Raf Yorumu: Rabiazz (@rabiazz)

Dostoyevski'nin okuduğum uzun mu uzun ilk romanı. Herkes betimleri aşırı uzun bu yüzden sıkabilir dedi ama ben o betimlemelere ba yıl dım. Hatta birkaç sahnesi direkt gözümde klasik bir resim tablosuymuş gibi hissettim. Okumakta kesinlikle geç kaldığım bir eser ama…devamıDostoyevski'nin okuduğum uzun mu uzun ilk romanı. Herkes betimleri aşırı uzun bu yüzden sıkabilir dedi ama ben o betimlemelere ba yıl dım. Hatta birkaç sahnesi direkt gözümde klasik bir resim tablosuymuş gibi hissettim. Okumakta kesinlikle geç kaldığım bir eser ama olsun geç olsun güç olmasın... Kitabı kısaca özetlemek gerekirse Raskolnikov'un işlediği bir cinayet ve bunun ardından gelişen olaylar diyebiliriz. Kitabı yorumlayacak olursam eğer Raskolnikov'un içinde bulunduğu ve kendisi ile verdiği savaş mükemmeldi. Kitabın son kısmına kadar pişman olmadığını ya da kötülük yapmadığını iddia etse de karakterin ahlaki değerlerle çatıştığını bildiğini bize Dostoyevski çok güzel aktarmış. Raskolnikov'un cinayeti işlemek için düşündüğü süreçte ondan sonraki yakalanacak mıyım süreci beni baya bir etkiledi. Dostoyevski o kadar mükemmel bir şekilde yazmış ki Raskolnikov'un gerildiği yerlerde ben de gerildim. Tüm karakterler ilgi çekiciydi kitapta. Her biri de romanı daha da iyi yapmıştı resmen. Kitabın sıkan yeri hiç olmadı. Betimlemeleri, diyalogları uzun bir roman ama bu sıkmaktan ziyade sizi romanda yaşatıyor bence. Dostoyevski'nin okuduğum eserlerinden şu ana kadar hiç pişman olmadım. Aksine bu zamana kadar okumadığım için pişman oldum. O yüzden ne yapın ne edin bu kitabı okuyun!❇️ 📍"Yaşam denilen şey var! Daha demin yaşamadım mı?... Dinlenmenin zamanı gelmişti! Şimdi mantığın ve aydınlığın zamanı... Ve şimdi görüşeceğiz. Şimdi kozlarımızı paylaşacağız." 📍"Her şey şu ayaklarının altındaki taşlar kadar dilsiz ve cansızdı. Her şey yalnızca onun in dilsiz ve cansızdı, yalnızca onun için..." 📍"Yaşamları ne olacak? Her biri ömrünün sonuna kadar bir başkasına bağlı olarak yaşayacak... Böyle yaşayacağına kendini as daha iyi." 📍"Sonra şunu anladım ki Sonya, herkesin akıllı olmasını beklemeye kalkarsam bu daha çok uzun sürecek... Hem böyle bir şey hiçbir zaman olmayacak, insanlar değişmeyecek... Ve hiç kimse onları değiştiremeyecek."