(@) - Raf

Daha önceki hesabım olan rasdis'de bununla ilgili bir iki şey yazmıştım. Tekrar fazla yazmaya çalışmayacağım ama bu filmi bence izleyin. Depresyonun tavrı bu olmalıdır diye düşünüyorum. Biraz sıkıcı bir film gibi gelebilir ancak önceki yazımda bu filmi arayanlar izlesin demiştim,…devamı

chanos 9 months ago

Sessiz Bir Yer

John Krasinski

147 Gönderi

Spoiler olabilicek 2 sahne ismi kullandım ama açıklamalarını yapmadım. Okuyabilirsiniz. Şimdi şunu söyleyelim. Bu filmi izledik, az da olsa gerildik ama genel olarak korkmadık. Bir köprü sahnesi belki ya da bir annenin doğum sancısına ve bu ana empati kurabilenler bir…devamıSpoiler olabilicek 2 sahne ismi kullandım ama açıklamalarını yapmadım. Okuyabilirsiniz. Şimdi şunu söyleyelim. Bu filmi izledik, az da olsa gerildik ama genel olarak korkmadık. Bir köprü sahnesi belki ya da bir annenin doğum sancısına ve bu ana empati kurabilenler bir tık daha fazla gerildi, en azından öyle düşünüyorum.Ancak onun dışında çok büyük bir gerginlik hissedemedik. Yine de film her karakterin motivasyonu üzerinde durdu, resmen onları "biz korku filmindeyiz yine de bir şeylerimiz var" demiş gibi duydu ve onlarla ilgili arka plan hikayeleri de izledik. Bu noktaya kadar her şey güzeldi. Zaten genel olarak birçok film bunu yapıyordu ancak korku filmlerinde, özellikle Hollywood işlerinde bu eksikti. Katakterlerde motivasyon yoktu. Varsa bile bu oldukça yetersiz, klişe ve bize bir şey katmayan bir motivasyondu. Bu film motivasyonlara biraz daha önem verdi, karakterleri daha da önemsedi ve onları çoğu korku filminde yapılan "kurbanlık koyun" gibi ilk olarak biraz kıytırık motivasyonla besleyip sonra bıçak için güzel bir ürün haline getirmedi. Burda da sorun yoktu. Ancak film korkutmuyordu. Göz önündeki karakterlere kurbanlık metodu uygulanmasa da önemsiz görülen karakterle diğer karakterlerin olay akışı gelişsin diye ölüyordu.(2. Film de dahil) Sadizm filmi diyebilirsiniz, ruh hastası cin filmleri diyebilirsiniz, onlar klişe ve çok kullanıldı, psikopatik filmler ancak bu daha farklı diyebilirsiniz. Ama korku filmi adı üstünde korkutmalıdır. İçimize ürperti vermeli ve bizi bazen klişe olmayacak biçimde yerimizden zıplatmalıdır. Sesleri özenli seçmeli ve bizi orada yaşatmalıdır. Hollywood'un korku klişesi yöntemi nedeniyle fabrikasyon gibi birçok film çıktı ve hâlâ çıkıyor. Eskiden en azından seyir zevki veren ve ikon olan filmler vardı, bunlar aşırı iyi senaryolara sahip değildi ama izletiyordu. Şimdi ise korku filmleri ikiye ayrıldı: Eskinin taklidi olan fabrikasyon ürünü jumpscare filmler ve entel insanlar için gerilim. Birincisi parayı