(@) - Raf

Uzun zamandır izleme listemde yer alan ve evet ben şu anda gerçek bir casusluk hikayesi izlemek istiyorum dediğim anda izlediğim film: Snowden. Filme gerçekten çok büyük beklentilerle başlamıştım. Hem hakkında yapılan yorumlar hem eski bir CIA ve NSA ajanının yaşam…devamıUzun zamandır izleme listemde yer alan ve evet ben şu anda gerçek bir casusluk hikayesi izlemek istiyorum dediğim anda izlediğim film: Snowden. Filme gerçekten çok büyük beklentilerle başlamıştım. Hem hakkında yapılan yorumlar hem eski bir CIA ve NSA ajanının yaşam öyküsünü konu alması beni çok umutlandırmıştı ancak umutlarım yerle bir oldu ve filmi ben pek beğenemedim. Beğenemediğimi de çekine çekine dile getiriyorum, çünkü siz de internetten yorumlara bakarsanız herkes ölüp bitmiş bu film için… ne alakaysa. Filmi 2 farklı şekilde değerlendirmek istiyorum. İlk olarak film bittiği anda verdiğim tepkiyi sizlerle paylaşmak istiyorum. Çünkü ben herhalde filmi tam anlamıyla anlayamadım… son sahnesini izledim ve dedim ki “eee ne var bunda”… Böyle bir tepki vermemin nedeni ise filmin asıl önemli olan konuyu atlayıp biz Türkiye’de yaşayan insanlar için çokta önemli olmayan konuyu baz almasıydı. Edward Snowden’ı araştırdığımda gerçek hayatta önce Özel Kuvvetler’de ardından CIA’de ve sonrasında NSA’da görev aldığı gözüküyor. Buraya kadar doğru, filmde de bu şekilde. Ancak Snowden gerçek hayatta Amerika’nın gizli bilgilerine ve derin devletine şahit olunca bunu hiç epik bulmuyor ve ülkesinin gizli olan her şeyini bütün dünyaya duyuruyor. Bakın, buraya kadar da filmde aynı şekilde yansıtılmış, tamam bu da süper. Ancak !! filmde doğru dürüst işlenmeyen olay şu ki; bizim Snowden abimiz Amerika’nın bütüün kirli olaylarını basına sızdırmış meğer. Ama filmde bu tam gösterilmiyor. Üstün körü çok değinilmeden anlatılıyor. Bakın Snowden abimiz neleri basına sızdırmış: Snowden Bey ilk CIA’e girdiği zamanlarda Epic Shelter adında bir program oluşturuyor. Bu programın amacı işlerin daha düzene girmesi ve yedeklenmesi kısacası bazı şeylerin kolaylaşması gibi şeyler. Ancak, ABD hükümeti bu programı Pakistan’daki terörle alakası olduğunu düşündükleri alanları güncel olarak izleyip saldırabilmek için kullanıyor e bu da tabi ahlak timsali Snowden’ın pek hoşuna gitmiyor. Yani, Edward Snowden Amerika’nın illegal yollarla diğer ülkeleri gözetleyip saldırıda bulunduğunu patlatıyor ancak bu filmde o kadar fazla yer almıyor. Sadece 1-2 sahneyle geçiştirilmiş. Bir diğeri ise, ABD müttefik olduğu ülkelerin bilgisayarlarına gizli gizli kötü yazılımlar yüklüyor ki yarın bir gün bu müttefikler dostluktan cayarlarsa misilleme olarak o ülkeyi kapatabilsinler. Görüyorsunuz, bu aslında ne kadar büyük bir mevzu. Ve bu olay basına sızdırılıyor dünyada herkes bunu konuşuyor ama yine de filmde bu kadar çok dile getirilmiyor. Peki, 2 saatten fazla olan bu filmde dile getirilen konu ne? Neymiş efendim, ABD hükümeti vatandaşlarını gizli gizli telefonlarının kamerasından izliyormuş. Snowden Bey’de bunu vatandaşlara duyuruyor bi kahramanlık konuşması falan yapıyor sanki çok şok edici bir şeymiş gibi. Yani, o kadar abartmışlar ki bu mevzuyu “ya neyin şovundasınız” diyor insan ister istemez. Bütün hükümetler herkesi izliyor. Herkesle ilgili kayıt tutuyor. Bunun mantığını ve olasılığını kurmak o kadar zor değil. Siz Alice Harikalar Diyarında mı yaşıyorsunuz niye şaşırdınız bu kadar? Neymiş, Obama insanların gizlilik haklarını ihlal ediyormuş. Ya kapitalizmin göbeğinizdeyiz. Ortalık kan alıyor bu adam napsın sizinle oturup örgü mü örsün tabi ki illegal işler çevirecek. Özellikle bu devir için politikada etiklik olması ne kadar olası olabilir? Filmin sonunda da Edward Snowden kahraman mı yoksa hain mi diye bir konuşma geçiyor. Bana kalırsa hain. Bu adamlar seni almışlar en gizli birliklerine koymuşlar, sana güvenmişler yetki vermişler sen gizli gizli bilgileri çalıp ülkeyi ifşalıyorsun. Ayıp bence. Seni rahatsız ediyorsa bu olaylar öğrenme yani. Her etik olmayan durumu ifşalıcaksak işimiz iş. Her şeyi bilmek iyi değildir. Az bilgi çok huzur diyerek bu yazımı sonlandırıyorum, şimdiden iyi seyirler dilerim. 4/5

