Raf Yorumu: köyün delisi (@kucukkorona)

Spoiler içeriyor Yanlış hatırlamıyorsam filminin de yapıldığı, okurken gerçekten duygudan duyguya girdiğiniz bir başyapıt. Başyapıt olduğunu düşünüyorum çünkü size duyguları bu kadar yoğun, gerçekçi ve şeffaf hissettiriyor ki kendinizi Matthew abimizin yerinde buluyorsunuz. Kısaca kitaptan bahsedecek olursam kendisi cerrah olan Matthew abi…devamıYanlış hatırlamıyorsam filminin de yapıldığı, okurken gerçekten duygudan duyguya girdiğiniz bir başyapıt. Başyapıt olduğunu düşünüyorum çünkü size duyguları bu kadar yoğun, gerçekçi ve şeffaf hissettiriyor ki kendinizi Matthew abimizin yerinde buluyorsunuz. Kısaca kitaptan bahsedecek olursam kendisi cerrah olan Matthew abi evli ve karısını çok seviyor. Ama bunların bir türlü çocuğu da olmuyor. Sonra bu ablamız evde merdivenden düşüyor bir iş yaparken. Hastaneye getiriyorlar falan ama ablamızın beyin ölümü gerçekleşiyor bitkisel hayatta kalıyor. Tabi ameliyatı yapan Matthew'in arkadaşı. Çok duygusal anlar geçiyor oralarda. Kadının saçını kazımaları bile sizi ağlatabilir. Diyorum ya çok duygu yüklü bir kitap. Her neyse sonra abimiz öğreniyor ki karısı hamile. Bebek orada öylece bekliyor. Abimiz eşini kaybetmiş gözü hiçbir şey görmüyor ama bir yandan da yıllarca beklediği karısının tek mirası bebeği var. Neyse bebeğin gelişmesi ve büyümesi için annesinin karnında kalması lazım. Bu da tıbbi açıdan çok zor ve riskli olsa da mümkün. Hikayemiz her şeyini kaybettiğini düşünen Matthew abimizin doğacak çocuğuna umut bağlamasıyla başlıyor denebilir. Sorun şu ki ablamızın ailesi kızlarının daha fazla acı çekmesini istemiyorlar ve bitkisel hayattan çıkması gerektiğini düşünüyorlar. Matthew abimiz de doğacak çocuğundan vazgeçemiyor. Üstüne üstlük karısının yazdığı günlük tarzı şeyleri de bulunca hayatta vazgeçmem diyor. Bunlar mahkemelik oluyorlar. Matthew abimiz tüm acılarının üstüne kaynanasıyla mahkeme savaşlarına giriyor. Bu arada ölen ablamız da hamile olduğunu biliyormuş ama söylememiş, söylemeye vakti kalmadan da nalları dikti zaten. Çok beğendiğim, gerçekten bir solukta okunan, ağlatan, düşündüren ve hayatın kendisinin ne kadar acımasız ne kadar tersköşe olduğunu anlatıyor. Okumanızı tavsiye ederim, naçizane.