Nhlyrtsvn (@nhlyrtsvn)

Kuyucaklı Yusuf, daha çok öykücü yönüyle tanıdığımız Sabahattin Ali'nin 1937 yılında yayımlanan ilk romanıdır. 1903 yılında geçen romanda, Aydın'ın Nazilli ilçesinin Kuyucak Köyü'nde eşkiya baskını sonucu anne ve babasını kaybeden ve kaymakam Salahattin Bey tarafından evlat edinilen Yusuf'un hikayesi anlatılır.…devamı

nhlyrtsvn 1 month ago

Zamansız

Latife Tekin

1 Gönderi

Latife Tekin'in Sevgili Arsız Ölüm'den sonra okuduğum ikinci kitabıydı Zamansız. Şiirsel bir dille yazılmış ve büyülü bir anlatımın hakim olduğu postmodern eser, yazarın kitabın yazım sürecini anlatarak kurguya dahil olması sebebiyle üst kurmaca olarak da değerlendirilir. Kahramanlarının aynı gölde yaşayan…devamı

nhlyrtsvn 1 month ago

Bu Dünyanın Krallığı

Alejo Carpentier

1 Gönderi

Büyülü gerçeklik akımının önemli temsilcilerinden biri olan Alejo Carpentier, 1943 yılında Haiti’ye yaptığı bir seyahatten ve Haiti tarihiyle ilgili yaptığı okumalardan sonra "Bu Dünyanın Krallığı" adlı romanını yazmaya başlamış ve romanı 1949 yılında Venezuela’da tamamlamıştır. Gerçek mekânlar, tarihi kişilikler ve…devamı

nhlyrtsvn 1 month ago

Siyah Koku

Gülayşe Koçak

1 Gönderi

Kalemiyle ilk defa tanıştığım Gülayşe Koçak’ın 2012 yılında yayımlanan romanı Siyah Koku, Bizistan adlı distopik bir ülkede geçmektedir. Bize daha doğrusu bizim topraklarımıza çok da yabancı olmayan yakın tarihimizi ve belki de geleceğimizi distopik bir romanda okumak gerçekten heyecan vericiydi.…devamıKalemiyle ilk defa tanıştığım Gülayşe Koçak’ın 2012 yılında yayımlanan romanı Siyah Koku, Bizistan adlı distopik bir ülkede geçmektedir. Bize daha doğrusu bizim topraklarımıza çok da yabancı olmayan yakın tarihimizi ve belki de geleceğimizi distopik bir romanda okumak gerçekten heyecan vericiydi. Romanda, doğal kaynakların kuruduğu, ekolojik sistemin bozulmaya başladığı, su tüketiminin kotaya bağlanarak herkesin Sukretkart ile Pırıltemiz su kullandığı, her şeyin plastikleştiği ve sunileştiği, organ bağışının yasaya bağlanarak zorunlu hale getirildiği ve devlet tekeline alındığı, insanların her ortamda dev püskürtücülerle püskürtülen Dosilin adlı sakinleştiriciyi soluduğu, biz, öteki ve ötekidendönme olarak ayrıştırıldığı, Bizistan askerleriyle dağadamlarının savaştığı, çay hapı, unutma hapı, uyutma hapı, koku almama hapı ve mutluluk hapı gibi hapların kullanıldığı, sürekli MutluTV izlenen bir ülkede Tuncay ve Mine'nin tuhaf ve çetrefilli aşklarına tanık oluyoruz. Bir gazetede Zeyda Teyze kimliğiyle köşe yazarlığı yapan ve aslında bir öteki olan Mine ile çeşitli kentlerde eğitimler veren, annesinin baskılarından bunalan Tuncay'ın aşklarının yanısıra tüm bu keşmekeşin içinde kendi kimliklerini bulma çabalarına da şahit oluyoruz bir yandan. Yakın tarihimizdeki olaylar, ayrımcılık, ırkçılık, ötekileştirme, din, dil, kimlik, kişisel hak ve özgürlükler, vatanseverlik, vatan hainliği gibi bir çok konuya değinen romanı elimden bırakmak istemeyerek büyük bir keyifle okudum. Belki bir çoğumuzun öngördüğü ya da zaman zaman esprisini yaptığımız bazı konuların bir romanda, bir yaşama uyarlanarak karşımıza çıkması ve bunun yakın bir gelecekte başımıza gelmesi ihtimali beni dehşete düşürse de her okuyanın kendince farklı anlamlar bulacağı, kesinlikle okunması gereken bir eser olduğunu düşünüyorum. Kitapla kalın... Notum : 9/10

