zynp🪷 (@levileblebi)

Normalde uzun uzun yorum girmeyi ve fikirlerimi iyi kötü aktarmayı çok severim ama bu kitap için çok fazla enerji harcamak istemiyorum ve kısaca diyorum ki; okumayın. Okumayın ya, çok sinirlerimi bozdu kitap. Bitirdim olarak rafıma ekledim ama ellinci sayfaya kadar…devamıNormalde uzun uzun yorum girmeyi ve fikirlerimi iyi kötü aktarmayı çok severim ama bu kitap için çok fazla enerji harcamak istemiyorum ve kısaca diyorum ki; okumayın. Okumayın ya, çok sinirlerimi bozdu kitap. Bitirdim olarak rafıma ekledim ama ellinci sayfaya kadar dayanabildim sadece. "Dark romance" dediğiniz olay gerçekten bu olmamalı. İki kadının birlikte yazdığı bir kitapta erkek ana karakter, kadın ana karakterin kendisinin "malı" olduğunu söylüyor ve benim bunu romantik mi bulmam gerekiyor şimdi???? Kitabın çok fazla falsosu var ve hepsi birbirinden beter gerçekten, çok çirkin ve iğrenç şeyler var içinde (erkek ana karakterin kadın ana karakterin babasına söylediği şeyler gibi, buraya yazmaya elim varmıyor) ve şahsen ben bu kitap için kesilen ağaç olsaydım şakasız kahrımdan ölürdüm. Okuyana saygısızlık etmek istemem, tercih meselesi tabii ama gerçekten edebi kıtlıkta mıyız???? Hani romantizm desen yok yani bence. Saçma sapan başlamış bir ilişki var ve durun; size hemen kısaca kitapta çok önemli bir gelenekten bahsedeyim: Kızın yaşadığı kasabada çok zengin ve böyle aşırı elit insanlar yaşıyor. E tabii kendisi de onlardan biri yani, fakir mi olacaktı bir de??? (ilk 3-4 sayfada sürekli üstündeki kıyafetlerin markasıyla bilmem neyle böbürlenip duruyor zaten görmemiş gibi) Ve bu kasabada insanlar kızlarının kimseyle görüşmesine, sevgili olmasına izin vermeyip kızlarının "namuslarını" koruyorlar çünkü kızlarını çok varlıklı başka insanlarla evlendiriyorlar. Hatta eğer bir kız biriyle cinsel ilişkiye girerse "kirlenmiş" oluyor ve bu işi yaptığı kişiyle evlenmek zorunda kalıyor. kız kendisi bu kuraldan bahsederken şey diyor hatta, "kirletirsen alırsın." ABİ. SEN NE ANLATIYORSUN BANA YA???? BEN GERÇEKTEN AKLIMI YİTİRMEK ÜZEREYİM. SAÇMALAMAYIN YA. daha neler neler ve inanın bana sadece elli sayfada okuduğum şeyler bile bana fazlasıyla yetti. mideniz kaldırıyorsa buyrun siz bilirsiniz, ama rezillik yani başka bir şey değil.

