Raf Yorumu: Blesk (@berrybutcher)

"Rutubetli bir karanlık, ezici, kasvetli bir sessizlik içinde yaşayan Thérése, hayatın, gözlerinin önünden akıp gidişine umarsızca bakıyordu. Her akşam, soğuk bir yataktan, her sabah bomboş bir günden başka bir şey getirmiyordu bu hayat ona." p.25 (HAFİF SPOİLER İÇERİR) Bütün hırsını,…devamı"Rutubetli bir karanlık, ezici, kasvetli bir sessizlik içinde yaşayan Thérése, hayatın, gözlerinin önünden akıp gidişine umarsızca bakıyordu. Her akşam, soğuk bir yataktan, her sabah bomboş bir günden başka bir şey getirmiyordu bu hayat ona." p.25 (HAFİF SPOİLER İÇERİR) Bütün hırsını, motivasyonunu kaybetmiş ve yaşadığı ölüm sessizliğindeki hayatını kabul etmiş Thérése Raquin'in hayatının değişmesini konu alıyor kitap. Ailesi öldükten sonra akrabalarına emanet edilen ve burada kuzeniyle büyüyen Thérése, tüm karakterini bastırıyor ve silik bir kişiliğe bürünüyor. Ancak kuzeniyle evliliğinden sonra, kuzeninin arkadaşı Laurent ile tanışıyor. Bu da kadının aslında tutkulu ve canlı mizacını ortaya çıkarıyor. Olayların gidişatı ise çok dramatik geldi bana. Sonuna kadar her yerde ve zamanda görebileceğimiz aile faciaları diye düşünüyordum ama finali Shakespeare'a bağladı sanki. Fazla tiyatro materyali, gösteri amaçlı abartılan tepkilere yer verilmiş. Gerçi beğenmedim diyemeyeceğim. Emile Zola'nın bu tür bir kitap yazacağını düşünmezdim. Önceki kitaplarıyla bağlantı kurmaya çalışıyorum da yalnızca aile içi şiddeti ve sorunları yarı umursamazlıkla ele alış şekli oldukça benziyor. Ilk kısımlarda Anna Karenina, Madam Bovary eserlerini andıracağını düşünmüştüm ama yanıldığımı not olarak eklemek isterim. Emilé Zola için kitap tavsiyesi isteseler aklıma ilk olarak Thérése Raquin'in gelmeyeceğini de biliyorum. Yine de bu yazara ilgisi olanlar, farklı bir konuyu kitaba dönüştürmesini okumak isteyebilirler. Vakit kaybı bir kitap değil elbette. Özellikle insan doğasını açık bir şekilde aktarmış bence. Kahramanlık, zamanla iyi- kötü birine dönüşmek gibi safsatalar yok. Acının ve pişmanlığın içinde bile alçalmaya devam eden, iyilik yaparken menfaatlerini doğrultusunda hareket ettiklerini saklayamayan saf insan mizacı var.