lectorem (@lectorem)

Selamlar.. İncelemeye başlayacağım tam da şu anda, bu kitaba nasıl ve nerden başlanır bilemediğimden en iyisi hissettirdiklerinden bahsedeyim. Bir kafede oturmuş arkadaşınızla muhabbet ederken arkadaşınızın aniden odağınızı sabah giymiş olduğunuz ve o andan sonra asla bilinçli olarak fark etmediğiniz çorabınıza,…devamıSelamlar.. İncelemeye başlayacağım tam da şu anda, bu kitaba nasıl ve nerden başlanır bilemediğimden en iyisi hissettirdiklerinden bahsedeyim. Bir kafede oturmuş arkadaşınızla muhabbet ederken arkadaşınızın aniden odağınızı sabah giymiş olduğunuz ve o andan sonra asla bilinçli olarak fark etmediğiniz çorabınıza, cebinizde duran bozukluklara ya da oturduğunuz sandalyeye çektiğini düşünün. Biraz nörobilimsel bir tabirle bilinçdışıyla kolayca hallettiğimiz eylemleri bilinçle yapmaya zorlandığınızı hayal edin. Fincanı ağzınıza götürürken çayı dökmemek adına açı hesapladığınızı, ağzınızın içinde büzülü duran dilinizi her an hissettiğinizi.. Evett oldukça zor, katlanılmaz, yorucu bir hayat olurdu.. Bu çoğunlukla fiziksel verdiğim örneklerin düşünsel boyutlarını hayal edin bir de.. Varolan ya da varoluşan her şeyin varolagelirken bilincinde olmak. Şu anın daha şu an bile demeden geçmişe dönüştüğünü, az önce verdiğim örnekleri okurkenki zamanınızın bir daha geri gelmeyeceğini sürekli olarak anımsamak... Farkında olmak, farkında olunmadığını fark etmek, ayrışmak, yalnızlaşmak ve yabancılaşmak... İşte kitap tam olarak böyle bir duygu-düşünce ağına itiyor insanı. Buna da bulantı diyor ve bir yerden sonra gerçekten mideniz bulanmaya başlıyor. Başlarda farkındalığı sağlıklı denebilecek bir düzeyde hissedip pek çok konuda farkındalık tatmini yaşıyorsunuz ancak ilerledikçe adeta farkındalık bataklığına saplanıyorsunuz ve kurtulmak gitgide zorlaşıyor. Ancak adı "Bulantı" olan bir kitabın okurken keyif vermesini bekleyemeyeceğimizden kitap tam anlamıyla amacına ulaşıyor diyebilirim sanırım. Tam da bu nedenle başarılı bir başyapıt niteliğinde. Bulantı kelimesi üzerine düşünüp dururken araştıra araştıra vardığım ekşi sözlükte şöyle bir yorum vardı: "bir süre yapışıyor sanırım insanın üstüne, her sabah aynı bulantıyla uyanıp, aynı bulantıyla uyuyor insan, yemek yiyiyor geçmiyor, acıkıyor geçmiyor. başka bir şey, sanki kötü bir şey gibi." İşte kitabı elinize aldığınız andan itibaren tam da bu hâlde buluyorsunuz kendinizi. Sözün özü kitapların dünyasında her yeni kitapla bambaşka ruh hallerini deneyimlemek, bir süreliğine farklı bir açıdan hayata bakmak, kişiliğinize yeni hususiyetler eklemek hoşunuza gidiyorsa ve varoluşçuluğu araştırırken tam anlamıyla idrak edememiş ya da varoluşçu düşünceye sahip olmanın nasıl hissettirdiğini deneyimlemek isteğindeyseniz buyrunuz efenm, okuyunuz. Ama önce şuraya kitaptan not etmiş olduğum alıntılar arasından binbir güçlükle seçip aldığım bir alıntıyı iliştirivereyim.. "Rüzgar, ta uzaklardan yapayalnız bir zil sesi getiriyor kulaklarıma. Ev içi gürültüleri, otomobillerin uğultusu, bağırıp çağırmalar; aydınlık sokaklardan ileriye geçemezler. Canlılığı ve sıcağı bırakamazlar. Oysa bu zil sesi, karanlıkları yırtıp buraya kadar geliyor. Çünkü öteki gürültülerden daha sert ve daha az insansal."

