Kelimeler yetmedi içimde büyüyen boşluğu anlatmaya. Kayboldukça buldum kendimi, buldukça yine yitirdim. Kader denilen şey bir yolsa, ben her sapakta kayboldum. Bir ömür sürdü, ama hâlâ başındayım başlangıçların.
İnsanın kalbi, bir orman gibi; bazen derin, bazen ise yalnız. Aradığını bulmak için yürüdüğün her yol, seni biraz daha içsel bir keşfe götürür. Fakat her adımda kaybolduğunu sanarken, aslında bir adım daha yaklaşmışsındır. Çünkü karanlık, hep aydınlıkla bir arada var…devamıİnsanın kalbi, bir orman gibi; bazen derin, bazen ise yalnız. Aradığını bulmak için yürüdüğün her yol, seni biraz daha içsel bir keşfe götürür. Fakat her adımda kaybolduğunu sanarken, aslında bir adım daha yaklaşmışsındır. Çünkü karanlık, hep aydınlıkla bir arada var olur. Bir yolun sonu, başka bir yolun başlangıcıdır. Ve en sessiz anlarda, içindeki en güçlü fırtınaları duyarsın. O anlarda fark edersin ki, her şey senin içindedir; yalnızca gözlerin görmek için açılmalıdır. Bazen bir adım, bir bakış, bir düşünce, dünyayı değiştirebilir.