alex (@alesiax)

Talihsiz Serüvenler Dizisi 1 - Kötü Günler Başlarken

darling, dearest, dead, inceleme yazıp yazmamak konusunda çok kararsızdım, 13 kitap sonuçta ama kısa bir şekilde fikirlerimi yazayım dedim. dizisini bir-iki sene önce izlemiştim, ve o zamanlar arasam da kitapları bulamamıştım, lemony snicket'in dizi için bir uydurma olduğunu sanmıştım sanırım.…devamıdarling, dearest, dead, inceleme yazıp yazmamak konusunda çok kararsızdım, 13 kitap sonuçta ama kısa bir şekilde fikirlerimi yazayım dedim. dizisini bir-iki sene önce izlemiştim, ve o zamanlar arasam da kitapları bulamamıştım, lemony snicket'in dizi için bir uydurma olduğunu sanmıştım sanırım. (nasıl kitapları bulamadım bilmiyorum). olayı da hayal meyal hatırlıyorum gerçi. her neyse. geçenlerde karşıma çıkan bir instagram reels'i üzerinden bunu gördüm, ve çocuklar için yazılmış gibi görünen ancak karanlık olan kitaplara zaafım olduğundan hemen seriye başlamalıyım dedim. hikayemiz, violet, klaus ve sunny'nin, yani baudelaire çocuklarının ailesinin yangında ölmesiyle başlıyor. çocuklar yetim kalmıştır ve ailelelerinin vasiyeti, onların bir aile/akraba üyesinin yanında kalmasını gerektirmektedir. aileleri aynı zamanda violet'e, yani büyük çocuğa reşit olduğu zaman kullanabileceği bir servet bırakmıştır. nereden çıktığı belli olmayan, baudelairelerin (çok) uzaktan akrabası olduğunu iddia eden kont olaf isimli bir adamın da hikayeye gelişiyle baudelaire çocukları onun himayesine verilir. ancak kont olaf kötü niyetlidir, amacı çocuklara iyi bir yuva sağlamak değil, servetlerini ele geçirmektir. lemony snicket'in de bizi başta uyardığı gibi, bu hikaye, mutlu bir sonu olan hikaye değil. ne zaman çocuklar bir şey başardı desek, hep bir terslik çıkıyor ve işler aleyhlerine dönüyor. bu daha çok çocuklara hitap eden bir seri olduğu için tabii ki kitaplarda bir tık saçma bulduğum bir-iki noktaya değinmeyeceğim. (çocuk kitabında bile beğenmeyecek bir şey buldum ya, kendime şaşırıyorum bazen. gerçi ne kadar çocuklara hitap ettiği tartışılır sanırım??) ama genel hatlarıyla çok beğendim. kasvetli hikayelerin insanı olarak, baudelairelerin hikayesinin de iyi yazılmış olduğunu düşünüyorum. ben kitabı ingilizce okudum. zaman zaman bazı kelimeler çıktı karşıma, ki bunlar pek hedef kitlenin/çocukların bildiği türden kelimeler değil. yazar bu kelimelerin açıklamasını hikayenin içine çok güzel bir şekilde katmış, karşı tarafa çok güzel aktarmıştı bence. kitabın ithaf kısmından editöre teşekkürler kısmına kadar her şeyini çok beğendim. her tarafından gizem ve kasvet yağıyor sanki, inanılmaz hoş. ve anlattığı bazı olayları gerçek hayatta zaman zaman veya sık sık başımıza gelen şeylerle bağdaştırması da çok iyi ve yerinde yapılmıştı. hikaye zaten kısacık, eğer ki gothic temalı, kasvetli, karanlık hikayelere merakınız varsa bir şans vermelisiniz. bir de belirtmeden geçmeyeyim, bence kitap (daha bir tanesini okumuş olsam da) dizisinden çok daha iyi. bunu da yazarın kalemine borçluyuz. o yüzden izlediyseniz bile okumanızı öneririm. okunabilirlik açısından çocuklara uygun tabii ki, ancak çocuk karamsarlık içeren, "garibanın yüzü güler mi" temalı şeyler okumasın istiyorsanız, bu seriyi es geçebilirsiniz. ancak bu serinin tam mevsimi, çocuklar es geçse de siz es geçmeyin. kitapla kalın. not: başlığın incelemeyle bir alakası yok. bu kelimeler yazarın kitabı ithaf ettiği kişi için yazdığı sözler. çok hoşuma gittiğinden başlık olarak kullanmak istedim.

