Raf Yorumu: İlayda Özkan (@oneirataxia)

Evinde Hissettiğin Sımsıcak Saran Bir Hikaye Bu öyle bir dizi ki sürüklenerek izlemekten, ekran başında oturup keyif almaktan ibaret dizilerden değil. Bu o evdeki karakterlerle masaya oturduğun, onlara ninni söylediğin, beraber büyüdüğün, aile olmanın inceliklerini yaşadığın ve aidiyet hissettiğin bir…devamıEvinde Hissettiğin Sımsıcak Saran Bir Hikaye Bu öyle bir dizi ki sürüklenerek izlemekten, ekran başında oturup keyif almaktan ibaret dizilerden değil. Bu o evdeki karakterlerle masaya oturduğun, onlara ninni söylediğin, beraber büyüdüğün, aile olmanın inceliklerini yaşadığın ve aidiyet hissettiğin bir proje resmen. Hikâye bir trajediyle başlar: Eşini kaybeden Danny Tanner, üç kızıyla birlikte hayata tutunmaya çalışırken, en yakın arkadaşları Jesse ve Joey onun yanında durur. Bu “tamamlanmamış” ailenin içine biraz rock'n roll, biraz çocuk ruhu ve bolca sevgi girince, ortaya hem eğlenceli hem de kalbe dokunan bir tablo çıkar. Full House, izleyiciye sadece “aile kan bağından ibarettir” fikrini değil, bazen kalbin nerede huzur buluyorsa oranın “ev” olduğunu gösterir. Her bölümde karşımıza çıkan küçük çatışmalar ve çözüm yolları, aslında bir büyüme yolculuğunun parçasıdır. Bu sadece Michelle, D.J. ya da Stephanie için değil; Jesse için de geçerlidir, Joey için de. Evin içindeki herkes, zamanla biraz daha “birbirinin evi” olur. Ve elbette o kapanış replikleri… Her bölümün sonunda verilen küçük hayat dersleri, aslında büyük birer armağandı. Bir çocuğun gözünden dünyaya bakmayı, bir babanın sessiz yalnızlığını, bir kardeşin korumacı sevgisini biz hep orada öğrendik. Ve biraz da dizi ile kurduğum duygusal bağdan bahsetmek istiyorum. Kendimi bulunduğum ailede hiçbir zaman tam olarak ait hissedemedim umarım günün birinde güzel bir aile de kuracağım fakat o zamana kadar bu ailenin bir parçası olduğumu hissetmek mükemmeldi. Dünyaya nasıl bir ailenin içine geleceğim konusunda seçim şansım olsaydı karakterimle uyumlu olarak bu aileyi seçerdim. Saygılı, birbirine bağlı, merhametli, dürüst, destekleyici vs vs. Bir aile ütopyası, devamlı düşlediğm şekilde hem de.. bir yandan karakterlerle birlikte yaşlandığın için yaşlılığın ağırlığını ve olgunluğunu da yükleniyorsun, bunun ne kadar sorumluluk sahibi yaptığına inanamazsınız. İnsan içine doğduğu aileyi seçemez fakat yaratacağı aileyi seçebilir ve topluma katacağı bireyleri yetiştirebilir. Have Mercy!!!