(@) - Raf

Spoiler içeriyor yine bir sahaf gezerken karşıma cep boyunun çıktığı, hayatımda harcadığım en iyi üç buçuk lira olduğunu düşündüren kitaptır kendisi. gerek alt metni, gerek polisiye kısmı, psikolojik travmaları, ters köşeleri, psikoanalizleri, yansılmalarıyla yani neredeyse her şeyi ile bayıldığım bir kitap. "duygular…devamıyine bir sahaf gezerken karşıma cep boyunun çıktığı, hayatımda harcadığım en iyi üç buçuk lira olduğunu düşündüren kitaptır kendisi. gerek alt metni, gerek polisiye kısmı, psikolojik travmaları, ters köşeleri, psikoanalizleri, yansılmalarıyla yani neredeyse her şeyi ile bayıldığım bir kitap. "duygular seni o kadar derine çekebilir ki, o karanlık dünyada yaşamaktansa ölmeyi tercih edebilirsin." galiba kitabın en beğendiğim kısmı psikoanalizleriydi. luke'un duygu durumunun değişkenliği, lana'nın kimlik macerasının son ana kadar yazarın bize belli etmemesi, cinayet-kurban-dna'nın mükemmel uyumu. psikolojik gerilimi o kadar iyi yansıttığı bölümler vardı ki, içim gide gide okudum. hele ki luke ile lana'nın arasında oluşan tuhaf ilişkinin gittiği nokta çok ilgi çekiciydi. satranç oynadıkları bölümler ve sonunun da ismine yaraşır bitmesi güzel detaylardı. günlük kısımları benim uzun süre kafamı karıştırdı. çünkü her defasında ipuçlarını yakalayıp bu kesin annesi diyip diğer bölüme geçiyordum. o bölümde de olmaz gibi geliyordu. bir adım gidip iki adım geldiğim çözemediğim bir karmaşası vardı o bölümlerin ama sonda aklıma yatan bir mantıkla bitince içime su serpildi. annesinin durumu içler acısıydı. sürekli kız kardeşinin evliliği, kocası, çocukları... kendine dönüp baktığında bu üçlemenin hiçbiri onda sağlıklı bir şekilde var değildi. ebeveynlik macerasının tamamen sorunlarla geçerken kimsenin ona yardımcı olmadığı-dahası onun yardım isteyemeyecek hale gelmesi yürek yaralayıcıydı. empati yapmaya çalıştığım her durumda nasıl bir çözüm bulacağımı bilemediğim olaylarla yüz yüze geliyordu. her günlük bölümünde, hayatının nasıl karardığını okudukça kadının mum gibi eriyip gidişine şahit oldum. "birini affetmek sadece öfkeyi ve kini serbest bırakmak demektir. bu her şeyin yolunda olduğu anlamına gelmez. bu sadece suların durulduğu anlamına gelir. artık o kırgınlığa dokunduğunda eskisi kadar acımıyordur canın. bu kadar." beck'in kaçırıldığı andan itibaren onu kimin kaçırdığını az çok tahmin ediyordum. bu konuda pek ters köşe oldum diyemem. yalnızca lagndon'un bunu neden yaptığını çözmek kalmıştı benim için. sona doğru beck'i bulmaya çalıştıkları bölümler, luke'un git gide değişen tavırları, polisin yanlış kişiden şüphe duyması derken bir çırpıda bitti. sona doğru bol psikolojik-gerilim yaşadık. bu açıdan gerçekten başarılıydı. ve son olarak, lana'nin cinsel kimliği beni gerçekten şaşırttı. çünkü onun hep kız olduğunu düşünerek okumuştum (zaten bu yüzden günlükte bahsedilen çocuğun lana mı değil mi diye ikileme düşmeme sebep olmuştu.). sonda gerçek kimliğine kavuştuğunda, rehabilite merkezinde çalışmaya başladığında, dahası beck ile aralarının iyiye gittiğini görünce içten içe mutlu oldum.