alesiax 7 months ago

Aşk ve Dondurma

Jenna Evans Welch

2 Gönderi

Spoiler içeriyor Öncelikle bu kitapla ilgili olan minik bir anımı yazmak istiyorum. Seneler önce nasıl keşfettim, nereden karşıma çıktı bilmiyorum ama 15 yaşımda bu kitapla bir şekilde karşılaştım. Başkarakter 16 yaşındaydı, olaylar İtalya’da geçiyordu, kızın İtalya’ya gitmesini isteyen bir annesi vardı… 16…devamıÖncelikle bu kitapla ilgili olan minik bir anımı yazmak istiyorum. Seneler önce nasıl keşfettim, nereden karşıma çıktı bilmiyorum ama 15 yaşımda bu kitapla bir şekilde karşılaştım. Başkarakter 16 yaşındaydı, olaylar İtalya’da geçiyordu, kızın İtalya’ya gitmesini isteyen bir annesi vardı… 16 yaşıma az kalmıştı ve İtalya’ya takıntılı olan, ülkeyi ve ülkeye dair her şeyi aşırı seven annem yüzünden bu kitabı inanılmaz merak etmiştim ve tam 16 yaşımda okumak istemiştim. O zamanlar “okuyacağım kitap bende bulunmalı” mantığıyla hareket ettiğim için, karşıma çıkan her kitapçıya girip kitabı sormama rağmen bulamadığımdan, istediğim yaşta okuyamamıştım. Hem son zamanlar uygulamada karşıma çıktığından, hem de senelerdir hevesim sönmeye yüz tutsa da minik bir parçam hala kitabı merak ettiğinden okumaya karar verdim. Kitap, annesinin vefat etmesi üzerine Lina’nın İtalya’ya gitmesi ile başlıyor. Annesinin isteği üzerine o güne kadar hiç tanışmadığı babasıyla kalmaya başlayan Lina aynı zamanda annesinin günlüğünü okuyor. Günlüğü okurken annesinin yaptığı seçimleri, geçmişini çözmeye çalışıyor ve bunları yaparken yeni tanıştığı ve hızlıca arkadaş olduğu Ren de ona bu yolculukta eşlik ediyor. Tam bir yaz kitabı. İnanılmaz akıcı ve okurken sıkıldığım bir yer oldu diyemem. Açıkçası Lina’nın annesinin hikayesi beni daha çok içine çekti. Ayrıca sürekli övüldüğünü gördüğüm İtalyanların giyim tarzı, mükemmel yemekleri, aşırı hareketli oluşları ve şehrin göz alıcı manzaraları bence kitapta güzel yansıtılmıştı. Yaz aşkları, tatlı, biraz içinizi burkacak, biraz da içinizi ısıtacak hikaye istiyorsanız bu kitabı okumanızı öneririm. Ama tam bir çerez kitap olduğunu da belirtmem gerek. Okuyacak olanlara şimdiden keyifli okumalar!! *SPOİLERLİ KISIM* Bir zamanların Alex’i (Alex’in daha tam Alex olamadığı zamanlar) buna yediden daha yüksek puan verirdi muhtemelen. Kitaba daha düşük de veremezdim ama daha yüksek de veremezdim, kendi gözümde ideal bir puanlama yapmış gibi hissediyorum: tabii BU kitabın ait olduğu türe göre. Şimdi kafama takılan ve biraz saçma bulduğum yerleri kendi yöntemimle eleştireceğim. Sanırım uzun zamandır fantastik de olsa, romantik de olsa, okuduğum her kitabın bundan daha ağır dili olduğundan bu kitap biraz sade geldi bana. Tabii okuma hızı ve rahatlığı açısından müthiş bu, ama yine de bir edebi değer veya yazım dili eksikliği hissettiğimden çok kısa bir süreliğine kitaptan koptum. Bir puan buradan gitti. İkinci olarak da… Hadley. Yani herkes Hadley şöyle yetenekli, böyle zeki filan diye takılıyordu da… Çocuğunun babasını çocuğa nasıl demezsin ya? O kadar saçma ki… Hani dese de Lina’nın kollarını açıp Matteo’ya koşacağını sanmıyorum. Sonuçta hikayeyi baştan sona, annesinden duymuş olurdu. Bu kısım biraz garip ve saçmaydı bence. Tabii Hadley’in çocuğu için ve Howard için yaptığı fedakarlıklar da beni üzmedi değil… Günlüğün son sayfalarında biraz yıkılmış olabilirim. YİNE DE BU YAPTIĞINI HAKLI ÇIKARMAZ. İkinci puan da buradan gitti. Son olarak da… Eskiden böyle şeylere takılmazdım ama Lina’nın bir haftadan daha kısa bir sürede Ren’e AŞIK OLMASI inanılmaz saçma geldi… 16 yaş deyip geçmeye çalıştım (bu yaşta biraz daha ayran gönüllüyüzdür belki??) ama yine de kişisel olarak takıldığım bir nokta oldu. Bir de annesinin günlüğünü okuyup bitirmeden direkt babasını aramaya çıkması, kendi başına bir şeyleri çözmeye çalışması vesaire. İnanılmaz saçma geldi bu da. Tamam, sonrasında annemin deneyimlediği şeyleri deneyerek ona yakın hissetmeye çalıştım, vesaire diyor ama yine de bunu sadece gezecek görecek yerlerde yaparsın, gidip de kim olduğunu bilmediğin ama karaktersizin teki olduğunu (annenin yazdıklarından) anladığın bir insanı bulmaya çalışmazsın. Özetle diğer bir puanı da Lina’nın yaptığı salaklıklardan kırdım. Okuduğum kitaplarda bir tane ideal baş karakter olsa şaşarım zaten… Her neyse. Bu kitap hakkında da iç dökme seansım bu kadardı. Daha fazla bir şey deme gereği hissetmiyorum, bir tek Howard’a yazık oldu… Her halükarda öneririm, okuması zevkliydi. Başka yorumlarda görüşmek üzere!!

