Raf Yorumu: nana (@nanana)

Spoiler içeriyor Uzun bir aradan sonra yine ben 🤷🏻‍♀️ Filmi daha yeni bitirdim herkesin kendinden parçalar bulabileceği bir film sadece fazla yalın ama düşündüren bir hali var. Düşünsenize intihar etmeyi kafaya koymuşsunuz mezarınızı bile hazır etmişsiniz ama 20 kürek toprak atacak kişi…devamıUzun bir aradan sonra yine ben 🤷🏻‍♀️ Filmi daha yeni bitirdim herkesin kendinden parçalar bulabileceği bir film sadece fazla yalın ama düşündüren bir hali var. Düşünsenize intihar etmeyi kafaya koymuşsunuz mezarınızı bile hazır etmişsiniz ama 20 kürek toprak atacak kişi yok etrafınızda. İnsan zaten yakınından istemez böyle birşeyi nasıl ki hiç tanımadığınız biriyle dertleşmek sizi rahatlatıyorsa tanımadığı bir insandan bunu istemek Bay Bedii için kolay olsa gerek. Gel gör ki umutsuzca aramasıda bundan sebep. Filmin içinde geçen çoğu cümleyi başa alıp tekrar izledim. Tekrar tekrar düşündüm tabi buraya hepsini yazma niyetim yok ama sadece şu söz ki beni derinden etkiledi. 🍂Hasta olan sizin düşünceleriniz fakat sizle ilgili bir sorun yok. Bakış açınızı değiştirin.🍂 O kadar doğru ki... Filme gelecek olursak çoğunluğu arabada geçiyor diyebiliriz. 3 kişi biniyor o arabaya ilki genç 20 sinde yok belki ve korkup kaçıyor ikincisi de 30 larında olayın da farkında dinliyor, düşünüyor ama dini gereği sıcak bakmıyor. Son kişi 50 lerinde asıl olay burası zaten adam söylediği herşeyle düşündürüyor. İkinci bir seçenek de olabilir tek çözüm ölüm değil düşüncesini geçiriyor. Gerçek hayatta da öyle değil miyiz zaten kimin aile sorunları yok ki kim eşiyle sevgilisiyle evlatlarıyla dört dörtlük yaşam sürüyor. Ben bu üç kişiyi kendime yordum açıkcası 20li yaşlarda sorunlarımızdan kaçarız 30 larda dinlemeyi yargılamamayı ögreniriz yaş 50 ye dayanınca gözümüzde büyüttüğümüz sorunlar aslında bir toz zerresidir. Herşey bakış açısıyla alakalı güzel bakmakla iyiye yormakla. Bay Bedii'nin içinde yaşadığı durumu ister istemez sorguluyosunuz. Boşluğa dalıp gitmesi en olmayacak yere oturup olan biteni izlemesi aynı ben dedim bir ara. En çok da adamın güneşin doğuşunu, batışını, ay'ı, yıldızları daha fazla görmek istemiyor musun demesinin üzerine Bay Bedii'nin oturup gün batımını izlemesi. Çukura uzanınca dolunay ı görmesi. Günün ilk ışıklarını gün batımını yada bulutların arkasına gizlenen dolunaylı geceleri pür dikkat izlediğim zamanlar aklıma geldi o anlarda ki içimde yaşadığım tarifsiz mutluluğu huzuru özlediğimi hissettim. Sözü dahada uzatmamak gerek hayatı sorgulamak için bile izlenir. Hele ki içinde bulunduğumuz şu bir kaç ayın ardından insan çok şeyi sorguluyor. 6 Şubat hepimizin içinde birşeyleri yarım bıraktı😔 Unutulmayacak, unutmamamız gereken derin bir yara... Söylenecek çok söz var aslında ama bazen susmak da yaraya merhem olabiliyor. Sözün özü izleyin izlettirin. İran sineması candır. 🙋🏻‍♀️😏 13.04.2023