copcudesem 2 years ago

okuyalı iki-üç seneyi geçmiş kitaplarımı karıştırdığımda kitapların adeta dokunulmamış gibi kaldığını fark ediyorum. o kadar bilinçsiz okumuşum ki; ne alt metin ne düşünceler... hiçbirine dikkat etmemişim. şimdi kitaplarımı karıştırdığımda bunu daha da iyi idrak ediyorum. okuduklarımı tekrar etmeye hiç bu…devamı

copcudesem 2 years ago

Tırmanış

Jeffrey Archer

1 Gönderi

"florentyna politika merdiveninin en üst basamağına ancak yıllar süren eziyetli bir tırmanıştan sonra çıkabileceğini yavaş yavaş anlamaya başlamıştı. bu tırmanışa politika çevrelerinde 'cezayı doldurmak' deniyordu. kısa sürede sevilmek istiyorsa, kadın olmanın sağladığı üstünlükten yararlanıp deneyimsizliğini kapatmalıydı." yine bir sahaf gezerken…devamı

copcudesem 2 years ago

Ebedi Gelin

Cengiz Aytmatov

2 Gönderi

Spoiler içeriyor kar parsı (jaabars) - arsen samançin - ebedi gelin birbirinden alakasız ve kopuk üç detay olmasına rağmen bu romanda muvaffakiyetli bir şekilde harmanlanmış. bence kitabın övülmesi gereken ilk yer burası olmalı. "aşk şafak gibidir, sadece bir kez parlar. ama kimse…devamıkar parsı (jaabars) - arsen samançin - ebedi gelin birbirinden alakasız ve kopuk üç detay olmasına rağmen bu romanda muvaffakiyetli bir şekilde harmanlanmış. bence kitabın övülmesi gereken ilk yer burası olmalı. "aşk şafak gibidir, sadece bir kez parlar. ama kimse bu fikri kabullenemiyor, herkes kendisine ebediyen parlayan ışık saçan şafaklar istiyordu." kitabın başında kar parsının hayatını detaylı bir belgesel izler gibi okuyoruz. doğrusu -arkadaşımla aynı anda okuyorduk ve dedik ki niye bu kadar uzun tutulmuş bu bölüm? çünkü bir yerden sonra neden bu kadar detaya girildiğini anlamakta güçlük çektim. kar parsını duyguları öyle detaylı ve kişileştirilerek anlatılmış ki, pek çok noktada onunla empati bile kurabildim. bu canlı betimlemeler bana rus edebiyatını anımsattı bir yerden sonra. galiba ilk 70 sayfa civarı jaabars ile geçiyor, bu giriş biraz durgun ama yapılabilecek en büyük hata kitabı burada bırakmak çünkü ilerleyen safhada hikayeye giriş yapan arsen samançin var! arsen samançin'in biricik aşkı aslında aydana'ymış gibi gösterilse de bana kalırsa arsen tamamen aydana üzerinden kurduğu en büyük hayali olan ebedi gelin operası'na aşıktı. aydana'nın sesine aşıktı. duyduğu tutku buydu. bunun en büyük kanıtı; aydana pop müzik kültürünün içine girdiğinde yaşayacağı sıkıntılı süreçleri, ona zarar verebilecek durumları düşünmekten çok ebedi gelin operası'nı yapmaya yanaşmaz artık düşüncesi ile boğuştu. aydana'ya aşık olsaydı onun peşini bu kadar kolay bırakmazdı. ama tabii aydana'nın pop müziğe geçişi arsen'i fazlasıyla derinden sarsıyor; bu durumun ardından yeni yeni gelişen kapitalist düzenin her şeyi 'bir çuval parayla' kendi safhına çekişinin eleştirisini yapmaya başlıyor. bu noktadan sonra aytmatov'un kapitalist düzene dağıttığı yargıları okuyoruz. popüler kültüre ve onun peşinden gözü kapalı koşanlara, paranın kulu olanlara, kar parslarını bile parayla satın alabilen araplara... tabii ki aytmatov iğnelerini yalnızca kapitalist düzene değil, serbest piyasadan tutun da basın ve gazetecinin hür bir şekilde fikirlerini yayımlayabilme hakkına (bkz. arsen arabada üzengili dağına giderken yazdığı bir yazı üzerine telefonla aranıp, özür mektubu yazması isteniyor.) hatta doğaya verilen tahribata kadar batırıyor. uzun uzadıya yapılsa da bu dokundurmalar, o kadar net ve o kadar yerinde yapılmış ki her nüktede zevkten dört köşe oldum okurken. o kadar haklı isyanlardı ki. bu noktada eles karakterinin duruşunu çok seviyorum, arsen'e araplara karşı pankart açmak istediğini parslara dokunmamalarını yazmayı düşündüğünü söylediği sahne aklımda hep kalacak noktalardan biri. gelelim ebedi gelin'e. çok naif ama fitne-fesatlıklar yüzünden balta vurulmuş bir aşkı simgeliyor bana kalırsa. unutamayacağım zarif bir efsane olarak kalacak benimle. üzüldüğüm yanlardan biri eles'in hiçbir zaman arsen'in aslında tehdit edildiğini bilemeyecek olması. arsen son çare olarak gördü eles'in planını. aslında içten içe arapların zevk uğruna kar parsı jaabars'ı avlamaları planına irrite oluyordu. sonda da işlerin yokuş aşağı gitmesiyle, eles'in düşüncesini hayata geçirmesi kaçınılmaz oldu. arsen'in cesedini mağaradan çıkarırken taştanafgan kasketini attı ya, işte son pişmanlığın hiçbir şeye fayda sağlamadığını, para hırsının ölümcül sonuçlarının olabileceğini trajik bir kayıp sayesinde gözler önüne serildi. kitabın sonunda eles'in arsen'in yazısını yayımlatması, soyismini değiştirmesi detayları hoş detaylardı. ama bana kalırsa en ince detay eles'in yayımlattığı hikaye sonunda; "yazarlar öldüğünde ünlenir," satırıydı. aytmatov'un içine doğmuş galiba öleceği. çünkü bu kitap hayatında yazığı son kitap olarak kalmış. kimileri bu kitabı beğenmemiş, ya da verdiği mesajı yetersiz ve hatta vasat bulmuş dahi olsa bana kalırsa okunmaya değer bir kitaptı.

