra fark ediyorsunuz. Müziği tekrar dinleyip sözlerine dikkat ettiğinizde her şey, her bir detay orada aslında. Size çok önceden söylenmiş.) Ardından ise işte bu diziyi yapmak istiyor. İnsanlar Breaking Bad dizisinin finalinin mükemmelliğinden ve dizinin tamamına baktıklarında gerçekten de o zamana kadar çıkmış en iyi yapım listesine baştan sokulabileceğine inanıyorlar zaten. Yani hiçbir sorun yok aslında bu dizinin çıkmasında genel kanaat bu yönde. Vince Gilligan ve onun ekibine güven tam. Ve işte sonrasında bu diziyi yapıyor. Karakter derinlikleri, hikaye kurgusu, geçmiş-gelecek çizelgesi, göndermeler, Breaking Bad dizisine referanslar ve bağlantılar her şeyiyle benim için bu dizi gerçekten en iyi dizi. Bunu diyebiliyorum çünkü bunu diyebilecek kadar çok bu diziyi izledim ve özümsedim. Hatta iki diziyi beraberinde izledim. Defalarca. Sıkılmadan hatta utanmadan desem daha doğru olur çünkü bu diziyi ilk bitirdiğimde (yani daha son sezon çıkmamıştı ama) açıp Breaking Bad'e tekrardan başladım. Onu bitirdim ve neden olmasın ki yani dedim ne kaybedebilirim ki deyip daha dikkatli izleyip notlar alarak izleyeyim üstüne saatlerce düşüneyim dedim ve tekrar bu diziye döndüm. Gerçekten inanın bana işin içinden bir noktada çıkamadım ya. Tekrar tekrar izlemek biri bitince hemen diğeri o da bitince geri dön onu izle. Gelmiyor bir türlü şu doyum noktası ya. Olmuyor yani. Gidip arkadaşlarımı ikna ediyorum onlara izletmek adı altında tekrar izliyorum bu iki diziyi. Yemin ederim her defasında daha farklı detaylar buluyorum ki zaten ikinci kez Better Call Saul izlerken o kadar detay ve gönderme bulduğumdan not tutmanın bile mantıksız olduğunu fark edip bırakmıştım. Yani bitmiyor. Delirirsiniz yani ya. Takıntılı iseniz gerçekten bu dizilere çok fazla şeyinizi gömersiniz. Neyse genel olarak diziyi özetlemek gerekirse hiç izlemeyenlere Bu dizi aslında Breaking Bad'in spin-off dedikleri yani kısaca yan dizisi olarak başlayıp öncelikle küçük küçük referanslar verip ardından kendisi için tamamen referans alan bir dizi olması noktasına evrilmiş bir dizidir. Yan dizi demek doğru değil ve değildir zaten. Bu bir evren. Ve bu evrende zaman dilimi konusunda biraz daha geçmişi anlatan bir zaman diliminde geçmekte. Günün sonunda yani son sezonda Breaking Bad'in zaman çizgisine bağlanıp ardından ise onun ötesine geçiyor. Yani geçmiş, şimdi ve geleceği içerisinde barındırıyor. Karakterler bir önceki diziden bildiğimiz karakterler ve bambaşka karakterler olmak üzere ikiye ayrılıyor. Şey diye düşünebilirsiniz bu dizi varolan karakterlere odaklanıyor ve onları derinleştiriyor herhalde. Yani bunu düşünebilirsiniz. Bu hem doğru hem de biraz eksik bir düşünce olur. Evet önceki karakterleri derinleştiriyor bunu yaparken size zaten gelecekteki hallerini vermiş yani dönüştükleri kişileri biliyorsunuz yani elinizde bir karakter şemasının sonu var. Eninde sonunda ona dönüşecekler evet ama bu nasıl olacak ya da acaba dönüştükleri karakterler gerçekten oldukları kişiler mi yoksa üstlerine geçirdikleri başka bir perdeden mi ibaretler? Bu kadar fazla dala ayrılabiliyor çünkü gerçekten de bu kadar fazla örneğe sahip bu diziler ya. Size kendi evreni içerisinde al abicim bu şu dizideki karakterler ve onların karakter dönüşümleri, al şimdi şunu bu da aynı konumda olan başka bir karakterin aynı yollardan geçip bambaşka bir karakter şeması oluşturduğu bir başka kişilik. Al bunları bir güzel