Raf Yorumu: vadideki_zampara (@vadidekizampara)

"Ah gençlik! Hiçbir şey umursadigin yok senin. Sanki dünya nimetlerinden faydalanman sona ermeyecekmis gibi... Kedere, acılara aldırdığın yok, onlarda bile hoş bir yön bulursun. "Ben yaşıyorum ya!.." diye böbürlenirsin. Çünkü şimdilik günlerin nasıl yıldırım hızıyla ardı ardına koştuğunun farkında değilsin.…devamı"Ah gençlik! Hiçbir şey umursadigin yok senin. Sanki dünya nimetlerinden faydalanman sona ermeyecekmis gibi... Kedere, acılara aldırdığın yok, onlarda bile hoş bir yön bulursun. "Ben yaşıyorum ya!.." diye böbürlenirsin. Çünkü şimdilik günlerin nasıl yıldırım hızıyla ardı ardına koştuğunun farkında değilsin. Senin güzelliğinin sırrı belki de her şeyi yapabilmenin gücünde değil, bunun imkânına inanmandadir. Gücünü değerinden daha çok ciddiye alarak, "Ah zamanımızı boş şeylerle öldürmeseydik neler yapmazdık!" diye içten bir inançla söyleyebilene ne mutlu! Kendimi düşündüm. İlk aşkımın hayali üzerine eğilirken sadece kısa bir an, onu hafif bir hüzünle anmıştım. O anlarda bile içim bugünle yarına ait düşüncelerle, çeşitli planlarla doluydu. O günler de geldi geçti. Bugün hayatım yavaş yavaş soğuk kışa girerken baharımda yaşadığım tatlı fırtınadan kalan anılardan daha temiz, daha değerli neyim kaldı? Yine de kendime karşı haksızlık etmemeliyim, başımda kavak yelleri estiği çağımda bir gün, ölümlü dünyanın ötesinden gelen bir sese kayıtsız kalmadım." Bence benim kitaplara karşı bir merhametim var hem de büyük bir merhamet bu. Bu kitap mesela. Bitmeye yakın "hoffff bir şey de anlattığın yok ki de artık diyeceğini de kalkalım artık." şeklinde dır dır ediyordum ama işte ben de anayım en nihayetinde (abartmak denince de ben✷) kıyamadım ya. Bir de güzel toparladı bence. Yani yakaladı bir yerlerden beni (koskoca Turgenyev'e ettiğim ergence serzenişlere bakar mısınız!! Bat dünya bat gerçekten). Ay kitap ne anlatıyor biraz onu da söyleyeyim, hep kendime konuşmak olmaz. Şimdi şöyle: bir grup orta yaşlı adam var bunlar birine konuk olmuş yemekler fln yenmiş, koyu sohbetlere geçiyorlar. Ev sahibi diyor ki hade ilk aşkınızdan bahsedin. Bir tanesi diyor ben bir kez aşık oldum o da altı yaşındayken dadıma(enteresan). Bir tanesi (bu kitabımızın ana karakteri) diyor benim ilk aşkım herkesinkine benzemez, öyle sıradan bir şey değildi fln başlıyor anlatmaya ( bu arada herhangi bir sıra dışılık görmedim aşkında, yani sıra dışı olan başka şeyler vardı o hikâyede ama kesinlikle aşıklık durumu fln insanların çoğunun yaşadığı şeyler yani abartmış, iddialı konuşmuş hıh). Konu bu. Yüz sayfa. Dünya klasiği. Okuyun. Bi havanız olur.