. (@alazsu)

Eskisi gibi uzun uzun gönderi yazacak mecalim yok ama.. RAF AHALİSİ!! BU KİTABIN NASIL BU KADAR AZ OKUNMASI OLABİLİR!? Mektup formatında olması beni en şaşırtan ve sayfaları çevirmemi sağlayan ilk etmen olsa da, kitapta ilerledikçe her şeyiyle çok sevdim. Gerek…devamı

alazsu 1 year ago

Lockwood ve Ortakları 1 - Haykıran Merdiven

Jonathan Stroud

2 Gönderi

Yaşayan insanların dünyada yol açtığı sorunlar yetmiyormuş gibi bir de öldükten sonra da sorun çıkarmaya başladıkları bir dünyadayız. 'Sorun' hayaletlerin -henüz nedeni bilinmeyen bir sebepten- son yıllarda artan aktivitesine yazarın verdiği bir isim ayrıca. Yarattığı hayaletlerle dolu dünyaya ait birçok…devamıYaşayan insanların dünyada yol açtığı sorunlar yetmiyormuş gibi bir de öldükten sonra da sorun çıkarmaya başladıkları bir dünyadayız. 'Sorun' hayaletlerin -henüz nedeni bilinmeyen bir sebepten- son yıllarda artan aktivitesine yazarın verdiği bir isim ayrıca. Yarattığı hayaletlerle dolu dünyaya ait birçok terimi daha var yazarın. Bunlar ilk okumaya başladığımızda kafa karıştırıcı gibi gelse de, olayların içine yavaşça girmemiz ile birlikte kendimizi o dünyadan parçaymış gibi hissediyoruz. Yine de zorluk yaşayacaklar için sonda bir sözlük de eklemişler, okurken bakmama gerek kalmadı ama kitap bittikten sonra okumak keyifliydi. *Tayf, karanlık kuruntu, ektoplazma, hayalet pusu, saçmalayan pus, miazma, fantazma, fantom, plazma, kaynak, heyula...* Soruna karşı en büyük savaşı verenler çocuklar oluyor, tabii yetişkin olana kadar. Yaş ilerledikçe psişik olaylara karşı hassasiyetleri -bu durum yaş ilerledikçe duygularımızın körelmesini hatırlatıyor bana- azaldığı için, Sorun'a karşı verebilecekleri mücadele de azalıyor. Yetişkinler -buna psişik ajanslardakiler de dahil- daha çok hayaletlerden olabildiğince uzakta olmayı tercih ediyor. Belki de asıl sorun budur. Devletlerin aldığı bazı önlemler de var elbette. Bunun en başında sokağa çıkma yasağı, gece yanan hayalet lambaları geliyor. Bunlarla birlikte dünyada pek çok şey değişmiş. Artık sıradan derslerin yerine hayaletlere karşı eğitimlere katılarak hayalet avcısı olan çocuklar en can alıcı örneği. Lucy Carlyle, Sorun çıktıktan ve insanlar/çocuklar sistemli olarak mücadele etmeye başladığı zamanlardan bir hayalet avcısı, çocuk. Yetişkinlerin sorumsuzluğu sonucu çalıştığı arkadaşlarının hepsinin ölmesi ile Lucy kaldığı köyü ve ailesini arkasında bırakarak Londra'ya gidiyor. Burada "Lockwood ve Ortakları"na katılarak maceradan maceraya koşturmaya başlıyorlar. !!! Kitabın dizisini de izlemiş biri olarak, diziye kıyasla biraz daha korkunç denebilecek sahneler vardı. Özellikle kan hassasiyeti olanlar için bir bölüm biraz mide bulandırıcı olabilir. Yine de aşırı derecede korkutucu diyemem. Diziyle kıyaslayacak olursam... birkaç nokta dışında kitaba bağlı kalmışlardı. İlk fark ettiğim detay George'un kitapta sarışın ve mavi göz detayları ön plandayken, dizide tam tersi bir şekilde oyuncu seçimiydi. *Spoiler* Dizide Lucy'un en yakın arkadaşı kız hayalet tutulması sonucu komada kalmışken, kitapta tüm arkadaşlarını kaybetmisti. Dizide bu nokta baya yer kaplıyordu, kitapta olmaması şaşırttı. Yani bunun dışında çok da önemli bir farklılık yakalayamadım. Diziyi izleyeli bir yıl olduğu için fazla da hatırlamıyorum açıkçası. Kitabın da dizi kadar zevk verdiğini söylemek isterim. *** "Hem yeteri kadar büyük hem de yeteri kadar genciz. Yani mükemmel yaştayız," dedi Lockwood gülümseyerek. ▪︎ Lockwood'da çalışan herkesin farklı tercihleri vardır. Ben biraz resim yaparım, George çizgi roman okur, Lockwood da dedikodu dergileri karıştırır. Ama hepimiz çaya ve bisküvilere bayılırız. ▪︎ "Eh faydalıymış." "Öyle mi?" "Hayır. Kinayeli davranıyorum. Yoksa alaycı mı desem? İkisi arasındaki farkı bir türlü hatırlayamıyorum." "Kinaye çok daha zekice bir şey olduğundan, muhtemelen alaycı konuşuyorsun." ▪︎ "Buradaki kural, ajansta çalışan üyelerin her sıra ona geldiğinde tek bir bisküvi almasıdır. Adilane ve düzenli davranırız. Stresli bir anda, iki bisküvi birden almak doğru değil." ▪︎ "Ha, hiç merak etme, dikkatli olacağım. Beni tanırsın." Lockwood 🤦🏻‍♀️ ▪︎ "Yani merdivenin kendisi çığlık mı atıyor?" "Öyle deniyor, kendim duymadım." ▪︎ "Becerine de kararlarına da güveniyorum ve ekibimde olmandan büyük gurur duyuyorum, tamam mı? Artık geçmişi düşünmeyi bırak! Geçmiş hayaletler içindir. Hepimiz pişman olacağımız şeyler yaparız. Önemli olan, ileride neler olacağı..."

