Raf Yorumu: mewberry (@mewberry)

- 20.12.2024 - Stefan Zweig, eminim ki edebiyatla biraz bile haşır neşir olanların duyduğu isimdir. Daha 23 yaşındayken “felsefe doktoru” ünvanını kazanmış kendisi, gerçekten hayran kalınası bir isim. Kendisi oldukça savaş karşıtı bir insan bu yüzden çoğu eserlerinde de savaşın…devamı- 20.12.2024 - Stefan Zweig, eminim ki edebiyatla biraz bile haşır neşir olanların duyduğu isimdir. Daha 23 yaşındayken “felsefe doktoru” ünvanını kazanmış kendisi, gerçekten hayran kalınası bir isim. Kendisi oldukça savaş karşıtı bir insan bu yüzden çoğu eserlerinde de savaşın olumsuz sonuçlarını, insanlığa ne denli kötü geldiğini yansıtmıştır. Zaten kendisi eşiyle birlikte bu acılara dayanamayıp intihar ederek yaşamlarına son vermişler. Sahaf Mendel kitabı benim okuduğum 3. kitabı oldu, aslında çoğumuz onu Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu ya da Satranç isimli kitaplarıyla tanısak da bence popülerliğini yitirmiş ama çok daha güzel kitapları var. Şuana kadar eserleri arasında benim en beğendiğim Mecburiyet kitabı oldu, ikinci sıraya da şimdilik Sahaf Mendel’i koydum. Kendisinin şuan itibariyle Modern Klasikler Dizisinde tam 26 tane kitabı basılmış, ben 3 tanesini okudum, kalan 23 kitabı da en kısa sürede okumayı ve Zweig’i daha yakından tanımayı istiyorum. Ve kendisinin olağanüstü bir biyografi yazarı olduğundan bahsediliyor, ben daha hiç biyografisini okumadığım için çok merak ediyorum. Sahaf Mendel’e gelirsek, bu kitabın içerisinde 3 tane öykü var. Birinci öykü Sahaf Mendel ki benim en çok beğendiğim buydu. Kitaplara aşık hatta saplantılı bir adamın çöküşünü okuyoruz bu öyküde. İkinci öykü Görülmeyen Koleksiyon’du, bu öyküde de gözleri görmeyen ama devasa bir koleksiyonu olan, o koleksiyona çok kıymet veren bir insanı okuyoruz. Üçüncü öyküde de iyiliğiyle tanınmış bir insanı okuyoruz. Kitap genel olarak oldukça kısaydı o yüzden çok bahsederek büyüsünü bozmak istemiyorum, okuyunuz efendim. “Eğer rüzgâr, bastığımız yerlerde bizden kalan son izleri de yok edecekse, neye yarardı yaşamak?” “Onu gözlemleyerek, varoluşumuzda özel ve güçlü olan her şeyin bir iç konsantrasyon ve delilik sınırlarında gezinen yüce bir saplantıyla başarılabildiği yolundaki büyük gizemin ilk kez farkına varmıştım.” “Çünkü anılar insanları birbirine bağlar ve sevgiyle anılanlar iki kat daha fazla.” “Habent sua fata libelli: Kitapların kendi kaderleri vardır.” “Bizim gerçek ve çirkin dünyamızın üzerinde, saf bir hayalin yavaşça yükselmiş beyaz bulutu gibiydi.” “Dünyada tüm insanlar birbirine güvense polise, mahkemelere, hapishanelere ve hatta… paraya gerek kalmaz.” Puanım: 9/10