karşılaştır. Ya şey gibi bu evren tamamen bir oyuncak. Al istediğin gibi boz, kır, düzelt, inşaa et ve şekillendir kafana göre takıl gibi bir şey yani ya. Olanaklar ve olasılıklar sonsuz. Yani bilmiyorum yetmeyecek gibi geliyor bana yani harcadığım ve harcayacağım zaman. Bitmiyor bir türlü benim için bir rutin oldu. Delisi oldum yani ya. Neyse neyse konuya geri dönüyorum. Geçmişi anlatıyor evet çoğunlukla orada geçiyor. Ama Breaking Bad'le aynı konuda demek de yanlış. Hatta kategorize edip türlerine ayırsak Better Call Saul avukatlık dizisi hatta bir intikam dizisi diyebiliriz. Breaking bad içinse bir uyuşturucu üreticisi ve satıcısının gelişimi ve büyümesi diyebiliriz. Ortak türleri var tabii. Suç dizisi ikisi de. Yani genel olarak bunları söyleyebiliriz. Ama asla aynı türde diyemeyiz. Bambaşka diziler. O yüzden de insanlar bu diziyi izlerken beklediklerini bulamıyorlar maalesef. Çok üzücü ve acınası bir durum. Kusura bakmayın ama koskoca Breaking Bad'i yapan bir adam gelip de aynı diziyi mi yapsın. Yani bu diziye nasıl yanlış bir beklentiyle başlanıyor aklım almıyor. Her bir bölümü aksiyon içermiyor. Hatta çoğu bölümü durağan evet ama derinlemesine baktığında eksiksiz bir yapbozun binlerce parçasından birisi. Bunlar birleşip tam bir eser ortaya çıktığında anlaşılan bir şey. Yani bilmiyorum ama yorumlarını okuduğumda bunu yazanları gördüğüm için belirtmek istedim. Gereksiz ve aptalca geliyor bana bu düşünce şekli. Bu diziler koskocaman bir evrenin parçaları yani ikisi birleşip tek bir dizi oluyor aslında. Birbirine her bir açıdan bağlılar. Siz dizileri bitirince geriye dönüp baktığınızda ama şunu açıklamadılar diyemiyorsunuz. Çünkü her şey açıklanmış. Her şey belli. Her bir detay ve her bir sebep belli. Tam bir bütün bu dizi. Benim içinse daha çok etkilendiğim daha çok içselleştirip onu takıntı haline getirdiğim bir dizi Better Call Saul. Popüler kültürün asla bulaşmaması gerektiğini düşünüyorum. Zaten aranılan popüler kültür bu dizide yok. İnsanlar bu dizi ile her bölümü ayrı koşuşturma olan tek düze dizileri karşılaştırıyor ve ona göre bu dizilere abartılmış diyorlar. Bende şunu diyorum hadi oradan arkadaşlar. Gidin başka dizileri izleyin lütfen bulaşmayın. Adı üstünde tam bir evren olan bu diziyi lütfen kirletmeyin. Size uygun değil izlemeyin. Size layık değilmiş demek ki. Daha da neyse diyip devam edeceğim evet işte böyle yani. Bu dizi eşittir her şeydir benim için. Hatta daha da ileriye gidip normalde aradığım her şeydir denilen bir kavram var. Bu dizi için şunu söyleyebilirim artık aradığım her şey derken bu dizinin bana verdiği skalayı kullanıyorum. Benim için aradığım her şey Better Call Saul dizisi gibi bir şey olması. Bu yani. Bu dizinin de finali mükemmel. Tam anlamıyla bir final. Tam anlamıyla bitiyor geride bir şey kalmıyor. Bittiği zaman boşlukta yüzüp artık hayatta yapacak bir şeyim kalmadı hissiyatina erişiyorsunuz. Yapacak bir şeyi ise size al baştan izle belli bir süre daha sana süre versinle karşılıyor oluyorsunuz. Daha çok konuyu anlatmak isterdim de yani hiç içimden gelmiyor. Konusu bir dizi olması. Hatta en iyisi olması. Umursamayın ve izleyin. Bitirin. Ardından sizde de bu hisler oluşsun. Daha fazla detaya gerek yok. Sadece artık açıp izleyin yani bu diziyi izlemenin zamanı geldi de geçiyor. Ben bile 2014'ten beri izlediğim bu dizi evreninin içinde hala daha çok yolum varmiş gibi hissediyorum. Geç olmadan başlayın.