levileblebi 1 year ago

Değersiz Bir Hayat

Hanya Yanagihara

28 Gönderi

Öncelikle sağlam bir psikolojiniz yoksa ve duygusal olarak belirsiz bir durumdaysanız bu kitabı okumanızı asla tavsiye etmiyorum. Çünkü içinde okuyacağınız şeyler gerçekten çok ama çok travmatik ve bazı yerlerde durup soluklanmanız, o kadar derdi tasayı hazmetmek için dinlenmeniz gerekiyor. Şimdi,…devamıÖncelikle sağlam bir psikolojiniz yoksa ve duygusal olarak belirsiz bir durumdaysanız bu kitabı okumanızı asla tavsiye etmiyorum. Çünkü içinde okuyacağınız şeyler gerçekten çok ama çok travmatik ve bazı yerlerde durup soluklanmanız, o kadar derdi tasayı hazmetmek için dinlenmeniz gerekiyor. Şimdi, kitap ana karakterimiz Jude ve onun çevresindeki başlıca üç yakın arkadaşı- Willem, Malcolm, JB-, sonrasında diğer arkadaşları, üniversite hocası, doktoru ve tanıdıkları etrafında şekilleniyor. Jude geçmişte türlü travmaları olan ve sonucunda çok sıkıntılı bir psikolojiye sahip biri. Kendini her konuda eksik, değersiz, anlamsız hissediyor ama aslında çevresindeki herkesin hayatına bir yerlerden dokunmuş diyebiliriz. Kitapta geçen yıllarda Jude’un hayatındaki iyi ve kötü değişiklikleri, bu değişiklikleri etkileyen ve bunlardan etkilenen insanları çok akıcı ve gerçekçi betimlenmiş bir dille okuyoruz ki bence sıkıntı bu zaten. Bu kadar açık ve akıcı olması aslında çok güzel ama konuyu düşününce sayfalar ve bölümler ilerledikçe öğrendiğiniz şeyler o kadar gerçekçi hissettirdiği için çok daha fazla etkileniyorsunuz (anlayacağınız üzere iyi yönde değil). Jude’dan biraz bahsetmek istiyorum. Hayatının ilk ve en güzel senelerini olmayacak, olamayacak ve kesinlikle olmaması gereken bir şekilde geçirmek zorunda kalmış, zorla çocukluğu elinden alınmış bir karakter. Kendisini yetiştiren insanların ona bu rezillikleri hak ettiğini her fırsatta söylemeleriyle kendini iyi hiçbir şeye layık görmemeye alışmış, kazandığı maddi şeylerin ve edindiği kıymetli ilişkilerin kendisi için fazla olduğunu düşünen biri. Sürekli kendini aşağılamasını, kendine nefretini, çevresindeki insanların bir gün kendisinin gerçek yüzünü görürlerse gideceğini düşünmesini, başına gelen güzellikleri kabul edemeyişini ve kendini sürekli zor durumlara layık olduğuna ikna etmesini okuyorsunuz ağırlıklı olarak. Bu gerçekten çok zor çünkü aslında başına gelenlerde kendisinin en ufak bir suçu olmadığını, gençliğinde yaşayabileceği bütün iyi tecrübelerin elinden sökülerek alındığını biliyorsunuz. Yazarın bunu aktarma biçimi gerçekten çok etkileyici çünkü okumayıp yaşıyorsunuz sanki kitabın içinde. Tabii ki tüm bu olumsuzluklara rağmen Jude’un otuzlu yaşlarının başında olan bir olayda ve “Mutluluk Yılları” bölümünde Jude’un hayatı yavaş yavaş sevdiğini, tutunabildiğini görüyorsunuz. Hatta aslında hayatının üniversiteden sonraki her evresinde yanında olan insanların Jude’u nasıl sevdiklerini ve korumaya çalıştıklarını görünce mutluluktan havalara uçuyorsunuz. Özellikle iki insan beni Jude’un iyi kötü bir şekilde hayatı sevebileceğine inandırdı ama yeterince spoiler verdim galiba. Her ne kadar “Mutluluk Yılları” bölümün sonu beni üzüntüden gebertse de şahsen kitap boyunca en sevdiğim bölüm bu oldu. “Sevgili Yoldaş” bölümü ise beni en çok etkileyen bölüm oldu, ondan da kısaca bahsetmek istiyorum. Son derece üzüldüğüm ama önceki bölüm ve olayların aksine üzülürken ciddi bir rahatsızlık hissetmediğim tek bölümdü. Jude’un kaybını hayatımda bir dönemle bağdaştırdığım için çok derindi benim için. Jude’un hayatının gidişatını ve nasıl hayata tutunabileceğini özellikle sorguladım. Yani kelimelere dökmek çok güç ama kederle doluydu ve bu kederin altında resmen ezildim duygusal olarak. Jude’un bahsettiğim arkadaşlarından Willem benim kesinlikle favori karakterim oldu. Jude’un üstüne titreyişiyle, Jude’a sevgisi ve saygısıyla, insanlığıyla, işiyle, geçmişiyle yani kısaca her şeyiyle açık ara Jude’un hayatındaki iyi kilerden biri. Hatta o kadar ki okurken bazen daha erken tanışmış olsalar Jude’un hayatı nasıl olurdu diye merak ettiğiniz karakterlerden biri bence. Bu sorunun sorulduğu özellikle iki kişi var ama ben Willem’ı da ekliyorum. Umarım hepimiz hayatlarımızda bizi böyle sorgusuz sualsiz, sonsuz bir sevgi, saygı ve gururla destekleyen Willemleri bulabiliriz. Diğer karakterlerin etkileri de çok büyük işin aslı ama özellikle bahsetmeye değer iki karakterin Jude ve Willem olduğunu düşünüyorum. Biraz daha uzatırsam çok başınızı şişirmiş olacağım o yüzden sadece bu kitaba özel bir video yapacağım ve orada bahsedeceğim diğerlerinden de. Kitabın sevmediğim, daha doğrusu benim için olayları karmaşıklaştıran ve anlamayı ilk etapta bir hayli zorlaştıran tek yönü yıldan yıla, olaydan olaya ve kişiden kişiye atlamasıydı. Başta gerçekten çok garip geliyor ama bir yüz elli-iki yüz sayfadan sonra alışıyorsunuz. Kitabın bu müthiş gerçekçiliğini de eleştirebilirim gibi hissediyorum biraz çünkü gerçekten korkunç derecede rahatsız edici. Genel olarak baktığımızda gerçekten psikolojinize ve kaldırabileceğinize güvenmiyorsanız okumanızı tavsiye etmiyorum. Ben bir bakıma kendime işkence etmek için okudum zaten. Ama okumak istiyorsanız ve kendinize güveniyorsanız şunu kesinlikle söyleyebilirim, gerçekten iyi ve kötü anlamda (dürüst olmak gerekirse çoğunlukla da kötü anlamda) çok etkileyici, hatta çarpıcı bir kitaptı. Üzerine çok düşündüm ve düşüneceğim.

