Ahmet İsak Salman (@ahmetisaksalman)

Rio de Janerio’nun varoş mahallesi Cidade de Deus, yani Tanrıkent’teki organize suçların artışını gösteren City of God, 60’lar ve 90’lar arasındaki süreci, bu suç şehrinde masumiyetini korumaya çalışan Rocket isimli çocuğun gözünden anlatıyor. Sonunda da yazıldığı gibi, film gerçek bir…devamıRio de Janerio’nun varoş mahallesi Cidade de Deus, yani Tanrıkent’teki organize suçların artışını gösteren City of God, 60’lar ve 90’lar arasındaki süreci, bu suç şehrinde masumiyetini korumaya çalışan Rocket isimli çocuğun gözünden anlatıyor. Sonunda da yazıldığı gibi, film gerçek bir hikâyeden kurgulanmış ve bu varoş mahallesi, uyuşturucu istismarı, şiddet suçları ve bir çocuğun kendini yaşadığı mahallenin pençesinden kurtarma çabasıyla gerçeği başarıyla yansıtıyor. Filmin başrol oyuncularından ‘yoksulluk’, Rocket seyirciye yaşadığı yeri “Elektrik yok, asfalt yok, ulaşım yok” diye anlatırken ilk kez seyircinin karşısına çıkıyor ve film boyunca tüm olanları yönlendiren bir arka plan karakteri olarak perdedeki yerini koruyor. Böyle bir ortamda, çocuklar ve gençler ‘gelecek yok, planlama yok’ gerçekliğinin farkında olarak yetişiyorlar. Okumak gibi bir şansları yok. Kendi gelecekleri, babalarının birer kopyası olmaktan öteye geçemiyor. Yaşadıkları yerden kurtulmanın tek yolu ise zengin bir adamın evini soymak. Rocket bir silahtan fazlasına ihtiyacı olduğunun farkında, oradan kurtulmak için ihtiyacı olan şey bir fikir ve neyse ki kahramanımızın fotoğrafçı olmak gibi bir fikri var. Rocket dışındaki tüm çocuklarınsa tek fikri daha çok çalmak, daha çok içmek ve daha çok öldürmek. Cidade de Deus, 1960’ta varoşta yaşayanları düzenli bir mahalleye yerleştirmek amacıyla devlet tarafından kurulan -şehir kuramcısı Mike Davis’in Planet of Slums kitabında incelediği türden- bir favela. Devletin kendi eliyle kurduğu bu yer, diğer favelalar gibi daha sonra polisin bile girmekten çekindiği korkutucu bir mahalle haline gelmiş. Polis gücü gibi devlet araçları buraya giremiyor, çetelerse istediklerini yapıyor, sonunda da devlet gücü meşruiyetini tamamen yitirdiğinde toplum kendi adalet sistemini kuruyor. Filmde Li’l Ze’nin tüm rakiplerini öldürerek kendi krallığını kurması ve bu şekilde tüm mahallede huzurlu bir ortamın sağlanması bu durumun açık göstergesi. Hikâye, 10 yıllık dilimlere ayrılarak anlatılmış. İlk olarak, 60’larda vahşet henüz o kadar çarpıcı değil. Favela yeni kurulmuş, çeteleşme henüz başlamamış, sadece ufak tefek hırsızlık olayları yaşanıyor. Rocket’in abisi serseri olma sebebini beyninin olmamasıyla açıklıyor ve bu dönemde silahların babalardan saklandığını görüyoruz. 70’lere gelindiğinde, Tanrıkent’imiz uyuşturucu merkezi haline geliyor ve işlenen suçların boyutları hırsızlıktan çok daha öteye gitmeye başlıyor. Bu arada Rocket, kendilerine Groovies diyen ve plajda ot içerek sosyalleşen hippi özentisi bir gençlik grubunun parçası oluyor. 80’lerdeyse, Runts (Bücürler) denilen ve hırsızlık yaparak esnafı canından bezdiren çocuk çetesinin karşımıza çıkmasıyla suç işleme yaşının 20 yıl içinde nasıl hızla düştüğünü görüyoruz. Filmin alt metinlerinde Tanrıkent gençlerinin de diğer gençler gibi klasik genç hislerine sahip olduğu ve yaptıkları birçok şeydeki motivasyonun, tüm dünya gençleriyle paylaştıkları ortak şeyler olduğu görülüyor. Li’l Ze’nin gazeteye elinde silahlarla çıkan fotoğrafına -polisin kendisini yakalama olasılığına karşın- sevinmesi, onun da yaşıtları arasında sosyalleşmek, beğenilmek isteyen bir genç olduğunun göstergesi. Bu durum, bugün sosyal paylaşım sitelerindeki profil fotoğraflarına verilen önemi anımsatıyor. Bugünkü gençlik için Facebook fotoğrafları, sahip oldukları ve kendilerini anlattığını düşündükleri şeyleri göstermek için bir fırsat, bir itici güç. İşte aynı motivasyonla Li’l Ze, çetesini ve silahlarını bu fotoğraf aracılığıyla tüm dünyaya gösterme fırsatı yakaladığı için mutlu oluyor. Genel olarak filmde bu minicik çocukların nasıl gözünü kırpmadan öldüren, her fırsatta çalan ve uyuşturucu kullanan gangsterlere dönüştüğünü görüyoruz. Onların gözünde bunları yapabiliyor olmak, yetişkin olmakla eş anlamlı ve bu çocuklar o yaşlarda bu yolla birer yetişkin oluyorlar. O çocuklardan duyduğumuz “Çaldım, tüttürdüm, öldürdüm ve şimdi bir erkeğim” anlamına gelen “ja robei, ja fumei, ja matej… eu sou um homen!” sözleri de bu durumun göstergelerinden sadece bir tanesi. Bu hayat tarzı içinde çocuklar suçla flört ederek büyüyor ve ne yazık ki bu durumun sadece Cidade de Deus için geçerli olduğunu söylemek mümkün değil. Tüm metropollerde en az bir tane Tanrıkent var. Fernando Meirelles’in yönettiği 2002 yapımı City of God’ı değerli kılan en önemli şey ise yerel bir örnek üzerinden küresel bir sorunun anlatılıyor olması. Tanrıkent sadece suçun toplumsal algoritmasını çıkarmakla kalmıyor, gençler arasında şekillenen suç kavramını ve tüm dünya varoşlarında işlenen suçların bireysel etkilerini de gözler önüne seriyor. Bunları yaparken bir yandan da, suç işlemenin bir genç için arkadaşları arasında şöhret kazanma aracı olmasından yola çıkarak, gençliğin önemli kavramsal sorunlarından birine de dikkat çekiyor.