baduman.b 3 months ago

Heike monogatari

Hideo Furukawa

2 Gönderi

Heike Monogatari aslında Genpei boylarının 800 yıl önceki savaşlarını anlatan bir tarih temalı anime dizisidir. Olan olaylar daha doğrusu sonuçlar gerçeğin birebir aynısı olmasına rağmen işlenişi ve türü bu anime dizisini yapan Science Saru animasyon stüdyosunun el atmasıyla da hafif…devamıHeike Monogatari aslında Genpei boylarının 800 yıl önceki savaşlarını anlatan bir tarih temalı anime dizisidir. Olan olaylar daha doğrusu sonuçlar gerçeğin birebir aynısı olmasına rağmen işlenişi ve türü bu anime dizisini yapan Science Saru animasyon stüdyosunun el atmasıyla da hafif bir fantastik ton ile sunulmuş. Öncelikle ben tüm Science Saru yapımlarını izlemeye ve onları özümsemeye yemin ettiğim için ve bu da nereden baksanız izlediğim yapımlar arasında artık 9. Yapım olduğu içinde stüdyonun ve arkasındaki yapımcı ekibin hayal gücünün etkisini ve gücünü çok iyi bildiğim söylenebilir. Yani ben kendime bunu söyleyebilirim. O yüzdendir ki ne ile karşılaşacağımı biliyordum diyerek burada belirtmeyi çok isterdim ama bilmiyormuşum. Yine ve yeniden nasıl yaptıklarını bilmiyorum ama tekrardan bambaşka bir eser yapmayı başarmışlar. Ulan diyorum bazen bu kadar çok yapım yapmanıza rağmen nasıl yenilikçi olabiliyorsunuz. Nasıl bu kadar iyi hikaye anlatmayı başarabiliyorsunuz. Gerçekten ama gerçekten hayret edilecek bir mesele ya. Hikayemiz ve onun anlatılış şekli olabildiğince basit olmasına rağmen o atmosfer, renkler, müzikler ve çizimler öylesine kendisine özgü bir şey ki izlerken büyüleniyorsunuz. 11 bölüm çok az geliyor. Bitiyor ve gidiyor. Damakta iyi pişmiş lezzetli bir yemek tadı bırakıyor. Tam yerinde ve tam kıvamında. Tam olması gerektiği gibi. Biraz da hikayesinden bahsetmek istiyorum. Animemiz kısaca 800 yıl öncesinin asyasında geçmekte ve kraliyet ile onun altında barınan silah ve bürokrasi gücü olarak da geçen Heike soyunu anlatıyor. Kraliyet en başlarda Heike soyunu birnevi kirli işlerini yaptırdığı hatta hükmünde bulunduğu soylu olmayan halkı zorla boyunduruğunda ve isyan etmeden yönetmek için kullanıyor. Heike kralliyetin bu işlerini yaparken de soy olarak güçlü evlilikler yapıp klanlarını güçlendirirken bir noktada öyle bir aşamaya geliyorlar ki kralliyet için hak iddia etmeye başlıyorlar. Çünkü aileler artık birleşmiş durumda. Kralliyet ailesi ile de yapılan evlilikler sonucu bu iki ailenin ortak bir varisi olmuş bunun gücüyle de Heike'nin taht yolculuğunda hak iddia etme aşaması gelmiştir. Ve öyle de yapar. Zaten kralliyetin en büyük gücünü onlar oluşturduğu içinde kimse karşı çıkamaz. Ve böyle bir şekilde devam eder demek isterdim ama maalesef işler o şekilde yürümez. Heike aslında kaderi çok öncelerden çizilmiş bir boydur. Zamanın kahinleri ve âlimleri sonlarının er geç geleceğini ve tüm Heike soyunun son damlasına kadar yok olacağını söylerler. Aslında bu hikaye Heike'nin kaderine karşı olup onu yenmeye çalıştığı bir hikayedir de birnevi. İşte işler bu noktaya geldiğindeyse hikayemizin baş kahramanı olan bir kız çocuğu devreye girer. Bu kız çocuğu doğuştan itibaren bir gözü mavi bir gözü kahverengidir. Ve gariplikler bununla da kalmaz. Bu kız çocuğunun sahip olduğu mavi göz çok ilginç bir yetenek olan geleceği görmesini sağlamaktadır. Ama gelecek sabittir ve değiştirilemez. Ve işte bu kız çocuğu babasıyla beraber ülke ülke ve köy köy gezip müziklerini dillendirirken yolları geçmişin kirli Heike'si ile kesişir ve o Heike'nin köylü halk üzerindeki ezici gücüne tanık olurlar. Ve bir noktada öylesine bir olay yaşanır ki bu kız ile heike klanı birbiriyle iç içe girer. Artık onlar birbirinin ayrılmaz parçaları olmuşlardır. Kaderini bilen bir heike ve onun yanında ise geleceği görebilen bir başka kişi. Acaba gerçekten kaderin üstesinden gelip gelecek değiştirilebilinecek midir? Bizde bu soruya cevap için bu animeyi izliyoruz. Son bahsetmek istediğim bir şey varsa aslında bu anime dizisinin devam filmi de var. 2020 senesinde bu anime dizisini yaptıktan sonra Science Saru stüdyosu bu diziden 80 yıl sonrasında geçen müzikal bir anime filmi yaptı. Yani tam anlamıyla devam filmi denmez. Ama buradaki olaylar orada da geçiyor. Çünkü gerçek Japonya anlatıldığından tarih birbirleriyle eşleşiyor. O yüzden bahsi geçen bir konu oluyor. O filmin adı ise Inu-Oh adındaki bana sorarsanız gerçekten yine mükemmel bir eser. Müzikleri, çizim tarzı ve geri kalan her şeyi yerli yerinde olan çok güzel bir eser. İlk onu da izleyebilirsiniz. Ben şahsen öyle yaptım. Sonrasında bu diziyi izledim. Ve gerçekten çok benimsedim bu hikayeleri. Diyeceklerim bu kadar. Umarım bunu okuyup bir şans verirsiniz. Değerli bir anime dizisi kendileri.

