Raf Yorumu: yyif (@yyif)

yyif 3 years ago

Artık neredeyse herkeste olan anksiyeteden, nasibini 1920lerde alan Nick'in hayatının belkide en heyecanlı zamanlarını anlatmasıyla başlıyor. Merak etmeyin adam delirmiyor. Film atmosferiyle, müzikleriyle karşılıyor sizleri. Herkesin içinde olmak isteyecegi türden bir ortamla. Partiler, para, o zamana göre en lüks otomobiller,…devamıArtık neredeyse herkeste olan anksiyeteden, nasibini 1920lerde alan Nick'in hayatının belkide en heyecanlı zamanlarını anlatmasıyla başlıyor. Merak etmeyin adam delirmiyor. Film atmosferiyle, müzikleriyle karşılıyor sizleri. Herkesin içinde olmak isteyecegi türden bir ortamla. Partiler, para, o zamana göre en lüks otomobiller, zenci uşaklar ve daha fazlası. Tüm bu sahneleri olabildiğince teatral izliyorsunuz. Başlarda ki basit kaçamak bile aslında yeterince eğlenceli gözüküyor. Ama Jay yetmez diyor ve arttırıyor. Tabi ki bazılarının sevdiklerini etkilemek icin kurdukları havalı hayallerden daha prodüksiyonlu bir şekilde. Eminim kimse bu ortama hayır diyemez ama olur ya yine de farkedilmiyor ve eski veya yeni güvenecek dostlar arıyor insan. Ama bazende durmayı bilmek gerekiyor. Kimi zaman paran bile olsa mutluluğu ve sevgiyi alamıyorsun. Muhtemelen kara sevda denilen şey bir saplantıdan ibaret fakat yinede insan vazgeçemiyor. Tüm bunlar yaşanırken korumak için bazen yalanlar söylüyorsun bazen de birsey söylemiyorsun. Sonucunda fedakarlığı değiyor mu bilinmez. Tabi ki film gerçek potansiyeline bence ulaşamıyor. Tobey pasif kişilikli rolünün hakkını veriyor, Di Caprio'nun önüne geçmiyor, diğer Gatsby'lerde ki gibi. Zaten Di Caprio oyunculuğun duayenlerinden birisi çoktan oldu. Filmi üniversite zamanlarından sonra izlerseniz muhtemelen daha iyi anlayacaksınız ve daha cok hoşunuza gidecek. Özellikle geçmişi tekrarlayamazsın sekansı ve filmin yapmaya çalıştığı sey, aslında Jay'in yapmaya çalıştığı tüm bu şeyler anlam buluyor. Film neden potansiyeline ulaşamamış diye sorarsanız başyapıt olabilecekken bence bu şansı değerlendirememiş. Bunun sebebi ise bazı senaryo açıkları. Bunlara değinmeyeceğim tabi ki. Uzun lafın kısası 25 yaş ve üzeri pek cok kişinin kendisiyle cok daha iyi özdeşleştirebileceği daha iyi anlayacağı bir film. Tekrar tekrar izlenebilecek, izlediğiniz zamanlarda da oturup bir süre kendiniz hakkında iç çözümleme yapabileceğiniz bir film.