(@) - Raf

İzlediğim en güzel, en etkileyici animelerden biriydi From Up On Poppy Hill 🥹 Temelde anlatılan konu her ne kadar Umi ve Shun isimli iki liseli gencin eski kulüp binalarını yıkımdan kurtarma çabaları gibi dursa da değindiği yan konular fazlaca. Tarihi…devamı

citrus 1 year ago

Cesur Yeni Dünya

Aldous Huxley

73 Gönderi

Hiç düşünmüş müydünüz, bir toplumun normları neye göre belirlenir? Ve ayrıca normlara uyan kimseler, bu normları ne derece sorgular? "En kötü yasa yasasızlıktan, en kötü kural kuralsızlıktan iyidir." demiş ve her toplum kendi normlarını oluşturmuştur. Cesur Yeni Dünya topluluğunun normları,…devamı

citrus 1 year ago

Yüreğinin Sesi

Yoshifumi Kondô

65 Gönderi

Asla bıkmadan ve de usanmadan kardeşimi dürtükleyip "Hadi beraber film izleyelim!" der dururum. (Kardeşim dediysem de öyle minik tatlı bir şey sanmayınız, 17 yaşında bir velet.) Ama pek az gerçekleştiririz bunu... Neyse geçen gün yine söyleyiverdim böyle. Ama bu sefer…devamıAsla bıkmadan ve de usanmadan kardeşimi dürtükleyip "Hadi beraber film izleyelim!" der dururum. (Kardeşim dediysem de öyle minik tatlı bir şey sanmayınız, 17 yaşında bir velet.) Ama pek az gerçekleştiririz bunu... Neyse geçen gün yine söyleyiverdim böyle. Ama bu sefer kararlıydım, hemen açtım bu animeyi. Başlarda zerre alakadar olmadı, baştaki müzikle alay etti hatta. (Ki bence müzikler çok güzeldi, özellikle keman sahnesini bayağı sevdim. Abilerden biri tam 3 tane müzik aleti çaldı sırayla, helal olsun dedik...) İlk 5/10 dakikada telefona bakarken arada da izliyormuş gibi yapıyordu filmi. Hatta yarıda bırakıp kalkacak sandım ama kalkmadı, aksine hikayenin içine girdikçe daha da bir dikkat kesildiğini fark ettim. Telefon elinden çoktan düşmüştü artık, animeyi başının aksine büyük bir alaka ile bitirmiş olduk. Kısacası efendim, hikaye içine öyle güzel çekti ki bizi, isteksizce izlemeye başlayan kardeşim bile sonunda "Evet ya, güzel filmdi, ben sevdim." diyebildi. (Bu çocuğa film beğendirmek çok zor, her şeye mırın kırın ediyor. O yüzden film seçimimle büyük bir şey başarmışım gibi sevindim.) Anime kısaca; bir kız çocuğunun arkadaşlık ilişkilerini, ailesiyle arasını, derslere olan ilgisini, düşünce yapısını, davranışlarını ve aşkı Shizuku üzerinden bizlere aktarıyor. Bazı yetişkinler ona bakınca bomboş şeylerle uğraşan bir çocuk görüyor olabilirler. Oysa Shizuku içindeki cevheri bulup onu nasıl işleyeceğini öğrenmeye çalışıyor ve elbette ki bu süreç