aleyka 1 year ago

Özgürlük Yazarları

Richard LaGravenese

74 Gönderi

Daha demin kesinlikle izleyebileceğim en fena filmlerden birini izledim. Irkçılıklardan dolayı ayaklanmaların büyük bir ölçüde yaşandığı 90lar döneminde Kaliforniya'nın bir eyaletinde geçen film kaynaştırma sınıfındaki birçok farklı ırka mensup ve bunun zorluklarıyla her gün ölüm savaşı veren gençleri ve onların…devamıDaha demin kesinlikle izleyebileceğim en fena filmlerden birini izledim. Irkçılıklardan dolayı ayaklanmaların büyük bir ölçüde yaşandığı 90lar döneminde Kaliforniya'nın bir eyaletinde geçen film kaynaştırma sınıfındaki birçok farklı ırka mensup ve bunun zorluklarıyla her gün ölüm savaşı veren gençleri ve onların en büyük destekçisi olan öğretmenlerini anlatıyor. Film o kadar o kadar iyiydi ki öğrencilerin her biri muazzam oynamıştı. Hepsinin hayat hikayesini dinlerken ayrı ayrı gözyaşı döktüm ve onlarla ben gurur duydum. Benim filmle ilgili düşüncelerim ise, her insan malesef ki aynı koşullar içinde doğmuyor. Hayat hoş yanını göstermiyor herkese ve insanların acılarından aldıkları doz da bu hayatlarındaki yaşantılar gibi değişebiliyor. Her gün rengi yüzünden ölüm tehditleriyle büyüyen küçük yaşta hapse giren sokakta yaşayan insanlar için en büyük acı belki de yaşamdan zevk alacak şey bulamamak olabiliyor ve en büyük şükür nedeni de bugün de ölmedim demek olabiliyor. Ya da baskıcı bir ailede büyüyen ve hiç sevilmemiş insanlar için de en büyük acı kendini sevilmeye layık görmemek olabiliyor ya da hayatında çok zorluk yaşamamış sevgi görmüş insanlar için de güvendiği sırtını yasladığı kişi tarafından yalnız bırakılmak olabiliyor. Kimsenin acısı kimseyle kıyaslanacak durumda değil. Kimse kendi acısını başkasıyla yarıştıramaz çünkü hiçbirimiz aynı şeyleri yaşamadık. Benim için belki terkedilmek katlanamayacağım kadar kalbimi yakan bir acıyken başkası için terkedilebilecek bile kimsenin olmaması daha büyük bir acıdır. Bu hayatta kimin neye dayanabileceğini, kimin neleri kaldırabileceğini bilmiyoruz. Dünya en küçük bir laf işittiği için intihar eden insanlarla dolu. Bu hayatta herkesin ayrı bir penceresi var ve hepimiz buna saygı duymak zorundayız. Bizim de insan olarak yapmamız gereken şey bu belki de "saygı". Buna mı kırıldın, abartma o kadar, ben neler yaşıyorum biliyor musun demeden karşıdaki insanın hayatına düşüncelerine ve tepkilerine saygı duymak. Çünkü şunun farkına varalim ki başkasının kırgınlığını küçümsemek bizi büyütmeyecek insan olmak bizi büyütecek iletişim kurmak bizi büyütecek. Şartlar ve olanaklar ne olursa olsun biz doğruyu yaparsak ve saygılı bir insan olursak illa temiz ve düzenli bir yola girebiliriz. Hayat isyan etmek ve umutsuzluğa kapılmak için çok kısa. Filmde de bu anlattıklarım o kadar güzel yansıtılmış ki. Kendi kaderlerine boyun eğmek ve onlara çizilen yolda yürümek yerine doğru olanı yapmanın verdiği hazzı tadan onlarca öğrenci. Mükemmeldi. Ek olarak biraz da öğretmen Erin'in kocasından bahsetmek istiyorum. Genelleme yapmıyorum ancak bunu böyle bir karakteri olan erkekler üstüne alınabilir. Nedir bu sizdeki aşağılık kompleksi? Nedir bu kendini eşinle mukayese etme olayı? Yanındaki kadınla gurur duymak varken o bu haldeyken ben ne haldeyim diye at koşturmanın anlamı nedir? Bu bahsettiğim sadece iş veya para olayları olarak değil. Genel olarak bazı erkekler eşlerinin hayat neşesini yaşam sevgisini de kıskanır vaziyette. Bu kadar basitleştirmeyin artık kendinizi lütfen. Bi silkelenin de kendinize gelin. Birini seviyorsanız başarıları ve başarısızlıklarıyla sevmesini öğrenin. Her şeyi kişiselleştirmeyin bu kadar ve biraz destekçi bir insan olmayı öğrenin. Güçlü kadınlar sizinle birlikteyse bunun tek nedeni sizi sevdiği içindir unutmayın ki kimse kimseye muhtaç değil bu hayatta... egolarınızdan kurtulup yanınızdaki insanın hayatına seçimlerine acılarına ve kırgınlıklarına saygı duymayı öğrenin ve büyüyün. Neyse yeteri kadar kin kustuğuma göre bu yazımı da kesinlikle bu filmi izlemek zorundasınız ve erkolar kapatılsın diyerek sonlandırıyorum. Ayrımcılığın olmadığını hepimizin özel insanlar olduğunu anladığı vakitlere, iyi seyirler. 5/5