lectorem 1 year ago

Doğu

Doğu Demirkol

50 Gönderi

Selamlar.. Rafa her girdiğinde gönderi ekleme isteği duyup yalnızca birkaç gönderisi olanlara selam olsun aksjwjsj.. Bir ortamda bahsi geçtiğinde muhtemelen ortamda bulunan herkesin birbirinden farklı yorumlarda bulunacağı birinin dizisini inceleme kararı verdim bugün. Söz gelimi "Doğu Demirkol mu? Ayh çok…devamı

lectorem 1 year ago

Sil Baştan

Michel Gondry

265 Gönderi

Spoiler içeriyor Upuzun bir aradan sonra herkese merhaba.. Yine upuzun bir zamandır övgülerle bahsedilen bu filmi eveett upuzun bir zamandır izlemeyi erteleyenlerden biriyim. Popüler olan şeylerin korkuyla karışık bir iticilik oluşturmasını henüz çözememekle beraber, maruz kalıncaya dek Haluk Dursun deyişiyle "sıradan ve…devamı

lectorem 1 year ago

Yaşıyoruz Sessizce

Şükrü Erbaş

22 Gönderi

Ders çalışırken bilekliğimin ve t-shirt ümün uyumlu olduğunu fark ettim. Ve bu uyum anlamsızca huzurlu hissettirdi. Yeni olmamasına rağmen bunu bunca zaman sonra fark etmek şaşırtıcı değil aslında. Öylesine meşgulüz öylesine koşuşturuyoruz ki tüm gün, dönüp kendimize bakmaya fırsat bulmak…devamıDers çalışırken bilekliğimin ve t-shirt ümün uyumlu olduğunu fark ettim. Ve bu uyum anlamsızca huzurlu hissettirdi. Yeni olmamasına rağmen bunu bunca zaman sonra fark etmek şaşırtıcı değil aslında. Öylesine meşgulüz öylesine koşuşturuyoruz ki tüm gün, dönüp kendimize bakmaya fırsat bulmak bile mucizevi gibi geliyor. Durup dinlendiğim her an vicdan azabı çekmek hayat için çabalamadığımı hissetmek yeni bir hastalık sanırım. Son zamanlarda yolda yürürken acele etmeden evine giden insanlara özeniyorum. Gözden kaybedene kadar izleyip derin bir iç çekiyorum her defasında. İçinde bulunduğumuz anı yaşamak bu kadar zor olmamalı. Güneşli bir günün tadını çıkarmak, hayvanları sevmek için bir anlığına duraksamak, güzel bir çiçeğe birkaç dakikalığına bakmak avarelik sayılmamalı. Daha iyisi için çabalamak güzel şey elbet ancak durup bir anlığına dinlenmek çok görülmemeli bu belirsiz hayatta, dinlenmek için bir kitap bile yeterli olabiliyorken. Tam da böyle hissederek bunaldığım zamanlarda bir dostum sayesinde okumaya başladım Şükrü Erbaş'ı. Öylesine iyi geldi ki nasıl bittiğini anlayamadım bile. Şiirden şiire geçerken değişmeyen tek bir şey vardı sanırım: Ölümün aldıkları ve alamadıkları. Sevginin bu denli naif ve sürdürülebilir olabildiğini görmek insanlığa olan umudumu artırmadı da değil hani :P Sevgi bir yana derin bir acı, öfke, yalnızlık da hakimdi şiirlere. Erbaş eşi Hatice' ye olan sevgisinin sonsuzluğundan bahsederken onsuz yaşamanın verdiği acıya, o bu denli acı çekerken hayatın hiçbir şey olmamışcasına devam edişine, insanların hâlâ gülüp eğlenebildiğine öfkeleniyordu çaresizce. Bunu daha önce deneyimlediniz mi bilmiyorum ancak başıma gerçekten kötü bir olay geldiğinde ben de durup düşünürüm bir anlığına "Ben bu sorunlarla acı çekerken hayat diğerleri için her zamanki seyrinde." diye. Bu hayatın olağan akışı farkındayım ve tam tersi olduğunda durum benim için de aynı. Fakat yine de o an onu düşünmek acıtıyor işte. Sözün özü deyip çok da uzatmadan şiirlerden bir alıntıyla bitirirken cümlelerimi, Sakince Sessizce Yaşamaya derin bir özlem oluşmaya başladıysa içinizde buyrun okuyun derim. Sevgilerle.. "Dünyanın bütün seslerini alıp götürdün Mezarından başka harf kalmadı ağzımda. Yoruldum kalabalığın hayatından Yaşamak diye el çırptığım ne varsa Şimdi bir ölüm türküsü, bir hatıra yangını Yalnızlık çark dönüyor üstümde."