dışarıdan göründüğü kadar kolay olmuyor. Başlarda izlemek için geç kaldığımı düşünüyordum ama zamanlamayı çok iyi tutturmuşum, bunu fark ettim. Tıpkı Shizuku gibi daha çok okumalıyım, daha çok izlemeliyim diye diye kendimle bitmek bilmez bir yarışa girmiştim son zamanlarda. Ne yapsam yetersiz kalıyormuş gibi hissediyordum ama içimdeki cevheri çoktan bulmuştum sonuçta. Bu yüzden onun içinde cevher bulamama kaygısı, benim geçmişte bıraktığım ve pek de anımsamadığım bir his olarak hafızamda belirdi. Yine de her açıdan empati yapabildim, zaten dediğim gibi hikaye içine öyle güzel çekiyor ki aksi mümkün olamazdı. Ha bu arada, bazı yerlerde kardeşimin de empati yapmış olması gözümden kaçmadı. Özellikle ailenin kıza karşı olan tutumu dikkatini çekmişti, filmdeki aileyle bizim ailemizi kıyasladı bir ara. Bence bu hikayenin ne kadar hayattan olduğunun bir belirtisidir, o kadar tanıdık şeyler izledik ki ister istemez kendi hayatımızla kıyasladık ve bazı yerleri benzettik. Film bazı şeyler için çok aceleci davrandığımı yüzüme çarptı, bazen fazla gaza geldiğime dikkat çekti. İzleyip kendi çıkarımlarınızı kendiniz yapmalısınız bence, çünkü eminim her hayat için farklı çıkarımlar barındıran, çok yönlü bir film. Ve ayrıca her seyir deneyiminde yaşa ve yaşanmışlığa bağlı olarak çıkarımlarınız da değişecektir. Atölyedeki saate bayıldım bu arada, zaten bu tarz şeylere bayağı düşkün biriyimdir. Bazı objelere anlam yüklemeyi severim, Baron ve hikayesi de bu sevgime parmak bastı. Hikaye içinde hikaye gibi geldi filmin bazı kısımları ve bu durumdan çok hoşlandım. Filmdeki abla pek bir katıydı, yani anne ve babaya kıyasla. Oysa ben ondan daha anlayışlı olmasını beklerdim, çünkü sonuçta yaşları daha yakındı ebeveyne göre, aynı yollardan yakın zamanda kendisi de geçtiği için daha yumuşak davranabilirdi kardeşine. Neyse ki anne ve baba yeterince anlayışlıydı, özel hayat ve kişisel gelişim çabalarına çok saygılıydılar. Çocukluktan çıkıp büyüme yolu elbet karmaşık ve zor, aile baskısı bunun üstüne eklenmemeli. Anne ile baba bunun farkında ve bu yüzden kızlarına karşı tutumları takdir edilesiydi. --------------- Bugün iyice sindirmek için yeniden izledim ve bu taslaklarda bayatlamış yorumumu tazeleyip paylaşayım dedim. Ayrıca kardeşime ek olarak; evet ya, hem de çok güzel bir filmdi! Zaten muhtemelen tek izlemeyen bendim ama en azından izleyenlerin yeniden izlemesine değeceğini hatırlatmak isterim. Bu kadardı, hoşça kalın :)