levileblebi 1 year ago

Öğrenci Kız

Osamu Dazai

40 Gönderi

Eveeet, okuduğum ilk Japon klasiği değil ama Osamu Dazai'den okuduğum ilk kitap. Hakkında uzun uzun konuşamayacağım çünkü zaten kitabın kendisi de 53 sayfa, yani neyi ne kadar uzatabilirm ki fdknfkd. Öncelikle kısaca konusundan bahsedeyim. Öğrenci kızın, adı asla geçmiyor kitapta…devamıEveeet, okuduğum ilk Japon klasiği değil ama Osamu Dazai'den okuduğum ilk kitap. Hakkında uzun uzun konuşamayacağım çünkü zaten kitabın kendisi de 53 sayfa, yani neyi ne kadar uzatabilirm ki fdknfkd. Öncelikle kısaca konusundan bahsedeyim. Öğrenci kızın, adı asla geçmiyor kitapta ki bu bilemiyorum bence kitabı çok ilginç yapıyor, sabah uyanıp gün içinde gece uyuyana kadar yaptıklarını ve düşündüklerini okuyoruz. Kısaca kitabımız ergen bir kızın bir günüyle ilgili. Gayet orijinal ve ilgi çekici bir konu olduğunu düşünüyorum, bu kitabın çoğu yerinde kendimden bir şeyler bulmam ve az çok kızın düşüncelerini kendiminkilere yakın bulmamla alakalı olabilir. Kızın zihin akışını olduğu gibi okumamız çok hoşuma gitti. Kızın bir gününü okuduğumuz için sanki bir arkadaşımı dinliyormuşum gibi hissettim biraz. Ayrıca kızın ergenliğinin düşüncelerine yansıması- genel olarak kendine karşı memnuniyetsizliği, çevreye karşı soğukluğu ama yer yer hayallere dalıp ona göre davranması, bazı durum ve kişilere karşı huzursuzluğu ve asi düşünceleri- çok gerçekçi. Özellikle not aldığım bir kaç kısım var; bunlardan biri kızın babasının ölümüyle ilgili söylediği bir şey: babasının kaybından sonra ölmüş olmasına akıl sır erdiremediğini söylüyor ki bu dedemden sonra benim hissettiğim şeyin aynısı. Gerçekten ölmüş gibi hissedemedim ben uzunca bir süre, sanki uzak bir yere gitmiş ve bir daha gelmeyecekmiş gibiydi. Alışması oldukça zor bir hissiyat çünkü bir noktadan sonra gerçeği idrak etmeye başlıyorsunuz artık. Kız kendine ait sınırlarının olmasını ve bu milletin çizdiği iyi kız modeli gibi olamamasını direkt kötü bir kız olmasına yoruyor ve bu bana acaba yazar cidden genç kızlar hakkında bu kadar net fikirlere mi sahip diye merak ettirdi. Biraz alakasız olabilir kjsfnvksns "Gitgide yetişkine dönüşen kendim hakkında elim kolum bağlı olduğu için üzgündüm." yani bunu nasıl anlatabilirim bilmiyorum ama büyümek hakkında hissettiğim şey gerçekten bu. Kızın aksine büyümenin çok güzel bir olay olduğunu sanırdım ve büyüdükçe her şeyin kolaylaşacağını düşünürdüm ama öyle olmuyormuş. Çocukluğun verdiği gamsızlığı özlüyormuşuz gerçekten de. Toparlayayım. Genel olarak kısa ama içi gayet dolu ve ilgi çekici bir kitaptı benim için. Kafanızı dağıtmak için bir şey ararsanız sıkılmadan bu kitabı okuyabilirsiniz diye düşünüyorum. Öyle.

