Raf Yorumu: Ahizde (@ahizde)

KİTABIN ELEŞTİRİSİ (yazı tamamen bana aittir) 🌼Devletimizin temellerini güçlendirmemiz gerektiğini ve bunun bizim elimizde olduğunu sadece kendimizi değil herkese katabileceğimiz bir şeyler olması gerektiğini düşünüyor yazar Petrov yani insanlığa ne kattığımız ya da ülkeye ne kattığımız çok önemlidir. Yaratıcı mı…devamıKİTABIN ELEŞTİRİSİ (yazı tamamen bana aittir) 🌼Devletimizin temellerini güçlendirmemiz gerektiğini ve bunun bizim elimizde olduğunu sadece kendimizi değil herkese katabileceğimiz bir şeyler olması gerektiğini düşünüyor yazar Petrov yani insanlığa ne kattığımız ya da ülkeye ne kattığımız çok önemlidir. Yaratıcı mı ? Yıkıcı mı? 🌼Finlandiyalıların en sevdiğim sözlerinden biri ise şu olmuştur: "Bize taşlar ve bataklıklar düştü bizde gocunmadan onlari verimli topraklar haline getirdik" Bu sözü söyledikleri zaman sadece küçük bir halk olması benim açımdan Finlerin kedine olan güveni, azmi ve başarısı olduğunu söyleyebilirim. Ülkedeki her şeyin küçük olması aksine her şeyin belli bir düzeni vardır. Finlandiya’nın kendi içinde kısıtlı imkanları ile nasıl büyüdüğünü geliştirdiğini ve gelişirken de sanata da değer vermeyi imha etmiyorlar. Petrov kısıtlı imkanlara rağmen yapılamayacak bir şeyin olmadığını savunuyor. Finlandiya yoksundur sadece emeğe olan direnci ve enerjisi değildir. Aslında insan en güzel şeyleri kısıtlı imkanlarda yapmıyor mu? Finlandiya'da sadece emeğin var olduğunu ve bu emeğin bilgi ile nasıl güçlendiğini anlatılıyor. Kitapta geçen ikinci en sevdiğim sözlerden biri ise şu olmuştur: Ülkedeki eğitimin ne kadar yaygın olduğu sürekli kendisini geliştirmeye çalıştığını bu sözlerden rahatlıkla görebiliriz. Halkın tüm işinin kültürellerinin yüksek seviyede olmasını sağlamak için çabalaması pes etmeden gelişmeye çalışmasının göstergesidir. Halkımızı unutmamalıyız bizlerin de bu halkın arasından yetiştiğimizi o yüzden bilgisiz kardeşlerimizden kaçmak yerine onlara daha ileri bir düzeyde bilgi aktarımı yapmamız gerektiğini kendimiz ile birlikte halkımızınsa kültür seviyesini yukarıya çıkarmamız gerektiğini savunan Finlerin en beğendiğim görüşlerinden birisinin olduğunu söyleyebilirim. Kitapta yaşanan öğretmenlere kurslar verme kısmında öğretmenlerin hepsinin başta alaycı bir tavır takınmalarını ben çok normal buldum çünkü sonuç olarak onlar kültürlü birikimli birer kişiler oysalar o eğitime ihtiyaç duymazlar. Zaten daha sonralarda hepsi birer kültürlü kişiler oldular ve ülkede Snelmanlar ortaya çıktı. Sonuç olarak geçim sıkıntısı çekilen, eğitim seviyesi düşük, yaşam kalitesi kötü olan toplumlar nasıl kalkındırılması gerektiğini anlatan Beyaz Zambaklar Ülkesi kitabından çıkarmamız gereken şey eğitimi bir Milleti ne kadar yükselttiğini gördüm.