citrus 1 year ago

Ruhun Aynası Enneagram'a

Helen Palmer

3 Gönderi

Son zamanlarda insanı anlama çabam hayli artınca, Enneagram konusu da kafamı kurcalayınca daha fazla bekleyemedim ve iştahla başlayıverdim bu kitaba. Tamam, bazı meseleleri biraz gereksiz uzatıyor ve bu şekilde kitap kendi içinde tekrarlara düşmüş gibi hissettirebiliyor. Ama bence olumlu yönleri…devamıSon zamanlarda insanı anlama çabam hayli artınca, Enneagram konusu da kafamı kurcalayınca daha fazla bekleyemedim ve iştahla başlayıverdim bu kitaba. Tamam, bazı meseleleri biraz gereksiz uzatıyor ve bu şekilde kitap kendi içinde tekrarlara düşmüş gibi hissettirebiliyor. Ama bence olumlu yönleri daha baskın. Kitabın olumlu yanları temeldeki 9 kişilik tipini basit bir dille ve gerçek hayattan örneklerle gayet anlaşılır şekilde anlatması. Olumsuz yanı ise bazı yerlerde cidden gereksiz uzatması ve daha önemli noktalara yeterince değinmemesi. Örneğin tipleri incelerken kanatlar konusuna her tip altında tek tek değinilebilirdi ama yapılmamış. Bunu şu şekilde örneklendirebilirim; tip 5 olduğumu varsayarsak 5w4 ile 5w6 olma ihtimalim var, bu iki seçeneği de "Beş Noktası" başlığı altında, alt başlık şeklinde kısaca incelemesini ve ayırt etmesini beklerdim. Buralara değinmemiş olması biraz üzücü. Enneagram kişilik tipleri insana kendini anlamayı öğretiyor aslında. (Hatta en iyisi insana insanı anlamayı öğretiyor diyelim biz buna.) Kişilik tipimizi bulduktan sonra davranışlarımızın nedenini ve geçmişte yaşanan olaylarla şuanki kişiliğimizin bağlantısını kavrıyoruz. Hayatta neyi aradığımızı, neyi arzuladığımızı çözüyoruz. Hayatta yaşadığımız olaylar ve içinde bulunduğumuz ortamlar bizleri özümüzden ayırıyor, bizleri değiştiriyor. Örneğin küçükken duygusal olan insanlar zamanla duyguların zayıflık olduğunu düşünmeye başlıyor ve kendilerine bir duvar örüyorlar. Enneagram o duvarın farkına varmayı, onu yıkıp hakiki duyguları gösterebilmeyi ve bu yolla özümüze dönebilmeyi amaçlıyor. Başka bir deyişle; bilinç dışı savunma mekanizmalarımızın farkına vararak edinilmiş kişiliği üzerimizden atmamızı, böylelikle kabuğuna sığınmış kaplumbağayı görmemizi ve isteğe bağlı olarak gösterebilmemizi amaçlıyor. "Olduğun kişinin hatırası ve idraki ile sen olmadan önceki sen ol." Kitap mükemmel değil, eksikleri fazlasıyla mevcut ama yine de doğrudan internetten yapılan bir enneagram testine inanmaktansa bu kitabı okuyup size en uygun olanı teyit etmenizi öneririm. Sonrasında diğer detayları saptamanız ve kavramanız kolaylaşacaktır. Sadece kişilik tipleri özelinde değil genel olarak psikolojiyle ilgilenenlerin de ilgisini çekeceğini düşünüyorum.

