Raf Yorumu: Razaras (@razaras)

Spoiler içeriyor Cemil ile Saliha'nın filmin sonlarındaki sahnesini Youtube Shorts ve İnstagram Reels'lerde sürekli görüyorum, nihayet izlemeye zaman ayırabildim, zira 151 dakikalık süresi ile oldukça uzun bir film ama sıkılmadan izlediğimi belirtmeliyim. Saliha ile Cemil’in konuşma sahnesinde keşke olayın geçtiği ana flashback…devamıCemil ile Saliha'nın filmin sonlarındaki sahnesini Youtube Shorts ve İnstagram Reels'lerde sürekli görüyorum, nihayet izlemeye zaman ayırabildim, zira 151 dakikalık süresi ile oldukça uzun bir film ama sıkılmadan izlediğimi belirtmeliyim. Saliha ile Cemil’in konuşma sahnesinde keşke olayın geçtiği ana flashback yapsalardı iyi olurdu aslında. o duvarın dibine çöküp sigara içtiği sahne güzel bir etki bırakırdı. Bazı yorum yazan arkadaşlar baya sıkılmış izlerken, aksine ben izlerken hiç sıkılmadım. Kurgusu, sahne geçişleri ve senaryosu son derece başarılı ve izlenilesiydi. Z kuşağı karakterini canlandıran Naz karakterine başka gıcık oldum. Fazlasıyla karikatürize edilmiş. Despot bir babanın aile ve çocuklar üzerinde bıraktığı travmalar üzerine kurulu bir hikaye var. Bir babanın çocuğuna ders verme amaçlı yaz günü çocuğu hortumla ıslatması bir ailede bu kadar travma zinciri oluşturacak bir eylem miydi bilemiyorum. Despot baba rolünde Yılmaz Erdoğan'ı görüyoruz. Film 1980'li yıllarda geçiyor. Filmde Berkun Oya'nın tarzını her yönü ile hissediyorsunuz. Bu filmde, gençken bilinçli taksirle kocasını öldürmüş ve demans olduğu için bunu unutmuş bir kadını görmekle yetinmeyin. Bu kadın, evlere televizyon girmesiyle başka dünyalardan haberdar olan, az çok kafası çalışan ve algıları açık olduğu için mevcut yaşamlarındaki eksiklikleri gören ortalama bir taşra kadını. Çocuklarına o köyün dışında bir hayat düşlüyor.. Bunun için yapmayacağı şey yok. Çünkü köyün dışından korkmuyor. Babanın başka hayatlara şahit olduğu yer ise daha korkunç boyutlarda bir yer: Avrupa. Hem de sanayinin merkezi Almanya! Alamancı olarak etiketlenmenin, köyünün dışında hor görülmenin bütün acısını ailesinden çıkaran, çocuklarını o küçücük köyden dışarı çıkarmak istemeyen despot bir baba! Onun için köyün dışı tehlikeli! Çocukların bunun hayalini kurması dahi tehlikeli… Masa başındaki yemek sahnesinde, ağzını gürültüyle şapırdatırken bile korkuyor aslında ve olaylar bilinçaltının bilinç yüzeyine çıkması üzerine kurgulanıyor. Beğendiğim bir film oldu, Berkun Oya bilinçaltı ile merak uyandıran bir yönetmen. Ve köyün dışından, köyün içinden korktuğu kadar korkmayan bir insan. Olgun şimşek arkada kalanların hüznünü hiç bir repliği olmasa bile hissettirecek bir oyuncu.. Okan Yalabık ise bizim yerimize de o hissi göğsünde çok iyi taşımış. Nur sürer, bu filmin üçüncü gözü. Her şeyi gören, duyan, ukte eden. Köylü bir kadın olarak beyazlar içinde bir hemşire olmayı nasıl arzu ettiğini derinden hissettim. Keşke, anneleri en baştan alıp tekrar büyütebilsek dedirtti bana. Hayır, şimdi Saliha Cemil'i sevmiş mi? Genç Saliha'nın suratındaki ekşimsi ifade aşk mı?