aleyka 1 year ago

Harry Potter ve Ateş Kadehi

J. K. Rowling

22 Gönderi

O kadar özlemişim ki tekrardan Harry Potter dünyasına girmeyi... yıllar geçse zaman değişse de her zaman fanı olucam bu eserin... filmine, kitaplarına, dünyasına, karakterlere kısacası harry potterla ilgili olan her şeye bayılıyorum. Bilerek de kitaplarını arada bir okuyorum. Çünkü bu…devamıO kadar özlemişim ki tekrardan Harry Potter dünyasına girmeyi... yıllar geçse zaman değişse de her zaman fanı olucam bu eserin... filmine, kitaplarına, dünyasına, karakterlere kısacası harry potterla ilgili olan her şeye bayılıyorum. Bilerek de kitaplarını arada bir okuyorum. Çünkü bu dünyanın içine girince çıkmak istemiyorum, herhalde serinin tüm kitaplarını aynı anda alsam araya hiçbir kitap girmeden hepsini okurdum ve sonra da pişman olurdum neden bir hamlede bitirdim diye. Bu yüzdendir ki bu kitaptan önce okuduğum son kitabı Azkaban Tutsağını da aylar aylar belki de yıllar yıllar önce okumuştum. Şimdiyse en çok daraldığım ve dostsuz hissettiğim zamanlarda tekrardan yardımıma koştu bu dünya benim. Kitaba tekrar dönücek olursak, arkada bıraktığım 3 kitabın yanında Ateş Kadehi açık ara farkla en iyi kitaptı. Çünkü kitaptaki detaylar filminden o kadar bağımsız bir haldeydi ki. Filmde 2 dakika gösterilen sahneler kitapta 20 dakika boyunca detaylı detaylı anlatılmıştı. En basitinden ilk başta geçen dünya şampiyonası kitapta uzun uzadıya ve detay detayına anlatılmıştı. Bu olay benim çok hoşuma gitti. Ne kadar başını sonunu ve olay akışını bilsem de bir kez daha filmlerin kitaplardaki her şeyi yansıtamadığını anlamış oldum. Bu kitap daha ayrıydı çünkü Ateş Kadehi yapımında Voldemort'un uyanışı anlatıldığı için daha çok Harry'nin iç dünyasından ve gözlemlerinden bahsediliyordu. Serinin en sevdiğim filmi hangisi hala karar veremedim ancak şu anda en sevdiğim kitabı kesinlikle Ateş Kadehi oldu. Mesela kitapta Dobby, Winky ve Neville karakterlerine çok daha fazla değinilmişti. Oysaki bu karakterler filmde çok fazla anlatılmıyordu. Özellikle Dobby karakterine çok haksızlık yapıldığını düşünüyorum bu konuda. Çünküüüü okuyunca şok olduğum bir bilgi: hatırladığım kadarıyla Harry'nin ikinci görevinde ona Galsamotunu vererek yardımcı olan kişi filmde Nevilleydi, oysaki bu karakter kitapta Dobby'di... canım Dobby'i niye dışladınız? Ve filmde Neville'nin ailesinden doğru düzgün bahsedilmiyordu oysaki kitapta o ailenin hikayesinden de bahsediliyor vs. Gibi şeyler. Daha böyle birçok kitap ve film arasında farklılıklar bulunmakta üzerine de uzun uzun tartışılır bu konular. Kafamda da binbir türlü sorular şeklindeyim şu an. Filmlerini izleyen kitaplarını da kesinlikle okusun derim ben 5/5

aleyka 1 year ago

Cesur Yeni Dünya

Aldous Huxley

73 Gönderi

