fatma (@ultraviyole)

okurken daima icim sıkıntıyla doluyordu, nefesim daraliyordu. bu kitaba ilk basladigim zaman yaklasik 2 sene onceydi fakat ilerleyemeden birakmistim. sebebinin ne oldugunu cok iyi biliyordum: beni icinden kurtulamadigim, aylarimi alan bir varolus sancisina geri itiyordu. ve ben kitaba bu riski…devamı

ultraviyole 11 months ago

Daily Dose of Sunshine

Oh Bo Hyun

36 Gönderi

zamaninda psikoloji okumak isteyen ruhuma cok iyi geldi. bilgilendirici tarafini gecip bana hissettirdigi duygulara vurgu yapmak istiyorum. asamadigim hisleri, kendimi kurtaramadigim durumlara isik tutan bir dizi oldu. zihin hastaligi herkesin basina gelebilir ve tedavisi, toplum baskisi, dislanma, hastaliga sebep olan…devamı

ultraviyole 11 months ago

Bu Defa Prenses Kendini Kurtarıyor

Amanda Lovelace

11 Gönderi

“emily, kendimi sık sık, hala oralarda bir yerlerde mum ışığıyla kendini bulmaya çalışıp çalışmadığını merak ederken yakalıyorum. sylvia da orada, her zamanki gibi böbürlene böbürlene yol göstererek senin yanında mı? virgina’nın kendine ait bir odası var mi? harriet nasıl? ya…devamı

ultraviyole 11 months ago

Arayışlar

Lou Andreas-Salome

25 Gönderi

“nicin burada iki buklum olmus, masanin basinda iyice egilmis oturuyorum ve gecmisime bakmaktan tepeden tirnaga gerilmis, yaziyorum da yaziyorum?” kitabin ilk sayfalarini bende inanilmaz bi sekilde bilinmeyen bir kadinin mektubunu andirdi. hatta o tarz bi sey bekledim denilebilir bu yuzden…devamı

ultraviyole 11 months ago

Bizimle Başladı Bizimle Bitti

Colleen Hoover

22 Gönderi

3 haftalik hem kitap hem de diger tum aktivitelerden uzak gecirmenin ardindan kendisini bir solukta okutan kitapla devam etmek hosuma gitti. huh, epey uzun bir cumle oldu. ise girdigimden beri vakit bulamiyor ve kendimi bu yuzden kotu hissediyordum cunku benim…devamı

