Raf Yorumu: Ada (@adafln)

''Başka bir yer varsa orada tekrar görüşürüz belki. Yoksa da seni tanımak benim cennetimdi zaten.'' Upuzun bir yazı yazmak istedim bu film için ama bir türlü düşüncelerimi toparlayamadım. Tonlarca duyguyu aynı anda hissettirdiği için filmin sonunda tır çarpmışa dönüyorsunuz.Bu etkinin…devamı''Başka bir yer varsa orada tekrar görüşürüz belki. Yoksa da seni tanımak benim cennetimdi zaten.'' Upuzun bir yazı yazmak istedim bu film için ama bir türlü düşüncelerimi toparlayamadım. Tonlarca duyguyu aynı anda hissettirdiği için filmin sonunda tır çarpmışa dönüyorsunuz.Bu etkinin sebebi sonu değil, filmin genelinin vurucu etkisi. Bu etkinin ana sebebi Frances McDormand'nın adeta rolü yaşaması kızı vahşice öldürülmüş bir annenin üzüntüsünü, burukluğunu, öfkesini her şeyi en üst seviyede yansıtmayı başarmış, kadın gözlerinde bile yaşıyor o duyguları. Bu nasıl bir role girmedir uzun zaman sonra ilk defa bir aktrise hayran kaldım. Oyunculukları bir kenara koy, izlediğim en derin filmlerdendi. İlk bakışta kızının katilini bulmaya çalışan bir annenin mücadelesi gibi görünebilir ama film ilerledikçe ve diğer karakterlerle tanıştıkça hikayenin bundan ibaret olmadığını idrak ediyoruz. Seyir zevki de bu noktada başlıyor zaten. Film, taşra diye tabir edebileceğimiz güneyde küçük bir kasabada geçiyor. Siyahilerin pek sevilmediği, kentin polis şefine dil uzatanların hoş karşılanmadığı, yer yer yozlaşmış bir taşra burası ve hayatta şansı pek de yaver gitmeyen çok sayıda insana da ev sahipliği yapmakta. Gerçekten kasabadaki en azından tanıdığımız karakterler itibariyle herkesin sorunları var. Ana karakterimiz zaten bitik durumda, diğer karakterlerden de çok bahsetmek istemiyorum spoiler olmasın. Hani böyle bir konudan ne çıkabilir ki 2 saat dolsun diye düşünüyorsunuz ama öyle değil, olay örgüsü muazzam. Karakter derinliklerini yaratmak için çok kafa yorulmuş, senaryo kusursuz, uzunca düşünmenize sebep olacak metaforlar hayran bırakıyor, oyunculuklara diyecek söz yok, seyirciye duygu geçişini başarmış ve her detayıyla mükemmele yakın bir film. Sonu ile alakalı çok olumsuz yorum gördüm, sonu için binlerce satır yazabilirdim ama kısa tutmak istiyorum. Sinema işte bu! diyeceğiniz Three billboards outside ebbing missouri'yi tüm sinema aşıklarına öneriyorum. En iyi film Oscar'ını bu film yerine Shape of water'a vermiş olmaları hâlâ uykularımı kaçırıyor.