alesiax 8 months ago

Aşk Engel Tanımaz

Roger Michell

43 Gönderi

notting hill (1999): 5/10 konusu: londra'nın notting hill semtinde küçük bir kitapçı işleten william thacker ile ünlü hollywood yıldızı anna scott'un tesadüfen tanışmasıyla başlayan romantik hikayesini anlatır. william ve anna, farklı dünyalardan gelmelerine rağmen aralarında güçlü bir bağ kurarlar. ancak,…devamınotting hill (1999): 5/10 konusu: londra'nın notting hill semtinde küçük bir kitapçı işleten william thacker ile ünlü hollywood yıldızı anna scott'un tesadüfen tanışmasıyla başlayan romantik hikayesini anlatır. william ve anna, farklı dünyalardan gelmelerine rağmen aralarında güçlü bir bağ kurarlar. ancak, anna'nın ünlü olmasının getirdiği zorluklar ve sürekli medyanın ilgisi, ilişkilerini karmaşık hale getirir. (chatgpt) yani, gerçekten ama GERÇEKTEN izleyecek bir şey kalmadıysa veya hugh grant hayranıysanız izleyebilirsiniz bence. romantik komedi türünde. aslında ara sıra william karakterinin güldüğüm birkaç sahnesi oldu ama pek de komik bulmadım, pek.. romantik de bulmadım. o kadar ortalama bir filmdi ki. aslında hugh grant için 2-3 puan verecektim (maurice filminden beri takıntılıyım kendisinin gençliğine) ama sonu da güzel olduğu için 1 puan daha ekledim. diğer 1 puanı da piyasada çok daha kötü ve izlenmeyecek filmlere göre iyi olduğu için verdim. seneler önce izlesem belki severdim veya en azından 6-7 verirdim ama bilemedim, izlerken defalarca "keşke izlemeseydim, daha güzel bir şey bulabilirdim" dedim ve filmin sonu da bu lafımı geri aldıracak kadar öyle aman aman bir şey değildi. ha bir de, zaman zaman karşılaştığım, "i'm just a girl, standing in front of a boy, asking him to love her." cümlesinin bu filmden geldiğini bilmiyordum. filmde çok iyi bulduğum bir iki sahneden biriydi. SPOILERLI KISIM: ilk karşılaştıkları an benim için biraz belirsizdi. başta william'ın onun ünlü olduğunu bilmediğini düşündüm, çünkü kitapçıdaki bir adam anna'nın imzasını istedikten sonra biraz farklı davranmaya başladı. ama anna gittikten sonra da arkadaşına bil bakalım kimi gördüm, filan dedi. yani imzasını filan görmediği için de "kızı herhalde yüzünden tanımıştır, ama nasıl ya? tanımıyormuş gibiydi.", diye de bir sorgulamadım değil ama çok takılmayacağım. yanlış anladığım yer varsa aydınlatılırım belki. sonra anna'nın william'la vedalaştığı an, daha ilk tanıştıkları gün de öpüşmesi çok saçmaydı. tamam, william ona karşı nazik davrandı falan ama bundan en fazla etkilenirsin herhalde, en azından ilk tanışma anı için... bilmiyorum, olaylar fazla hızlı gelişti. bir tık da anlamsız gelişti, diyebilirim aslında (kendi adıma). william'ın horse and hound dergisinden geldim diyerek yaptığı röportajlar komikti, ama dizide güldüğüm 2-3 sahne vardıysa hepsi de o kısımdaydı herhalde. yani anlayacağınız, işin ne romantik ne de komedi kısmını çok beğendim diyemem. dürüst olacağım, verdiğim puanın 2 veya 3'lük kısmı hugh grant'e olan hayranlığımdan geliyor. çok tatlı ve sempatik olduğunu düşünüyorum kendilerinin. her neyse, pek bir şey katmadı bu film bana, o yüzden bu yorumdan üzgün ayrılıyorum. daha güzel filmlerde buluşmak dileklerimle.