ultraviyole 1 year ago

Uyanış

Kate Chopin

5 Gönderi

Spoiler içeriyor uyanisi olumlamayi oylesine cok istiyorum ki o muthis betimleme ve diliyle bana hissettirdigi o duygular icin fakat ne kadar yapabilecegim konusunda hic emin degilim. birkac kitabi beraberinde okurken beni en cok uzen uyanis oldu. cunku ismiyle bile oldukca ilgi cekici…devamıuyanisi olumlamayi oylesine cok istiyorum ki o muthis betimleme ve diliyle bana hissettirdigi o duygular icin fakat ne kadar yapabilecegim konusunda hic emin degilim. birkac kitabi beraberinde okurken beni en cok uzen uyanis oldu. cunku ismiyle bile oldukca ilgi cekici ve beklentiler es zamanli. bir ruyadan uyanma. edna karakterimiz ailesiyle ciktigi bir tatilde ilk olarak 28 yasinda yuzmeyi hic ogrenememis bir birey olarak buna adim atmasiyla basliyor her sey diyebiliriz. cok korktugu ve hep bogulacagini sandigi o derinlikler onu yutmamis ve basacikabilmeyi basarmisti. bu noktadan sonrasi kendi sinirlarini olcme, tartma ve kesfetme sureci olarak vurgulanmis. evet fikrimce yalnizca vurgulanmis cunku karsilastigim son sayfa beni inanilmaz sinir etti diyebilirim. feminizmin baz alindigi bir kitapta, edna’nin esine karsi hem maddi hem manevi guc olarak bas kaldirisini anlarim ve desteklerim karakteri. ancak bu uyanista baska bir erkege duyulan o kendisini tamamen verme veya butun hayatini adamayi anlayamam. cunku karakterimiz cocuklari icin her seyden vazgecmeye hazirken cocuklari icin kendisinden vazgecmeye asla hazir olmadigini soyluyor, diger tum her seyle beraber. bir insanin gozunu baska biri acabilir, bu farkindaligi herhangi biri uzerinden kazanabilir ancak yine baska biri -veya ayni kisi- uzerinden yeniden duslere dalabilir mi? hayatinin varligi boyunca mutlulugunu -yani kimse icin ugruna vazgecmeyecegi kendisinden haric bir erkege baglamak dogru muydu? bu soruyu sorarken edna’nin kendi cumlesiyle kendisini vurdugunu, celistigini fark ettim. “belki de omur boyu hayallerle yasayan bir budala kalmaktansa uyanmak daha iyidir, aci cekecek olsak bile.” eger bana sorulsaydi hayatinda 10 cumle kullanacaksin ve bu 10 cumle diger herkese de ulasacak, bu cumleyi de eklemeyi dusunebilirdim. cunku bu bir gerceklik, bir aydinlanma ve ‘uyanis’. edna kendi hobilerine yoneliyor, kendi basina kararlar aliyor ve kendi de dahil oldugu sosyetedeki diger insanlarin agzina sakiz olmayi hic mi hic umursamayip kendi yorungesinde bir seyler yapmaya calisiyor. evet bunlar cok guzel. fakat kocasinin kendisini anlamadigini veya esitligin gerektirdigi davranis ve dusunceleri tasimadigini dusunebilir fakat bunlar esini aldatmayi hosgoruyle karsilayacak bahaneler mi? baska bir adamin ona duydugu duygular veya dusunceler gozlerini acmasini surdurmedi, perdeleri yukseltti. edna kendi farkindaligini yasarken kat ettigi yollari gormek istemistim seruveninde, kendini ilmek ilmek islerken ayaginin takildigi noktalarda yardim alabilsin istedim -bu illa bir insan olmak zorunda degil. her sey inanilmaz gecti gitti kitapta, hicbir derinlik goremedim. ben kitabi pek cok acidan yetersiz ve savundugu dusunceyi cok yanlis vurguladigini dusunuyorum acikcasi. kitap madam bovary’e benzetilmis pek cok yonden ve ben de madam bovary’i okumaya baslamisken umarim ayni hisleri paylasmam diye geciriyorum icimden sadece. fakat yine de okumus olmaktan pisman degilim, beni savundugum dusuncenin zittina iterken buldum ve sayesinde dusuncelerimi yeniden genis capli dusunme firsatini yakaladim. 2024/28. kitap

ultraviyole 1 year ago

Verity: Gerçeğin Diğer Kıyısı

Colleen Hoover

24 Gönderi

Spoiler içeriyor tuyler urperticiydi. ya da ben yalnizca gece karanligi arasinda okuyup bitirdigim icin oldukca gerildim. cunku gerilim bakimindan daha esasli kitaplar okudum, belki de epeydir bu ture basvurmadigim icin gerilimi unutmus bile olabilirim. cok uzun zamandir ismi ve kitaplari surekli karsima…devamıtuyler urperticiydi. ya da ben yalnizca gece karanligi arasinda okuyup bitirdigim icin oldukca gerildim. cunku gerilim bakimindan daha esasli kitaplar okudum, belki de epeydir bu ture basvurmadigim icin gerilimi unutmus bile olabilirim. cok uzun zamandir ismi ve kitaplari surekli karsima gelen yazar ile tanisma kitabim oldu. mutlu muyum bilmiyorum, kitap yeterince tatmin etti mi hayir. cunku cok buyuk beklentim vardi bu kitaba karsi ve bir tarafim yazarin bu turde ilk kitabi oldugunu duydugu icin tolere edebiliyorken bir diger tarafim da boyle bi konu mukemmel bazi cizgilere sahipken harcandigi kanisinda. oncelikle kitabin akiciligi ve sadeligini begendim. gerilmeme yetecek kadar betimlemesi oldugunu da en basta vurguladim. kitapta oncelikli olarak bana gereksiz gelen mesele sayfalarca suren cinsellik partlariydi. cok yerde, ben ne okuyorum diye sordum oyle. bu beni rahatsiz etti cunku kitabin cok fazla bir parcasini kapliyor ve bu da “baglilik, takinti, tapinma” adi altindaydi. ben verity’nin otobiyografisinde kesinlikle tapinma ve takintinin seksten daha fazlasi oldugunu dusunmek istedim. cok basit geldi bana. orada tadim kacti. daha carpici sebepler beklemistim. karakterlere pek isinamadim. cok garipti gercekten. lowen gercekten ilginc bi tip ve normal hayatimda herhangi bir iliskim olmasini isteyecegim turden bi insan degil. jeremy sanirim beni de etkiledi? verity’i anlamak icin insanustu cabalar verdim, gercekten en cok cozmeye ve kafasinin icinde ne haltlar dondugunu anlamak istedigim tek kisi oydu. kitabin son sayfasi da dahil anlayamadik. ucu acik birakilan kitaplari sevmiyorum, beni sinir ediyorlar ve bu noktada kotu bi sonu belirsiz bi sona dusunmeden yeglerim. kitabin ters koseleri bekledigim gibiydi, ne fazla ne eksik. kalbimin hizlandigi veya nefesimin tuttugu siralar vardi ve kitaba verecegim puanlar olay akisi, yazarin bana istediği duyguları gecirebilmis olmasindan kaynakli yalnizca. kitabin yorumunu dusundugum gibi yapamasam da, cumlelerimi toparlayamasam da beni tatmin etti. az da olsa. sanirim. 2024/27.kitap

