Karıya Hizmet, Sosyalizme Hizmettir .. 😅😂 (@leon26)

Cübbeli Ahmet Hoca “Suud biliyorsunuz reforma geçti, papatya gibi açıldı, yakında bizim layikleri de geçecek” dediğinde çok şaşırmıştım, ama boşuna dememiş. S. Arabistan 40 yıl sonra 2018’de bir sinema salonuna kavuştu. Bu film ise 2016 yapımı; bizi binbir gizlilikle nadir…devamıCübbeli Ahmet Hoca “Suud biliyorsunuz reforma geçti, papatya gibi açıldı, yakında bizim layikleri de geçecek” dediğinde çok şaşırmıştım, ama boşuna dememiş. S. Arabistan 40 yıl sonra 2018’de bir sinema salonuna kavuştu. Bu film ise 2016 yapımı; bizi binbir gizlilikle nadir ulaşılır Suud yaşantılarına götürüyor. Kızıldeniz’in Cidde kıyılarında iş kovalayan altın kalpli zabıta memuru Barakah (Kisham Fageeh) hafif cezalar keserek ve çay rüşvetlerine düşmeden gününü götüren bir genç. İş çıkışında Da'ash amcası ve ebe Sa'adiya teyzesinin şenlendirdiği yoksul ve neşeli mahallesine, boş zamanlarında Hamlet’de Ofelya olmak için pembe sütyenini takarak amatör tiyatrodaki bayılma provasına koşturduğu sıcak ve samimi bir yaşamı var. Bir ihbarla gittiği deniz kıyısında özgür ruhlu Bibi Harith’i (Fatim Al Banawi) 2.kez görüp cezayı kendine kesiyor. Bibi bir İnstagram ünlüsü, gözlerini göstermediği videolarıyla gönüllere girmiş bir rol model ve feci para kazanıyor, ama ailesi zaten zengin ki.. Annesi Mayada yarattığı moda eviyle ve doğuramadığı erkek çocukla aklını bozmuş. Barakah kefiyesini attığında ortaya çıkan saç modeli estiriyor!. Ya Suud genç kızın ‘bir eli tutmak için evlilik’e karşı oluşuna ne demeli ?! Vızır vızır din polislerini atlatarak aşkı koklayabilme çabaları tam seyirlik. El ele tutuştular mı? Henüz asla! Ama yan yana göz göze geldiler bir güzel. Çok naif bir mizahla bomba konulara ciddi dokunduran filmin benim için en etkileyici sahnesinde Barakah 60’lı-70’li yıllar S. Arabistanı’ndaki özgür yaşamı (!) gösteren fotoğrafları bugünkülerle karşılaştırıyor/ ve başka bir sahnede dedesine soruyor: “Sizin nesil hayatı dopdolu yaşadı ama yaşlanınca korktu; neslimizin haklarını savunmadınız.” Unisex olan ‘Barakah’ adını seçmesini ise yönetmen Mahmoud Sabbagh şöyle açıklıyor: “Sanatımla baskın dinamiklere ve toplumun erkekliğine meydan okumaya çalışıyorum, bu yüzden filmde cinsiyet tabularıyla mücadele var.” 2016-Berlinale’de ayakta alkışlanan bu romantik komedi hurma tadında ama kılıç gibi bir film.

leon26 1 day ago

Küçük Prens

Antoine De Saint-Exupéry

296 Gönderi

“Gitme,” dedi, kendine bir uyruk bulduğu için müthiş gururlanmış olan kral. “Gitme de, seni bakan yapayım!” “Ne bakanı?” dedi küçük prens, “Adalet Bakanı!” “Ama yargılayacak kimse yok ki burada?” “O halde, kendi kendini yargılarsın sen de,” diye yanıt verdi kral.…devamı