ahmetisaksalman 1 month ago

Kıyamet Günü

J.A. Bayona

53 Gönderi

Gerçek Bir Hayat Hikâyesinin Duygusal Yansıması Doğanın gücü karşısında insanın ne kadar savunmasız olduğunu anlatan, aynı zamanda umudun ve aile bağlarının gücünü gözler önüne seren bir film: The Impossible (Kıyamet Günü). 2012 yapımı bu film, 2004 yılında Hint Okyanusu’nda meydana…devamıGerçek Bir Hayat Hikâyesinin Duygusal Yansıması Doğanın gücü karşısında insanın ne kadar savunmasız olduğunu anlatan, aynı zamanda umudun ve aile bağlarının gücünü gözler önüne seren bir film: The Impossible (Kıyamet Günü). 2012 yapımı bu film, 2004 yılında Hint Okyanusu’nda meydana gelen ve birçok Güney Asya ülkesini etkileyen büyük tsunaminin gerçek hikâyesinden esinleniyor. Yönetmen Juan Antonio Bayona, izleyiciyi hem fiziksel hem de duygusal olarak yoğun bir yolculuğa çıkarıyor. Peki, The Impossible sadece bir felaket filmi mi? Yoksa bundan çok daha fazlasını sunarak izleyiciyi derinden etkileyen bir yapım mı? Bu incelemede, filmin konusunu, karakterlerini, atmosferini ve sinematografisini detaylıca ele alacağız. Konu: Bir Ailenin Hayatta Kalma Mücadelesi Film, tatil için Tayland’a giden bir ailenin, tatilin ilk günlerinde büyük bir tsunamiye yakalanmasını ve sonrasında yaşadıkları zorlu süreci anlatıyor. Hayatta kalmak için verdikleri mücadele, birbirlerini tekrar bulmaya yönelik umut dolu arayışları ve karşılaştıkları insanlık dramı, hikâyenin temelini oluşturuyor. The Impossible, yalnızca felaketin fiziksel yıkımını anlatmıyor. Aynı zamanda insanların birbirine olan bağlılığını, umudu ve dayanışmayı da merkeze alıyor. Film boyunca, felaketin yarattığı yıkımın yanı sıra, insanların en zor anlarında bile birbirlerine nasıl destek olduklarını görüyoruz. Bu da filmi sadece bir “doğal afet” hikâyesinden çıkarıp derin bir insanlık hikâyesine dönüştürüyor. Gerçekçi ve Güçlü Karakterler Filmin başarısındaki en büyük etkenlerden biri, güçlü karakterleri ve oyunculuk performansları. Maria (Naomi Watts) Ailenin annesi olan Maria, felaketin ortasında hem fiziksel hem de duygusal olarak büyük bir dayanıklılık sergiliyor. Naomi Watts, bu rolüyle sadece bir korku ve hayatta kalma hikâyesini anlatmakla kalmıyor, aynı zamanda bir annenin evlatları için gösterdiği sonsuz sevgiyi ve dirayeti de yansıtıyor. Oyunculuk performansı oldukça etkileyici ve izleyicinin karakterle bağ kurmasını sağlıyor. Henry (Ewan McGregor) Ailenin babası olan Henry, kaosun ortasında ailesini yeniden bir araya getirme çabasıyla izleyicinin kalbini kazanan bir karakter. Ewan McGregor, Henry’nin çaresizliği, korkusu ve umudunu başarılı bir şekilde aktarıyor. Ailesini koruma içgüdüsüyle hareket eden bir babanın, felaket anında ne kadar çaresiz kalabileceğini çok gerçekçi bir şekilde canlandırıyor. Lucas (Tom Holland) Filmdeki en büyük sürprizlerden biri ise o dönem genç bir oyuncu olan Tom Holland’ın performansı. Lucas, ailesinin en büyük çocuğu olarak, hayatta kalma mücadelesinde güçlü bir rol üstleniyor. Tom Holland, karakterin korkusunu, cesaretini ve büyüme sürecini olağanüstü bir doğallıkla canlandırıyor. Bu film, onun yeteneklerini gözler önüne seren yapımlardan biri