levileblebi 1 year ago

Küçük Detaylar

Lauren Asher

4 Gönderi

Spoiler içeriyor Her şeyden önce kesin bir şekilde belirtmem gerekiyor ki içinde çok fazla smut var ve böyle bir şeyi görmek istiyor olsam kendimi yormam, direkt açar porno izlerim diye düşündüğüm için sayfalarca, sayfalarca ve yine sayfalarca smut okumak beni rahatsız etti.…devamıHer şeyden önce kesin bir şekilde belirtmem gerekiyor ki içinde çok fazla smut var ve böyle bir şeyi görmek istiyor olsam kendimi yormam, direkt açar porno izlerim diye düşündüğüm için sayfalarca, sayfalarca ve yine sayfalarca smut okumak beni rahatsız etti. Bunu belirttiğime göre kitabın genelinden bahsedebilirim. Sanırım biraz acımasız bir şekilde eleştireceğim ama hadi bakalım. Kitap tam bir KLİŞELER BÜTÜNÜ ki bu tekrar tekrar booktok kitaplarına güvenmemeniz gerektiğini kanıtlıyor. Klasik bir watty kitabı okumuşum hissiyatı yarattı bende. İşte oğlanın CEO olduğu konsept yerine bu sefer de "farklılık" olması için yine zengin olsun ama bir tema parkında direktör olsun demiş yazar. Başka bir klişe olarak karakterlerin birbirlerinden neredeyse nefret etmeleriyle başlıyor olaylar. Konusuna gelirsek, Zahra Dreamland'de bir tür çocuk güzellik salonunda çalışıyor ve işini çok seviyor. Bir gün bir toplantıya katılıyor ve toplantıda biriyle zıt düşüyor ve şansa bakın ki o kişi de parkın yeni direktörü olan Rowan Kane. Bu sürtüşmelerinden sonra Rowan Zahra hakkında bilgi topluyor. O sırada yeni yaratıcıların seçilmesi için bir etkinlik falan başlatıyorlar ve Zahra parktaki trenlerden birini gömerek yaratıcıların arasına giriyor ve bu Rowan için gayet okey çünkü dedesinin mirasını alabilmesi için kendisine koyduğu bir şart var ve şartı yerine getirirken Zahra'nın kendisine yardımcı olabileceğini düşünüyor. TABİİ Kİ bunları Zahra'ya söylemiyor çünkü biliyorsunuz, karakterlerimiz ileride aşık olmak zorundalar ve kadın karakterimiz aslında sadece kullanıldığını öğrenip erkek ana karaktere bir daha asla yanına yaklaşmamasını falan söylemek zorunda. HER NEYSE. Bahsetmeyi unutmuşum gibi görünüyor o yüzden hemen araya ekleyeyim; ayrıca Zahra SON DERECE güzel, SON DERECE hoş bir parfüm kokusuna sahip olan (inanın bana parfüm fetişi diye bir şey var bu kitapta) ve yine o derece SEKSİ görünen bir kadın. O kadar seksi ki Rowan kadını tanımadığı halde ilk gördüğü anda sadece on saniye kadar kısa bir süre içerisinde azıyor ve yazarımız bunu çok normal bir şeymiş gibi şirinleştirerek anlatmaya çalışıyor. Aynı şekilde Rowan da yunan tanrıları kadar yakışıklı olduğu için Zahra da aynı şeyleri hissediyor ve sürekli saçma sapan keşke bana şöyle yaklaşsa, keşke beni şöyle öpse, yok götü çok güzel bilmem ne tarzı şeyler okuyoruz ve sonra gözlerimizi devirip la havle vela kuvvete illah billah diyoruz. İKİNCİ HER NEYSE. İşte bir şekilde Zahra yaratıcı oluyor ve her cuma toplantıda proje sunmaları gerekiyor. Projelere bir de çizim gibi görseller ekleyerek zenginleştirmeleri gerekiyor ve ne hikmetse her şeyi dört dörtlük olan Zahra çizimde çok yeteneksiz olduğundan Rowan çizimlerini "Scott" kişiliğiyle çizip Zahra'ya yardım ediyor. Zahra'yla Scott olarak mesajlaşıyor ve kıza aslında kendisinin çizdiğini falan söylemiyor çünkü gururlu erkeğimiz Zahra'nın bunu öğrenmesine izin veremez. Zaten