ultraviyole 1 year ago

Dünyanın Kıyısındaki Kafe

John Strelecky

5 Gönderi

kimler bu dunyadaki varolus amacini kesfetmistir, kimler yuzustu birakmistir ya da kimler hic uzerinde dusunmemistir acaba diye cok dusunurdum eskiden. asil mesele kendi varolus sancilarimin arasindaki kurtulusa ermekti hep, bu konuda ufak isik suzmeleri gorebilmekti. nitekim olmadi, ne ben gordum…devamıkimler bu dunyadaki varolus amacini kesfetmistir, kimler yuzustu birakmistir ya da kimler hic uzerinde dusunmemistir acaba diye cok dusunurdum eskiden. asil mesele kendi varolus sancilarimin arasindaki kurtulusa ermekti hep, bu konuda ufak isik suzmeleri gorebilmekti. nitekim olmadi, ne ben gordum ne yasadim ne de bildim varolus amacimi. hep bu sikinti icinde bosa yasiyormusum gibi hisler icinde bitiriyordum haftalarimi, aylarimi. bir seyler eksik hissi icerisinde o yapbozu tamamlamaya calismakla geciyordu. bana gore varolus amacini sorgulamak oldukca tehlikeli. bir labirent, hayatinin tamamini kapsayan. ve bunu kesfetmek istemek apayri bir mucadele, kesfetmek apayri ve ulastiktan sonrasi apayri. “yolda kayboldugum gibi hayatta da kaybolmustum; tam olarak nereye gittigimi ya da neden o yonde ilerledigimi bilmiyordum.” hayatinin yogunlugunun arasindan buldugu bir haftaya tatil yapmayi planlayan john’un yolunu kaybetmesiyle basliyor her sey. ait oldugu yerden kilometrelerce uzak bir kafede john, kendi aitliginin hicbir zaman olmadigini kesfeden yazarimizin kendisi. cok ilginc aslinda bu kisim. fikrimce yazar yasadigi bir olayi fantastiklestirerek onumuze surmus, kitaptaki diger karakterler de gercek. yazarin da ilk kitap tecrubesi ayni zamanda, buna ragmen oldukca guzeldi. john uc soruyla karsi karsiya geldigi zaman ben de uc soruyla karsi karsiya gelmis oldum ve beni eskiden dusundugum, bazilarini unuttugum bazilarini ise gomdugum zamana itti tamamen. hayatimdan pek cok dusunceyi cikarmaya calismisim ve varolus nedeni bunlardan biriydi. john ve kafedeki insanlarin kafa kafaya vermesiyle bulunmaya calisilan bir amac arasinda donen hikayeler, cumleler beni etkilemedi desem yalan olur. yesil deniz kaplumbagasi eminim herkese hitap edecektir. kitabin bu kadar az okunmus olmasi beni sasirtti. kisisel gelisim gibi degildi, cunku o noktada pek zevk alacagimi sanmiyorum, daha cok kafede ben de onlardan biriyim ve sohbet ediyormusum edasiyla okutturdu kendisini. bu da kitaba yakinliginizi arttiriyor. kitap gunumuzun problemleri arasinda degindigi icin sorulara benim icin arti. para kazanma amaci ile hayatimizi nasil mahvettigimiz, para kazandikca da daha cok borcumuz olmasi ve daha cok borcla daha cok calismamiz ve bu kisir dongu. dahasini nasil aciklayacagimi bilemedim ancak okursaniz anlayacaksiniz ne demek istedigimi. ben sevdim, pek cok kisinin de sevecegine nedense eminim. bu kitap yorumunda kafam cok dolu oldugu icin yorum da karmakarisik ve olmasi gerektigi gibi gelmedi. “neden buradasin?” “olumden korkuyor musun?” “halinden memnun musun?” 2024/26. kitap

