Raf Yorumu: Kaan (@judasiskariotis)

Spoilerlı bir yorum yazmadım ama benim gibi polisiye/gizem türlerindeki filmlerde filmin konusu dahil hiçbir şeyi öğrenmemek isteyen ruh hastaları varsa diye ufak bir uyarı geçiyorum buraya belki filmi izledikten sonra okumak istersiniz. Polisiye/Gizem türüne tapan birisi olarak bu türün genelde…devamıSpoilerlı bir yorum yazmadım ama benim gibi polisiye/gizem türlerindeki filmlerde filmin konusu dahil hiçbir şeyi öğrenmemek isteyen ruh hastaları varsa diye ufak bir uyarı geçiyorum buraya belki filmi izledikten sonra okumak istersiniz. Polisiye/Gizem türüne tapan birisi olarak bu türün genelde karanlık ve gergin atmosferde olmasını normal bulmuşumdur ama iyi bir "Katili bul" temalı eserin her zaman karanlık bir evrende geçmesinin gerekli olmadığını çok iyi yansıtan bir filmle karşılaştım. Yer yer komedi unsurları barındırsa da tam olarak bir komedi filmi diyemem bunun en büyük sebebi de bence karakterler. Her ne kadar eksantrik karakterler de olsalar o kadar günlük hayatımızda, sosyal medyada vb. yerlerde gördüğümüz karakterler ki kişiliklerini onaylamışım kafamda yabancı hissettirmediler. Oyunculuklar da gayet iyiydi Daniel Craig'in aksanına alışmak da ayrı bir challenge oldu izlerken. Katil bulma temasının alışılmış karanlık bir atmosfer yerine böylesine renkli bir evren ve karakterleri barındırmasının bir diğer artısı da benim gözümde katili bulmayı zorlaştırmış olması çünkü kimseden nefret edemiyorsunuz hepsi birbirinden tatlı niye katil olsunlar düşüncesi bilinçaltından öyle etki ediyor ki sorgulama/yargılama eyleminden vazgeçiyorsunuz farkında olmadan, film de tam bu düşüncenizle oynuyor aslında. Bu durum biraz da filmin asıl dedektifinin yerine kendinizi koymanıza yardımcı oluyor. Filmin ikinci yarısının ilk yarısından daha hızlı ve daha ters köşe dolu, akıl oyunlarıyla dolu geçmesi de filmin ilginçliğini arttırmış. Bitti dediğiniz yerde bitmiyor film ama bunu izlerken biraz bekliyorsunuz zaten ki daha iyi bir seçim olmuş bu, öbür türlü her şeyi öğrendik ee bitti o zaman beklentisine girip gerçekten o şekilde bittiğinde filmden sonra hayal kırıklığına uğramış kalabilirsiniz, ben kalırdım en azından. Filmle ilgili tek küçük şikayetim de bu aslında biraz da evet her şey başladığı gibi bitse heyecanı olmazdı ardı ardına gelen ters köşeler gerekliydi ama izlerken öyle bir konumda buluyorsunuz ki kendinizi bir katil aramalı mısınız değil misiniz tam anlayamıyorsunuz ve bu yukarıda bahsettiğim bilinçsizce sorgulamayı bırakmak durumundan biraz farklı hissettirdi bana bu durum daha çok filmin yazılışı/senaryosu daha doğrusu film dışı bir durumdan kaynaklı gibi hissettirdi izlerken ama konu gizem olunca da bir eserle ilk kez karşılaşmak işin büyüsü oluyor aynı filmi tekrar tekrar izleyip aynı katili bulamayız sonuçta bu nedenle izleyiciyi bu ikilemle boğmamasını isterim filmin. Ben bu durumu çok yaşamadım ama yaşanılabilir gibi hissettirdi bana. Birisi bu durumdan ötürü filmi beğenmesin istemem bunu bilerek izlemenin de faydası var ama bilmeden izlemenin de faydası var en baştaki uyarıda dediğim gibi bu türün olayı hiçbir şey bilmeden içine girmektir bence.