zamanla Zahra'ya alışıyor ve ondan hoşlanmaya başlıyor o yüzden artık söylemesi gerektiğini düşünüp bir bölüm önceki tartışmalarından sonra Zahra'ya gerçeği söylüyor. Zahra'nın eski sevgilisinden kalan travmalarından dolayı Zahra yaptığının affedilecek bir yanı olmadığını falan söylüyor ama bilin bakalım kim iki üç bölüm sonra Rowan'ı affedip gecesine de onunla çatur çutur işini hallediyor??? ÜÇÜNCÜ HER NEYSE. O noktadan sonra zaten sık aralıklarla birilerinin gerçekten gülebileceğine ASLA inanmadığımız aptalca ve komik olmayan seks şakalarına maruz kalıyoruz. Bir noktadan sonra bunlar sadece takıldıklarını söyleyip bayağı birbirlerine aşık oluyorlar ve olaylar boka sarıyor. Özellikle Rowan kendini kandırıyor ve bunun yüzünden bir ton drama çıkıyor. Öyle gidiyor işte. Konudan daha ne kadar bahsedebilirim bilmiyorum. Son olarak ana karakterlerimize ve bir kaç yan karaktere kısaca değinip bitirmek istiyorum. Zahra zaten tahmin edebileceğiniz o klasik kadın ana karakter dediğim gibi. Güzelliğinin yanı sıra sesi de çok güzel; onun dışında sakar, şapşik falan. Rowan da tam anlamıyla GÖT HERİFİN TEKİ ama yazarımız bunun sebebinin daddy issues olduğunu, aslında onun iyi biri olduğunu vs bayağı vurguluyor. Gerçekten babasıyla arası kötü olan herkes bu kadar göt oluyor mu?? Bilememek. Bir yerde, kitabın en arkasında da okumuş olabilirim bilmiyorum ama, yazarın böyle problematik ve sorunları olan karakterler yazmayı sevdiğini okumuştum. Evet, gerçekten sevdiğini anlayabiliyoruz. cidden. Okurken sinir kirizi geçiriyorsunuz. Adam son derece kibirli ve insanları marka giyemiyorlar ve sağlık sorunları var diye (aslında bu da tamamen kendi yüzünden çünkü maaş ve sigorta konusunda bu oluşumda çok büyük eksikler var) aşağılayıp duruyor ama üzgünüm seni gidi küçük uyuz zengin züppe bozuntusu, herkesin dedesi seninki gibi bir miras bırakamıyor. Yetmezmiş gibi söylediği yalanları ve gizlediği gerçekleri kendince oturttuğu mantık zeminine karşı olduğu için bir nevi Zahra'yı yargılıyor (bu çok komik bir durum DJSNFKSNFKJDS). Ayrıca bu rezil herif sonlarda bir yerde kıza "benim için o kadar özelsin ki, ailenden başka ya da kadın olmayan hiç kimsenin yanına yaklaşmasına İZİN VERMEYİ DÜŞÜNMÜYORUM." diyor ve NEEE?!!! YANİ NEEE????? BU ROMANTİZM DEĞİL BENCE????????? TATLI BİR KISKANÇLIK DA DEĞİL BENCE????????????????????????? her neyse, sakin olmalıyız. Zahra'nın yakın arkadaşı Claire var ve tabii ki bu kızın kendi hayatına dair neredeyse hiçbir şey bilmiyoruz, kitapta sadece Zahra'nın ilişkilerine ve seks hayatına karışmak için var. Zahra'nın kardeşi Ani, yanlış hatırlamıyorsam otizmli ve Rowan'ın yeni besto friendosu. Zahra'yla aralarında çöpçatanlık yapmak ve engelli insanların da aramızda olduğuna farkındalık oluşturmak için kitapta (bu kızın ikinci var oluş amacı hoş bir detay.). Rowan'ın kardeşleri Cal ve Declan, bahsetmek istemiyorum çünkü ikinci ve üçüncü kitaplar da bu adamlarla ilgili. Okursam orada geniş geniş bahsederim. DÖRDÜNCÜ HER NEYSE. Genel olarak kitabı beğendim mi, açıkçası evet diyemeyeceğim. Ama çok kötü de değildi, belki de daha kötülerini gördüğümüz için böyle düşünüyorum, yine bilememek. Mahallenizin booktok'tan etkilenen masum okuyucusu olarak okudum ve zamanınızı harcamaya değmeyeceğini söyleyebilirim.