amaçlıyor. Sinema sektörünü öldürüyor denilen Marvel fimlerinden bile daha fazla çeşitliliği azaltıyor. Ama Allah'tan bu filmler eskisi kadar tercih edilmediğinden sorun olmuyor. İkinci gurup ise karakterlere daha fazla yükleniyor ve korkutmayı unutuyor. Klişe olmamak için kendi klişesinde ilerliyor. Yani kendi gurubunun içindeki belirli dogmalara maruz kalıyor. Jumpscare azaltılıyor, karakterlere daha fazla zaman veriliyor, kan dozu azaltılıyor vb. Ama işte öyle ya, artık o kadar eksiltme oluyor ki film korku filmi olmaktan çıkıyor. Kaba tabiriyle kan p*rnosu olmak istemeyen bu filmler, bu seferde entelektüeliteye kurban gidiyorlar ve insanların tüm heyecanı sönüyor. En azından sıkı bir korku filmi izleyicisi ve çok korkmayan bir insan olan benim için böyleydi bu film de. Ama filmi beğenmediğimi söyleyemem. Konusu oldukça ilgi çekici, oyunculuklar harika olmuş. Dediğim gibi, bir gerilim filmi olarak size az gerilim verdiğini ve bunu zaten aksiyon, bilim kurgu veya başka bir türde de görebileceğinizi söylüyorum. Benim için filmlerin türlerinin karışması ve belirsizleşmesi aşırı büyük bir sorun değil ama bu film direkt olarak korku kategorisinde geçiyor. Ayrıca neredeyse hiçbir türe fazla yaklaşmıyor. Duyguları fazla fazla verse de özgün olamıyor, korkuyu hissettirmiyor, gerilimi az yaşatıyor, aksiyonu olsa da aksiyondan bihaber sahnelerle bu durum nötrleniyor. Filmin eksileri demek için senaristin ve yönetmenin unuttuğu ya da aklına gelmediği şeylerden hasederiz. Ancak bu filmde eksikten ziyade kasıtlı olarak tam bu şekilde hazırlanmış gibi. Zaten yeterince süresi olmayan bu filmler iddialı şeyler yapmaktan uzak kalıp karakter motivasyonu üzerinden ödül koklayabiliyor. Bu film için bu var mı bilmiyorum. Ancak filmi kesinlikle izleyin, özgün duygusal anlatım yok dedim ama hikâye bence gayet özgün ve ilgi çekici. Cevaplanmayan sorular olsa ve kurulamayan bir evren olsa da diğer filmlerle bu tamamlanabilir. Ayrıca ben oyunculukları da beğendim. Anne rolü harikaydı. Yaratıkların tasarımı korkunçtan ziyade komik olmuş ama film içinde bu sırıtmıyor, komik gelmeyecektir. Bunun yanında benim genelde de az korkmam bu yazıyı daha öznel hale getirmiş olabilir ama en azından dediklerim asgari düzeyde doğru olmalı. Bu filme puan verseydim 10 üzerinden 7'yi hak ederdi diye düşünüyorum. Daha az puan da olabilir. Tekrar izlememe göre belki 6'ya düşebilir. Neyse sonuç olarak ortalamanın biraz üstünde bir film. Bunlar benden düşüncelerdir, katılmak zorunda değilsiniz. (Objektif olmaya çalışan öznel düşünceler. Ne kadar insan katılırsa objektifliğe o kadar yaklaşır. Hipotezin teoriye dönüşümü gibi.)