olarak, kariyerinde önemli bir adım olmuş durumda. Sinematografi ve Atmosfer: Doğanın Gücüyle Yüzleşmek Filmin en dikkat çekici yanlarından biri de görselliği ve atmosferi. Yönetmen Juan Antonio Bayona, felaketin kaosunu ve ardından gelen yıkımı öyle etkileyici bir şekilde aktarıyor ki, izleyici kendini olayların tam ortasında hissediyor. Özellikle tsunami sahnesi, oldukça etkileyici bir şekilde tasarlanmış. Gerçekçilik hissi o kadar yüksek ki, dalgaların yükseldiğini gördüğünüzde içinize bir korku düşüyor. Filmde CGI (bilgisayar efekti) kullanımına da başvurulmuş, ancak doğallığı bozmamak adına gerçek çekimlerle başarılı bir şekilde harmanlanmış. Ayrıca, ses tasarımı da oldukça etkileyici. Tsunaminin yaratığı sesler, suyun altındaki boğuk çığlıklar ve doğanın yıkıcı gücünü hissettiren atmosferik ses efektleri, gerilimi daha da artırıyor. Duygusal Derinlik: Sadece Bir Afet Filmi Değil Birçok felaket filmi, genellikle yıkım sahnelerine odaklanarak olayları yüzeysel bir şekilde işler. Ancak The Impossible, bundan çok daha fazlasını sunuyor. Film, karakterlerin iç dünyalarına odaklanarak, felaketin psikolojik etkilerini de işliyor. İnsanların hayatta kalma içgüdüleri, korkuları, sevdiklerini kaybetme korkusu ve travmalar, filmin duygusal yükünü artırıyor. Zor zamanlarda insan doğasının nasıl şekillendiğini ve kriz anında birbirimize nasıl yardım edebileceğimizi gözler önüne seriyor. Ayrıca, film boyunca sıkça vurgulanan “umut” teması, izleyiciyi derinden etkiliyor. Karakterler ne kadar çaresiz hissetseler de, birbirlerine tutunarak bir çıkış yolu arıyorlar. Bu da filmi daha dokunaklı ve unutulmaz kılan unsurlardan biri. Gerçek Bir Hikâyeden Uyarlanması Filmi Daha Güçlü Kılıyor Filmin en önemli noktalarından biri, yaşanmış bir olayı anlatması. 2004 yılındaki tsunami, dünya tarihindeki en yıkıcı doğal afetlerden biri olarak kayıtlara geçti. The Impossible, bu olayın içinde yer almış gerçek bir ailenin hikâyesini anlatıyor ve bunu büyük bir saygıyla yapıyor. Film boyunca, bu trajedinin etkilediği binlerce insanın hikâyesine de ufak dokunuşlarla yer veriliyor. Gerçek bir hikâyeye dayandığını bilmek, filmi daha etkileyici hale getiriyor. Felaketin fiziksel boyutu kadar duygusal etkisini de hissettirmek konusunda başarılı bir iş çıkarıyor. Sonuç: İzlenmesi Gereken Güçlü Bir Dram ve Hayatta Kalma Hikâyesi The Impossible, yalnızca bir felaket filmi değil. Aile, sevgi, dayanıklılık ve insan ruhunun gücü üzerine kurulu, etkileyici bir hayatta kalma hikâyesi. Film, yalnızca büyük bir felaketin yıkıcı etkilerini göstermekle kalmıyor, aynı zamanda insanlığın ne kadar güçlü ve dayanıklı olduğunu da hatırlatıyor. Eğer gerçek hikâyelerden uyarlanan, duygusal derinliği yüksek ve etkileyici bir sinematografi sunan filmleri seviyorsanız, The Impossible kesinlikle izlenmesi gereken yapımlardan biri. Puan: ★★★★★★★ (7/10) Bu film, izleyicisini hem fiziksel hem de duygusal olarak bir yolculuğa çıkaran nadir yapımlardan biri. Gerçek bir hikâyeden uyarlanmış olması, filmin etkisini daha da artırıyor. Uzun süre aklınızdan çıkmayacak ve izledikten sonra derin bir nefes alma ihtiyacı hissedeceğiniz, unutulmaz bir yapım.