nhlyrtsvn 1 month ago

Savaş ve Barış 2 Cilt

Lev Nikolayeviç Tolstoy

16 Gönderi

İlk kez 1869 yılında yayınlanan ve Rus Edebiyatı'nın en önemli başyapıtlarından biri olan Savaş ve Barış, 1863 yılında yazılmaya başlanmış ve 1865-67 yıllarında ise "Rus Haberci" gazetesinde bölümler halinde "On yıl 1805" adı ile yayımlanmıştır. Ancak Tolstoy, eserin bu sürümünden…devamıİlk kez 1869 yılında yayınlanan ve Rus Edebiyatı'nın en önemli başyapıtlarından biri olan Savaş ve Barış, 1863 yılında yazılmaya başlanmış ve 1865-67 yıllarında ise "Rus Haberci" gazetesinde bölümler halinde "On yıl 1805" adı ile yayımlanmıştır. Ancak Tolstoy, eserin bu sürümünden çok hoşlanmayarak tekrar üzerinde titiz çalışmalar yapmış ve eseri bugünkü haline getirmiştir. Dört kitap ve bir sonsözden oluşan eser, dünyanın uzun romanları listesinde de onyedinci sırada yerini almıştır. 1828 yılında doğan Tolstoy, kendi doğumundan 20 yıl, romanı yazdığı tarihten ise yaklaşık 60 yıl öncesine Napolyon'un Avrupa’yı kasıp kavurduğu, "Dedelerimizin zamanı" dediği günlere gitmiş ve bu döneme ışık tutabilmek için bolca da araştırma yapmıştır. Başta Napolyon olmak üzere, romanda anlatılan birçok karaktere ait mektup, biyografi ve günlük gibi birçok metni hem Fransızca hem de Rusça'sından okumuştur ancak savaş esnasında çatışma alanındaki muhteşem betimlemelerine, 1854 yılında subay olarak katıldığı Kırım Savaşı'nda yaşadığı tecrübelerinin de katkısı yadsınamaz bir gerçektir. Romana gelecek olursak, oldukça fazla karakterin yer aldığı eser, aslında temel olarak 5 aristokrat aile üzerinden dönmektedir. Romanın başlarında aristokrat ailelerin savaş öncesi gündelik yaşamlarına şahit olurken, savaşın patlak vermesi, sosyoekonomik ve politik değişimlerin de etkisiyle, ruhsal karmaşalar yaşayan ve hayatları alt üst olan karakterlerin birçoğunun çocukluğundan orta yaşa ya da orta yaştan yaşlılığa doğru gelişimleri ve değişimleriyle birlikte arka planda toplum üzerindeki etkilerine de şahit oluyoruz. Tolstoy, sadece bir roman yazmakla kalmamış, savaşın hem bireyin hem de Rus toplumunun üzerindeki etkileri, karakterlerin iç monologlarıyla okuyucuya yansıttığı duygu, düşünce ve kendileriyle hesaplaşmaları, savaş sahnelerinin betimlemeleri ve savaş taktikleri, liderlik ve kahramanlık vasıflarıyla ilgili felsefî yaklaşımlarıyla gerçek ile kurguyu da muhteşem bir şekilde harmanlayarak adeta bir destan yaratmıştır. Romanda, karakterlerin çok fazla olması (yaklaşık 600 karakter ve bunların 200'ü tarihi kişilik) çoğu okuru korkutsa da yaklaşık 1800 sayfa boyunca birlikte olduğumuz, gelişim ve değişimlerine şahit olduğumuz, bazen kızdığımız, bazen üzüldüğümüz, bazen de yargıladığımız, kendimizi adeta onlardan biri gibi gördüğümüz karakterlerden ayrılmak da bir o kadar zor oluyor. Tabii bu da Tolstoy'un gözlem yeteneğini yazıya aktarma gücüyle birlikte karakterleri yaratmadaki başarısıyla ne kadar büyük bir yazar olduğunu bizlere bir kez daha kanıtlıyor. Kitapla kalın... Notum : 10/10