alazsu 1 year ago

Mixte

Marie Roussin

9 Gönderi

Spoiler içeriyor 1960'larda Fransa'daki Voltaire Lisesi, ilk defa kız öğrencileri okula kabul ederek karma eğitime geçiş yapar. Dönemin cinsiyetçi yaklaşımları, eşitsizlikler, eşcinsel insanların yaşamları, insanların ne kadar kötü olabilecekleri; elbette liseye de yansıyor. Kadınların bu sorunlarla mücadelesini, okula yeni başlayan üç lise…devamı

alazsu 1 year ago

The Magicians

Sera Gamble

6 Gönderi

Spoiler içeriyor ☆ Nereden başlasam bilmiyorum ama bu paylaştığım en uzun şeylerden biri olacak. Çünkü çokça repliği not ettim. Aslında ilk bölümleri izlerken kendimi çok saçma rezil bir şey izliyor gibi hissetmeme rağmen; bu dürtüme engel olamadım ve yazdım çokça cümleyi bir…devamı☆ Nereden başlasam bilmiyorum ama bu paylaştığım en uzun şeylerden biri olacak. Çünkü çokça repliği not ettim. Aslında ilk bölümleri izlerken kendimi çok saçma rezil bir şey izliyor gibi hissetmeme rağmen; bu dürtüme engel olamadım ve yazdım çokça cümleyi bir kenara. Bu yazıda şu an için sadece ilk sezona dair konuşmalarım var ancak diğer sezonları izledikçe yoruma eklemeyi planlıyorum. Klasik inceleme yazılarım gibi konuyu bir özetlesem iyi olacak ama klasik diziler gibi kısaca özetleyebileceğim bir konu yok ortada. O kadar çok karakter, dünya ve olaylar örgüsü var ki... kafalar karışacak. İlk sezonunun son bölümüne kadar bu kafa karışıklığım asla gitmemişti (yani az önceye kadar, 25.09.2023 Saat 04.40 civarı). Aslına bakarsanız hala gitmedi, kafam karışık bu dizi hakkında. Oldukça karışık... Özete başlamadan şunu söyleyeyim, The Magicians, fantastik bir kitap serisinden uyarlanmaymış. Birkaç yerde baktığım yazılara göre kitap serisinin -bizi şaşırtmayacak şekilde- daha iyi olduğunu söylüyorlar. Haydi olaylara kısaca giriş yapalım. Ama uyarayım spoiler içeren bir kısım var. (Kimsenin kafasının dayanıp da okuyacağına inanmasam da söyleyeyim yine.) Sezonun sonu nasıl bitti vs anlatmasam da ilerleyen bölümlerde çözülmüş bazı sırlardan bahsetmiş olabilirim. (Aslında çok da mühim değil çünkü okuyan olsa da anlamayacak.) ▪︎ Quentin Coldwater, tüm çocukluğunu ve gençliğini fantastik kitaplarla geçirmiştir. Bunlara o kadar bağlıdır ki sihire inancı gittikçe uç noktalara varmıştır. Kendini akıl hastanesine yatırılacak kadar çıldırmış bir noktada ilaçlar kullanırken bulur. Yale'i kazanmış biri için trajikomik bir durum ama insanların inandığı bir şeyden vazgeçebilmesi ne zaman kolay oldu ki? Q, Yale için mülakata gittiğinde görüşme yapacağı kişinin masasında en sevdigi fantastik seriden bir kitap bulur: Fillory ve Ötesi 6. Kitap. Ama böyle bir kitap asla basılmamıştır. Tam o sırada yanında ona destek için gelen en yakın ve en eski arkadaşı Jules ile odadaki asıl sorunun farkına varırlar: Görüşme yapacakları kişinin cesedi ve kanlar. Polis sorgusundan sonra dışarı sokağa çıkarlar ve Jules ile başka yollara giderler. Q sokak boyunca ilerlerken, Jules ise bindiği asansör yukarı doğru çıkmaya başlamışken etrafları değişmeye başlar. Her gün yürüdüğünüz ve her köşesini bildiğiniz bir sokağın içinde yeni büyüyen otlar ya da hep girdiğiniz bir binanın içinin başka bir yere çıkması gibi düşünebiliriz. Q bir