leon26 3 days ago

Büyükannem Ölmeden Nasıl Zengin Olurum

Pat Boonnitipat

11 Gönderi

Tayland dolaylarından ağlama garantili bir anneanne-torun öyküsü. Yaşam geçici, geride bıraktığın duygular ve düşünceler kalıcı (en azından bir süre). Bu kalıcılığı sağlayıp kalplerde yer etmek zor, bir ömür ağır işçilik... İki insan arasındaki bağ hem dayanıklı hem de en pamuk…devamıTayland dolaylarından ağlama garantili bir anneanne-torun öyküsü. Yaşam geçici, geride bıraktığın duygular ve düşünceler kalıcı (en azından bir süre). Bu kalıcılığı sağlayıp kalplerde yer etmek zor, bir ömür ağır işçilik... İki insan arasındaki bağ hem dayanıklı hem de en pamuk ipliği; koptuğunda bazen daha sağlam yenilenir, bazen de yok olur gider zira. Hepimize kolay gelsin bu hayatta... Mengju (Usha Seamkhum/1946) 78 yaşında, minnoş bir büyükanne. Borsadan köşeyi dönmüş oğluna rağmen, hala her sabah yiyecek satarak yaşamını sürdüren, tutucu ve huysuz bir profil. İlerleyen dakikalarda bu huysuzluğun bir savunma mekanizması olduğunu ve hem evlenmeden önceki ailesinin hem de evlenerek kurduğu ikinci ailesinin ayrı ayrı onda bıraktığı lezzetsiz tadı hissetmemek, tekrar tekrar aynı noktalardan kırılmamak için Mengju tarafından pek de dozunda kullanıldığını anlıyoruz. Torun M (Putthipong Assaranatakul/1999) ise online ve canlandırmalı bilgisayar oyunundan köşeyi döneceğine inanarak okulu bırakmış, emekçi annesine sırtını dayayarak gününü geçiren, Mengju’nun değer verdiği hiçbir şeyi umursamayan, sevmeyi, saygı duymayı öğrenememiş, tembel bir genç. Kısa yoldan servet yapma inancı onu hastalanan büyükannesine bakarak bir ev sahibi olabileceği planına götürüyor. Mengju yılların kurdu, anlıyor tabii ama hiç açık etmeden huysuzluğuyla onu vazgeçirebileceğini düşünüyor. Başlarda çaresizlikten doğan inatla planına sarılan M, zaman geçtikçe sevmeyi, saygı duymayı, emek vermeyi öğreniyor. Büyükanne ile torun arasında özenle gelişmeye başlayan bağ M’i nereye götürecek? Ailenin bencil üyeleri bu gidişe nasıl etki edecek? Senarist Thodsapon Thiptinnakorn, COVID-19 salgınında (Aralık 2020’de) büyükannesine bakma deneyiminden etkilenmiş ve büyükannesinin ailedekilere ve bakıcılarına miras bırakmadan ölmüş olması üzerine epeyce düşünmüş. Bunları güzelce birleştirerek film projesine çevirmiş. Projenin olgunlaştığı aşamada, yönetmenimiz Pat Boonnitipat (1990) da büyümesine yardım eden ve hala birlikte yaşadığı anneannesine meme kanseri teşhisi konmasından aldığı ilhamla topa girmiş. Doğal oyunculuk isteyen yönetmenimizin tercihi olan Usha Seamkhum, eski bir TV reklam oyuncusu; film oyunculuğu deneyimi yok. Rol için kilo vermiş, torununu oynayacak olan Putthipong Assaranatakul ile birlikte bir yıl oyunculuk atölyelerinde karşılıklı pişip, ortak bir bağ geliştirmişler. P. Assaranatakul daha çok dizi oyuncusu, ancak yönetmenimiz ilk deneme çekiminde kendisini beğenmemiş; sonraki deneme çekiminde de bir ışık görüp oyunculuk dersi almasını istemiş. Çekimler Bangkok’un Çin mahallelerinden birinde yapılmış ve ortaya çıkan film, dünya çapında tüm zamanların en yüksek hasılat yapan Tayland filmi olmuş. Asya sinemalarında gişe rekorları kırmış. Ayrıca, Oscar ödüllerinde 15 filmlik kısa listeye giren ilk Tayland filmi. Farklı kültürlere sahip toplumları anlatan filmlere (gündelik yaşam, ölüm ve sonrasına ilişkin ritüeller, aile ilişkileri) ilgi duyanlar iki kat tatlanır bu filmle. Son sahneler oldukça duygu ve anlam yüklü.