baduman.b 4 months ago

İkiz Tepeler: Ateşte Benimle Yürü

David Lynch

1 Gönderi

Yapılması gereken bir şey vardı. O da bu filmi tekrardan izlemekti. O yüzden bende gittim ve sinema bileti aldım. Çünkü bir daha ne zaman gelirdi bu şans elime. Yıllardan sonra ilk kez David Lynch haftası yapılıyor ve en önemli filmleri…devamıYapılması gereken bir şey vardı. O da bu filmi tekrardan izlemekti. O yüzden bende gittim ve sinema bileti aldım. Çünkü bir daha ne zaman gelirdi bu şans elime. Yıllardan sonra ilk kez David Lynch haftası yapılıyor ve en önemli filmleri tekrardan sinemaya geliyor. Asla kaçıramazdım. Şimdiyse daha yeni sinemadan geldim ve bu sefer her şeyin farkında olduğum bambaşka bir deneyim yaşadım. Önceden yani bu filmi ilk kez izlediğimde dizisinin 2. Sezonunu yeni bitirmiştim ve 3. Sezonuna başlamamıştım. Farkında olmadan da doğru zamanda izlemişim bu filmi ve o en büyük spoiler'ı yemeden, keyifle diyemeyeceğim bunun için en iyi kelime tüyler ürpertici ve tiksindirici olur sanırsam, heh işte o şekilde deneyimlemiştim. Sonrasında ise diğer sezona başladım ardından diziyi bitirdim ve bu dizi benim izlediklerim arasında en iyi dizi konumuna geldi. Hala da öyle. Sanırım seneler boyunca da öyle olacak. Öncelikle dizi hakkında birkaç bir şeyden bahsetmem gerekirse Twin Peaks'in karmakarışık ve kompleks yapısı hiçbir dizi de karşılaşmadığım ve de karşılaşamayacağım kadar üst seviyeydi. Dizinin sonu bile nasıl izlediğine bağlı olarak 30'dan fazla farklı sona bağlanıyorken içeriğinin katmanları arasında dolaşmak, onları anlamak ve özümsemek cidden ama cidden emek isteyen bir işti. Önem vermek gerekiyordu. Diziyi sadece bir tane dizi işte bu dermiş gibi izlemek tamamen dizinin şahsına yapılmış bir hakaret olur. Zaten devamını göremeden de diziyi bırakırsınız. Çünkü devam edebilmek ve diziyi sevebilmek için cidden bazı şeylerden feragat etmeniz gerekiyor. Bunların en başında da bu zamana kadar izlediğiniz tüm dizilerde kendiniz için kurduğunuz o normlar geliyor. Diziye başlamadan önce bu normları aşmanız lazım. Beklentileriniz her zaman daha önce hiç karşılaşmadığınız bir şeyle karşılaşacakmışsınız seviyesinde olmalı. İzlerken art arda 10 bölüm izleyip bitsin gitsin aradan çıksın diyebileceğiniz bir yapı da hiç değil zaten. David Lynch yönetmenimiz bunu kendisi bizzat garanti altına almış. Bunu da bazen aralara giren 15 dakikalık kahve övme sekansları eşliğinde yapmış bazen de sessiz bir sinema oynarmış gibi toplam 10 replikle bir bölüm yaparak bize göstermiş. İnsanları denemiş ve bu sekansların içine de dizinin en can alıcı detaylarını gizlemiş. O yüzden bu sahneleri de atlayamazsınız. Atlarsanız konuyu takip edemezsiniz. Ardından diziyi tamamlamak ve tam bir eser haline getirmek için 2. Sezon ile 3. Sezon arasına dizinin kendi lore'u içinde de bahsettiği gibi 25 yıllık bir döngüye koymuş ve sizi 1992 yılından 2017 yılına hikayenin devamı ve finali için taşımış. Bu adamın eserleri hakkında takındığı ciddiyette bir gram şaka yok. Ve sonrasında 3. Sezonunda bir bölüm yapıp bölümün hiçbir anını normal bir beynin akıl sır erdiremeyeceği bir şekilde sürrealliklerle donatıp aynı anda doğum ve ölüm arasındaki o zamanı bizlere döngüler içinde gösterip anlattığı gibi kötülüğün ilk tohumunu da nasıl yumurtayı çatlatıp dışarı çıktığını da aynı bölüm içinde göstermiş. Bölüm bittiğinde ise diziye ara verip 2-3 hafta boyunca ben ne bok izledim lan demeniz içinde zaman tanımış. Ve bu süre boyunca da sizi beklemiş hazır olunca devam edebilmeniz için. "Ateşte benimle birlikte yürü" filmi içinde gerçekten ama gerçekten rahatsız edici, üzücü ve kahredici olduğunu söyleyebilirim. İçeriğine girmek istemiyorum. Çünkü her bir ögesi spoiler oluyor. Sadece diziden hemen öncesini anlattığını bilmeniz yeterli. Ve 2. Sezon bittiğinde izlemeniz diziden aldığınız verimi oldukça yükseltiyor. Şimdi de diğer bir konuya gelirsem sinema salonunda bu filmi deneyim edebilmek gerçekten ama gerçekten harikaydı. Her ne kadar sinemaya gelen kitlenin yarısından fazlasının bunun bağımsız bir film olduğunu düşündüğünü göz önüne alırsak da onlar için biraz tatsız bir deneyim oldu. Bazıları filmden sonra bir daha Lynch filmi izlemeyeceğini falan söyledi. Araya girip birkaç bir şey demeyi çok istedim de işte bu yapımın ne olduğunu anlatıp da insanları buna ilgi duysun diye yönlendirmek hiç istemedim. Gerek yok. Bazen sadece bana ait olsun istiyorum bazense bu yapım hakkında daha da fazla konuşmak onu herkese anlatmak istiyorum. Gerçekten ben bile bilmiyorum ne istediğimi ya. Sadece benim için bundan daha iyisi olmadığını bilin yeter.