nhlyrtsvn 2 months ago

Pedro Paramo

Juan Rulfo

5 Gönderi

Meksikalı yazar Juan Rulfo'nun 1955'te yayınlanan ve tek romanı olan Pedro Paramo, ölüm döşeğindeki annesine, babasını bulmak için söz veren Juan Preciado'nun hikayesini anlatır. Juan, babasının yaşadığı yer olan Comala'ya gelir ancak burası artık bir hayalet şehirdir ve Juan da…devamıMeksikalı yazar Juan Rulfo'nun 1955'te yayınlanan ve tek romanı olan Pedro Paramo, ölüm döşeğindeki annesine, babasını bulmak için söz veren Juan Preciado'nun hikayesini anlatır. Juan, babasının yaşadığı yer olan Comala'ya gelir ancak burası artık bir hayalet şehirdir ve Juan da bu hayaletler arasında babasını arar. Romanda, Juan'ın yanısıra bir yandan da babası Pedro Páramo'nun hikayesine tanıklık ederiz. Bu iki hikaye birbirine paralel olarak ilerlerken arka planda Meksika devrimi, ahlâkî çöküş, din, ölüm ve yalnızlık temalarını işleyen yazar, okuyucuyu hayalle gerçeğin, ölümle yaşamın, geçmişle geleceğin iç içe geçtiği hikayeler ve zamanlar arasında düşsel bir yolculuğa çıkarır. Bir nevi bir toplumun bir kasaba üzerinden panaromasını okuruz. Meksika büyülü gerçekçiliğinin ilk örneklerinden biri sayılan roman, kısa olsa da oldukça dikkatli takip gerektiriyor. Hikaye anlatımının 1. ve 3. tekil şahıslar üzerinden ayrı ayrı ilerlemesi, bilinç akışı tekniğinin ve iç monologların kullanılması metni çok katmanlı bir yapıya dönüştürüyor ve takibi biraz zorlaştırıyor. Olay örgüsünün doğrusal olmayan bir biçimde ilerlediği ve kopuk anlatımlardan oluşan romanda olayları çözmek ve karakterlerin hangisinin hayatta, hangisinin ölü olduğunu anlamak da bu yüzden biraz zor olabiliyor. Aslında yazar, kitabın adı olan Pedro Páramo ile okuyucuya karakterin önemini vurgulayarak hikaye hakkında az da olsa bir ipucu veriyor. Pedro Páramo'nun adı, Yunanca "kaya" anlamına gelen Petrus ve "çorak ova, çorak arazi" anlamına gelen Páramo kelimelerinden türemiştir. Rulfo, yaptığı bu ironiyle de kitabın finali olan son cümleye güzel bir gönderme yapmıştır. Jorge Luis Borges'in herhangi bir dilde yazılmış en büyük metinlerden biri olarak gördüğü, Susan Sontag'ın "20. yüzyılın yalnızca başyapıtı değil, ayrıca en etkili kitabı" dediği Pedro Páramo, Gabriel Garcia Marquez'e de ilham kaynağı olmuş ve romanda adı geçen düşsel kasaba Comala, Yüzyıllık Yalnızlık kitabında karşımıza Macondo olarak çıkmıştır. Marquez, Yüzyıllık Yalnızlık kitabının yazılış süreciyle ilgili bir anektodunda, edebiyat çevresinden bir dostunun, bir gece evine geldiğini ve "Sen yazı yazdığını sanıyorsun. Al da bunu oku" diyerek, önüne bir roman fırlattığını anlatır. Arkadaşı gittikten sonra kitabı büyük bir şaşkınlık ve hayranlıkla okur. Bitirir ve yeniden bir kez daha okur. Kitabı bıraktığında tanyeri ağarmaktadır. Kitap, Juan Rulfo’nun Pedro Páramo'sudur. Márquez kitaptan o denli etkilenmiştir ki Yüzyıllık Yalnızlık eserinde Pedro Paramo’dan bir cümle alarak Rulfo’ya da bir selam gönderir. Kitapla kalın... Not : 10/10