alesiax 8 months ago

Kayıp Kız

David Fincher

213 Gönderi

Spoiler içeriyor gone girl: 6/10 konusu: amy ve nick dunne adındaki bir çiftin hikayesini anlatır. evliliklerinin beşinci yılında amy gizemli bir şekilde ortadan kaybolur ve tüm gözler kocası nick'e çevrilir. amy'nin kayboluşu medyanın ilgisini çekerken, nick masumiyetini kanıtlamaya çalışır. ancak, olaylar ilerledikçe,…devamıgone girl: 6/10 konusu: amy ve nick dunne adındaki bir çiftin hikayesini anlatır. evliliklerinin beşinci yılında amy gizemli bir şekilde ortadan kaybolur ve tüm gözler kocası nick'e çevrilir. amy'nin kayboluşu medyanın ilgisini çekerken, nick masumiyetini kanıtlamaya çalışır. ancak, olaylar ilerledikçe, amy'nin ortadan kayboluşunun arkasındaki gerçeklerin çok daha karmaşık ve karanlık olduğu ortaya çıkar. (kendim yazmaya üşenip chatgpt'ye yazdırdım) bir david fincher filmi. açıkçası başlarda izlemesem de olur diye düşünmüştüm ama izlemeyi aşırı istediğim bir film de gelmedi aklıma, o yüzden devam ettim. sinematografi, müzik kullanımı ve olay örgüsü çok iyiydi bence. fakat altı puan vermemin tamamen hislere dayandığını söylemeliyim. izlerken tabii ki işin aslını merak ettim ama bana fazla sürükleyici gelmedi nedense, plot twistlerden de o kadar etkilenmedim. ancak psikolojik gerilim filmlerini seviyorsanız kesinlikle izlemeniz gereken türden. güzel işlenmiş ve çekilmiş bir film. sadece benim seyir zevkime tam uymadı. SPOILERLI KISIM: sonunda olan sahnelerden birini en az on kez görmüşümdür instagram'da. hep işin aslını merak ederdim içten içe. ama çok ortalamaydı bence. hani, filmde bir kusur yoktu ama ben öyle aman aman bir zevk de alamadım. garip. başlarda gerçekten de nick'in amy'yi vurduğuna filan inandım tabii, sonra bunların tamamının uydurma olduğu ortaya çıktı. peki amy neden bu kadar plan yapma zahmetine girdi? nick'in kendisini andie'yle aldatmış olduğunu öğrendiği için. amy tam bir psikopat ve oyuncu da güzel oynamış, hakkını vermek lazım. ama dürüst olmak gerekirse amy'nin kendini öldürüp nick'in suçlu durumuna düşmesi beni daha çok şaşırtırdı; bana daha manyakça gelirdi bu. bir de ilk başta araştırmayı yöneten dedektifin işin üstüne daha fazla gitmemesi kötü oldu bence, sahiden de kimse eli kolu bağlı bir kadının nasıl kesici bir alete ulaşmış olduğunu sorgulamadı (nick hariç). sonda nick'in amy'yle kalmayı seçmesi de cesurca ve delice bir hareketti. bu arada, bir yorum okudum ve yorumda diyordu ki "nick'in sonunda kendisinin de amy'yle kalmak istediğini görüyoruz. nick, içten içe amy'nin sevdiği o adam olmaktan hoşlanıyor." her ne kadar çocuğu için yapmış gibi gözükse de bu yorumun da bir haklılık payı vardır belki, kim bilir? ha bir de kitabın sonu bu şekil bitmiş ki ben çok beğendim (okuduğum yerin linkini bırakacağım,,): amy sonunda kazandığını düşünüyor; nick gerçekten de onun olmasını istediği adama dönüşmüş ve amy'yi, sert koşullarına rağmen sevmeye devam ediyor. ancak kitabın son sayfasında amy nick'e "neden bana karşı bu kadar iyisin?" diye soruyor. ve nick'in cevabı şu oluyor: "çünkü sana acıyorum. çünkü her sabah uyanmak ve kendin olmak zorundasın." bu cümle amy'yi rahatsız ediyor. belki de dunne ailesi bu gösteriyi daha fazla sürdüremeyecektir. (https://www.radiotimes.com/movies/gone-girl-ending-explained/) şahsen sonda amy'nin yakalanmasını beklemiştim, tabii asıl son daha şaşırtıcı oldu. sonuç olarak, bir david fincher filmi olduğu için tabii ki de vakit kaybı değildi ama öyle inanılmaz diyebileceğim türde de değil (benim için, en azından). kitabında amy'nin geçmişi ve yaptıkları hakkında daha fazla ilginç detay varmış aslında, ama izledikten sonra okuyacağımı düşünmüyorum. son olarak, filmde çok beğendiğim müziğin linkini bırakıp gidiyorum: what have we done to each other? https://open.spotify.com/intl-tr/track/4MZ5bInx0P1oZXbU8QPVeN?si=aa7ad23d2a2346eb

