Raf Yorumu: Ziya Efe (@ziyaefeozdemir)

Sinemanın ve sahnenin en büyük isimlerinden olan büyük usta Charlie Chaplin'in bütün hayatına bir bakış. Sinemaya getirdiği yenilikler, bir çok departmanda olan uzmanlığı ve anlattığı meseleler ile sinema sanatının merkezine konumlanmış bir isim. Film onun bütün hayatına bir bakış sunuyor.…devamıSinemanın ve sahnenin en büyük isimlerinden olan büyük usta Charlie Chaplin'in bütün hayatına bir bakış. Sinemaya getirdiği yenilikler, bir çok departmanda olan uzmanlığı ve anlattığı meseleler ile sinema sanatının merkezine konumlanmış bir isim. Film onun bütün hayatına bir bakış sunuyor. Film flashbackler ile ilerliyor. Chaplin'in biyografisinin yazarı(Anthony Hopkins) ile Chaplin arasındaki konuşmalar üzerinden geriye dönüşler vasıtasıyla izliyoruz. Başlangıçta küçük Charlie Chaplin'in, felaket giden bir gösteriyi sahneye atlayarak toparlamasını izliyoruz ve böylece onun doğal yeteneğine ve sahne becerisine tanık oluyoruz. Film adeta "adam olacak çocuk" dedirttiriyor. Yıllar sonra onu yine sahnelerde sarhoş tiplemesinde, Şarlo'nun temellerine tanık oluyoruz. Daha sonra Amerika'ya göçen Chaplin burada büyük bir film yıldızı olur. Ama bu ona yetmez. Artık kendi filmlerini yapmak istemektedir. Fakat anlatmak istediği meseleler, özgürlükler ülkesi ABD'ye fazla gelir. Üstelik kendisi İngiliz bir göçmen olduğu için kendini tehlikeye atmaktadır aslında. Amerika'nın göçmenlere olan tutumu, sanayii çılgınlığı ve en sonunda Nazi hiciv filmleri Amerikan Hükümetini rahatsız eder. Ve en nihayetinde sürgün edilir. Özellikle Great Dictator'a parantez açmak istiyorum. Charlie Chaplin sessiz sinema sanatçısıdır ancak artık sesli sinema devri başlamıştır. Çevresindekiler artık onun da sesli film yapması gerektiğini söyler. Chaplin ise; sesli filmlerin yalnızca İngilizce bilenler tarafından, sessiz filmlerin ise bütün dünya tarafından anlaşılacağını savunur. Nihayetinde bir sesli film yapmaya karar verir: Great Dictator. Fakat bu sefer de bu filmden vazgeçirmeye çalışırlar. Chaplin'de kardeşine şu sözleri söyler: "Yıllarca sesli film yapmamı söyledin. Şimdiyse vazgeçirmeye çalışıyorsun. Eğer Şarlo konuşacaksa benim söyleyeceklerimi söylemeli!". Ve o filmde söyledikleri bugün bile aklımızda. Robert Downey Jr. kendine bir kez daha hayran bıraktı. Muhteşem bir performans. Uyuşturucu batağına düşmeseydi nasıl bir kariyeri olacağını gerçekten hayal bile edemiyorum. Bu film sinemaya bakışınızı genişletecek, bu sanatın ve bu sanatın icracılarının ne kadar muhteşem olduğunu hissettirecek bir yapım. Mutlaka izleyin.