İnançlarımız, örflerimiz, kültürümüz, toplumsal görüşlerimiz sayesinde her ülkenin her şehrin her semtin hatta her evin bile kendine göre bir sınır çerçevesi var. Örnek olarak Türkiye'de eşcinsellik hala ayıplanırken başka ülkelerde alkışlanıyor. Bazı ülkelerde sokakta sarılmak bile hapse girmeye neden olurken…devamıİnançlarımız, örflerimiz, kültürümüz, toplumsal görüşlerimiz sayesinde her ülkenin her şehrin her semtin hatta her evin bile kendine göre bir sınır çerçevesi var. Örnek olarak Türkiye'de eşcinsellik hala ayıplanırken başka ülkelerde alkışlanıyor. Bazı ülkelerde sokakta sarılmak bile hapse girmeye neden olurken bazı ülkelerde ekolojik seksleri ülkenin kendisi destekliyor. Kimsenin doğrusu kimseyr uymuyor, herkesin ayrı bir mantığı var. Olması gereken de bu. İnsanlar farklı, hayatlar farklı. Senin ayıp dediğin şeyi başkası ulu orta yapar senin normal dediğin şeyi ise başkası ağzına bile laf ettirmez. Ama bu kadar farklılığa rağmen genel olarak bazı durumlar var. Sübyancılık ya da toplum içinde cinsel hayat gibi unsurlar nerdeyse tüm dünya tarafından suç olarak görülen şeyler. Ama bunlar şu anlık... Ya bundan asırlar sonra asıl bunlar normal olarak karşılanırsa? Barınma, korunma, beslenme gibi üreme hakkımız da genel bir durum haline gelirse? Bu bence çok da uzak olmayan bir yolculuk. Özellikle günümüzde dinsizleşme, artık inancı olan insanları hor görme gibi kavramlar bu kadar genişlemişken. Kültür ve örfe cahil, eski kafalı gözüyle bakılıyorken bu bahsettiklerim olabilitesi yüksek bir hale geldi. Cesur Yeni Dünya kitabında da bu konudan bahsediliyor diyebilirim. Fazla Cesur olan bir gelecek dünyasından bahsediliyor aslında. Aradan asırlar geçmiş artık ne ebeveyn diye bir şey kalmış ne de aile. Çocuklar laboratuvar ordamında dünyaya getiriliyor ve hepsi alfa beta gibi sınıflara ayrılıyor ve bu sınıfların gerçekleştirmesi gerektikleri görevlerle donatılıyorlar. Bu donatım ise doğdukları andan itibaren bilinçaltına işleyerek hallediliyor. Bu topluluğun en büyük mottosu ise "herkes, herkese aittir" sloganı. Bu slogandan da yola çıkarak anlayabileceğiniz şudur ki bu cesur dünyada 7den 70e herkes birbiriyle münasebete girmiş durumda. Bu fazla mıç mıç olan ütopik topluluk bir arada yaşarken bir süre sonra aralarına Vahşi adlı bir genç katılıyor. Vahşinin dünya görüşü ise bizim günümüzdeki görüşle aynı. Özel hayat, mahrem, aşk, duygu, bağlılık ve sadakat nedir bilen biri. Kitabın birinci yarısında bu ayrıştırılmış dünyadan bahsederken ikinci yarısında vahşinin bu dünyaya olan tepkisi anlatılmakta. Ben okurken baya keyif aldım ve merak ettim. Merak ettim çünkü olay örgüsü hiçte benim tahmin ettiğim gibi ilerlemedi ki bu benim için başarılı bir kitap dememin nedenidir. Balon olmayan bu kadar övgüyü hakeden ve herkesin kitaplığında yer alması gereken bir kitap. Dipnot; kitapta beni en çok düşündüren nokta bir yerde insanların neden bu kadar uzun saatlerce çalıştığını eğer 3 4 saat çalışma hayatları olursa neler gerçekleşme ihtimali olduğunu çok güzel anlatmış. Etkilendim. 5/5