alesiax 8 months ago

Amadeus

Milos Forman

42 Gönderi

amadeus: 9/10 konusu: film, ünlü besteci salieri'nin intihara kalkışıp "mozart'ı öldürdüm!" demesi üzerine, bir rahibin onu ziyaret etmesiyle başlar. rahip, salieri'nin kendisine günahını itiraf etmesini ister. böylece salieri, mozart'la tanışmasını, bir yandan onun müziğine ve olağanüstü yeteneğine hayran kalıp diğer…devamıamadeus: 9/10 konusu: film, ünlü besteci salieri'nin intihara kalkışıp "mozart'ı öldürdüm!" demesi üzerine, bir rahibin onu ziyaret etmesiyle başlar. rahip, salieri'nin kendisine günahını itiraf etmesini ister. böylece salieri, mozart'la tanışmasını, bir yandan onun müziğine ve olağanüstü yeteneğine hayran kalıp diğer bir yandan kıskanç ve takıntılı bir şekilde mozart'ın kariyerini mahvetmeye çalışmasını anlatmaya başlar. mozart'ın dehası, hayatı, eserleri, ölümü, salieri ve duyguları gözler önüne serilir. öncelikle, 1 puanı filmin tamamının gerçek olaylara dayanmadığını bildiğim/öğrendiğim için kırdım (çok da spoilerlik bir şey yok ama bunları spoilerli kısımda paylaşacağım). eğer ki klasik müziğe veya mozart'a veya sanat merkezli filmlere merakınız varsa kesinlikle izleyin derim. üç saatlik bir film ama her dakikasından zevk alacağınızı düşünüyorum. SPOILERLI KISIM: eserlerini çalmasam da mozart hep içten içe hayranlık duyduğum, inanılmaz beğendiğim bir besteci olmuştur benim için. özellikle requiem'in bendeki yeri çok ayrı. o nasıl bir şaheserdir, sahiden. ne yazık ki gerçek hayatta da filmde olduğu gibi kendisi bitirememiş eserini. burada kişisel yorumlarımdan ziyade film ve gerçek hayat arasındaki farklılıklara değineceğim. salieri ve mozart arasında bir rekabet olduğu doğru. fakat bu rekabet filmdeki gibi salieri'nin inanılmaz nefret ve kindarlığını içerecek türden değilmiş. hatta salieri, mozart öldükten sonra onun oğluna müzik eğitimi vermiş. filmde mozart çocuksu, hatta biraz aptal gibi tasvir ediliyor. gerçek hayatta da müstehcen bir mizah anlayışı varmış. lakin filmdeki tasviri bazı müzik tarihçilerini gücendirmiş. örneğin, federico cortese "benim kesinlikle yetersiz bulduğum şey, onun bir tür idiot-savant'a* benzetilmesidir. aksine, mozart hakkında en etkileyici şeylerden biri, oldukça genç yaşta bile insan duygularının en uç noktalarını anlayabilmesidir. çok hassas olmuş olmalı ve bu nedenle duygusal olarak çok kırılgan: kesinlikle etrafında olup biten her şeyin çok farkında." demiştir. *idiot-savant/savant sendromu: savant sendromu, belirgin zihinsel engele sahip bir kişinin ortalamanın çok üzerinde belirli yetenekleri gösterdiği nadir bir durumdur. savantların üstün olduğu beceriler genellikle bellek ile ilgilidir. bu yetenekler, hızlı hesaplama, sanatsal yetenek, harita yapımı veya müzikal yeteneği içerebilir. çok ilginç bulduğum bir diğer bilgi de, requiem'in gerçekten de anonim bir sipariş üzerine bestelenmiş olması. lakin bunu isteyen, filmde gördüğümüz gibi salieri değil, kont franz vol walsegg olmuştur. kendisi amatör bir besteci olarak daha önceleri de başkalarının eserini kendisininkiymiş gibi sunmasıyla bilinmiştir. requiem'i ise karısı anna'nın ölümü için sipariş etmiştir. mozart'ın eşinin, walsegg'i eserin mozart'a ait olduğunu onaylamasına ikna etmesi on sene sürmüştür. ve mozart'ın eseri bitirmesine yardım eden salieri değil, mozart'ın kendi öğrencisi franz xaver süssmayr olmuştur. son olarak da, salieri'nin gerçekten mozart'ı öldürüp öldürmemesi... salieri yaşlılığında demans hastalığından (bunama) muzdarip olmuş ve gerçekten de kendi boğazını kesmiş. hayatının son birkaç yılını mozart'ı zehirlemeye çalıştığını iddia ederek geçirmiş, tabii ki bu kanıtlanamamış. mozart eşine yazdığı mektuplarda zehirlendiğinden şüphelendiğini söylemiş; belki de salieri bunu duymuştur ve hastalığı yüzünden bunu kendisiyle ilişkilendirmiştir. özellikle dikkatimi çeken yerlere elimden geldiğince değinmeye çalıştım. bunlar bir inceleme ve yorumdan ziyade kendim için kayıt aslında, zaman zaman dönüp bakmayı umuyorum. bilgi aldığım birkaç siteyi ve şaheser olarak gördüğüm requiem'in linkini buraya bırakacağım. son olarak, mozart gibi bir dehanın müzik dünyasına kattıklarının eşsiz olduğunu söylüyor ve gidiyorum. https://www.slashfilm.com/1082984/the-true-story-behind-amadeus-and-why-it-changed-for-the-screen/ https://www.classicfm.com/composers/mozart/guides/mozart-requiem-full-works-concert-highlight-week/ requiem: https://open.spotify.com/intl-tr/album/7zUp1kFOMEMiRFoFKcJhZB?si=RP7j2h_-QGOQYO-NZoZ0cA