bahçeye çıktığında kocaman eski bir bina ile karşılaşır. Gotik mimarisi ile bir şatoyu andıran aslında üniversite kategorisinde sayabileceğimiz bir çeşit okul olan Brakebills. Binanın taş duvarında oturan Elliot, Q'ya sınava gireceği yere kadar eşlik eder. Diğer yandan Jules de aynı odaya götürülüyordur. Olayların garipliğinin yanında karakterlerin tepkilerini verecek bir zaman da yoktur. Her şey hızlıca gerçekleşir. Sınav kağıdıyla bakıştıklarında harflerin büyülü bir şekilde kıpraşması ve birtakım ilginç olaylar daha... derken sınavın ilk aşamasını Q geçer. Jules ile bu olayları çok saçma bulduğundan sınavı düzgün çözememiş ve geçememiştir. Q sınavın ikinci aşamasında iken küçük bir açıklama yaparlar. "Brakebills isimli büyü okuluna katılmak için hak kazandınız!" Ya da buna benzer bir şey işte. İkinci aşamada bir uygulamalı sihir testine tabi tutulur. Q sihre inanmasına rağmen böyle bir şey olmadığını bilmektedir. Bunu en çok isteyen kişilerden olmasına karşın aklını yitirmemeye çalışmaktadır. Cebindeki ilaç kutusu da bunun en büyük kanıtı. Biraz zorlamanın ardından Q'nun içindeki büyü gücü hep yanında taşıdığı iskambil kağıdı destesinin uçmasını sağlar ve bir bina şeklini alır. "Tanrım ben sihir mi yaptım!?" Aklı başında her insan gibi bayılır. ●!!!!Spoilerlar başlasın!!!!● Jules ise ilk sınavdan kaldığı için şansını kaybetmiştir. Büyünün gerçekliğini sonunda kavradığında müdüre ona bir şans daha tanımaları için yalvarır. Ama o şansı çoktan kaybetmiştir ve hafızası silinecektir. Koluna açtığı bir kesik sayesinde daha sonra sihrin gerçek olduğunu hatırlasa da aynı zamanda sihrin diğer tarafında bulur kendini. Tıpkı bir uyuşturucu bağımlısı gibi büyü yapmanın isteğiyle kıvranan Julia ileride birçok kötülüğe de vesile olur. Bir zamanlar en yakın arkadaşın olan Q'ya bile... Q ise Brakebills'de okula başlamıştır. İlk gün tanıştığı Elliot ve Elliot'un ekürisi Margo tüm yıl boyunca onun peşinde olacaktır. Biraz garip bir arkadaşlık anlayışları olsa da... ilginç ve eğlenceli bir grup olurlar. Okula başladığı ilk gün Fillory'in yeni cilti kaybolur. Q daha çok az sayfasını okuyabilmiştir ve kitap hakkında daha bir fikri yoktur. Nereden geldi ya da neden geldi? Oda arkadaşı Penny'e sorsa ve her yeri arasa da bulamaz. Kısa bir süre sonra kitabın başrollerinden biri olan Jane Chatwin'i rüyasında görür. Jane ona bir şeylerden bahseder. Oldukça gerçekçi olan bu rüyanın ardından, her zaman Fillory diyarının gerçek olduğunu düşünen Q'nun kafası iyice karışmıştır. Sihir gerçekse büyülü bir diyar neden gerçek olmasın ki? Brakebills ise dışarıdan görüldüğü kadar havalı ve eğlenceli bir yer değildir. Üç yıl önce tüm 3. Sınıfların kaybolduğu ama ne olduğu bilinmemektedir. Ardından okul yılı başladığında Q, Alice isimli inek ve ailesi büyücü olduğu için okulda dışlanan bir kızla arkadaşlık kurar. Alice'nin abisinin kaybolan üçüncü sınıflardan olduğunu ve ona ne olduğunu bulmak için okula girdiğini sonra öğrenecektir. Dersler başladığında işler iyice karışır. Q, Alice, Penny ve Penny'in ilk günden yaptığı sevgilisi Kady aynı sınıftadır. Kader bir şekilde ağları örer :) ve bu dörtlü bir tür büyü yaparlar. Gece yaptıkları büyünün etkisi gündüz kötü