nhlyrtsvn 2 months ago

Ölümün Mavi Işığı

Per Olov Enquist

1 Gönderi

İsveçli yazar Per Olov Equist'in 2004 yılında yayımlanan romanı, Paris'teki Salpêtrière Hastanesi'nde histerik hastalarla hipnotik deneyler yapan aynı zamanda Freud'un da hocası olan nöroloji profesörü Jean Martin Charcot'un, hastası Marie "Blanche" Whittman ya da kısaca Witt'i ve radyoaktivite alanında yaptığı…devamıİsveçli yazar Per Olov Equist'in 2004 yılında yayımlanan romanı, Paris'teki Salpêtrière Hastanesi'nde histerik hastalarla hipnotik deneyler yapan aynı zamanda Freud'un da hocası olan nöroloji profesörü Jean Martin Charcot'un, hastası Marie "Blanche" Whittman ya da kısaca Witt'i ve radyoaktivite alanında yaptığı öncü çalışmalarıyla iki kez Nobel Ödülü'ne layık görülen fizikçi ve kimyager, bilim insanı Marie Skłodowska Curie'nin yaşadıkları aşkları, çalışmaları, zorlukları, mücadeleleri ve ilginç ilişkileri anlatmaktadır. Yazarın bir takım tarihsel verilerle birlikte ördüğü fantezi dünyasından oluşan eserde ne kadarının doğru ne kadarının kurgu olduğunu anlamak pek mümkün değildir. Hikayenin başında, yaşamının son evrelerinde tanıştığımız ve bir zamanlar olduğu kadının sadece yarısı kadar olan Blance Whittman karşılar bizi. Wittman'ın düşüncelerini kaydettiği günlüklerinden ilham alınan kitapta 3. tekil anlatıcının dışında zaman zaman Wittman'ın düzensiz ve dağınık anlatımını sarı, siyah ve kırmızı olarak adlandırdığı günlüklerinden öğreniriz ki yazar da üç bölüme ayırdığı kitabında okuyucuya bu duyguyu yansıtmıştır. Salpêtrière Hastanesi'ndeki tedavisinden sonra hastanenin röntgen labaratuvarında çalışan Wittman, daha sonra Curie'lerin yanında asistan olarak işine devam etmiş ancak radyum araştırmaları yüzünden de maalesef uzuvlarını kaybetmiş ve ölene kadar hayatına ampute olarak devam etmiştir. Curie, kendini bilime adayan nadir kadın dehalardan biri olarak karşımıza çıkarken, Wittman, bugün radyum olarak bildiğimiz ölümcül keşfe bedenini parça parça teslim eden histerik bir denek olarak çıkar. Kitapta Curie'nin iki farklı yönünü görürüz; bir yandan radyumun keşfiyle ilişkilendirdiğimiz bilim insanı, anne ve eş olan Curie'yi okurken bir yandan da kadınlığına geri döndürülmüş, cinsel arzuları ve tutkularının peşinden giden bir Marie ile tanışırız. Enquist'in Curie'si bizim bildiğimiz kişilikten o kadar uzaktır ki, ortaya çıkan yasak aşk hikayesiyle birlikte bir kadının utanç verici düşüşüne de şahitlik ederiz. Yazar, bilimi bu iki tarihi kadın karakterlerin hayatlarına metaforik bir unsur olarak aktarmıştır. İkisinin de ölümüne sebep olan radyumun, aşkın zehirli ve kanserli bir tümör niteliğini temsil etmek için bilimi ustaca bir yöntemle kullanmış ve kurguya yedirmiştir. Charcot'tan Freud'a, Tourette'den Babinski'ye, Bourneville'den Langevin'e, Einstein'den Pasteur'e, Pierre ve Marie Curie'den Becquerel'e kadar bilim dünyasına hizmet eden birçok bilim insanının da adının geçtiği romanda Jane Avril ve özellikle Blanche Wittman gibi deneklerin katkıları da yadsınamaz. Hem kadın olmak hem de bilim dünyasında önemli bir keşif yaparak böylesine değerli isimlerin yanında yer alabilmek, o dönemde bugüne göre kat kat zor iken aşklarının peşinden cesaretle giden ve sisteme boyun eğmeyen bu iki büyük kadın kahramanı da takdir etmemek mümkün değil doğrusu. Enquist, bilim dünyasındaki insanların özel hayatlarını bu kadar irdelediği ve bazı kısımlarının iftira olarak nitelendirildiği gibi sert eleştiriler alsa da kitabı 2007 yılında Verona'da "Romeo ve Juliet Ödülü" ile Napoli'de "Premio Napoli Ödülü"nü almıştır. Okurken doğruluğundan şüpheye düştüğüm, yazarın bu kadar detayı nasıl bilebilir dediğim kısımlar olsa da aslında bu karakterlerin de bizler gibi birer insan ve en önemlisi kadın olduğunu, onların da insani duygular taşıdığını ve her insan gibi hata yapabileceklerini unutmamak gerekir diye düşünüyorum. Önceki yıllarda Radyoaktif filmi ve Freud dizisini izlediğim için okurken dönemi, toplumun kadına, bilime ve bilimsel çalışmalara bakış açısını az buçuk biliyordum. Yasak aşkın kahramanı bir kadın değil de bir erkek olsaydı bu kadar sansasyon olur muydu sanmıyorum keza Marie aforoz edilirken Paul'ün yoluna devam etmesi de bunun doğruluğunu ortaya koyuyor sanırım. Ben okurken çok etkilendim, özellikle Blanche'ın anlatımının yer aldığı kısımlardaki duygu yoğunluğu ve samimiyeti çok iyiydi. Yazarın anlatımını ve kitapta yarattığı ortamı da çok sevdim. Kitapla kalın... Notum : 10/10

