Raf Yorumu: jacxparow (@jacxparow)

Adı ve amacıyla manidar bir bütünlük taşıyan bu kitabın varlığı bile bolca huzur veriyor bana saygı duyup okumadım tabiki biraz karıştırdım okadar her neyse kitabın adından yola çıkayım okumaya değer tek satırı başlığı zaten gösteriş budalası olmanın samimiyeti azalttığı ve…devamıAdı ve amacıyla manidar bir bütünlük taşıyan bu kitabın varlığı bile bolca huzur veriyor bana saygı duyup okumadım tabiki biraz karıştırdım okadar her neyse kitabın adından yola çıkayım okumaya değer tek satırı başlığı zaten gösteriş budalası olmanın samimiyeti azalttığı ve zamanın eskitme etkisini katlayarak arttırdığı kanatindeyim bunu destekleyecek şeyleri konuşmak isterdim ama burayı gereksiz bir tartışma ortamına sürüklemek istemiyorum benimkisi basit bir serzeniş kimseye bir şeyler kanıtlamak zorunda değilim konuya dönmem gerekirse şu zamanlarda beni aşırı bunaltan gösteriş budalalarının başında tabiki feminazi tipler geliyor burayı hemen atlıyorum çünkü çok konuşuyorlar ve başım ağrıyor diğerlerine geçeyim sanırım kitapla bir alakası yok ama gösteriş demişken değinmeden geçemicem aslında bu bahsedeceğim genel manada olmasada yakın zamanda daha çok rahatsız olduğum tipler onlar riyakarlar günümüzde çeşitli evrimsel süreçlerin sonunda kendilerine çok şey katsalar da hala iğrençler modern riyakarlar şu dışarıya muhafazakar içerde avrupalı tipler bir noktada hasta gibiler çoklu kişilik bozukluğuna benzer yanları var tek farkı hastalar gibi tesadüfen değişen kişilikler yerine sanki onmitrix taşıyormuş gibi ne zaman neye dönüşeceğini çok iyi bilmeleri bu fark onları masum olmaktan çok uzaklara götürüyor ve tam o noktada zalim eleştirilerimi susturamıyorum yaptıkları şunun gibi bir şey gösterdiği kişilik onu a noktasından b noktasına götürmeli ve tüm hayatını tüm karakterini tüm kabul edilebilirliğini her şeyini bunun üstüne kurgulamış birisinin a noktasından b noktasına olan seyehatle tamamen alakasız y noktasından x noktasına olan bir yolda herkese hala ben a dan b ye gidiyorum demesi ve insanlardan hayırlı yolculuklar demelerini beklemesi yeterince tiksinçken şöyle bir tarafı da var kendisinin y den x e gittiğini bilen yani yalancı sahtekar olduğunu bilen (ki bunlar bastırdığı duyguları rahatça yaşayabilmek için gerçek yüzünü göstermek zorunda kaldığı zamanı gelince harcamaktan çekinmeyeceği kurbanlar) herkesi tereddüte düşmeden harcayacak olması onun zaten tiksinç olan kimliğine bir de kötülük ekliyor ve bu noktada bence bu tip insanlara yani modern riyakarlara cehennem bile az geliyor ölümsüz bir bedenin sonsuz yanışından ziyade aciz zayıf bir bedende kalbin ve ruhun tam ortasında geç gelen farkındalıktan sonra bir vicdan azabı diliyorum onlara buz gibi bir vicdan azabı soğuktan yanan bir kalp ve bir sürü kötü şey daha her neyse arkadaşlar bu kadar yeter sanırım içimi döktüm rahatladım teşekkürler hepinize iyi geceler:)