leon26 1 week ago

Küçük Kadınlar

Greta Gerwig

155 Gönderi

1861, yılında Massachusetts eyaletine bağlı küçük bir kasabadayız. March ailesi zor bir dönem geçirmektedir. Babaları Kuzey ordusuna katıldığı için uzaktadır. Anneleri Marmee, dört kızları Jo, Meg, Amy ve Beth ile birlikte yaşamakta ve geçim sıkıntısı çekmektedirler. Her kızın hayata dair…devamı1861, yılında Massachusetts eyaletine bağlı küçük bir kasabadayız. March ailesi zor bir dönem geçirmektedir. Babaları Kuzey ordusuna katıldığı için uzaktadır. Anneleri Marmee, dört kızları Jo, Meg, Amy ve Beth ile birlikte yaşamakta ve geçim sıkıntısı çekmektedirler. Her kızın hayata dair kendine özgü bir bakış açısı vardır. Çekici ve zengin komşuları Laurie'nin de dahil olmasıyla bazı şeyler değişmeye başlayacaktır. " Klasik romanın ilk baskısından 151 yıl sonra Hollywood, Louisa May Alcott'un Küçük Kadınlar hikayesini 7. kez beyazperdeye taşımaya karar vermiş. Yeni uyarlamanın senaristliğini ve yönetmenliğini ise son zamanlarda adını sıkça duyduğumuz Greta Gerwig üstlenmiş. Gerwig, gerek senaryo gerekse teknik açıdan daha özgür olmayı seçmiş. Doğrusal anlatımdan uzaklaşarak , hikâyeyi kitabın iki cildini takip eden iki farklı zaman çizelgesinde paralel olarak kurgulamış. Böylece her biri kendine özgü karakter ve yeteneği olan dört kız kardeşin hem gençlik yılları ve maceralarını, hem de bugünkü hallerini paralel şekilde izleyebiliyoruz. Kahramanların geçmişi ile bugünü arasında dikkatli ve ustaca kurgulanan geçişler, karakterlerin nüanslarını yavaş yavaş açığa çıkarıyor ve böylelikle gelişmelerine de tanık oluyoruz. Kostümler ve dekorlar muhteşem. Oyuncu kadrosu ise mükemmel diyebilirim. Jo rolündeki Saoirse Ronan bir kez daha dikkat çeken performans sergileyerek , tüm övgüyü kazanıyor. Timothée Chalamet yetenekli. Florence Pugh çok başarılı. Emma Watson, Eliza Scanlen ve Laura Dern biraz geri planda kalmışlar. Meryl Streep'in performansı ise profesyonelce. Her biri canlandırdıkları karakterlere derinlik katıyor.. 19. yüzyılda geçen ama son derece taze, tanıdık, neredeyse çağdaş görünen bir hikaye aslında Little Women. Ne inatçı başkahramanın kiminle evleneceğine dair bir film, ne de iddialı bir feminist manifesto! Tam tersine, çocukluğun kaygısızlığını, küçük kavgaları, anlamsız dertleri, sahildeki yürüyüşleri, aile yemeklerini anlatan ; en çok da hayatı kusurlarıyla nasıl kabul edip kucakladığımız hakkında sıcacık bir film..

leon26 1 week ago

Usta

Paul Thomas Anderson

5 Gönderi

"Kıdemli bir donanma subayı olan Freddie Quell, II. Dünya savaşından sonra geleceğe dair hiçbir planı olmadan evine dönmüştür. Kendini bunalmış hissetmekte ve adaptasyon sorunları yaşamaktadır. Gelişen bazı olaylar neticesinde, Lancaster Dodd ile tanışacaktır. Dodd, giderek daha fazla takipçisi olan The…devamı

leon26 2 weeks ago

Şehir ve Belirsiz Duvarları

Haruki Murakami

1 Gönderi

Yaz çimlerinin üzerine oturuverdin, hiçbir şey demeden göğü seyrediyordun. Keskin bir ötüşle gökyüzünde iki kuş hızla birbirinin yanından geçti. Sessizliğin içinde, alacakaranlık bizi sarmaya başladı. Yanına oturunca tuhaf bir hisse kapıldım. Sanki görülmeyen binlerce ip, senin bedeninle benim yüreğimi birbirine…devamı

leon26 1 month ago

Kuş

Andrea Arnold

1 Gönderi

Kariyerine Milk, Wasp gibi çarpıcı kısa filmlerle başlayıp uzun metrajda şimdiden kültleşmiş Fish Tank, American Honey ve Cow filmleriyle devam eden ayrıksı, auteur yönetmen Andrea Arnold’un son işi Bird. Bailey babası Bug ve abisi Hunter ile Londra’ya yakın bir banliyöde…devamı