citrus 1 year ago

Kaiba

Eunyoung Choi

2 Gönderi

Çok fazla anime izleyen birisi değilim fakat bu anime daha ilk gördüğümde aşırı ilgimi çekmişti. İyi ki de izlemişim, gerçekten müthiş bir seyir deneyimi yaşattı bana. Şimdi konuya kısaca değinecek olursam Kaiba distopik bir evrende geçen bir anime. Bu evrende…devamıÇok fazla anime izleyen birisi değilim fakat bu anime daha ilk gördüğümde aşırı ilgimi çekmişti. İyi ki de izlemişim, gerçekten müthiş bir seyir deneyimi yaşattı bana. Şimdi konuya kısaca değinecek olursam Kaiba distopik bir evrende geçen bir anime. Bu evrende en çok göze çarpan şeylerden biri sınıf ayrımı. Çünkü burada insanlar eğer zenginse, bedenleri ölse dahi yeni vücutlar satın alarak sonsuza kadar yaşamaya devam edebiliyorlar. Yok eğer insanlar fakirse, sevdiklerinin daha iyi bir yaşam sürmesi için fedakarca bedenlerini zenginlere satıyorlar. Artık bedene sahip olmayan zihinleri bir çipin içinde tıkılı kalıyor. Bu zihinler ise arafta gibi, hiçbir şey yapamıyor ve ya yok olmak ya da bir bedene kavuşmak için öylece bekliyorlar. İlk bakışta sevimli gibi gözüken animede aslında depresif bir anlatı var, görsellik açısından da kendine has bir tarzı var. Tıpkı bedenlere bakıp içinde nasıl bir karakter olduğunu bilemeyişimiz gibi, animenin yalnızca çizimlerine (yani genel görünüşüne) bakıp içeriği hakkında peşin hükümlü olmamamız gerekiyor. Çünkü açıkçası ben ilk açtığımda neden bilmiyorum ama bu kadar iyi bir içerik beklemiyordum, eminim ki izleyen kişiler de beklentilerinden daha iyisiyle karşılaşmışlardır. Ne animenin genel görünümüne, ne de karakterlerin görünümüne aldanıp iyi/kötü fikir yürütmemek gerekiyor. Akışa bırakıp sadece izlemek en doğrusu olacaktır. Animenin ilk yarısına kadar farklı gezegenlerde farklı karakterlerin hikayelerini dinliyoruz. Gerçek hayata ait somut görüntüler çok az ve buna zıt olarak gerçek hayattaki duygular göz önünde. İkinci yarıda ise olaylar karmaşık bir hal alıyor ve esas hikayeye (ana karakterin hikayesine) daha fazla giriyoruz. Buralar biraz kafa karıştırıyor ama yine de çok güzel. Bence benim fark edemediğim pek çok ayrıntı vardır fakat fark ettiklerim bile bu animeyi çok çok sevmeme yetti. En çok dikkatimi çeken şeylerden biri de insanların sürekli bir arayışta olmasıydı. Her zaman daha iyisine ulaşmaya çalışıyorlar, daha iyi bir bedene sahip olmak, daha iyi bir gezegende yaşamak gibi arzulara kapılıyorlar ve bundan dolayı gözlerinin önünde (hatta ayaklarının dibinde demek daha yerinde bir benzetme olacak) olan güzellikleri fark edemiyorlar. 4. bölümde farklı diyarlara merak salan torunları için büyükanne şöyle söylüyor: "Dünyanın her tarafı aynı, büyük ya da küçük. Asıl önemli olan yüreğin büyüklüğü." Kocaman gezegende küçücük kalbimiz iş görmüyor, hal böyle olunca yeni bir gezegen mi aramak gerekiyor yoksa gönlümüzü genişletmek mi? Tüketim çılgınlığının getirmiş olduğu hep daha iyiyi isteme ve elindekiyle hiçbir zaman tatmin olamama durumu pek çok bölüme azar azar yediriliyor. Zihinlerin değiştirdiği bedenler ve bir bedene sahip olduğuna şükretmesi gerekirken daha iyi bir bedeni arzulayan insan buna yerinde bir örnek olur. Aslında en başından beri bize söylediği şey kısaca bu arzu ve isteklere kapılırsak yavaş yavaş benliğimizi yitireceğimiz gerçeği... Eminim ki değinmem gereken çok nokta var ve ne kadar yazsam da eksik kalacak gibi. Yine de yorumumu böylece paylaşmak istiyorum. Çünkü bu animenin konusuyla, mesajıyla, müzikleriyle ve görselliğiyle daha fazla izlenmeyi hak ettiğini düşünüyorum.

citrus 2 years ago

Hay Bin Yakzan

İbn Tufeyl, İbn-i Sina

4 Gönderi

Hay Bin Yakzan İslam aleminin ilk felsefi romanıdır. Kitabın içinde İbn Tufeyl ile İbn-i Sina'nın aynı ismi taşıyan fakat içerik bakımından apayrı olan anlatıları mevcut. Ayrıca kitabın giriş kısmı da oldukça bilgilendirici ve faydalı. Öykü genel olarak yaratıcıyı akıl ve…devamı

citrus 2 years ago

Avarya

Gökalp Gönen

12 Gönderi

Spoiler içeriyor Robot kusursuz gezegeni arar durur fakat bir türlü bulamaz, abimizin ise bu duruma pek bir canı sıkılır. Artık taklit değil gerçek bir yerde yaşamayı amaçlar. Kusursuz gezegen onun için önemli değildir, kusurlarına rağmen Dünya'da bulunmak ister. Çünkü insanın kendisi kusursuz…devamı