bir sonuçla geri dönmüştür. Ders esnasında beliren bir tür canavar, herkesin donmasini sağlar, elbette bizim dörtlü dışında. Öğretmenlerden biri ölürken müdür de yaratığı durdurmaya çalışırken gözlerini ve ellerini kaybeder. Canavarın etrafında uçan ve yüzünü örten güveler tüm sezon boyunca Q ve arkadaşlarının peşini kovalar. Jules ise kendilerine Çit Cadıları ismini veren ve bir çeşit tarikat gibi buluşup büyüler öğrenen gruba karışır. Marina isimli başları Julia'ya bela getirirken, Julia'da belaya oynamaktan çok zevk almaya başlar. Sezon sonlarında yaptığı aptallıklar fark edip dindar ve iyilik yapma niyetli bir büyücü topluluğuna katılsa da bu macerası da kötü biter. ●Spoiler Sonu● Sanırım diziyi izlemeye devam etme nedenim Q'yu çok iyi anlamamdı. Üniversiteye başlayacak olmamız ve fantastik evren aşkımız... Kısaca Q ile çok bağlandım. Büyüye olan ilgi ve sevgileri, bizim gibi dünyada yaşarken böyle bir şeyin olduğunu öğrenmeleri... hangimiz istemez ki bunu? Bir gün kahraman olacağının hayallerini kurmadan büyüyen çocuk yoktur sanırım. Varsa da gerçek bir çocukluk yaşamamıştır. Peki ya bu hayali kuran ve gerçekleştirmiş kaç kişi vardır? Çok az. Kahraman olmak illa sihirle olmaz, evet, bunun geç de olsa farkına varıyorum. Belki bizim dünyamızda sihir yok ama kurtarılmayı bekleyen hayatlar, doğa, hatta atomlar var. Bunun hiç farkına varmayacaklara ne yazık... ▪︎ Alt tarafta o kadar çok alıntı var ki anlatmaya gerek yok görüyorsunuzz dksjxjjxx ♤♤♤♤♤♤ "Sana söylemedikleri şey şu: Büyü yetenekten gelmiyor, acıdan geliyor." ▪︎ "Çabuk bağlanırım. Zaman bir ilizyondur." ▪︎ "Size nasıl güvenmem gerekiyor?" "Neden birine güvenesin ki?" ▪︎ "Kitaplar... her şeyden daha gerçek gibi hissettiriyorlar." "O zaman gerçektir." ▪︎ "Kader yoktur, doğuştan kahraman yoktur." ▪︎ "Orta Dünyada yaşamıyoruz Quentin. İnsanın peşinden gideceği yeteri kadar asil görev yok." ▪︎ "Sana söylemekten korkuyorum çünkü bu doğru. Sana aşığım." ▪︎ "Hepinizden nefret ediyorum. Çünkü hiçbir şey bilmiyorsunuz." ▪︎ "Ne yapmam gerek?" "Hepimizin hep yaptığı şeyi. Karar ver." ■ 1. Sezon 4. Bölüm Jules Quentin'e Büyü yapıyor. Quentin zihninde akıl hastanesine hapsoluyor ve büyücülük dünyasının hayal olduğuna inandırmaya çalışıyorlar onu. Shake it off söyleyerek Penny'i zihnine çekiyor. Penny dekandan yardım alıyor. Marina ve Jules okula giriyorlar kalkanların kalkmasıyla. Marina'dan çalınan anıların yani büyülerin olduğu kutuyu okuldan alıyor. ■ 1. Sezon 7. Bölüm Brakebils öğrencileri Antarktika da deli bir buyucuden (Mayakowsky) dersler alıyorlar. Kady ve Penny'nin arası önce düzelse de sonradan bozuluyor maalesef. Alice ve Q tilki formu :) ▪︎ "Birçok dünya var ve biz bunlardan birinde yaşıyoruz." ■ 1. Sezon 8. Bölüm "Tahmin edilebilir olmak kötü bir şey değil." ▪︎ "Senin büyüye uyuşturucu gibi davranma sebebin, çünkü sana bunu öğreten kişilerin size uyuşturucu satıcısı gibi davranması. Alıyor ve satıyorlar, bunun için savaşıyor ve sevişiyorlar. Yaşamanın tek yolu bu değil." ▪︎ "Dışarıda iyi insanlar var Julia. Dünyayı çözmeye çalışan ve onu daha iyi bir yer haline getirmeye çalışan insanlar. ▪︎ "Cevaplar yok Quentin. Çünkü ne olacağı hakkında hiçbir fikrimiz yok."

