"İnsanlar gider, anılar kalır. Bazen bir kolye, bazense bir fotoğraf. Canımızı acıtan şeylerle vedalaşmamız gerekir. Çünkü bazen, vedalaşmaya kıyamadıklarımız sarılamayacak kadar uzakta olabilirler."
"-Neden yaptın Emir? Neden ölmek istedin? -Bazen ölmek isteyecek bir neden değil de yaşamanı gerektirecek bir sebep bulamazsın." Çok uzun bir süredir doğru düzgün kitap okumadığımı fark ettim. Çünkü hem yeni okuluma alışma sürecindeydim hem de dersler beni aşırı derece…devamı"-Neden yaptın Emir? Neden ölmek istedin?
-Bazen ölmek isteyecek bir neden değil de yaşamanı gerektirecek bir sebep bulamazsın."
Çok uzun bir süredir doğru düzgün kitap okumadığımı fark ettim. Çünkü hem yeni okuluma alışma sürecindeydim hem de dersler beni aşırı derece de zorluyordu. Bende tekrardan kitap okuma alışkanlığımı kazanayım diye ve artık rafı eskisi gibi aktif kullanmak için bu seriye başlamak istedim.
Dediğim gibi uzun bir süredir doğru düzgün kitap okuyamadığım için beni çok yormayacak, daha soft içerikli bir kitap arıyordum ve (bu arada hiç Wattpad kitabı okumadım şu zamana kadar) çok sevdiğim, ablam yerine koyduğum birisinin önerisiyle bu kitaba başlama kararı aldım. Kararımdan da açıkçası mutluyum çünkü uzun zamandır kitap okuyamayan ben bu kitabı saatlerce hiç sıkılmadan okudum. Bazen ne kadar sinir krizleri geçirip yastığımı yumruklasam da genel olarak kitabı okurken yüzümde aptal bir sırıtışla okudum.
Kitabımızın başrol kızı Sahra. Kızımız küçüklüğünden beridir Ahmet adında en yakın arkadaşının abisine aşık ama Ahmet'in bundan tabiki de haberi yok. Hatta kimsenin haberi yok. Sahra aşkını hep kendi içinde yaşamış, hiç kimseye anlatmamış. Tabii kitap sadece bunu anlatmıyor, kızımız aynı zamanda çokta zeki. Öyle ki ülkenin en iyi tıp fakültesinde okuyor ama bu tıp fakültesini okurken oradaki öğrencilerin zeki olması, çalışkan olması ve en önemlisi de Sahra'nın onların yanında sönük kalmasıyla, Sahra'nın daha çok çalışmasını ve çabalamasını çok taktir ettim.
Bir de şöyle bir şey yapacağım, kitapların, filmlerin ya da dizilerin bana hangi şarkıyı hatırlattığını yorumlar kısmında yazacağım. Çünkü şarkı dinlemek benim en sevdiğim aktivitedir ve bunu rafa da birazcık yansıtmak istiyorum galiba;)
✨"Ben senin beni sevebilme ihtimalini sevdim..."
Yılmaz Erdoğan
✨"Keşke hiç büyümeseydik. O hep yanımdan ayrılmayan en yakın arkadaşım olarak kalsaydı. Bisikletten düştüğümde yaramın kanamasını durdurana kadar canım acımasın diye dizimi üfleyen kişi olarak kalsaydı."
✨"Neden ufak bir filizken üstüne basıp yok etmemiştim ki sanki? Her gün sulayıp koca bir ormana dönüştürmeme ne gerek vardı? Şimdi o koca ormanda boğulurken önümü bile göremiyorum."
✨"Onun gülümsemesi güzeldi ama onun bana gülümsemesi her şeyden güzeldi."
✨"Senin için yaşayacağım."
Uzaktan seviyorum seni! Kokunu alamadan, Boynuna sarılamadan. Yüzüne dokunamadan. Sadece seviyorum! Öyle uzaktan seviyorum seni! Elini tutmadan. Yüreğine dokunmadan. Gözlerinde dalıp dalıp gitmeden. Şu üç günlük sevdalara inat, Serserice değil adam gibi seviyorum. Öyle uzaktan seviyorum seni, Yanaklarına sızan iki…devamıUzaktan seviyorum seni!
Kokunu alamadan,
Boynuna sarılamadan.
Yüzüne dokunamadan.
Sadece seviyorum!
Öyle uzaktan seviyorum seni!
Elini tutmadan.
Yüreğine dokunmadan.
Gözlerinde dalıp dalıp gitmeden.
Şu üç günlük sevdalara inat,
Serserice değil adam gibi seviyorum.
Öyle uzaktan seviyorum seni,
Yanaklarına sızan iki damla yaşını silmeden.
En çılgın kahkahalarına ortak olmadan.
En sevdiğin şarkıyı beraber mırıldanmadan.
Öyle uzaktan seviyorum seni!
Kırmadan,
Dökmeden,
Parçalamadan,
Üzmeden,
Ağlatmadan uzaktan seviyorum.
Öyle uzaktan seviyorum seni;
Sana söylemek istediğim her kelimeyi,
Dilimde parçalayarak seviyorum.
Damla damla dökülürken kelimelerim,
Masum beyaz bir kağıtta seviyorum.
"Ne bileyim kimse gülüşümden sevmedi beni mesela. Ya da uyandığımda uzun uzadıya geceden kalma mesajlar atmadı. Kimse sırf sesimi duymak için de aramadı beni. Özlemedi. Hep, en çok ben sevdim. Kimse bunun aksini iddia etmedi. Fakat isterdim, yani bir kere…devamı"Ne bileyim kimse gülüşümden sevmedi beni mesela. Ya da uyandığımda uzun uzadıya geceden kalma mesajlar atmadı. Kimse sırf sesimi duymak için de aramadı beni. Özlemedi. Hep, en çok ben sevdim. Kimse bunun aksini iddia etmedi. Fakat isterdim, yani bir kere de ben birilerinin kanatlarında olayım, bir kere de başkası sarsın beni. Bir kere de başkası düşünsün benim mutluluğumu. Olmadı. Belki de hiç olmayacak, bilmiyorum. Neyse, artık neyseler neyseleri getirse de neyse."
"Mesela ben çok gülerdim, çok konuşur, saatlerce aynı konudan bahsedebilirdim. Ama bir şeyler oldu sonra, gerçi bir şeyler hep oluyordu ama ben geç fark ettim işte, bazı konuları aşamadım, bazı şarkıları susturamadım, bazı cümleleri unutamadım ve kalbimi yaşanmışlıklardan arındıramadım. Birileri…devamı"Mesela ben çok gülerdim, çok konuşur, saatlerce aynı konudan bahsedebilirdim. Ama bir şeyler oldu sonra, gerçi bir şeyler hep oluyordu ama ben geç fark ettim işte, bazı konuları aşamadım, bazı şarkıları susturamadım, bazı cümleleri unutamadım ve kalbimi yaşanmışlıklardan arındıramadım. Birileri uzun uzun bir şeyler anlatıp durdu ama cevap veremedim hiçbirine. Çok sevdim herkesi ama kimsenin sevdiği olamadım."