baduman.b 5 months ago

Yi Yi

Edward Yang

4 Gönderi

Sonuçta hayat pek çok olasılığın içinden her defasında bir tanesinin yaşanmasına izin verdiğiniz anlardan ibaret. Bunlar bir araya geldiği zaman ise bir insan yaşamını oluşturur. Bu yüzden her bir insan sonsuzluklar içinden spesifik olarak tek bir hayatı yaşar. Aynı bu…devamıSonuçta hayat pek çok olasılığın içinden her defasında bir tanesinin yaşanmasına izin verdiğiniz anlardan ibaret. Bunlar bir araya geldiği zaman ise bir insan yaşamını oluşturur. Bu yüzden her bir insan sonsuzluklar içinden spesifik olarak tek bir hayatı yaşar. Aynı bu filmde size verilen 3-4 farklı hayatın her birinin kendi yolunu seçerken tek bir hayatı yaşamaları gibi. Film açılışta sizi bir düğün ile karşılıyor. Bir çiftin evlenmesiyle başlayan filmimiz bir cenazeyle son buluyor. 3 saat gibi bir süresi olmasına rağmen film bittiğinde keşke daha uzun olsaydı diye düşünmeye başlıyorsunuz. Çünkü bu film gerçekten bir hayatı izlemek yerine onu size canlı canlı yaşatıyor. Tek bir hayatı yaşarken pek çoklarını deneyimlemeye benziyor başka bir açıdan baktığınızda. O kadar iyi aktarılıyor ki her şey o kadar insani ki kahretsin gerçekten son zamanlarda izlediğim hiçbir şeye benzemiyordu. İnsan yaşamının 3 dönemini inceliyor aslında film yani çocukluk, gençlik ve erişkinlik dönemi. Öylesine doğal ve öylesine hayata benzeyen bir şekilde işliyor ki dönemlerin arasındaki o paralellikleri görüyorsunuz. Ne denli güçlü benzerliklere sahipken yaşanan o şeyler ne kadar da farklılar aslında. Aynı olayı yaşayan gençlik dönemindeki birisini, erişkin bir kişinin eskide kalmış ve tozlanmış o hatıraları içinde yad edilirken buluyor ve karşılaştırma yapıyorsunuz ister istemez. İzleyicisine öylesine net bir şekilde dönemlerin arasındaki farklılıkları aktarıyor ki siz bu dönemleri aynı bir kalemle çizilmiş gibi net ve keskin fark edebiliyorsunuz. Art arda geçen sahnelerde bu dönemler arası ilişkileri, insani kavramlar üzerinden inceleyebiliyor ve kafanızda tartabiliyorsunuz. Hayat denilen bu kavramı geniş bir perspektifle görebiliyorsunuz yani kısaca. Her şeyin ancak ve ancak yaşandığı dönem içindeki saflığını, bir sonraki döneme taşındığı an kaybettiğini görüyorsunuz. Bu film size insan olmanın, bir hayat yaşamanın ne denli önemli olduğunu öğretiyor. Yapılan her bir seçimin ne kadar önemli olduğunu anlıyor, hayallerin ve hayatların peşinden koşarken ardınızda bıraktığınız zamanın o tortusunu yaşamınızın ileri safhalarında ne denli zarar görmüş bir şekilde bulduğunuzu ve onu düzeltmek için elinizden hiçbir şey gelemeyeceğini gösteriyor. Çünkü yaşam dönemlere ayrılır. O dönemlerse sadece yaşandığı o zaman dilimine özgüdür. Onu iyileştirmek için zamanında hamle yapmazsanız onu pişmanlıklar havuzunuza başka bir pişmanlık damlası olarak ekliyor olursunuz. Böylelikle o pişmanlıklar zamanla birikip sizin hayatınızı etkilerken keşkelere sığınıp hayatınızın sonuna kadar omzunuzda taşırsınız. Ayrıca bu film insana içe dönük ve dışa dönüklük kavramını da anlatıyor. Hangisinin doğru olduğunu ya da daha doğrusu hangisinden hayatınızın içine ne kadar dahil etmeniz gerektiğini gösteriyor. Ne sizin klostrofobiye sahip bir kaplumbağa olmanızı istiyor ne de kuyunun dibinden baktığınızda karşılaştığınız o aydınlığın size yeterli gelmesini istiyor. Ve kahretsin bunu o kadar güzel anlatıyor ki yine belirtmek istiyorum bu film izlediğim hiçbir filme kesinlikle benzemiyordu. Bahsedebileceğim daha o kadar fazla yönü o kadar fazla anı var ki her birine ayrı bir gönderi açıp kelime sınırına ulaşana kadar yazmaya devam ederdim. Benim için çin sineması her zaman hislerin sineması olmuştu. Başta Kar-Wai Wong filmleri olmak üzere bunun gibi filmler bende gerçekten yapıcı etki bırakıyorlar. Her birini eksiksiz bir sanat eseri olarak görüyorum. Bunu böyle görürken de aslında kendi içimde sınıflandırdığımı da fark ettim geçen gün. Hong-Kong Ekspresini izlerken ne denli hayat dolu ve umutlu oluyorsam, Düşmüş Melekler filmini de yaşamın o süregelmişliğini kendime fark ettirmek ve bunun dışına çıkmak için çaba sarf etmek istediğim zamanlar tekrar tekrar izliyorum. 2046 filmini içimde oluşan isimlendirmediğim o heyecan kıpırtısına kimlik bulmak için izlediğim gibi artık yi-yi filmini de hayatın ne demek olduğunu unuttuğum zamanlar izlemek istiyorum. Benim için buraya şu yazıyı doğru düzgün ve toplu bir şekilde yazmak tam tamına 2 haftamı aldı. Doğru aktarmak ve doğru tanıtmak istedim. Benim için gerçekten çok özel bir filmdi. Son bahsetmek istediğim ise bir olgu var ki bu film içinde bunu gerçekten filmi izleyip bitirdikten çok süre sonra fark ettim. Film baya baya bize bir sahnenin defalarca farklı kişiler tarafından yaşanmasıyla aslında o sahnenin bir günah çıkarma anlamına geldiğini üstü kapalı bir şekilde anlatıyormuş. Bu öylesine güzel aktarılıyor ki ben başta bunlar hep sadece anlık olarak konulmuş, kişinin duygu durumunu göstermek için yapılmış sahneler sandım. Ama hayır o sahne aslında bu dönemleri yaşayan kişilerin, izleyici olan bizlerle konuşarak günahlarını paylaştıkları sahnelermiş. Aklıma gelip gelip duruyor bu sahneler öylesine etkiledi ki beni bilmiyorum ya burada da bahsetmesem olmazdı. Çok iyi bir filmdi be gerçekten kahretsin yani. Teşekkür ederim buraya kadar okuduğunuz için.

