Raf Yorumu: Şehmus Öz (@snaporaz)

Orta sınıf bir taşra ailesinden çıkıp geldiği Roma'da, sınırlı entelektüel yapısına rağmen kendini aniden yüksek sosyetenin sofistike yapısı içinde bulan ve birlikte olduğu insanlarla beraber yozlaşıp çürüyen genç magazin gazetecisi Marcello'nun, bir kadından diğerine, gece klüplerinden sosyetenin kalbi Via Veneto''daki…devamıOrta sınıf bir taşra ailesinden çıkıp geldiği Roma'da, sınırlı entelektüel yapısına rağmen kendini aniden yüksek sosyetenin sofistike yapısı içinde bulan ve birlikte olduğu insanlarla beraber yozlaşıp çürüyen genç magazin gazetecisi Marcello'nun, bir kadından diğerine, gece klüplerinden sosyetenin kalbi Via Veneto''daki çılgın partilere sürüklendiği yedi uzun gecenin öyküsü. Fellini'nin ilk gerçek skandalı. Sadece eğlenip herkesle kafa bulan hınzırca bir öykü anlatmak niyetini sonuçta yönetici sınıfın çöküşü ve bu çöküşün içerdiği korkunç şiddetin yoğun bir bileşimine dönüştüren fellini, bu saldırgan tavrıyla 60'ların sosyal tansiyonunu da ölçer ve sonucu bir felaket olarak sunar. film, hem solcu kesimde hem de başta bunu kendisine yönelik bir küfür olarak algılayan kilise çevrelerinde ve sağda bir bomba gibi patladı.Günümüzden bir bakışla, televizyon ve medyanın inanılmaz yükselişinin ipuçlarını da şaşırtıcı bir ustalıkla verdiğini keşfettiğimiz 'tatlı hayat', bütün bu ciddi yorumların ötesinde şeytansı bir alayla sarmalanmış felliyen bir filmdir. Aslında Fellini'nin tek amacı eğlenmekti, kendisi dahil herkesle dalgasını geçmek istemişti; ama hemen hemen 30 yıl önce aynı isteği hisseden Renoir'ın Oyunun Kuralı'nda yaptığı gibi, bu mütevazı eğlenceyi, yaşadığı zamanın ve mekanın atmosferinde, üyesi olduğu toplumun ahlaki ve töresel değerlerini parçalara ayırdığı bir otopsiye dönüştürdü. Filmin gücü, Avrupa'nın entelektüel ve aristokratik çevrelerinin yaşadığı dekadansı yansıtmasındaki görkemde yatar. Fellini'nin dünyası, temel olarak gerçeklikten iplerini koparmış bir dünyadır. Ustanın vazgeçilmez oyuncusu Marcello Mastroianni'ye Anita Ekberg, Anouk Aimee, Yvonne Fourneaux, Magali Noel, Nadia Gray gibi birbirinden güzel kadın oyuncuların eşlik ettiği film, 1960 Cannes Film Festivali'nde Altın Palmiye kazanmıştı. Mastroianni'nin çarpıcı haber peşindeki bir tabloid gazetecisini oynadığı bu başyapıt, tepeden tırnağa şehvet olan Anita Ekberg'in kendini Trevi Çeşmesi'nin sularına atıp sırılsıklam olması, Nadia Gray'in evsahibesi olduğu orjide striptiz yapması gibi unutulmaz sahnelerle dolu.