nhlyrtsvn 3 months ago

İncirlik Yazı

Taçlı Yazıcıoğlu

1 Gönderi

Adana doğumlu Taçlı Yazıcıoğlu, ikinci romanı olan İncirlik Yazı ile doğduğu şehre vefa borcunu ödemiş ve biz okuyucuları da Adana'nın 83 yazına doğru nostaljik bir yolculuğa çıkarmıştır. Yolculuğa çıkarmıştır diyorum çünkü coğrafya ne kadar değişirse değişsin anlatılan ve yaşanan birçok…devamı

nhlyrtsvn 3 months ago

Uykuda Çocuk Ölümleri

Ali Teoman

1 Gönderi

Ali Teoman'ın 2002 yılında yayımlanan ve ilk romanı olan Uykuda Çocuk Ölümleri nam-ı diğer UÇÖLÜM aynı zamanda Konstantiniyye Üçlemesi'nin de ilk kitabıdır. Postmodern bir kurguya sahip olan romanda, pazartesi sabahı Şirket'teki işine geldiğinde masasının üzerinde adının yazılı olduğu bir zarf…devamıAli Teoman'ın 2002 yılında yayımlanan ve ilk romanı olan Uykuda Çocuk Ölümleri nam-ı diğer UÇÖLÜM aynı zamanda Konstantiniyye Üçlemesi'nin de ilk kitabıdır. Postmodern bir kurguya sahip olan romanda, pazartesi sabahı Şirket'teki işine geldiğinde masasının üzerinde adının yazılı olduğu bir zarf bulan Memur Xeno ya da Memur X'in, zarfın içinden çıkan bir notta yazan adres ve kişiyi bulmasıyla başlayan olaylar, okuyucuyu ilginç karakterleri olan gerçeküstü, fantastik ve grotesk bir atmosferde büyülü ve masalsı bir yolculuğa çıkarır. Eski ve yeniyi harmanlayarak kendine özgü bir evren yaratan yazar, yarattığı bu evrenin dehlizlerinde ve katmanlarında mesleği olan mimarlık bilgilerini ve tecrübelerini de olağanüstü bir şekilde kurguya yedirmiştir. Roman, İstanbul’da geçer ancak farklı biçimlerdeki anlatıların içeriğiyle ilgili olarak yer yer Konstantiniyye ya da Bâb-ı Alî şeklinde tarihte kullanılan eski isimleriyle de anılan İstanbul’da geçmişe ve modern zamana ait yaşantılar aynı anda verilir. Kitabın kahramanı Xeno, farklı medeniyetlerin beşiği olan bu kentin üzerine kurulan Şirket'teki dehlizlere ve alt katmanlara indikçe Osmanlı ve Bizans kalıntıları olan mekânlara, el yazmalarına ya da farklı kültürel kalıntılara rastlar. Dolayısıyla Xeno’nun yolculuğu, yerin altına doğru yapılan bir yolculuktur. Ali Teoman da bir söyleşisinde bu kitabı birçok kitabın şeması üzerine oturtmaya çalıştığını dolayısıyla okuyucunun da bu kitabı Cervantes'in Don Kişot'u, Carroll'un Alice Harikalar Diyarında'sı, Dante'nin Cehennem'i, Conrad'ın Karanlığın Yüreği, Joyce'un Ulysses'i ya da Homeros'un Odysseia'sı olarak okuyabileceğini söyler. Aynı şekilde roman okuyucuya da