chanos 9 months ago

5 Başlı Köpekbalığı

Nico De Leon

3 Gönderi

"Bu filmin felsefesini sizin gibi fakirler anlamaz. Elit değilsiniz.10 saat boyunca birbirine bakan bıyıklı bir amca ile sosyalist genç öğretmen sahneleri gibi aslında altında çooook büyük bir fikir yatar. Ya da o 5 başlı olma durumu?Bu filmi yapanlar Batılı olduğu…devamı

chanos 9 months ago

Gözyaşı Ustası

Alessandro Genovesi

65 Gönderi

Her şey o nokta için. Tüm kamera açıları, hızlı işlenen senaryo, gereksiz görülüp geçilen karakterler, tavana atılan idealleri,sorunlar, kötü psikolojik yaklaşım, ayrıntıları önemsememe, kaba taslak yazılmış bir Wattpad hikâyesinden hallice bir öz geçmiş... Her şey kaslı ve yakışıklılığı hikâyeden daha…devamı

chanos 9 months ago

Strangers From Hell

Kim Yong-Ki

58 Gönderi

~Spoiler yok ama dizinin belli bölümleri hakkında beklenti veya düşük moda sebep olabilecek bazı yazılar var.~ Korelilerin veya uzak doğulu insanların gerçekten farklı bir gerilim anlayışı var. Karakterlerin jestlerine, mimiklerine kadar her yerinden akan gerilimin yanında, hikâyenin Hollywood döngüselliğine girmemesini…devamı~Spoiler yok ama dizinin belli bölümleri hakkında beklenti veya düşük moda sebep olabilecek bazı yazılar var.~ Korelilerin veya uzak doğulu insanların gerçekten farklı bir gerilim anlayışı var. Karakterlerin jestlerine, mimiklerine kadar her yerinden akan gerilimin yanında, hikâyenin Hollywood döngüselliğine girmemesini de seviyorum. Bu dizide de bunlardan birkaç parça almak mümkün zira bunun gibi birçok Amerikan-Hollywood projesi olsa da çoğunda istediğim o gerilim tadını alamadım. Doğallıktan ve özgünlükten yoksun yapıtlar ortaya koyduklarındandır belki, belki de zaten tahmin edilebilir bir senaryo ve tahmin edilebilir oyuncular-oyunculuklardandır. Hatta oyunculara göre senaryo şekillenebiliyor. Halbuki bu saçmalık işi olması gerekir. Bu dizi benim için en azından doğaldı, özgündü. Tabii ki sadece senaryosundan bahsedersek en azından finali için çok da büyük bir özgünlük söz konusu değil. Ancak özgünlük tek başına senaryonun ana taslağında olmaz. Ayrıntılar, oyunculuklar, çekimler, gidişat için gereksiz ama bizi diziye çeken sahneler vb. birçok durum özgünlük açısından ele alınabilir. Dediklerime bakmayın, senaryosu da finali hariç gayet özgündür diyebilirim. Zaten özgünlük bir işte temel şart olarak alınacaksa dizilerde ve filmlerde direkt olarak senaryonun kaba taslağı özgünlüğe dahil edilmemeli. Zira zaten bunun gibi ya da buna benzer birçok iş çıkacak. Sinema sektörü yıllardır var ve yıllarca devam edecek. Tabii ki bu iş içerisinde ana taslağı aynı olan birçok senaryo doğacak. Finalleri benzeyen birçok iş ortaya çıkacak. Asıl özgünlük olarak ele almamız gereken kısım bu nedenle yumurtayı nasıl pişirdiği olması lazım. Strangers from Hell de isminden anlaşılabileceği gibi tuhaf insanlar üzerine kurulu bir gerilim dizisi. İnsan odaklı bir gerilim sunduğundan tabii ki oyunculukları da çok iyi olması beklenir. Ben gayet beğendiğimi söyleyebilirim. Kore dizilerinde olan abartılı oyunculuklar yok değil ancak bunu size gayet de yedirmeyi başarıyor. Psikolojik biçimi de güzel. Bilinç akışı denilen ve karakterin aklından geçenleri rastgele ve düzensiz sıralayan edebi yöntem, sinemada da çok kullanılır. Bu genelde flashback denilen geriye dönüşlerle birleştirilir. Bence bu dizi bunu da uygun kullanıyor. Özellikle istenilen bir rahatsız edicilik sağlıyor gibi. Şimdi; finali için söyleyebileceğim şey, dediğim gibi, çok özgün sayılamayacağı ancak bunun bir kusur olmayışı olabilir.Ancak şu da var ki ilk izlediğimde bana zorlama bir bağlama olarak gelmişti. En azından daha fazla ara sahne verilip temeli de öncesinde daha iyi atılsaydı finalin aynı senaryosu daha tatmin edici olabilirdi. Ürkütücü diyaloglar, korkunç insanlar, sabır isteyen bir akış ve rahatsız edicilik, iyi oyunculuklar, iyi cast seçimi ve ters köşe sayılabilecek bir final ile özetleyebilirim bu diziyi. Ben sevdim ama tekrar izleyeceğim. Bir şey hakkında, özellikle dizi,film ve animelerde şüphem varsa tekrar en azından önemli kısımları izlerim. Hatta seversem sahneleri de tekrar tekrar izlerim. Bu sayede dizi hakkında daha fazla şey görebilirim. Sizin görüşleriniz varsa yazabilirsiniz.