baduman.b 6 months ago

Metoroporisu

Rintaro

1 Gönderi

Metropolis olası bir geleceğin içindeki olası bir siyasi yozlaşmanın, yine olası bir gelecek içindeki yankısı ve aynı zamanda yansımasıdır. Aslen bu film 1927'deki Metropolis filminin 2001 yılındaki anime uyarlaması olarak geçiyor. Bende o şekilde bir şeyler yazmak isterdim ama vazgeçtim…devamıMetropolis olası bir geleceğin içindeki olası bir siyasi yozlaşmanın, yine olası bir gelecek içindeki yankısı ve aynı zamanda yansımasıdır. Aslen bu film 1927'deki Metropolis filminin 2001 yılındaki anime uyarlaması olarak geçiyor. Bende o şekilde bir şeyler yazmak isterdim ama vazgeçtim bundan. İkisi her ne kadar aynı şeyler olsa da aynı değiller. 1927'deki film zamanın çok ötesinde bir yapım olmasının yanısıra kendinden belki de 200 veya 300 yıl sonrasının ayna tutulan versiyonuydu. İçindeki politik düzen yarınları işaret ederken dünyasını oluşturan unsurlar daha uzaktaki bir geleceği işaret ediyordu. Ve bunu 1927 yılında yapıyordu. 2001 yılında çıkan bu film ise yarınların yaşanmış olduğu o zaman diliminde çıktı. Artık ihtimaller dahilinde değil de kesinkes emin olunularak politik dokunmalar yapıp, onları anlattığı gelecek içine yerleştirmiş. Bu yüzden verdiği his ve duygu diğerinden farklı. Azıcık konusuna değinmek gerekirse her şey günümüzden çok fazla da uzak olmayan bir zaman diliminde robotların yaygınlaşmış olduğu ama belirli bir kural dahilinde sınırları çizilmiş bir ülkede geçiyor. Halk tabakalaşmış bir şekilde yaşamını sürdürmektedir. Bu sistemde en üstteki tabakanın diğerlerini tınladığını söylemek çok zor. Keza bu tabakanın alttaki vatandaşları umursayacak pek bir durumu da yoktur. Çünkü onların içinde bulunduğu dünya da kurtlar sofrasına benzemekte yanlış yapılan bir hamle sonucu meclisteki yerlerini sonsuza dek kaybedip en alt tabakaya düşme tehlikesi içinde kalabilmektedirler. Siyasi yozlaşma da meclisin tamamını ele geçirmiş bir şekilde süregeliyorken belli bir nüfuza sahip bir parti kurucusu altında çalıştırdığı bilim adamlarını kullanıp tek bir hamleyle tüm robotların kurallar dışına çıkmasını sağlayabilecek bir silah geliştirir. Bu silaha da karşı koyabilen bir başka silah olan bir de robot yaratırlar. Yani gelecekteki dünyanın tanrısı olmak çok da uzak bir hayal değildir onlar için. Tek yapılması gereken doğru zamanda, halk ile hükümeti birbirine kırdırtıp sonrasında ise darbe yapıp yönetimi ele geçirmektir. Bizler de bu şekilde başlayan hikayemizin içinde günümüzü yansıtan unsurlarını görerekten ürpertiyle bu filmi izleriz. Açıkçası anlattığım şekil aslında filmde dillendirilmeyen ama hissettirilen tarafıydı. İzlerken bunları okuyacağınızı düşünmeyin. Ben sadece dünyanın o anki halini bize fark ettirilmeye çalışılan versiyonunu yazdım. Hikayesi bu kurallar içinde gelişmekte ve ilerlemektedir. Sonunda ise bittiğinde sizde gerçekten kaliteli bir şey izlediğinizin hissini bırakıp biter. Ve gelelim filmi oluşturan unsurlara. İlk olarak bahsetmek istediğim şey müzikleri. Kahretsin öylesine güzel müzikleri vardı ki. İzlerken o geleceğin içinde kayboldum ya. O mükemmel jazz tınıları, şarkıların sözleri ve pespayemsi tadı. Ne bileyim o kadar hoşuma gitti ki. Ve diğer bir şey ise yaşayan dünyası. Kimse bana bu anime filmindeki dünyanın var olmadığını savunamaz. Gerçekten yaşayan bir şehir var burada. Arkaplanda insanlar işine gidip geliyor, hayatta kalma mücadelesi veriyor, ekmeğini kazanmaya çalışıyor yani. Ben bundan eminim. O kadar güzel bir dünya tasarımı vardı ki hayran kaldım ya. Tamamıyla canlı bir dünya. Müzikle de birleşince dedim ki bunu nasıl kimse övmez ve paylaşmaz ya. Bu yani bu özellik çoğu film ve dizinin içinde eser bir miktarda bile yok be. Anime filminin eleştirilen yanı çoğunlukla neden 1927 filmi varken bir anime filmi yapıldığı olmuş. Buna üstte de yazdığım gibi her ne kadar geleceği anlatıyor olsa da o film, 1920'lerin gözünden gelecek tasviriydi. Bu anime filmi ise 2000'lerin gözünden gelecek tasviri. Yaşanmışlıklar ve bozunmuşluklar var içinde bulunduğumuz gelecekte. Dünya 80 yıl daha yaşlanmış bir vaziyette. O yüzden ben hiçbir şekilde bu anime filmine karşı değilim. Hatta iki filmi izleyen birisinin bu iki filme de gerek duyulabileceğini anlayacağını düşünüyorum. Gerçekten de izlemenizi öneririm. Bu şekilde derin dünya tasviri olan kurguları izleyebiliyorsanız izleyin. Buraya kadar okuduğunuz için teşekkürler.

