Nietzsche'nin sevgilisi Lou Salome'ye gönderdiği bir mektup Öyle bir hayat yaşıyorum ki , Cenneti de gördüm , cehennemi de Öyle bir aşk yaşadım ki Tutkuyu da gördüm ,pes etmeyi de. Bazıları seyrederken hayati en önden, Kendime bir sahne buldum oynadım.…devamı
Web yapım aşamasındadır.
En iyi deneyim için mobil uygulamamızı indir.
En iyi deneyim için mobil uygulamamızı indir.
O günler en iyisiydi, ya da en kötüsüydü, akıl çağıydı ve aptallık çağıydı. İnançlar zamanıydı ve inançsızlıklar zamanıydı, ışık mevsimiydi ve karanlık mevsimiydi, umut baharıydı ve umutsuzluk kışıydı..
Hep başkalarına bir hayranlık ve kendimiz olmayı bırakıp o hayran olduğumuza dönüşmemizi isteriz . Bu filmde o hayran olduğumuzda mutsuz olacağımızı ve asıl kendini özleyeceğini ve kendin olduğunda ne kadar dahada mutlu olacağını gösteriyor .
"Nedir yaşam? Bir delilik! Nedir yaşam? Bir yanılsama! Bir gölge! Bir masal! En önemli şeyin bile önemi yok, çünkü bir rüyadır bütün yaşam..."
Niçin en olgun, en iyi insan bile başkalarından bazı şeylerini saklıyor? Eğer gizli sırlarımızın rüzgârla birlikte etrafa saçılmayacağını biliyorsak, niçin içimizden gelenleri olduğu gibi dosdoğru söyleyemiyoruz? Neden herkes olduğundan daha sert gözükmeye çalışıyor? Bir insan, içini içtenlikle ortaya dökmeyi neden…devamı
“Size benim ne gördüğümü söyleyeyim: Savaş görüyorum. Hastalık görüyorum. Acı çeken insanlar görüyorum. Sözde adalet adına yapılan zulmü görüyorum. Kötülüğü görüyorum. Kendinden zevk alan, kendi dehşeti içinde yüceltilen kötülüğü. Nefrete sarılmış, dinle örtülmüş kötülüğü. Sevgi kılığına girmiş, ama aslında yargılayan…devamı
“Korku, cezadan daha ağırdır çünkü ceza bellidir. Az da olsa çok da olsa korkunç belirsizliğin verdiği gerginliğin verdiği o sonu gelmez dehşet vericiliği kadar kötü değildir..”
Fedakarlığın ve sevginin en güzel hâlini Stefan Zweig’ın satırlarını adımlarken rastladım; “Ve öyle sanıyorum ki, beni ölüm döşeğimden çağırsaydın bile, yataktan kalkıp seninle gitme gücünü toplardım.
“İnsanın başkalarına söyledikleri, kendi duymak istedikleridir.Yazdıkları, okumak istedikleridir. Sevmesi, sevilmeyi istediği biçimdedir.”
Bazen de şöyle derdi Jonathan onlara: "Kanat ucunuzdan kanat ucunuza bedeninizin tümü, aslında düşüncenizin somutlaşmış biçimidir. Düşüncelerinize vurulan zinciri kırın, göreceksiniz ki bedeniniz de zincirlerini koparıp atacaktır... “