chanos 9 months ago

Attack on Titan

Yasuko Kobayashi

169 Gönderi

Spoiler içeriyor Kafesteki Kuş "Her insan bir gün Tadacaktır ölümü Hazır olsan da Olmasan da.." Ölen çoğu karakter, hiç beklemediğimiz anlarda ve şekillerde öldü. Belki de en ironiği, Eren'in Armin'i bir titanın ağzında kurtarması ve kendisinin titan tarafından yenmesi sırasında söylediği, "Ben…devamıKafesteki Kuş "Her insan bir gün Tadacaktır ölümü Hazır olsan da Olmasan da.." Ölen çoğu karakter, hiç beklemediğimiz anlarda ve şekillerde öldü. Belki de en ironiği, Eren'in Armin'i bir titanın ağzında kurtarması ve kendisinin titan tarafından yenmesi sırasında söylediği, "Ben burda ölemem, daha dış dünyayı göreceğim." lafına rağmen final bölümünde Mikasa tarafından kendi dev titanının ağzında öldürülmesidir. "Melek miydi o alacakaranlık göklerden inen?" Sezon 4 Finali Special Filmi: Mikasa bir sahnede "melek" olarak tasvir edilir. "Şeytan mıydı o çatlaklardan sızan?" Attack on Titan hikâyesi boyunca Eren duvarların dışına çıkmayı arzulayan bir ideali kafasında şartlandırır. Duvarların dışına çıkmak için, kendi deyimiyle "dış dünyayı görmek ve anlamak için", ne olursa olsun özgür olmak için, Eren duvarların çatlaklarından denebilecek bir zorluktaki durumdan azmiyle çıkar ve dış dünyayı dümdüz eder. Floch ise Eren için "o bizim şeytanımız" diye bahseder ki dış dünyanın insanları da Eren'i şeytan olarak tasvir eder. "Savaşacağız kalbimizdeki kederle İlerliyoruz aci ve azimle Boyun eğme sen Yazılı kaderine" Dikkat edilmesi gereken bir şey var ki burada "kaderine boyun eğmeyen kişi" Eren'dir. Kendi geleceğinden aldığı birkaç anı ile kaderi ortaya çıkıyor. Halbuki bunlar zaten, onun arzuları oluyor. Arzularını dizginleyemiyor ve gördüğü gelecek yaşanıyor. Bu yüzden Eren Reiner'a "Muhtemelen biz böyle doğduk."diyor. Yine bu yüzden Eren "kaderimin kölesiyim" demiyor, animenin son bölümünde, "özgürlüğümün kölesiyim" diyor. Her ne kadar arzularından utanç duysa ve onların gerçeklesmesini bir süre engellemeye çalışsa da daha sonrasında yaşanacak geleceği kabulleniyor ve "ilerlemeye devam ediyor". Eren sonunda kavuşacağı özgürlüğü görmek istiyor. ... "Hiç kimse edilmesin Hayatından kasten mahrum" ... Bu düşüncede olan Eren karakteri, dünyanın çoğunu yok ediyor. Bu da işin ironik tarafı. Yukarıda, Vogel im Käfig (Kafesteki Kuş) şarkısından sözler ve yorumları... Aşağıda WMID şarkısı ve birkaç yorum... "Her insan özgür doğar Söyle bana, var mı bundan bir şüphen? Biz yarattık bu kafesi Küçük bir kuş bile özgürce uçar Üzerinden kafesin" ... "Hepimiz özgür doğduk, hepimiz, özgür! Bazıları buna inanmayabilir, bazıları bunu elimizden almaya çalışabilir, canları cehenneme!" Eren Yeager 1. Sezon Eren'e göre her insan özgür doğar ve bunu kendisinden almak isteyenlerler için Eren, "Ben de onlarınkini alırım." tabusu koyar. Yani Eren kendisini şartlandıran ve yaşama hakkını tehdit eden bir dünyayı istemez. Tehditi bırakın, Eren hiçbir insanı istemez. Çünkü o, dış dünyayı "yanan sular" gibi birkaç küçük hevesle hayal etmiştir. Bu çocukça bir hayaldir, Armin'in ailesinden bulduğu kitabında gördüğü ve kendini şartlandırarak "bomboş bir dünya" diye tasvir ettiği, kendisininin Rumblig'i gerçekleştirmesinin asıl nedenidir. ( Arkadaşlarını kahraman yapma, adayı kurtarma ve Ymir lanetine son verme gibi diğer nedenler de var.) "Ben bunu istedim, dünyayı dümdüz etmek istedim. Neden bilmiyorum ama bunu yapmak zorundaydım." Eren Yeager Şarkı sözleri animeler için çoğunlukla ayırt edici bilgiler vermez. Pek de alakası olmayan bazı alanlara sapabilirler. Ancak Attack on Titan burada kalemi eline farklı biçimde alıyor. Kendi epik şarkılarında, animede işlenen birçok tema şiirsel sözlere dönüştürülüyor. "Bu ufkun ardında neler göreceğiz?" diye soruluyor WMID'de ve bu ufuk, animenin 4. Sezonun 28. bölümünde belli oluyor. Kurucu dev gücünü kontrol eden Eren, milyonlarca dev titanla "düşman" dediği insanların topraklarına giriyor. Masum veya değil, herkesi aynı şartlarda eziyor, geçiyor. Sonra ise hatırlıyor, intikamını. Ve biz de belki de gelmiş geçmiş en büyük intikamı izliyoruz. İşte o zaman anlıyoruz ki ufkun ardından çıkan şey düşmandan ve ona duyulan intikamdan başkası olmuyor. Eren Yeager oldukça katmanlı ve iyi yazılmış bir karakter. Özellikle 4. sezonda bu durum arşa çıkıyor ve Nietzsche'nin üstinsanına bir açı veriyor. (İddialı ama doğru.) Sonuçta bu şarkıların daha fazlası var. Hepsi kafesteki kuşun etrafında dönen bir trajedi üzerine kurulu. İyinin ve kötünün ötesinde bir anakarakter ve alttan yedirilmiş bir felsefesi olan Attack on Titan için kesinlikle birebir örtüşen şarkılar.

chanos 9 months ago

Jujutsu Kaisen

Junya Enoki

69 Gönderi

Go/jo efendi, Go/jo olduğun üçün mü en yahşi isen yok eğer en yahşi olduğun üçün mü Go/jo isen?