baduman.b 6 months ago

Hazine Şehri

Michael Arias

4 Gönderi

Hazine şehri tonu, kalitesi, anlattığı hikayesi ve bunu anlatış şekli bakımından beni gerçekten yakalayan bir anime filmi oldu. Her şeyden önce izlediğim şeylerde şu aralar farklılıklar arıyorum. Normalde şans vermeyeceğim, görüntüsünden ve çizimlerinden dolayı ben bunu izlemem dediğim şeyler izleyip…devamıHazine şehri tonu, kalitesi, anlattığı hikayesi ve bunu anlatış şekli bakımından beni gerçekten yakalayan bir anime filmi oldu. Her şeyden önce izlediğim şeylerde şu aralar farklılıklar arıyorum. Normalde şans vermeyeceğim, görüntüsünden ve çizimlerinden dolayı ben bunu izlemem dediğim şeyler izleyip onları keşfetme isteği ile doluyum. Ve izlediğim çoğu film ve dizi şu sıralar tamamen bu kafayla izlediğim şeylerdi. İşte bunların arasına koymak için bulduğum bu hazine şehri anime filmi cidden beni çok etkiledi. Konusuna değinmek istesem de çok başarabileceğimi düşünmüyorum. Çünkü içeriğinde metaforlar ve varoluşsal göndermeler dışında tonlarca öğe ve bunları güçlendiren yan unsurlar var. Örneğin seslendirmeleri. Bu konuya değinmek istiyorum çünkü ben bu filmi iki kere izledim şu yazıyı yazmadan önce. Birincisi kendi diliyleydi ikincisi ise ingilizce dublajıydı ve iki türlü de çok farklı hisler verdi bana. Bir sahne var bu filmde ki o sahnede gerçekten olacak olan şey size doğru gelirken yani cidden kötücül bir olay oluyorken arka planda konuşan kişinin o sakin tonu, hiçbir şeyin farkında olmayan ve yaptığı şeyin ne olduğunu bile bilmeyen tavrı size cidden delilikle saflık arasındaki o ince çizgiyi gösteriyor. Koskoca metafor çukuru diyebileceğim bir film. Ana karakterlerimizin adından bile bunu anlayabiliyorsunuz zaten. Siyah ve beyaz. Ve şimdi de biraz bahsetmeye çabalamak istiyorum konusuna. Hikayemiz birbirine karanlık yollarla bağlı 5 farklı şehrin en dokunulamaz olanı hazine şehrinde geçiyor. Hazine şehri on yıllardır yakuza ve illegal yollarla hayatını yaşayan insanlarla dolu karanlık bir yer. Bu bölge kendi içinde otorite savaşına girmiş birkaç cephe içeriyor. Şehrin kontrolünü ele almak ve onun devamlılığını sağlamak istiyorlar. Bu cephelerden birinde de bizim ana karakterlerimiz olan siyah ve beyaz adında iki yetim çocuk bulunuyor. Siyah beyazdan bir iki yaş daha büyük bir çocuk. Ki bu bir iki yaş büyük olmak onda korumacı duyguları uyandırmış ve beyazı korumak adına her şeyi yapabilecek bir abi duygusu aşılamıştır. Şimdi diyecek olabilirsiniz iki çocuk yakuzalara karşı ne denli ayakta kalabilir ki. Evet kalabiliyorlar. Hem de oldukça güçlü bir şekilde. Onlar çocuk olmasına rağmen diğerlerinden farklı bir şekilde saflıktan oluşmuş bir korkusuzluğa sahipler. Öyle ki bu saf çocuksu duygular onlar da normalde yapılamayan şeyleri yaptırabiliyor ki filmde zaten bu konuda eli bol davranmış. Çocukların ne yapmış olsalar bile aslında hala bir çocuk olduklarını animasyon teknikleriyle bize çok güzel yediriyor. Ve işte hikayemiz bu şehrin kontrolünü ele almak için yakuzalara ve şehrin bizzat başkanına bile kafa tutan iki çocuğun yolculuğu diyebiliriz. Yani kısanın da kısası bu. Ama bana sorarsanız ben hiçbir şeyden bahsetmedim hikayesini anlatırken. İzleyip görmeniz gerekiyor. Kullanılan animasyon tekniği açısından da şunu söyleyeceğim ben bu tekniği çok seviyorum. İzlerken bana o kadar uçuk kaçık bir şekilde estetik geliyor ki zaten bu filmi bulurken ana animasyon direktörünün dahil olduğu, başında olduğu filmleri araştırırken buldum. Başlarda size garip gelebilir ama gerçekten bu hikaye için diğer büyük gözlü, klasik anime stilinden daha iyi yakışmış diyorsunuz. Sahneleri ve monologlarını arada açıp tekrar tekrar izliyorum. Ve gerçekten çok başarılı buluyorum. Animenin o ana tonunun çocuklar olması inanın bu eserin değerini öylesine yükseltiyor ki sabaha kadar burada överim ben bu konuyu. Cidden metaforlarını ve işleyiş biçimini öylesine başarılı buldum ki şu yazıyı yazmadan önce oturup baya bir düşünmem gerekti. Belki çok abartıyorumdur bilmiyorum. Gerçekten bilmiyorum. Sadece cidden izlerken çok zevk aldım. Ve beni düşünceler içinde kaybolmaya itti. O yüzden şans vermenizi isterim. Gerçekten diğer insanların bu film hakkında görüşlerini merak ediyorum. Sevdiyseniz neresini sevdiğinizi, sevmediyseniz size uymayan şeyin ne olduğunu cidden bilmek istiyorum. Daha da uzatmayacağım. Öyle işte. Film yani bu güzel yenir.