Xeno’nun karşılaştığı tuhaf karakterler ve garip olaylar, birden daralan yahut genişleyen mekanlarla Alice Harikalar Diyarında’yı, Xeno'nun çalıştığı şirketin yapısı itibariyle Orwell'in 1984'ünü ya da Kafka'nın Dava'sını, farklı katmanlar halinde yerin altına doğru derinleşen, Şirket'ten arzın merkezine inmesiyle Dante’nin Cehennem'ini, bazı bölümlerde de imla ve dil kurallarını yok sayan bir üslubun kullanılmasıyla Ulysses’i yer yer de Atay'ın Tutunamayanlar'ını anımsatır. Romanın ilk yarısında birinci tekil anlatıcı olan ana karakter Xeno'yu, diğer yarısında ise üçüncü tekil anlatıcıyı kullanan yazar, çoklu anlatıcı kullanımıyla okuyucunun hem kahramanla özdeşleşmesini hem de ona dışarıdan eleştirel bir açıyla bakmasına da olanak sağlamıştır. Sözlük formunda yazılmış ansiklopedi maddeleri, şiirler, resmi belge tarzındaki raporlar, dilekçeler ve mektuplarla da zenginleştirilen romanda, mekan gibi zaman kavramı da dallanıp budaklanan belirsiz ve karmaşık bir niteliğe sahiptir. Birinci tekil anlatımlarda yani Xeno'nun henüz şirketin alt katmanlarına inmediği bölümlerde ara ara verilen saatlerle bir zaman mefhumu oluşturulmuşsa da üçüncü tekil anlatıcıya geçtiğinde ve Xeno alt katmanlara doğru ilerlemeye başladığında zaman mefhumu da giderek kaybolmuştur. Yine romanda kahramanlar, matematikte bilinmeyen olarak kullanılan X, Y ve Z harfleriyle özdeşleştirilmiştir. Aynı şekilde Xeno'nun yolculuğu boyunca karşılaştığı karakterlerin isimlerinin baş harfleri de karakterlerin özelliklerine göre ustalıkla oluşturulmuştur. Galip Özden Terzi (GÖT) - Kasa Hırsızı Hıdır İdris Nevbahar (HİN) - Gece Bekçisi Davud Ekrem Vakanüvisoğullarıgiller (DEV) - Çöp Toplayıcısı Kazib Ökkeş Rakkas (KÖR) - Kıdemli Et Hamalı Keşşaf Uzman Labiri (KUL) - Yüksek Mimar ve Mühendis Toplam 41 bölümden oluşan romanda, son bölüm 0 (sıfır) ile numaralandırılarak herşey açıklığa kavuşmuş ve Zümrüdüanka ile medeniyetin yıkılarak yeniden inşa edilmesine de gönderme yapılmıştır. Oldukça akıcı ve sürükleyici bir üslupla kaleme alınan romanda, yazarın zekasına hayran kalmamak mümkün değil. Mesleği olan mimarlık ve hobileri olan eski yazı ve Osmanlıca gibi hakim olduğu konuları kurgusuna ustalıkla serpiştirip, yaptığı oyunlarla bulmacayı çözmeye çalışan okuyucuyu da yarattığı evrenin dehlizlerinde ve katmanlarında peşinden sürükleyen Ali Teoman'ın kalemiyle tanışmaktan büyük keyif aldım. Kitapla kalın... Notum : 10/10