alesiax 8 months ago

Yeşil Rehber

Peter Farrelly

239 Gönderi

Spoiler içeriyor green book: 8/10 the intouchables tarzı bir film ararken canım chatgpt sayesinde bu filme ulaştım ve inanılmaz beğendim. konusu (kısaca): gece kulübünde çalışan tony lip'in çalıştığı kulübün kısa süreli kapanması nedeniyle tony kendine bir iş aramaya başlar. bu esnada bir…devamıgreen book: 8/10 the intouchables tarzı bir film ararken canım chatgpt sayesinde bu filme ulaştım ve inanılmaz beğendim. konusu (kısaca): gece kulübünde çalışan tony lip'in çalıştığı kulübün kısa süreli kapanması nedeniyle tony kendine bir iş aramaya başlar. bu esnada bir doktorun şoför aradığını öğrenerek bir işe başvuru yapar. şoförlüğünü yapacağı kişi ise aslında gerçek bir doktor değil, ünlü piyanist don shirley'dir. abd'nin ırkçı kesimlerinde konser verecek olan dr shirley (kendisi siyahi) ve tony'nin yolculuğu, shirley'nin tony'yi işe almasıyla başlar. gerçek hayatta yaşanmış olaylar ele alınarak çekilmiş bir film. izlediğiniz ilk dakikalarda tony'nin kendisinin de ırkçı olduğunu göreceksiniz. bu ikili birlikte nasıl ilerleyecek diye merak ederek izlediğim, yer yer güldüğüm ve duygulandığım bir film oldu. fazla detayına girmeden sadece gerçek hayat uyarlaması filmleri seviyorsanız izleyin diyorum ve gidiyorum :3 SPOILERLI KISIM: filmin ilk dakikalarında, tony'nin siyahilerin içki içtikleri bardakları çöpe attığı sahnede onun ırkçıdan çok temizlik hastası filan olduğunu düşünmüştüm nedense, çünkü ırkçıysa eğer bu iki kişi nasıl geçinecekti? ama tony'nin kendisinin de dediği gibi, işin ucunda iyi para varsa katlanabilirdi. shirley'in gördüğü muameleler beni o kadar üzdü ki. tony'nin ona arka çıkmaya çalışmasını izlemek beni duygulandırdı, özellikle son konserde ikisinin de konsere gitmeyip barda takılmaları en en sevdiğim sahnelerden biriydi. tony'nin sürekli ona dediği gibi, doktorun kendisini sonunda savunmasını sevdim. tony'nin dolores'e yazdığı mektuplarda don'ın dahi ama yalnız oluşundan bahsetmesi öyle bir adama göre bana fazla masumane, fazla tatlı geldi :" filmde sevmediğim pek bir şey yoktu açıkçası, tüm sahnelere tek tek değinirsem de filmin transkriptini çıkarmış kadar olurum... biraz araştırma yaptım, tony ve don'ın arkadaşlıkları ölene dek devam etmiş. AĞLAYACAĞIM. tony, oğlunun söylediğine göre, sahiden de ırkçıymış ama don ile yaptığı yolculuk kendisini çok değiştirmiş ve çocuklarını her insanın eşit olduğu fikriyle büyütmüş. bu tarz arkadaşlık hikayeleri içimi ısıtıyor resmen. film hakkında aşırı araştırma yapmadım, çünkü sembolizmlerle dolu bir film değildi (genelde öyle olduğunda araştırma yapma hevesim daha yüksek oluyor). sadece tony ve shirley hakkında merak ettiğim birkaç şey okudum, linkini de buraya bırakacağım. izleyecek olanlara keyifli seyirler şimdiden. (ekleme: sanırım 8 puanı dostluklarını biraz daha fazla görsek daha iyi olurdu diye düşündüğümden verdim, yoksa 10/10 film) https://www.historyvshollywood.com/reelfaces/green-book/