ultraviyole 1 year ago

Bir Katilin Güncesi

Kim Young-Ha

13 Gönderi

ben kore edebiyatinin sadeligini ve akiciligini sevmeye basladim sanirim. normalde sadelik pek bana hitap etmiyor, kitaplardaki karmasayi daha cok severim fakat sadeligi de sevmeye basladim. kitap, bir oturusta bitirilecek bir konuya ve dile sahip fakat bitirdikten sonra sanki film izliyormussunuz…devamı

ultraviyole 1 year ago

Gizli Bahçe

Frances Hodgson Burnett

14 Gönderi

Spoiler içeriyor fantastik turunde cocuk/yetiskin klasigi sandigim fakat beni oldukça yaniltan bir kitapti. yaniltmasina uzuldum mu sevindim mi tam olarak emin degilim ancak cok merak ederek almistim ve okumak icin baya sabirsizlaniyordum. oldukca paylayici tarafi olsa da -cocuklar icin- yetiskinlere de cok…devamıfantastik turunde cocuk/yetiskin klasigi sandigim fakat beni oldukça yaniltan bir kitapti. yaniltmasina uzuldum mu sevindim mi tam olarak emin degilim ancak cok merak ederek almistim ve okumak icin baya sabirsizlaniyordum. oldukca paylayici tarafi olsa da -cocuklar icin- yetiskinlere de cok tatli bir seruven yasatiyor bence. bana scout finch karakterini -bulbulu oldurmek- o kadar cok hatirlatti ki mary lennox, duygulanmadim degil. elbette ki socutla cadiliklari benziyor, inanilmaz dusleri ve heyecanlari disinda pek de uyumlu olduklari bi benzerlik yok ancak bu bile bana yetti. onun simarik ve portakalin hepsinin kendisine ait oldugunu sandigi bencil hindistan donemlerinden; fedakar, yuce gonullu ve oldukca iyi bir arkadas oldugu yorkshire donemine gecisi ve sonrasi bende cok tatli bir yere sahip olacak. dickon, hem colin hem de mary uzerinde hicbir sey soylemeden -yalnizca yaptiklarini duymalari- cok buyuk etki birakiyor ve bu dogrultuda degisimleri basliyor. cocuk aklinin nasil da kolay bir sekilde evrildigini acikca anlayabiliyoruz ve bu bana urkutucu geliyor. ne muthis gelirse, ne heyecan verirse veya ne onlara oyun gibi gelirse yalnizca onu kovaliyorlar ve nereye varacagi pek de onemli olmuyor onlar icin. ebeveyn de burada devreye giriyor: dickon’un annesi, muthis bi anne her anlamda. cocuklara olan hitabi, anlatilmak istenen cok basarili islenmisti. ozellikle de cinsiyet kavrami ve ayrimcilik pek erken yaslarda beyinlere ataerkillik sanki yapi tasiymis gibi kazindigi icin yazarimizin bu konuyu ele almasi hosuma gitti. kitap betimlemenin yogunlugunu tasirken hem de oldukca surukleyiciydi, baya iyi bir arti. sadece seruven baslarda kendisini surukleyici ve heyecanli tutsa da ortalarinda tekrar etme donemi basliyor ve yaklasik 30 sayfa ayni seyler oluyor ancak ben bundan rahatsiz olmadim. hatta sevdim bile denebilir. fakat sonu icin ayni seyi diyemeyecegim cunku o mutluluga daha cok sahit olmak isterdim, sonraki duzenleri hakkinda da bilgi sahibi olsam iyiydi. sanki cocuklari ben yetistirmisim de bi anda yuvadan ucmuslar gibi hissettim. keske boyle dickon’un ailesiyle tanisma sahnelerini de gorebilseydik veya diger insanlarin buna tanik oldugu sahnelere de. fakat her seye ragmen, kesinlikle onca sabirsizlanmama oldukca degdi ve hatta fazlasini bile karsiladi. herkese okutturasim var. bir gun cocugum olursa ilk okuyacagi kitabin bu olmasini saglayacagim. 2024/24.kitap