nhlyrtsvn 4 months ago

Ressamın İsyanı

Gündüz Vassaf

1 Gönderi

Gündüz Vassaf'ın 7 yılda tamamladığı ve ilk romanı olan Ressamın İsyanı, 16. yüzyıl resmine yeni bir yön vererek sanat tarihine damgasını vuran Michelangelo Merisi da Caravaggio'nun bir tablosundan yola çıkan bir kendini arayış ve aşk hikâyesidir aslında. Kitabın ana karakteri…devamıGündüz Vassaf'ın 7 yılda tamamladığı ve ilk romanı olan Ressamın İsyanı, 16. yüzyıl resmine yeni bir yön vererek sanat tarihine damgasını vuran Michelangelo Merisi da Caravaggio'nun bir tablosundan yola çıkan bir kendini arayış ve aşk hikâyesidir aslında. Kitabın ana karakteri olan anlatıcı, dış dünyanın gerçekliği içinde kendi hayatından bir şeyler bulmaya çalışan içine kapanık ve sessiz biridir. Hiç beklemediği bir anda Azize Lucia'nın Gömülüşü adlı tabloyu görmesiyle birlikte büyülenir ve kendini her gün tablonun karşısında otururken bulur. Bu tutku giderek tabloyu yapan ressam Caravaggio'ya olan merakını da pekiştirir. Bir yandan ressamın hayatını araştırırken bir yandan da ressamın tablolarının izini sürer ve şehir şehir dolaşmaya başlar. Caravaggio'nun hayatı kadar ölümü de bir sır perdesi arkasında gizlidir zira Caravaggio ile takıntılı bir bağ kuran kahramanımız aslında onun tabloları üzerinden kendi hayatının izini sürmekte, onun ölümüyle ilgili gizemi büyük bir tutkuyla çözmeye çalışırken, kendi ölümlülüğünden de kaçmanın bir yolunu aramaktadır. Bu arayış yolculuğunda kahramanımız aşkla da tanışır. Nasıl ki Caravaggio kendini tabloları üzerinden ifade ediyorsa, kahramanımız da kendini Lara ile kurduğu bir nevi sanatsal bir bağ olan aşk üzerinden ifade eder. Ressamın İsyanı'na tam olarak roman demek doğru mu bilemiyorum ama yer yer kurmaca, araştırma ve denemenin iç içe geçtiği, yer yer de anı ve biyografik özellikler taşıyan çok yönlü bir eser olduğunu düşünüyorum. Okuyucuyu her döneme götüren, edebiyattan sinemaya, resimden müziğe, bilimden felsefeye, mitolojiden tarihe, psikolojiden sosyolojiye her konuya değinen ve bilgilendiren muazzam bir çalışma olmuş. Ancak yazarın bazı kısımlarda tekrara düştüğünü ve gereksiz uzattığını da söylemeden geçemeyeceğim. Kitapla kalın... Notum : 9/10