alesiax 8 months ago

Pan'ın Labirenti

Guillermo del Toro

72 Gönderi

Spoiler içeriyor pan's labyrinth: 7/10 izlerken, yine başlarda çok anlamayıp sonlara doğru bayıldığım bir film olacak, demiştim. tam olarak öyle olmadı. yine de beğendim. film, 1944 yılında ispanya iç savaşı'nın ardından geçmektedir. olaylar genç ofelia'nın yeni taşındığı üvey babasının asker karakolunda gizemli…devamıpan's labyrinth: 7/10 izlerken, yine başlarda çok anlamayıp sonlara doğru bayıldığım bir film olacak, demiştim. tam olarak öyle olmadı. yine de beğendim. film, 1944 yılında ispanya iç savaşı'nın ardından geçmektedir. olaylar genç ofelia'nın yeni taşındığı üvey babasının asker karakolunda gizemli bir pan ile tanışması ve yeraltı prensesi olduğunu kanıtlamak için üç zorlu görevi yerine getirmesi gerektiğini öğrenmesiyle başlar. bu esnada üvey babası kapitan vidal savaş sonrası direnişçilere karşı acımasız bir savaş yürütür. film boyunca bu iki ayrı hikâyenin birbirleriyle iç içe geçişini ve birbirleri üzerindeki etkisini izleriz. gerçek dünya ve fantastik dünyanın (kabul etmeliyim ki ustaca) harmanlanışı seyirciye sunuluyor. bu film hakkında çok şey duymuştum. hatta cannes'ta 22 dakika boyunca alkışlanıp rekor kıran bir film kendisi. görsel olarak inanılmaz. savaşın verdiği kasvet filmde o kadar iyi yansıtılıyor ki anlatamam.. hikâye akışı ve hikâyelerin birbiriyle iç içe geçişi incelikle hazırlanmış, izlerken asla bir kopukluk duygusu yaşamıyorsunuz. aslında 7 puan vermemin sebebi bu ustalık diyebilirim. film sonrasında birkaç inceleme okursanız, filmde anlatılan masallar ve yaratıklarla gerçek hayatta nelerin bağdaştırıldığını görebilirsiniz. oldukça başarılı. fakat filmi izlediğim sürede (her ne kadar her film izlediğimde en az on kez filmi durduran biri olsam da) sıkılmadım diyemeyeceğim. yaşaması ne kadar acı olsa da savaş filmlerini izlemeyi seviyorum, hem kültürel hem de sinema açısından bana katkısı büyük diye düşünüyorum. fakat film bana fazlasıyla monoton geldi, bırakmayı bile düşündüm. sanırım görsel şölen ve ustalık benim doyum almama yetmedi (maalesef ki). bir yerden sonra yorumlara bakayım dedim ve orada spoiler yedim, bu da izlemeye devam etmeme vesile oldu. sonunu bu kısımda söylemeyeceğim fakat savaşın bir çocuğun üzerindeki etkilerini yansıtan muazzam bir son olduğunu söyleyebilirim, bu da yedi puan vermemin ikinci nedeni. daha fazlasını anlatmak spoilera gireceği için bu kısmı burada bitiriyorum. sinema ve konu bakımından çok güzel bir film olduğunu düşündüğüm için izlemenizi öneririm (yedi puan vermiş olsam da). ama benim için muhakkak izlemeniz gerekiyor diyeceğim filmler arasında girmedi ne yazık ki (affet beni guillermo del toro). SPOILERLI KISIM: yorumlara baktığımda, herkesin ofelia'nın pale man'in yanındayken üzümleri yemesine vesaire taktığını gördüm. açıkçası bu benim de takılacağım (takılmaktan ziyade sinirleneceğim) bir sahneydi ama spoileri yedikten sonra bu detaylar gözüme çok da batmadı. yediğim spoiler şu: filmin sonunda aslında hepsini kızın hayal ettiğini öğreniyoruz. nedense ben böyle bir şey düşünmemiştim, aslında bakılırsa ben filmin savaşla alakalı olduğunu bile bilmeden listeme eklemiş ve the fall (2006) filmine benzeyen bir film aramam üzerine izlemeye başlamıştım. tüm bu olayların nasıl sona bağlanacağını düşündüğüm için izlemeye devam ettim. açıkçası, şimdi düşününce, bu bana saçma geliyor: ofelia annesi hastayken yatağının altına kök koyuyor ve bu bitki kökünü koyması üzerine annesi daha iyi hissetmeye başlıyor. burada fantastik ve gerçek evrenin aslında ne kadar iç içe görünse de birbirinden bağımsız olması gerekirdi bence. hani, madem bunlar hayal, carmen nasıl iyileşmeye başladı? çünkü ilaçları falan da almak istememişti. eğer saçma bir detaya takılıyorsam beni aydınlatın lütfen. ve mercedes'in vidal'i kesinlikle öldürmesi gerekirdi. fırsat varken. orada gerçekten sinirlendim ama belki de ofelia ve kardeşine vidal'den kimse sahip çıkmaz diye düşündüğü için yapmıştır bunu. bilemiyorum gerçekten, yine de sinirlenmeye devam edeceğim. ama bunu belirtmeliyim ki olayların sonuçlanma şekli oldukça çarpıcıydı. savaşın bir çocuğun bilinçaltı üzerindeki etkilerini acımasız bir sonla görüyoruz aslında. ofelia her ne kadar kendi hayalinin ürünü olan evrene geçse de, gerçek hayata gözlerini yumuyor. fantastik bir evrende gerçeklik yüzümüze tokat gibi çarpıyor. inanılmaz bir heyecanla izlemesem de, sinematografi, incelik, konu ve sonlandırma açısından beğendiğim için yedi puanı hak ettiğini düşündüm. dediğim gibi, muhakkak izleyin diyemem şahsen,, ama fırsatınız olursa izleyin filmle ilgili: https://dialmformovie.net/2020/01/17/panin-labirenti-bir-carkin-ic-acilari-ve-agrilari/amp/