aleyka 1 year ago

Şahmaran

Umur Turagay

113 Gönderi

Mitoloji ve efsanelerle ilgili yapımlara, kitaplara, yazılara yani her türlü her şeye bayılıyorum. Okuduğum kitaplar arasında da en sorun çektiğim şeylerden biri kaliteli mitolojik kitaplar bulabilmek. Ama neyse ki Şahmaran gibi hafif de olsa kaliteli yapımlar pek çok. Daha çok…devamı

aleyka 1 year ago

Terzi

Cem Karcı

75 Gönderi

Başından harbiden kalkamadım tek oturuşta bitti diyebilirim. Ne zaman tamam bu bölüm son desem o bölüm öyle bi bitti ki devamını izlememem imkansızdı. Farklı ve karman çorman bir konusu var. Kimin eli kimin cebinde belli değil. Herkesin çooookk ayrı bir…devamı

aleyka 1 year ago

Sıcak Kafa

Mert Baykal

114 Gönderi

Diziye ilk başladığımda biraz baymıştı beni bu yüzden kısa süreli bir ara verdim ancak sonrasında geriye döndüğümde dizinin başından kalkamadım.... hele ki son 2 bölüm mükemmeldi. Bu diziyle de artık türk sinemasının dijital platformlarda kendini ne kadar geliştirdiğini görmüş olduk.…devamı

aleyka 1 year ago

Timur

Mehmet Samih Fethi

1 Gönderi

Timurun hayatıyla ilgili pek bir bilgim yoktu açıkcası. Tek bilgim Beyazıd ile arasındaki problemlerdi. Bu yüzden özellikle Timur'un hayatıyla ilgili bir kitap okumak istedim iyi ki de okumuşum diyebilirim. Kitap Timurun savaşlarından azıcık bahsederken daha çok karakteristik ve duygusal özelliklerini…devamı

aleyka 1 year ago

Filler ve Çimen

Derviş Zaim

4 Gönderi

İlk 20 dakikasını izleyebildim eski filmleri severim ancak bu film beni sarmadı, önermem.

aleyka 1 year ago

O...Çocukları

Murat Saraçoğlu

13 Gönderi

Uzun zaman sonra izlerken kahkahalar attığım tek yapım. Ama sonunda da bi ağız dolusu küfrettim. Konusu gayet güzeldi çekim açıları renkler off oyunculuklar hele on numara... ya replikler.. özellikle demet akbağnın her lafını al as duvarlara aşırı mantıklı konuşuyordu kadın…devamı