baduman.b 6 months ago

Inu-oh

Masaaki Yuasa

2 Gönderi

O kadar çok çabaladım ki bunu izleyecek bir yer, bir alternatif bulabilmek için gerçekten her şeyi yaptım. Ve sonunda buldum ardından ise izledim. O yüzden şimdi size bu mükemmel müzikal eseri tanıtmak, anlatmak istiyorum. Bu film iki sorunlu arkadaşın birbirlerini…devamıO kadar çok çabaladım ki bunu izleyecek bir yer, bir alternatif bulabilmek için gerçekten her şeyi yaptım. Ve sonunda buldum ardından ise izledim. O yüzden şimdi size bu mükemmel müzikal eseri tanıtmak, anlatmak istiyorum. Bu film iki sorunlu arkadaşın birbirlerini bulup beraber şarkı söylemelerini anlatıyor kısaca. Ama geçtiği döneme ait şarkılar değiller bunlar. Oldukça yenilikçiler. Edo döneminin o sakin şarkılarının yerine punk türünden şarkılar söylüyorlar. Ve bunu yaparken de sahne gösterisi düzenleyip ünlerine ün katıyorlar. Ne kadar farklı değil mi? Ama hikayesi bu değil asıl hikayesi bu iki arkadaşın da ayrı ayrı lanetlere sahip olup bunlar ile hayatlarına devam ediyor olması. Tomone, Dannoura nehri kenarlarında yaşayan bir köylü çocuktur aslında. Babasıyla bu nehrin derinlerine dalıp hazineler çıkartmakta ve bu hazineleri satmaktadırlar. Bu nasıl iş diyebilirsiniz şöyle açıklayayım bu nehir oldukça büyük olmasının yanı sıra eski zamanlarda büyük gemi savaşları görmüş ve binlerce zaiyat verilmiş bir nehirdir. Bu yüzden dibinde değerli eşyalar var ve bunlar 80 yıldır çıkartılıp durmaktadır. Bu kadar seneye rağmen de hala bir sonuna gelinememiştir. İşte hikayemiz bu baba ve oğulun bir gün bir iş almasıyla başlar. Denir ki nehrin derinlerinde çok değerli bir kutu bulunmaktadır. Bu kutunun içeriğindeki nesne o kadar değerlidir ki onun bunca yıl sonra bulunup sahiplerine döndürülmesi gerekmektedir. Baba oğul bu görevi duyunca tabiiki de kabul ederler çünkü ödül öylesine büyüktür ki sonrası için hayatlarının sonuna kadar yetecek para vardır önlerinde. Bir güzel bunu aramaya başlarlar. Ama bilmedikleri bir şey vardır. Bu kutu içerisindeki nesne bir büyünün parçasıdır. Zamanında burada gerçekleşmiş çok büyük bir savaşta taraflardan biri olan krallık lejyonunun savaşı kazanmak için bir prenslerini bu nesneyle birlikte nehrin dibine yollamış ve bir büyü yapmışlardır. O yüzdendir ki bu nesnenin gün yüzüne çıkmaması gerekmektedir. Ama işin sonunda bu nesneyi bulurlar ve bu nesnenin bir kılıç olduğu ortaya çıkar. Babası nesneyi eline aldığında kılıç bir spiral enerji dalgası gönderip büyükçe bir alandaki herkesi ve her şeyi keser. Babasının kendi karnı da olmak üzere bizim tomone'nin de gözleri gitmiştir. Tomone artık hem babasız hem de kör kalmıştır. İşin sonunda elde edecekleri paraya da erişememiştir tabii. Inu-oh ise diğer bir baş karakterimizdir. Bir sebep yüzünden doğduğunda bir bütün olarak doğmaz. Lanetli bir şekilde doğar. Cildinde pullar vardır, bir kolu normal kollardan 4 kat uzundur ve diğer kolu da oldukça kısa olmasının yanı sıra boynundan çıkmaktadır. Ağzı bir yarık gibidir gözleri ise dikeydir. Ailesi bu çocuğun gerçekliğini kabul etmez ve ona bir köpek gibi davranırlar. Tüm köpekler ne yapıyorsa onu yapıyordur. Onlarla aynı tastan yemek yiyor onlar gibi hareket ediyordur, onlar nerede yatarsa o da orada yatıyordur. Eve ise asla adım atmasına izin verilmiyordur. Inu-oh'un ailesi ise hikaye anlatıcısı denilen bir işi yapmaktadır. Bu iş şarkılaştırılmış Heike hikayelerini anlatırken aynı zamanda da küçük bir dans gösterisi sergilemektir. Inu-oh bir gün ailesini bu işi yaparken izlerken çok etkilenir ve o da dans etmek ister. Müziği dinler ve dans etmeye başlar. Vücudu bozuk olduğundan dans ediş şekli ise hiç diğerlerine benzemez. O uzun koluyla farklı hareketler sergilemekte, ayak hareketleri ise ritmi yakalamaktadır. Bunu yapması vücudunu bu hale getiren laneti tetikler ve bir anda boyu uzamış biraz daha insana benzemeye başlamıştır. Artık konuşabiliyordur. Ve de ne yapması gerektiğini de bilmekte o yolu izlemek için kararlı olmaktadır. Ve işte bu iki karakter birbirini bulup o zamana kadar Dünya üzerinde ölmüş ruhların hikâyelerini anlatıp o ruhların varlığını herkese anlatmaya başlarlar. Bunun da bir sebebi bir özelliği vardır. Bu hikayeleri bulabilmeleri yine inu-oh'un özel bir yeteneğinden gelmektedir. O dünya üzerinde boş yere yitip gitmiş insanların kararlı ruhlarını görebilmekte ve onlarla da konuşabilmektedir. Bu şekilde hikayeler öğrenir ve onları şarkılaştırırlar. Sahne gösterileriyle ortamı coşturup yaptıkları punk müziğiyle eşsiz bir kitle kazanırlar. Her bir kaybolmuş ruh kendi hatıralarının dünyada tekrar duyulmasıyla rahata ermekte ve huzura kavuşmaktadır. Bütün bunlar olurken de inu-oh ve onun laneti bir bir kırılmakta onu gerçek bir insana çevirmektedir. Ciddi anlamda hikayesinden etkilendim sonunda ise tüylerim diken diken olmuş bir şekilde ekrana bakakaldım. Tüm şarkıları o kadar iyiydi ki film bittikten sonra tekrar tekrar dinlemeye başladım. Çizim tarzı Masaaki Yuasa beye özgü olmakla beraber gerçekten mükemmel ötesi derecede güzel. Asla ama asla pişman kalmıyorsunuz. Ve asıl mükemmel olan şey anlattığı mesajın içeriği. Yani kimlik bunalımı olayı. Daha doğrusu kendilerini kabul ettirme istekleri ve isim denilen şeyin gerçekten de ne kadar önemli olduğu, temsil edilen o kişiyi yüceltip insanlara bu dünyadan göçüp gittikten sonra bile dünya üzerinde gerçekten de böyle bir insanın yaşadığına kanıt bırakmak istemeleridir. Sanırsam hala sinemada olduğu için bulunmuyor bu film internet üzerinde. Ama geldiği zaman gerçekten de herkesin izlemesi gerektiğini düşünüyorum. Çok sert ve acımasız bir film olmasının yanı sıra mesajlarını da bir o kadar güzel aktarıyor. Bu kadardı teşekkür ederim buraya kadar okuduğunuz için. Umarım ilginizi çekmiştir.

baduman.b 7 months ago

Balina

Darren Aronofsky

52 Gönderi

Sinemadan gelip yazıyorum o yüzden oldukça diri olacak bu yazı. Sonraları üzerinde oynamalar yapmayı düşünüyorum. Sadece aklımdakileri karalayacağım o kadar. Öncelikle Aronofsky ve onun kamera açıları demek ile başlıyorum söze. Film tek bir mekanda geçen yapımlardan. Tek bir mekan ve…devamı