alesiax 8 months ago

Düşüş

Tarsem Singh

62 Gönderi

Spoiler içeriyor the fall (2006): 10/10 (izleyin bunu nolur saklı cevher) öncelikle filme ilk başta 8 puan verdiğimi söylemek istiyorum. fakat ardından okuduğum incelemeler, referanslar üzerine tam puan hak ettiğini düşündüm. film 1920lerin los angeles'ında geçiyor. kolu kırıldığı için los angeles hastanesinde…devamıthe fall (2006): 10/10 (izleyin bunu nolur saklı cevher) öncelikle filme ilk başta 8 puan verdiğimi söylemek istiyorum. fakat ardından okuduğum incelemeler, referanslar üzerine tam puan hak ettiğini düşündüm. film 1920lerin los angeles'ında geçiyor. kolu kırıldığı için los angeles hastanesinde yatmakta olan küçük kız çocuğu alexandria ve bir çekim sırasında kaza geçirip felç olan dublör roy arasında oluşan bir masalı anlatıyor. roy, alexandria'ya amaçları vali odious denen adamı öldürmek olan altı adamın epik hikâyesini anlatmaya başlıyor. fakat geçirdiği kaza yüzünden karamsarlığa ve umutsuzluğa kapılan roy'un hikâyesi de kasvetli, karanlık bir hâl alıyor. bir süre sonra roy, kendi hayatını sonlandırmasına yardım etmesi için alexandria'yı manipüle etmeye ve kullanmaya başlıyor. puanım ve konu ortada, gidin koşun izleyin (izledikten sonra linkini bıraktığım şeylere bakın [daha fazla araştırma yapıp birkaç link daha ekleyeceğim, mümkün olan en kısa sürede!!]) demek düşüyor bana sadece. gerisi size kalmış. SPOILERLI KISIM: offf. elli kez durdurarak izledim, bu film nereye gidiyor dedim. izleyip bitirdim, aşırı beğendim. dedim ki bir 8 puanı hak ediyor. sonrasında çok detaylı olduğunu düşündüğüm ve tüm referansları içeren bir inceleme buldum (linkini bırakacağım) ve dedim ki, 8 az. tam puanı hak ediyor. konunun ilginçliği mi desem, sinematografi mi desem... aslında bir link bırakacağım için bu tarz şeylere çok fazla değinmek istemiyorum çünkü bahsettiğim inceleme gerçekten her detaya değinmiş. sadece duygularımı dökmek istiyorum. referanslara ve filmde bunlara yer verilme şekline baktığımda çok incelikle yapıldığını rahatlıkla söyleyebilirim. yönetmen o kadar iyi işlemiş ki bunları. ve yönetmenin o büyüleyici sahneleri elde edebilmek için dört yıl boyunca mekân mekân gezmiş olduğunu öğrenmek beni ayrı bir şoka uğrattı. oldukça takdire şayan. (imdb, bu filme nasıl 7.8 verdin?!) olaylara bakacak olursak... roy'un hissettiği çaresizlik ve kendi hayatını sonlandırmak için küçük bir çocuğu manipüle etmesi umutsuzluğunu o kadar iyi aktarıyor ki. alexandria'nın minik kalbi paramparça olsa bile devam ediyor çünkü onun için artık umut yok, sevdiği kadın onu terk etmiş. sakat kalmış. hayatına böyle devam edemez. alexandria'nın roy'u kaybetmeyi istememesi, o hayatta kalsın, mutlu olsun diye "sana daha fazla ilaç getirebilirim." demesi... roy'u düştüğü derin umutsuzluktan kendi saf kalbiyle kurtarmaya çalışması... roy'un hikâyesindeki, hikâyelerindeki karakterleri tek tek acımasızca öldürürken ikisinin de gözyaşlarına boğulması beni elli yerimden bıçakladı. roy sonunda o çaresizliğe teslim olacak sandım, ama olmadı. çünkü bu sadece roy'un hikâyesi değil, roy ve alexandria'nın hikâyesi. dostlukları sanıyorum ki rastgele bir şekilde, alexandria'nın hastaneden ayrılmasıyla bitiyor. anlatımından anlıyoruz ki, roy da iyileşmiş ve işine geri dönmüş. alexandria artık hareketli filmleri seviyor ve tüm dublörleri o renkli zihninde roy olarak hayal ediyor. filmi izlerken özellikle bir sahne çok dikkatimi çekmişti. alexandria roy'u ziyaret ederken eucharist (kiliselerde verilen ekmek) yiyor ve roy ne olduğunu sorunca "yemek" deyip ona da veriyor. o sırada roy, "are you trying to save my soul?"/"ruhumu kurtarmaya mı çalışıyorsun?" diye soruyor. alexandria ne olduğunu anlamayınca roy eucharist'in ne olduğunu açıklıyor ve ruhu kurtardığını söylüyor. altı kahramanın hikâyesinin sonunu, roy'un aldığı kararı ve o soruyu düşünüyorum. gerçekten de alexandria roy'un ruhunu kurtardı, değil mi? LİNKLER: bu linkler, the fall filmi üzerine yazılmış analiz, inceleme ve yorumları içeriyor. filmdeki sembolizm ve atıflara değinilmiş -ki bu inanılmaz hoşuma gitti, araştıran ve paylaşanların emeğine sağlık-. darwin ve wallace, hintli ve karısı, otto benga vesaire, bunlarla ilgili bulabildiğim ve bilgilendirici olduğunu düşündüğüm linkleri de bıraktım (bırakacağım). şimdiden iyi okumalar. - sucmahalli.blogspot.com/2013/12/the-fal... - sinetopya.com/post/masalsi-am... - bagimsizsinema.com/cocuklar-kadar-... - otekisinema.com/the-fall-2006 - hindistan-i.blogspot.com/2018/01/rani-pa...