ahmetisaksalman 1 month ago

Gerisayım

Justin Dec

155 Gönderi

Teknoloji, Kader ve Gerilim Dolu Bir Yarış Korku ve gerilim türü, yıllar içinde pek çok farklı konseptle zenginleşti. Countdown ise bu türe modern bir bakış açısı getirerek teknolojiyi ve ölüm korkusunu bir araya getiriyor. Günümüzde telefonlarımızdaki uygulamaların hayatımızı nasıl yönlendirdiğini…devamıTeknoloji, Kader ve Gerilim Dolu Bir Yarış Korku ve gerilim türü, yıllar içinde pek çok farklı konseptle zenginleşti. Countdown ise bu türe modern bir bakış açısı getirerek teknolojiyi ve ölüm korkusunu bir araya getiriyor. Günümüzde telefonlarımızdaki uygulamaların hayatımızı nasıl yönlendirdiğini düşünürsek, bu film oldukça ilginç bir çıkış noktasına sahip. Peki, bu çıkış noktası gerçekten iyi kullanılmış mı? Countdown yalnızca anlık korku unsurlarıyla mı öne çıkıyor, yoksa derinlikli bir gerilim sunuyor mu? Gelin, filme daha yakından bakalım. Konusu: Ya Ölümünüzü Öğrenebilseydiniz? Film, sıradan bir eğlence gibi görünen bir mobil uygulamanın aslında korkunç bir gerçeği ortaya çıkarmasıyla başlıyor. “Countdown” adlı bu uygulama, kullanıcılarına ölüm anlarının tam olarak ne zaman gerçekleşeceğini söylüyor. Bazıları bu uygulamayı bir şaka olarak görürken, bazıları ise geri sayımın sona erdiğinde gerçekten ölüyor olduklarını fark ediyor. Bu noktada film, klasik bir korku gerilimi olmaktan çıkıp psikolojik bir savaşa dönüşüyor. Eğer öleceğiniz anı bilseydiniz, bu kaderi değiştirmek için ne kadar ileri gidebilirdiniz? Film, izleyiciyi bu soruyla baş başa bırakıyor ve karakterlerin bu bilgiyle nasıl başa çıktıklarını göstererek gerilimi sürekli artırıyor. Teknoloji ve Kader Üzerine Bir Gerilim Countdown, korkunun temelini doğaüstü unsurlardan çok teknolojinin bilinmezliği üzerine kuruyor. Günümüzde birçok insanın kaderini belirlediği düşünülen astroloji uygulamalarından tutun da sağlık takip sistemlerine kadar, telefonlarımızın bize sunduğu bilgiler hayatımızı büyük ölçüde etkiliyor. Film de tam olarak bu noktaya dokunuyor: Eğer bir uygulama ölüm tarihinizi söyleseydi, buna inanır mıydınız? Bu fikir, film boyunca merak unsurunu canlı tutuyor. Countdown yalnızca “ne olacak?” sorusunu sormuyor, aynı zamanda “gerçekten bundan kaçış var mı?” sorusunu da gündeme getirerek izleyiciyi düşünmeye itiyor. Karakterler ve Performanslar Film, ana karakter olarak genç bir hemşire olan Quinn Harris’i (Elizabeth Lail) merkezine alıyor. Quinn, hem kişisel hem de mesleki hayatında sorumluluk sahibi ve mantıklı biri olarak tasvir ediliyor. Ancak, uygulamayı indirdiğinde hayatı büyük bir kabusa dönüşüyor. Elizabeth Lail, karakterine inandırıcı bir korku ve çaresizlik hissi kazandırarak filmi sürükleyici hale getiriyor. Quinn’in yanında, benzer bir durumla karşılaşan Matt (Jordan Calloway) adlı bir karakter yer alıyor. Matt, Quinn