alazsu 1 year ago

Ölü Ozanlar Derneği

Peter Weir

259 Gönderi

Spoiler içeriyor Film uzun süredir izlenecekler listemdeydi. Kitabı olduğunu öğrenince ve "Kitap Oku" uygulamasında bulunca hemen okumaya başladım. Sonradan öğrendim ki, kitap senaryodan uyarlanmış. Kitabın yorumunda konuyu detaylıca anlatmıştım. O yüzden burada konudan bahsetmeyeceğim, onun yerine şöyle bir şey düşündüm: ▪︎Dikkat!!!! Spoiler…devamıFilm uzun süredir izlenecekler listemdeydi. Kitabı olduğunu öğrenince ve "Kitap Oku" uygulamasında bulunca hemen okumaya başladım. Sonradan öğrendim ki, kitap senaryodan uyarlanmış. Kitabın yorumunda konuyu detaylıca anlatmıştım. O yüzden burada konudan bahsetmeyeceğim, onun yerine şöyle bir şey düşündüm: ▪︎Dikkat!!!! Spoiler içerir.▪︎ Kitap ve Film Arasındaki Farklar 1》Okulun açılış konuşmasında müdür sırasıyla Cameron, George, Knox ve Neil'e okulun prensiplerinin ne olduğunu sormuş ve cevap almıştı. Filmde böyle bir diyalog olmadı. Yine kitaptaki açılış konuşmasında Welton'ın hayattaki en yaşlı mezunu kürsüye davet edilip kısa bir konuşma yapmıştı, filmin aksine. 2》Dersler başlamadan önce bizim tayfa, Bay Nolan'ın ofisine giderek hangi ders dışı etkinliklerde görevlendirildiklerini öğrenmişti kitapta. Todd önceki okulunda futbol oynadığı için -bu okulda kürek istemesine rağmen- müdür tarafından tekrar futbola yazılıyordu. Filmde böyle bir sahne yoktu, olmaması da yerinde olmuş. Çünkü kitabın ilerleyen yerlerinde bu etkinlikleri yapmalarından söz edilmemisti. 3》"Beyler dört ilke nedir?" "Adaletsizlik. Korku. Yozluk. Dışkı." Oğlanlar Neil ve Todd'un odasında toplandığında böyle bir diyalogla müdürün okulun ilkeleri hakkında yaptığı konuşmaya gönderme yapıldı filmde. Kitapta sadece Meeks, Todd'a "Cehenneme hoş geldin," diyerek okula kötü bir benzetme yapmıştı. 4》Kitapta Neil'in babası odasına gelip Neil'in artık okul yıllığında calismayacagini söyledikten sonra odada Neil ile Tod arasında: "Söyle bakalım, babam hakkında ne düşünüyorsun?" diye sormuştu Neil. "Benimkine tercih ederim" sessizce cevap vermişti Todd. Ardından Neil'in elinde tuttuğu başarı iğnesi eline batmıştı. Todd'un kana karşı içi bir tuhaf olurken, Neil dikkatle kanı incelemeye devam etmişti. 4》Kitapta Bay Keating sınıfa ilk girdiğinde, biraz sessizce durmuş ardından öğrencilere birkaç laf ettikten sonra onur salonuna inmislerdi. Filmde Keating sınıfa giriyor ve hiç konuşmadan arka kapıdan çıkıyor. Öğrenciler de mecbur onu takip ediyorlar. 5》Kitapta onur salonunun oturma alanı da varken filmde ayakta duruyorlardi. 6》"Günü yaşa" diye tekrarladı Keating. "Şair bu dizeleri neden yazmış?" "Çünkü acelesi varmış!" Kitapta bu cümleyi kimin dediği belirtilmemişti, filmde Charlie söyledi. 7》Kitapta Knox, Danbury'lerin evine gittiğinde onların kızıyla -Virginia- da tanışıyordu. 8》Filmde Keating'in kitaptan yırttırdığı 21. sayfayı ilk Charlie yırtıyor. Kitapta böyle bir detay yoktu. Sonrasında filmde o bölümün tamamını yırtmalarını istiyor Keating, kitapta sadece tek bir sayfaydı. 