lectorem 1 year ago

Ölüm Bir Varmış Bir Yokmuş

José Saramago

27 Gönderi

Spoiler içeriyor Ölüm Bir Varmış Bir Yokmuş, Körlük kitabından sonra dilini oldukça beğendiğim, diyalog yöntemini kendine has bir yöntemle kullanımına hayran kaldığım ve sorgulamalar üzerinden var ettiği hayali dünyalara ilgi duyduğum yazarın kitaplarını daha çok okuma isteğiyle beraber başlamaya karar verdiğim bir…devamıÖlüm Bir Varmış Bir Yokmuş, Körlük kitabından sonra dilini oldukça beğendiğim, diyalog yöntemini kendine has bir yöntemle kullanımına hayran kaldığım ve sorgulamalar üzerinden var ettiği hayali dünyalara ilgi duyduğum yazarın kitaplarını daha çok okuma isteğiyle beraber başlamaya karar verdiğim bir kitap oldu. Oldukça akıcı olması sebebiyle her an okumak istediğim kitap, Körlük kitabında da olduğu gibi bittikten sonra, adeta olaylar içerisinde var olmuşcasına buruk bir gülümseme bırakıyor geride... Kitabın metaforlar, güçlü kurgu, mantıksal bütünlük gibi pek çok sağlam yönü bulunsa da elbette ki konu duygular ve hayat olduğunda pek çok klişeyi de barındırabiliyor içerisinde. Ancak José Saramago okumak biraz da bu yüzden zevkli bence. Sıradan olaylara sıradışı bakış açısı, gerçekle kurguyu harmanlayışı klişeleri sevdiriyor bile:) Bununla beraber tıpkı hayatta da çok kez yaşadığımız gibi ansızın gelişip anlamlandırılamayan ancak geride yalın bir durgunluk bırakan hatıraları öylesine güzel işliyor ki yazar belki de bu yüzden okur da katılıyor olaylara. Dolayısıyla ortaya salt fikirler veya olay akışından çok bir çeşit sorgulama ve duygusal yoğunluk içeren fevkalade bir kitap çıkıyor. Henüz okumamış olanlara şiddetle tavsiye ederek spoiler içeren birkaç naçizane beğenimden daha bahsetmek istiyorum.. SPOILER!!! İncelememin önceki kısmında da bahsettiğim gibi kitap başında okuru tamamen sorgulamaya iterken ilerledikçe bambaşka konulara açılıyor. Biraz sistem eleştirisi biraz din ve mitoloji sorgulamaları biraz toplumun aksak yönlerine değinirken biraz sanata biraz edebiyata biraz da psikolojiye uzanıyor ve sonunda ansızın imkansız bir aşk hikayesinde buluveriyorsunuz kendinizi. Genç bir kadın kılığına girmiş biraz narsist biraz da muzip bir "ölüm" ve 50' lerinde olan yalnız bir viyolonselcinin hikayesinde. Açıkçası kısaca anlatırken bile deli saçması gibi gelen bu durum kitabın en beğendiğim yönü oldu belki de. Kitabın başından itibaren süren soğuk, acımasız ve karamsar havanın dağılıp,taraflardan biri "ölüm" olduğundan tatlı demeye dilimin varmadığı benzersiz bir hikayeye dönüştü. Ve neyse ki mutlu bir sonla veda etti bizlere. Bununla beraber kitap içerisinde çokça geçen sanatsal ifadelere bayıldım. Onlardan birini şöyle bırakayım da küçük harflerle ölüm' ün şu tanımından sonra merak edenler dinlesin..:)) "bu elli sekiz saniyelik bölümde ölümü etkileyen yön ise, en sıradanından en olağandışı olanına dek tüm yaşamların her birinin ritmik ve melodik olarak içerdiği bir çeşit atlamayı, bu bölümde duyar gibi olmasıydı, parçanın trajik bir şekilde kısa olması, çaresiz bir şekilde yoğun olması, bir de havada ya da herhangi bir yerde asılı gibi kalan o son akoru, adeta söylenmemiş bir şeyler kaldığı hissini uyandırıyordu." https://youtu.be/6hc5FKmr3FA

lectorem 2 years ago

Dinle Küçük Adam

Wilhelm Reich

1 Gönderi

"Kaşık atmayı, kepçe daldırmayı iyi beceriyorsun ama yaratma yetisinden yoksunsun. Zaten bu yüzden böylesin, bu yüzdendir ki, yaşamın boyunca sıkıcı bir büroya ya da bir resim masasının başına kapanıyorsun, sırtına deli gömleği geçirir gibi parmağına evlilik yüzüğü geçiriyorsun. Ve bu…devamı