ile birlikte çözüm ararken hem filmdeki gerilimi artıran hem de bazı sahnelerde hafif mizahi dokunuşlar ekleyen bir karakter olarak öne çıkıyor. Filmin bir diğer dikkat çeken karakteri ise Rahip John (P.J. Byrne). Hikâyenin doğaüstü yönünü anlamaya çalışan eksantrik bir din adamı olan Rahip John, klasik korku filmlerindeki “mistik rehber” figürüne benzer bir rol üstleniyor. Karakterin zaman zaman ciddi, zaman zaman eğlenceli olması filme farklı bir hava katıyor. Filmin yan karakterleri ise genellikle klasik korku klişelerine uygun şekilde yazılmış. Kendi çıkarlarını her şeyin önüne koyanlar, umursamaz gençler ve doğaüstü olaylara inanmakta zorlanan karakterler, hikâyeye farklı dinamikler kazandırıyor. Korku ve Gerilim Unsurları Film, tipik “ani sıçrama korkuları” (jump scare) ile dolu değil, bu da onu diğer birçok modern korku filminden ayırıyor. Bunun yerine, atmosferik gerilim ve belirsizlik hissi daha ön planda. Özellikle geri sayımın sona yaklaşmasıyla birlikte karakterlerin yaşadığı psikolojik stres, izleyiciyi de içine çekiyor. Bununla birlikte, film klasik korku unsurlarını da es geçmiyor. Karanlıkta beliren figürler, bilinmeyen varlıkların tehdidi ve çaresizce zamanla yarışma hissi, gerilimi canlı tutuyor. Filmin Güçlü ve Zayıf Yanları Güçlü Yanları: ✅ Orijinal Fikir: Korku türü için farklı ve modern bir yaklaşım sunuyor. ✅ Gerilim Seviyesi: Zamanın daraldığı hissini iyi işliyor. ✅ Ana Karakterin Performansı: Elizabeth Lail, korku türüne uygun bir oyunculuk sergiliyor. ✅ Teknoloji ve Kader Üzerine Fikirler: Bilim ve doğaüstü kavramlarını başarılı bir şekilde harmanlıyor. Zayıf Yanları: ❌ Klişelerden Kaçamıyor: Bazı karakterler ve olay örgüleri, birçok korku filminde gördüğümüz yapılarla benzerlik taşıyor. ❌ Mitolojisi Daha Derin Olabilirdi: Uygulamanın kökeni ve doğaüstü bağlantıları daha detaylı işlenebilirdi. ❌ Yan Karakterler Daha İyi İşlenebilirdi: Film, ana karakterler üzerine odaklanırken, yan karakterlere derinlik kazandırmıyor. Sonuç: Eğlenceli Bir Teknoloji-Korku Deneyimi Countdown, korku türüne modern bir dokunuş ekleyerek teknolojinin bilinmezliğini gerilimle birleştiren bir yapım. Hikâyenin temelinde yatan fikir oldukça ilgi çekici, ancak film zaman zaman klasik korku klişelerine yaslanarak risk almaktan kaçınıyor. Eğer teknolojinin insan hayatına etkileri üzerine kafa yormayı seven biriyseniz ve korku filmlerindeki gerilim hissini seviyorsanız, Countdown keyifli bir seyir deneyimi sunabilir. Çok derin bir anlatımı olmasa da, sürükleyici atmosferi ve zamanla yarış hissiyatı sayesinde sıkılmadan izlenebilecek bir film. Puan: ★★★☆☆ (3.5/5) Sonuç olarak, Countdown beklentiyi çok yüksek tutmayan ama izleyiciyi ekrana kilitleyen bir korku-gerilim filmi. Eğer teknoloji temalı korku filmlerini seviyorsanız, bu filmi izleme listenize ekleyebilirsiniz!