copcudesem 2 years ago

Babaya Mektup

Franz Kafka

76 Gönderi

acaba bu mektup babasına ulaşsaydı ne olurdu, diye düşünerek okuduğum bir kitaptı. zamanında kafka mektubu kendisi babasına vermekten çekinmiş bu yüzden annesine vererek ona iletmesini istemiş. maalesef ki annesi de eşine mektubu ulaştıramamış. mektubu okurken kafka ile empati yapıp içimin…devamıacaba bu mektup babasına ulaşsaydı ne olurdu, diye düşünerek okuduğum bir kitaptı. zamanında kafka mektubu kendisi babasına vermekten çekinmiş bu yüzden annesine vererek ona iletmesini istemiş. maalesef ki annesi de eşine mektubu ulaştıramamış. mektubu okurken kafka ile empati yapıp içimin darlandığı, üzüldüğüm, sıkıldığım o kadar çok nokta vardı ki. içselleştirdiğiniz noktalar içten içe çok kırılmanıza ve üzerinizde ağır bir etki bırakmasına sebebiyet veriyor. babasının beklentileri, hal-tavrı, din konusundaki baskıcı tutumu, hayatını adeta yönetmesi, evlenmesinde bile önüne engeller sürüşü... insan çocuğuna bu denli psikolojik şiddet uygular mı, sorusu kafamda çınlarken içimden zayıf bir evet yanıtı geldi. 21. yüzyıldayız ve bunun gibi psikolojik şiddet uygulan ebeveynler hala var ne yazık ki. keşke farkında olsalar ne büyük zarar verdiklerini çocuklarına. kafka'nın içten içe hep özgür hissetmek için çabaları, kendini evdeyken bir tutsaktan daha beter halde görmesi, üniversiteden sonra özgürlüğüne kavuşacağına olan inancı ve inancını sarsan durumlar... aslında hissettiği duygular çokta yabancı değil günümüz gençliği için. bu mektubundan önce dönüşüm adlı kitabını da okumuştum ve bir şey çok dikkatimi çekti. kafka dönüşüm'deki ana karakter olan gregor samsa'nın yerine kendisini koyarak yazmış gibiydi. gregor samsa karakteri ile kendi sorunlarını dile getirebilmişti sanki. son olarak unutamayacağım birkaç yerle bitireceğim; "senin başkalarına karşı duyduğun güvensizlik bile, bana aşıladığın kendime karşı duyduğum güvensizlik kada büyük değil." -bu cümle beni o kadar kırıp parçalamıştı ki, okumam üzerine uzun zaman geçmesine rağmen unutamıyorum.- "üzerimde kaçınılmaz bir şekilde etkili oldun, ancak bu etkiye yenik düşmemi özellikle geliştirdiğim bir hainliğe yormaktan artık vazgeçmelisin."