9》Filmde Cameron'un sayfaları cetvelle yırtması detayı... komikti. 10》Kitapta yırtılan sayfaları çöp kutusuna toplatan Keating, çöplerin üstünde zıplamıştı. :)) 11》Filmde yemek yenirken McAllister, Keating'in sınıfı sanata ozendirmesine karşın alaycı bir şiirle laf soktu. Keating'de buna kendi şiiriyle karşılık verdi. Havalı bir andı 12》 "Sadece ölü şairlerin şiirlerini mi okuyordunuz?" "Her türlü şiir kabulümüzdü, Bay Perry. İsmin anlamı ise şuydu: Derneğe katılabilmek için ölü olmak gerekiyordu." "Ne?" dediler çocuklar hep bir ağızdan. "Yaşayanlar adaydı yalnızca. Üyeliğe tam anlamıyla kabul edilebilmek için, ömür boyu süren çıraklık döneminden geçmek gerekiyordu. Ben bile hâlâ küçük bir adayım." Kitapta böyle bir detay olmasına karşın filmde söz edilmedi. 13》Filmde oglanlar Ölü Ozanlar Derneği magarasinda sigara içerken, kitapta bundan söz edilmemisti. (Zaten ne gerek var yani ^_^) 14》Keating, bahçede çocuklara şiir okutup topu kaleye attıkları gün yoklama alırken Neil seçmelere gitmişti. Filmde bunu göstermediler. 15》Kitapya Todd tahtada gözleri kapalı, Keating'in yardımıyla şiirini yarattıktan sonra Neil ona "Bunu yapabileceğini biliyordum" der. Küçük bir cümlecik sadece ama Neil ve Todd arkadaşlığını çok seviyorum. 16》Filmde Neil, mağaraya abajur getirdiğinde çocukların puro içmesi... Filmde mübarek tüm dumani içlerine soğuttular çocuklara :(( 17》Neil'in provaları gittiği sahneler ve Ginny'nin (Yani Danbury'lerin kızı, Chet'in -filmde varlığı hiç olmamış- kardeşinin) de Neil ile aynı oyunda olduğu yerler filmde yoktu. 18》Todd'un doğum gününde, kitapta Neil ile arasında geçen şu diyalog... "Geçen yıl da bana aynı şeyi hediye etmişlerdi!" diye bağırdı Tom. "Bunu bile hatırlamadılar!" Filmde, kitaptan daha geç gerçekleşti bu sahne. (Bir gün arayla yani, çok da bir fark değil ama neysee) Filmde Todd'un ailesinin her yıl ona verdigi aynı hediyeyi duvardan aşağı fırlatıyorlar. 19》Filmde Knox, Chris'in onu çağırdığı partiye gittiğinde, Chris'e masum bir öpücük konduruyor. Kitapta olandan ise... bahsetmek istemiyorum. Erkekler 🙄 20》Neil'ın babası gizlice tiyatro oyunu provalarina gittiğini öğrenince; Keating'i görmeye çocuklar hep beraber gitmişti. Filmde Neil kendi başına gidiyor. 21》Kitapta, Neil'in öldüğü gece, Ölü Ozanlar Derneği mağarada toplanmış onun tiyatro oyunundaki performansı onuruna şiirler okuyordu. Çocuklar (Cameron pisliği dışında), Chris, Ginny ve Kaptan... Filmde bu sahnenin olmaması üzdü. Todd kendi yazdığı şiiri okumuştu. ▪︎ "Oh captan, my captan."

alazsu 1 year ago

"Dünya gerçekten tehlikelerle dolu ve içinde bir sürü karanlık yer var; lakin nice güzellik de hala hayatta ve artık bütün topraklarda içine keder karışmış olsa da, belki daha bile çok serpiliyor sevgi. Aramızda Gölge'nin yine çekileceği ve huzurun yeniden geleceği…devamı