leon26 1 month ago

Hayallerin Peşinde

Sam Mendes

26 Gönderi

Revolutionary Road, Richard Yates'in 1961 de aynı adla yazdığı romanından uyarlanan bir film. Yönetmenliğini Kate Winslet'in eşi oscar ödüllü Sam Mendes üstlenmiş. Hatta bu film Kate ile birlikte yaptıkları ilk proje. Leonardo DiCaprio, Kate Winslet ve Kathy Bates 1997 de…devamıRevolutionary Road, Richard Yates'in 1961 de aynı adla yazdığı romanından uyarlanan bir film. Yönetmenliğini Kate Winslet'in eşi oscar ödüllü Sam Mendes üstlenmiş. Hatta bu film Kate ile birlikte yaptıkları ilk proje. Leonardo DiCaprio, Kate Winslet ve Kathy Bates 1997 de çektikleri Titanik'den sonra ilk kez yeniden bir araya gelmişler. Bu durumda filme ayrı bir hoşluk katmış. Film, hikaye olarak ağır ama Leonardo -Frank-, Kate ise -April- karakterlerini çok başarılı bir şekilde çıkardıkları için iç dinamiği yüksek ilerliyor. Film de savaş sonrası 1955 yılında yaşayan Wheeler çiftini mercek altına alıyoruz. Filmin başında çok kısa bir süreliğine hayattan zevk alan, hayalleri olan iki bekar genç insanı tanıyoruz. Aynı bize gösterilen kısa bir zaman diliminde de evlenmeye karar veriyorlar. İlk çocuğa hamile kalındıktan sonra, sıradan insanlar kategorisinde olmamak ve özel hissetmek için lüks evlerin bulunduğu "Revolutionary Road" caddesi üzerinde bir eve sahip oluyorlar. Öncelikle kitaba ve filme adını veren Revolutionary Road yani "Devrimci Yol" caddesine odaklanmak lazım. Aslında filmin adının aksine tersi bir durum yaşanıyor, Prolaterlikten burjivaziye geçiş yapıyorlar. Helen (Kathy Bates) onlara satacağı eve götürürken arka caddenin sakinlerinden bahsederken, "Bu cadde de tesisatçılar, çiftçiler, tamirciler.. gibi oldukça sıradan insanlar yaşıyor. Fakat hemen şu köşeyi dönünce Revolutionary Road caddesinde, kendinizi çok özel hissedeceğiniz, minik pencereli, lüks evlerin olduğu, yemyeşil bahçelere sahip bir dünyaya gireceksiniz." diyor. Peki bu cadde gerçekten de onları arka caddeden ayırıp, kendilerini çok özel hissettirip, en önemlisi mutluluğu verebilecek midir? Frank, aslında nefret ettiği ama geçimleri için iyi bir getiri sağlayan bir işe sahiptir. Yönetmen, Frank'in işe gidişini izletirken onlarca aynı tip giyinmiş fötr şapkalı, aynı renk tonu sıkalasına sahip paltolu erkeğin yolculuğunu, filmin en çarpıcı kareleri olarak seyircinin gözlerinin önüne seriyor. Daha orada anlıyoruz ki; özel olayım derken aslında birbirinin aynı tiplere bürünmüşler. Hayallerinden vazgeçip, klasik Amerikan Kültürü yapısına sahip bir aileye dönüşmüşler. Frank evi geçindiren bir aile babası, April ise ev, çocuklar ve koca ile ilgilenen bir ev kadını olmuş. Fakat April bu durumun bilincinde ve çok mutsuz. Hep oyuncu olma hayalleri varken, bu hayali bir kenara itip evlenip çocuk doğurmuş -ki filmde anneliği sorgulayıcı düzeyde, filmin ilerleyen bir sürecinde anca anlıyoruz aslında iki çocuk sahibi olduğunu.-. Annelik onun hayallerinin yok oluşu olmuş bu da onda derin bir psikolojik buhran yaratmış durumda. Buna rağmen hayallerine yeniden kavuşma umuduyla, küçük amatör bir tiyatro grubuna katılmış ve daha ilk gösterimlerinde başarısızlığı tatmış. Oyun dönüşü ikilinin arabada başlayan kavgaları iki karakterinde birbirinden farklı olan derinliğini oldukça iyi vurgulamış. İpin ucu ilk orada kopuyor, sonrası ise o ucu yeniden yakalayabilme çabası üzerine ilerliyor. April bir yerden sonra kendi hayalinden vazgeçip, Frank'in hayalini gerçekleştirmeye odaklanıp yeni bir nefes, yeni bir umut hayaline sarılıyor. Mekan değişikliğinin, içinde bulundukları görünmez hapishaneden bir kaçış kapısı olacağına inanıyor. Tamamen radikal bir karar ile Paris'e taşınmaya karar veriyor ve Frank'i de bu hayalin peşinde gitmeye ikna ediyor. İkna sırasında kullandığı şu cümle çok üzücü bence, "Sen dünyadaki en muhteşem şeysin. Sen bir -Erkek-sin!". Frank'i yücelteyim derken bir kadın olarak kendini aşağı çekiyor. Bir yandan da rolleri değişiyor. Paris'e gittiklerinde , sanatsal hiçbir yeteneğinin olmamasına rağmen Frank'in evde oturup yeteneklerini keşfetmesini ve kendisinin de bu süreçte gidip sekreterlik yaparak evi geçindirebileceğini savunuyor. Tam her şey oldu, bu parmaklıksız hapishane düzeninden, bu umutsuzluk vaadeden gelecekten kurtuluyoruz derken hoooop beklenmedik olaylar gelişiyor. Peki bu durum onları ve ilişkilerini nasıl etkileyecek? Bunu da izleyerek görmenizi tercih ediyorum. Fakat bana filmin eeen çok etkileyen cümlesi ne oldu diye sorarsanız; Helen'in ciddi psikiyatrik sorunları olan oğlu John'un şu cümlesi derim: " Bir tek şey için çok memnunum. Ne mi? O çocuğun ben olmamış olması.". O kadar önemli ve de derin bir cümle ki; izleyince neden öyle olduğunu anlayacaksınız. Keyifli seyirler.

