Raf Yorumu: mine asya (@perarosa)

Bu filmi üçüncü defa izledim. Her izlediğimde yaşıma eklediğim yılların etkisiyle olsa gerek daha iyi anlıyorum. İlk izlediğimde filmin adından ötürü filmi Adem’in gözünden izlemiştim daha çok. İkincisinden kadın ve kız çocuğunun ve şimdi de İmam karakterinin gözünden. Çocukların gözünden…devamıBu filmi üçüncü defa izledim. Her izlediğimde yaşıma eklediğim yılların etkisiyle olsa gerek daha iyi anlıyorum. İlk izlediğimde filmin adından ötürü filmi Adem’in gözünden izlemiştim daha çok. İkincisinden kadın ve kız çocuğunun ve şimdi de İmam karakterinin gözünden. Çocukların gözünden istasyon gayet sıcak ve muazzam anılar biriktirmek için uygun bir yer. Hepimizin çocukluğu öyle değil midir? Kalabalık oyun grubu, akşama kadar ter dökmeler, büyükler teravihteyken karanlıkta saklambaç oynamalar.. Şimdi tarif edeceğim şekilde bir kadın olduğunuzu hayal edin. Gençsiniz, yirmilerin başında. Karşılıklı sevdanın büyüsüyle bulunduğunuz toplumda ölümün reva görüldüğü bir şeyin içine düştünüz. Babanız bunu gördü. Günlerce haftalarca dayaklar küfürler etti. Bir de gebe olduğunuzu öğrendiniz. Yan eve yeni bir komşu taşındı. Köye atanan imamdır. Bundan sonrasında da o komşusunuz. Evin içinde konuşulan edilenler evin içinde kalmaz duvarları aşar. Bunlara daha fazla seyirci kalamazsınız vicdanınız hiç rahat değildir. Babayla konuşup kadını nikahınıza alırsınız. Bundan böyle normalde ne olurdu? Adam ve kadın zamanla birbirine alışır aşk olsa da olmasa da zamanla gerçek bir aile olunurdu. Birbiriyle anlaşan ya da zıtlaşan çiftlerin yuvaları nasıl olursa öyle olurdu. Ama bu hikayede öyle değil. Birbiriyle hiçbir şey paylaşmayan iki insan. Sohbeti olmayan, dışarıdan bakarak bir insanı ne kadar tanıyabilirsen o kadar tanıyabileceğin. Yanında rahat edemediğin, her adımı dikkatli attığın, ağzını açamadığın bir birliktelik. Adam kadına yumuşaması için rahat hissetmesi için müsade etmemiştir. Orası bir koğuş o da ağası gibidir. Kurallar vardır belirgindir. Odaları da ayrıdır, aradan altı sene geçer ve kadına bir defa olsun dokunmaz. Nefsiyle imtihan olur. Kadının rızası varken bile sırtını döner. Allah rızası için nikahıma aldıysam öyle kalacak der. Aynı çatı altında senelerce yabancı gibi yaşarlar. Ne kadını ne çocuğu sever. Ya da sevdiğini belli eder. Amacı sadece muhafaza etmektir, güvenliklerini sağlamaktır. Hiçbir karşılık beklemeden. Bir gün çekip gitmeleri gerekecekmiş gibi sevip de bağlanmak istemez. Ama hiç sandığı gibi olmaz. Aslında çoktan bağlanmıştır. Başını okşamadığı o kız çocuğu ve omzuna hiç dokunmadığı karısı giderken içinde fırtınalar kopar. Saatlerce dualar dualar eder. Gidip de kötü hallere düşmesinler ister. Gösteremediği şefkat ve sevgi ona ağır gelir. Terkedilmiştir