ahmetisaksalman 1 month ago

Diriliş

Alejandro González Iñárritu

138 Gönderi

Doğanın Kucağında İntikam ve Hayatta Kalma Mücadelesi Alejandro G. Iñárritu’nun yönetmenliğinde, gerçek olaylardan esinlenen The Revenant, vahşi doğada geçen etkileyici bir hayatta kalma ve intikam hikâyesini anlatıyor. Filmin başrolünde Leonardo DiCaprio, doğayla ve insanın sınırlarını zorlayan zorluklarla mücadele eden bir…devamı

ahmetisaksalman 1 month ago

Kafes

Susanne Bier

270 Gönderi

Karanlığın İçinde Hayatta Kalmak Bird Box, Susanne Bier’in yönetmenliğinde gerilim ve psikolojik korku türünü başarılı şekilde harmanlayan, izleyiciyi baştan sona diken üstünde tutan bir film. Josh Malerman’ın aynı adlı romanından uyarlanan yapım, distopik bir dünyada geçen hayatta kalma mücadelesini anlatıyor.…devamı

ahmetisaksalman 1 year ago

Hızlı Ve Öfkeli

Rob Cohen

51 Gönderi

Baştan sona küçüklüğümden bu yana en sevdiğim film serisi. Belki de bir nesile araba ve hız tutkusunu aşılayan, bağ kurup ona ilgisini göstermeyi öğretmiştir. Tabii organize suçları bir kenara bırakırsak; en önemli kavramlardan biri aileyi öğreten bir film. “-Ailen mi…devamı

ahmetisaksalman 1 year ago

Oppenheimer

Christopher Nolan

238 Gönderi

@haftalikmagg Instagram hesabımız yenileniyor! Yepyeni arayüzü ve içerikleri ile bizi takip edebilirsiniz. Çok yakında oppenheimer’a dair güzel bir içerik paylaşacağız.

ahmetisaksalman 3 years ago

Uncharted

Ruben Fleischer

87 Gönderi

Merhaba dostlar! "Uncharted" filmine gitmiş, olumlu/olumsuz yönlerini tartıp hakkında kısa bir eleştiri yapmak ister misiniz? Eğer izin verirseniz instagram'da "Uncharted Yorumları" adı altında bir seri başlatacağım. Raf kullanıcı adınız ve yorumunuz gözükecek şekilde tasarım yapıp paylaşacağım. Katılmak isteyenler lütfen 5…devamı

ahmetisaksalman 3 years ago

Yarasa Adam

Matt Reeves

171 Gönderi

Merhaba dostlar! [YAPILDI👀] "The Batman" filmine gitmiş, olumlu/olumsuz yönlerini tartıp hakkında kısa bir eleştiri yapmak ister misiniz? Eğer izin verirseniz instagram'da "The Batman Yorumları" adı altında bir seri başlatacağım. Raf kullanıcı adınız ve yorumunuz gözükecek şekilde tasarım yapıp paylaşacağım. Katılmak…devamı

ahmetisaksalman 3 years ago

Merhaba Raf ailesi! Sinemadan edebiyata, sanattan tarihe kadar kategorileri ele aldığımız Haftalıkmag+'e davetlisiniz! Web sitemizde inceleme ve keşif yazılarımız mevcut. Bunun yanı sıra yakında yeni yazar alımları yapacağız. Hatta belirtmek isterim ki, yakında sizden gelenler başlığı altında sorduğumuz filmlere yaptığınız…devamı