leon26 1 month ago

Öldüren Şüphe

Stanley Donen

4 Gönderi

"Hitchcock'un çekmediği en iyi Hitchcock filmi" olarak da bilinen "Öldüren Şüphe"; başrollerinde Cary Grant, Audrey Hepburn, Walter Matthau, James Coburn gibi yıldızları barındıran, az bilinen, harikulade bir klasik. Film; türden türe atlayan, girift bir yapıdadır. Yönetmen film boyunca gerilim, komedi,…devamı"Hitchcock'un çekmediği en iyi Hitchcock filmi" olarak da bilinen "Öldüren Şüphe"; başrollerinde Cary Grant, Audrey Hepburn, Walter Matthau, James Coburn gibi yıldızları barındıran, az bilinen, harikulade bir klasik. Film; türden türe atlayan, girift bir yapıdadır. Yönetmen film boyunca gerilim, komedi, romantizm ve aksiyon türlerine sağlam, usta işi geçişler yapıyor. Yine film, Hollywood tarihindeki en komik sekans ve diyaloglardan birkaçını barındırmakta. Filmin unutulmayan, ödüllü müziğinin yanı sıra muhteşem oyunculuklarla da taçlandığını belirtelim. Hepburn 34 yaşında bu filmde. Doğal oyunculuğunun yanında güzelliği ve asil duruşu ile izleyiciyi kendine aşık ediyor. Cary Grant'ın ise yaşlı zamanları ama ikili hiç sırıtmıyor film boyunca. Bu filmden sonra Cary Grant sürekli Hepburn ile başka filmlerde de oynamak isteğini belirtse de bunun gerçekleşmediğini görüyoruz. Hatta Grant'ın Hepburn'e karşı duyduğu platonik bir aşkın varlığından da söz ediliyor o zamanlar. Walter Matthau, James Coburn de gayet iyiler. Bir sahnede çocuğun Coburn'a "Sen gerçekten kovboy musun?" diye seslenmesi, western filmlerinin beğenilen yüzü olan Coburn'e hoş bir telmih olmuş. Senaryosu şüphe ve gizem dolu, katmanlı bir yapıda olan film, sonlara doğru heyecan dozunu iyice artırıyor; bol aksiyon, gizem ve komedi dolu bir saklambaç oyununa dönüyor. Filmde 60'ların Paris'inin romantik yaşam tarzını, atmosferini soluklarken görseller de bu seyre kalite katıyor. Film, gece hızla giden bir trenden bir adamın düşerek öldüğü sahneyle açılıyor ve kamera buradan Fransa Alpleri'ndeki bir kayak merkezine geçiyor. Buradaki bir otelde Fransız kadın arkadaşıyla birlikte tatil yapmakta olan Amerikalı genç kadın Regina Lampert'a (Audrey Hepburn) kahvaltı esnasında doğrultulmuş bir silah görürüz. Buradan sonrasını sizlere bırakmak en doğrusu. Özellikle yağmurlu bir pazar gününü -ben öyle yaptım- hoş ve eğlenceli bir klasikle doldurmak isteyenler için mükemmel bir seçim olacaktır "Charede"... İyi seyirler dilerim.

leon26 2 months ago

Fleabag

Phoebe Waller-Bridge

190 Gönderi

-11 yaşındaki bir çocuk silgili kalemleri okul hamsterının götüne soktuğu için çocuk hapishanesine atılmış. - Ne? - Evet. - Neden böyle bir şey yapmışlar? - Gözlerinin dışarı çıkması hoşuna gidiyormuş. - Hayır, neden hapse atmışlar? Onun yardım alması lazım. Onu…devamı