Uzun zamandır dizi yorumu yapmıyordum finali izler izlemez koştum buraya. Ongoing izlediğim bir diziydi öncelikle. Dizi anneleri tarafından size emanet edilen çocukların dnkdldçdşdş Bu diziyi ne zaman anlatmaya çalışsam bu replik geliyor aklıma o yüzden bununla açılış yapmak istedim. Şimdi…devamıUzun zamandır dizi yorumu yapmıyordum finali izler izlemez koştum buraya. Ongoing izlediğim bir diziydi öncelikle.
Dizi anneleri tarafından size emanet edilen çocukların dnkdldçdşdş Bu diziyi ne zaman anlatmaya çalışsam bu replik geliyor aklıma o yüzden bununla açılış yapmak istedim. Şimdi ciddileşiyorum tamam djkdşdşsid. Dizi anneleri tarafından yalnız bırakılmış çocukların kaderin de bir oyunuyla adeta bir arada yaşamasını konu alıyor. Adının hakkını veren bir dizi. Aile olmak için kan bağı gerekmediğini zaten bir çok dizi bize göstermiş olsa da bu dizi bu konuda bambaşkaydı. İki baba ve üç çocuktan oluşan bir aile gibiydiler. Gibisi fazla hatta. Aynı binada altlı üstlü yaşayan iki adam. Birisi eşini kaybetmiş kızıyla birlikte yaşarken diğeri eşi tarafından oğluyla birlikte terk edilen bir adam görüyoruz. Alt kattaki bir adam bir şekilde bir çocuğu daha yanına alıyor ve aile oluyorlar. Bu yönüyle içi sıcacık yapan bir diziydi. Mommy issues bir dizi olsaydı bu dizi olurdu. Çünkü üç çocuğun da anne yönünden bir sorunu vardı. Biri annesini küçük yaşta kaybetmiş, diğer ikisi annesi tarafından terk edilmiş çocuklardı. Kızın babası olan adam kızını anne yokluğunu hissettirmeden yetiştiren, aynı şekilde yanına aldığı çocuğu da bir oğuldan farksız bir şekilde yetiştiren melek gibi bir babaydı. Gerçekten onların aile ilişkileri her bölümde kalbimi yumuşacık yaptı.
Dizi hakkında söylemek istediğim bir diğer şey de tam bir duygu roller coasterı oluşuydu. Kahkahalarla izlerken bir anda ağlamaklı olduğum sonrasında tekrar kahkaha attığım ve tekrar tekrar duygulandığım sahnelerle doluydu. Her bölümü heyecanla bekledim ve heyecanla izledim. Pek çok yönüyle beni kendisine çekti. Özellikle başroldeki üçlünün ilişkisini izlemek inanılmaz keyifliydi.
Sanırım dizide beni tek rahatsız eden şey dizideki romantik ilişkiydi. Bir yönüyle anladığım ama diğer yönüyle rahatsız edici olduğunu düşündüğüm bir şeydi. Çünkü kardeş gibi büyümüşlerdi, her defasında bunu söylediler. Bir yandan Sanha karakterinin bunu diğerlerinden daha az dile getirdiğini düşünsem de bir yanıyla yanlış hissettiriyordu. Ama yine de büyük ölçekli bir rahatsızlık hissetmedim. Sadece etik olarak içimi gıcıklayan bir noktaydı. Dizi boyunca aile olmanın kan bağı gerektirmediğine değinirlerken ve kardeş gibi büyümüşlerken bu şekilde olması içimi gıcıklayan bir noktaydı. İkisinin de bir noktada içten içe birbirine duygular beslediğini düşünüyorum ve o şekilde biraz daha az rahatsız oldum. Yine de her şeye rağmen ben kimyalarını sevdim sanırım. Diğer yandan yan çiftin ilişkisi dizinin güzel yerlerinden biriydi. Bir yanda içten içe Haejun'dan hoşlanan bir kız, diğer yanda bunun asla ve asla farkında olmayan Haejun. İkisinin ilişkisi çok derin bir yerden gelişti. Dal duygularının farkında olsa da Haejun bundan bihaber hep ona koştu adeta. Haejun'un gizli sığınağı gibiydi bence. Aynı şekilde Haejun da Dal için öyleydi. Bu yüzden onların sahneleri hem derin hem de çok tatlıydı.
Kısacası bu dizi beni her yönüyle alt üst etti ve derin bir bağ ile kendine bağladı. Çok çok sevdiğim bir dizi oldu. Çoğu bölümü çevirisi gelir gelmez izledim ve her hafta yolunu gözledim. Her şeyiyle buna değdi. Sıcacık, yumuşacık, tatlı mı tatlı bir dizi. Herkese de öneririm.