citrus 2 years ago

Kopma

Tony Kaye

118 Gönderi

Hepimiz hayatımızda belli zorluklar yaşar, acılar duyarız. Çoğu zaman boğazımızda bir düğüm hissederiz ve kimse bize o düğümü nasıl çözeceğimizi öğretmez. Bunu bazılarımız kendi kendine öğrenmeyi başarır, bazıları ise başaramaz. İşte bu başarısızlıkta rehberler devreye giriyor. Beni gecenin 2'sinde ağlatan…devamı

citrus 2 years ago

Yüzbaşının Kızı

Aleksandr Puşkin

7 Gönderi

Eskiler "İyilik yap, denize at." demişler ya hani, işte o iyiliğin günü geldiğinde denizden nasıl çıktığını ve sana nasıl döndüğünü anlatan çok güzel bir kitaptı. Kısaydı fakat dopdoluydu, bir günde bitirmeye gücüm yetmedi, ikinci güne sarktı. Şiddetle olmasa da tavsiyemdir…devamı

citrus 2 years ago

Suskunlar

İhsan Oktay Anar

5 Gönderi

Sessizliğin ve aynı zamanda musikînin kitabı Suskunlar... Canımız ciğerimiz İhsan Oktay Anar'dan. Öncelikle kitabı henüz okumaya başlamamış kişilere bir öneride bulunmak gerek, bu kitap öyle ara vererek ve yüzeysel okunabilecek bir kitap değil efenim. Kitabı anlamak istiyorsanız en başından beri…devamıSessizliğin ve aynı zamanda musikînin kitabı Suskunlar... Canımız ciğerimiz İhsan Oktay Anar'dan. Öncelikle kitabı henüz okumaya başlamamış kişilere bir öneride bulunmak gerek, bu kitap öyle ara vererek ve yüzeysel okunabilecek bir kitap değil efenim. Kitabı anlamak istiyorsanız en başından beri pür dikkat olmalısınız. İhsan Oktay Anar'ın kitaplarında hep bir karmaşa hakimdir, kitabın başında okuduğunuz ve bitti sandığınız olaylar 20 sayfa sonra başka bir olay anlatımında tekrar karşınıza çıkabilir. Eğer baştaki olayı dikkatsiz bir şekilde okuduysanız kafanız bir güzel yanabilir, benden söylemesi. Suskunlar benim için yine çok güzel bir kitaptı. Yazar karakterleri çok güzel oluşturuyor, evet olay örgüleri çok karmaşık fakat zaten bu yönüyle diğer yazarlardan farklı. Kitabın temelinde musikî konusu işleniyor, aralara dini bazı konular da serpiştiriliyor. Okuduğum sırada bir anda kendimi ney dinletisi açmışken buldum, dinledikten sonra ney sesiyle ilgili kısımlar iki katı anlam kazandı. Kitabı satın aldığım gün Galata Mevlevihanesi'nin önünden geçiyordum, şöyle bir gözüme ilişti ve daha önce hiç gezmediğim bu yeri ilk defa o gün gezdim. Tesadüfen kitaptaki bazı olaylar da bu mekanda geçiyormuş, hayal etmesi daha bir kolaylaştı ve keyif de verdi. Diyeceğim o ki imkanı olan benim gibi okumadan önce ya da okuduktan sonra bu mekanı gezebilir. Ayrıca kitabı açıp başta ağır bir dil görerek korkup kaçmayın lütfen, çünkü benim gördüğüm kadarıyla yarım bırakan herkes sevmediği için değil de ilk 10 sayfada dilin ağır gelmesinden dolayı bırakmış. Fakat yazarın üslubu bu şekilde, ilk sayfalarda her şey karmaşık ve Osmanlıca kelimelerden ötürü anlaşılmaz gelebilir ama okudukça dilin hafiflediğini ve garip bir şekilde anladığınızı göreceksiniz. Kimileri için sabır testi de diyebiliriz, bakalım sonuna kadar sabredip "iyi ki" diyebilecek misiniz...