Raf Yorumu: paarthania (@paarthania)

Selam arkadaşlar, yine biraz zaman soktum araya :') Yıkılmış bir şekilde tekrardan buluşuyorum sizinle :') Birkaç ay önce Auschwitz ve Birkenau kamplarını ziyaret etmeye Polonya'ya gitmiştik. Yaşananları duymaya ek olarak görüp orada bulunmuş olmanın ağırlığı hala omuzlarımızda aslında. Ama bu…devamıSelam arkadaşlar, yine biraz zaman soktum araya :') Yıkılmış bir şekilde tekrardan buluşuyorum sizinle :') Birkaç ay önce Auschwitz ve Birkenau kamplarını ziyaret etmeye Polonya'ya gitmiştik. Yaşananları duymaya ek olarak görüp orada bulunmuş olmanın ağırlığı hala omuzlarımızda aslında. Ama bu öyle bir kitaptı ki, fiziksel olarak orada bulunduğum ana kıyasla çok daha "orada" hissettim kendimi. Milyonlarca masumun acımasızca süründürülüğü bu kamplara, savaşın son anına kadar "çalışma kampı" süsü vermeye devam etti Nazi Almanyası. Kıymak istedikleri soya sahip kişilerin uysal bir şekilde gelmesi günün sonunda işlerini kolaylaştırıyordu. Ama olur da İsviçre'deki Kızıl Haç kuruluşu kampların içini görmek isterse ne olacaktı? Gösterebilecek görece "makul" (nefes alan çocuk içeren) bir yer olsun diye, tek seferde daha çok Yahudi öldürebilsinler diye yine Yahudilere inşa ettirdikleri Birkenau kampına paravan bir aile kampı kurdular. Auschwitz kütüphanecisinin hikayesi de büyük oranda burada geçiyor işte. Bu kitapta yazan her şeyin gerçek olduğunu, kurguya yer olmadığını, İspanyol yazarın 80 yaşındaki Dita Kraus (kütüphanecinin ta kendisi!) ile her şeyin üzerinden geçtiğini her sayfada kendinize muhakkak hatırlatın. Çünkü kalbinde en ufak iyilik, en minik merhamet kırıntısı bulunan her insanın beyni daldığı her an okuduğu kitabın kurgu olduğuna inandırmak isteyecektir kişiyi. Mantık kabul etmeyecektir. Bu yüzden sürekli hatırlatmanız, yaşanan şeyleri kavramanız için çok önemli. Bu kitabı lütfen okuyun. O ırk bu ırk, şu grup o grup meselesi değil mesele. İnsanlık bir bütün olamamaya, ağza alınmayacak şeyler yapmaya devam ediyor. Nürnberg mahkemelerinde "Bir daha benzer bir şeyin yaşanmasına müsaade etmeyeceğiz!" diye yemin eden Almanlar, bugün benzer şeyleri Filistinlilere yaşatan İsrail'e sonuna kadar destek oluyor. Subje değişiyor ama temada insanlık olduğu sürece konular maalesef hep sabit kalıyor. Ama bizim bu kitabı en çok iç bölünmelerin bir toplumu ne kadar zedelediğini görmemiz gerektiği için okumamız lazım. Alman'a karşı durması gerektiği anların çoğunda "Sen Komünistsin!" "E sen de faşistsin!" benzeri alakasız konularla birbirine düşen ve bütün olmayı başaramayan İsrailoğullarını okuduğunuzda, kaç kere bizi göreceksiniz acaba? Okuduktan sonra benimle paylaşmayı unutmayın. Ama muhakkak okuyun.