Raf Yorumu: Selen Sevim (@selen)

Efendim hitama erdirdiğim Kum Kitabı'na kendimizce birkaç kelam yorum bırakalım 😊 Kitap 12 kısa 1 uzun öyküden oluşmakta. Ilk defa Borges okuduğum için kitabı çok iyi anladım diyemem. Hatta bazı öykülerden hiçbir şey anlamadığım dahi oldu. Anlamadıkça da üzerine gidip…devamıEfendim hitama erdirdiğim Kum Kitabı'na kendimizce birkaç kelam yorum bırakalım 😊 Kitap 12 kısa 1 uzun öyküden oluşmakta. Ilk defa Borges okuduğum için kitabı çok iyi anladım diyemem. Hatta bazı öykülerden hiçbir şey anlamadığım dahi oldu. Anlamadıkça da üzerine gidip birkaç kez aynı sayfaları tekrar okudum. Kitabı ikinci kez okuduğum zaman daha iyi anlayacağımı düşünüyorum. Veya belki de Borges ile tarzımız uymadı bilemiyorum. "Büyülü Gerçeklik" diye bahsettiği bir kavram var. Tek başına okunduğunda bu cümle beni içine çekemiyor. Çok yorum okudum, fakat yine herkesin çok övdüğü kadar bir şey göremedim. Bilemiyorum belki de bu benim eksikliğimdir. Bu yüzden yazarın başka kitaplarını da okumayı istiyorum. Kum Kitabı, otobiyografik ve fantastik dille yazılmış. Aslında bu iki kategori tek başınayken ilgi çekici, keza çiftkende. Fakat kitapta bazı öyküleri tam olarak anlayamadım. Bunun bir sebebi de fantastik öğeleri sevmiyor oluşum diye düşünüyorum. Her neyse. Bu kadar yazdım elbette kitap kötü değildi. Altını çizdiğim birçok yer oldu. Tüm öyküler güzeldi. En çok beğendiğim ise "Öteki" oldu. Kitapta bazı ifadeler hoşuma gitmedi. Birkaç yerde sürekli "Evet, şimdi asıl konuya geliyoruz, evet, şimdi anlatıyorum..." gibi gibi öyküye bir türlü giremeyen ifadeler vardı. Bilmiyorum belki bazı okurları bu ifadeler cezbeder ya da merak ettirir, fakat beni merak ettirmedi ve ne yazık ki bir de hikâyeden soğuttu. Kendi açımdan bilgi dışında meraksız bir insan olduğum için belki de bu ifadeleri sevemedim. Bir başka fark ettiğim husus ise yazarın kendi öykülerini sevmediğini düşündüm. Kendi öykülerinin insanları sıkacak olduğunu düşündüğünü, düşündüm. Ben kitabı okurken 'anlamadığım' yerler haricinde sıkılmadım, güzeldi. Sekreteri ve aynı zamanda eşi olan Maria Kodama'ya yazdırmış olduğu bir kitap imiş. Kitapta önsöz yerine son deyiş kısmı çok güzeldi. Bazı hikâyeleri gerçekten anlamadığıma son deyişi okuyunca emin oldum 😊 Velhasıl genel olarak baktığımızda güzeldi, tavsiye ederim. 😊 .