copcudesem 2 years ago

Yedi

David Fincher

243 Gönderi

Spoiler içeriyor filmin en çarpıcı yeri ince, düşünülmüş ayrıntılarıyla atmosferiydi. özellikle atmosferi... o sürekli kapalı hava, boğuk yağmurlu geceler, adeta sisli gökyüzü, kahverenginin o binbir tonu.. beni tav etmeye yetti 🤤 dedektif rolü için sylvester stallone'a teklif verilmiş ama kabul etmemiş. bana…devamıfilmin en çarpıcı yeri ince, düşünülmüş ayrıntılarıyla atmosferiydi. özellikle atmosferi... o sürekli kapalı hava, boğuk yağmurlu geceler, adeta sisli gökyüzü, kahverenginin o binbir tonu.. beni tav etmeye yetti 🤤 dedektif rolü için sylvester stallone'a teklif verilmiş ama kabul etmemiş. bana kalırsa iyi ki de etmemiş morgan freeman ile brad pitt'in kimyaları bu filme güzel bir renk katmış. konu aslında direkt olarak 7 üzerine kurulmuş. dikkatli incelendiğinde tüm olaylar 7 gün içerisinde olup bitiyor. zaten katilinde sonda aslında yedi ölümcül günahı teker teker gözümüze sokmaya çalıştığını da anlıyoruz. bir de katil planına öylesine güveniyor ki, dedektif david'in sonunda onu öldürmesi üzerine kurmuş planı. eğer öldürmeseydi amaçladığı şeye ulaşamayacaktı aslına bakılırsa. ve bu arada katil rolünü oynayan kişinin kevin spacey olması ve isminin açılış jeneriğinde yer almaması dikkatimi çekenler arasındaydı. bir tek kevin spacey değil senarist kevin walker da filmde oynuyor. filmin ilk açılış sahnesinde -aynı zamanda günah adına işlenmemiş tek cinayette kurban rolünde. bazıları katilin çok kolay bir şekilde kendini ele vermesine takılmış ama bana kalırsa o ipucunu da bilerek arkasında bıraktı. planının bir parçasıydı. kütüphane sahnelerine her defasında kalbimi bıraktım hem arka fondaki müzik hem de ortamın aurası büyüleyiciydi. gelgelelim o defterlere... o kadar eşsizdi ki beni benden aldı. zaten her biri tek tek elle yazılmış. artık kim yazdı bilmiyorum ama el yazısı çok özenilesi. aynı şekilde ben tembel kurbanın makyajını da çok etkileyici buldum, emek verildiği belliydi. unutamadığım diğer bir detay, filmin bitimine doğru çok kısa tracy'nin yüzünü görüyoruz. şöyle bir geri sarıp baktığımda sona 7 dakika kala yerleştirildiğini de fark ettim. üzücü bir detay ;^; son olarak; 95' yılının en yüksek hasılatlı 7. filmi olması da planlıysa diyecek hiçbir sözüm yok.