levileblebi 2 years ago

Kürk Mantolu Madonna

Sabahattin Ali

452 Gönderi

Bana müthiş bir aşka dokunmuş, bu aşkı pek yakından gözlemlemiş, bu aşkın acısını çekmiş hissi veren ve içimi karmakarışık duygularla dolduran bir kitap oldu. Okuyan herkes çok beğendiği için abartıldığını düşünüp popüler kültür ögesi bir kitaptır diyordum kendi kendime. "Altı…devamıBana müthiş bir aşka dokunmuş, bu aşkı pek yakından gözlemlemiş, bu aşkın acısını çekmiş hissi veren ve içimi karmakarışık duygularla dolduran bir kitap oldu. Okuyan herkes çok beğendiği için abartıldığını düşünüp popüler kültür ögesi bir kitaptır diyordum kendi kendime. "Altı üstü bir resim görmüş ve aşık olmuş adam, ne var bunda böyle abartılacak, ne olmuş olabilir?" diyordum, ama gerçekten neler neler oluyormuş. 1930'lu yıllarda babasının kendisini sabunculuk mesleğinin inceliklerini öğrenmesi için Almanya'ya göndermesi üzerine Raif Efendi çok memnun olur ve sonunda yaşadığını hissedeceğini, kitaplarda okuduğu o hayatları yaşayabileceğini düşünür. Fakat bir süre sonra Almanya'da bulunmak da kendisi için pek sıradanlaşır ve sıkılmaya başlar. Tam o dönemlerde bir resim sergisine denk gelir ve öylesine girer. Öylesine girer diyorum ama bu sergide kendisini bayağı etkileyecek ve belki de hayatını değiştirecek bir resim bulur. Benim yorumuma da gelecek olursak, Raif Efendi'nin kendinden bahsetmesi aslında bir nebze hayatımın belirli dönemlerinde kendim için aşağı yukarı hissettiğim şeylerle aynıydı ki bu karaktere müthiş bir samimiyet duymamı sağladı. Adamın hayal dünyasında ve kitaplarda yaşaması, çekingenlikleri, sıkılmaları karakterin gayet doğal ve ilgi çekici bir tabiatı olduğunu hissettirdi. İlerleyen sayfalarda Maria Puder'e duyduğu muhabbet ve derin sevgi kitapta en hoşuma giden şeylerden biriydi. Yaşamak için bir insana böylesine ihtiyacı olduğunu düşünmesi ilerleyen sayfalara dair merakımı kabarttı. Maria Puder de şu zamana kadar bir kitaptan tanıdığım en gerçekçi, en hisli insanlardan biriydi belki de. Dostluklarıyla başlayan tatlı muhabbetleri çoğunlukla yüzümü güldürmekle beraber bir noktada birbirlerinden sevgi veya aşk bekleyecekleri ve bunu apaçık -Maria Puder'in de deyimiyle "delicesine değil, gayet aklı selim bir şekilde"- hissedecekleri barizdi. Spoiler vermeden düşüncelerimi aktarmak istediğim için burada bitiriyorum ve toplayarak gerçekten okuduğunuzda içinizde bir yerlere dokunacak bir kitap, kesinlikle okumalısınız diyorum. Bir kere okudum ve önyargılarımda ne kadar yanıldığımı, gerçekten de müthiş bir eser olduğunu deneyimledim. Bir kere daha okuyacağım ve aynı şeyleri tekrar tekrar hissedip geç de olsa tanıdığım Raif Efendi'yle sohbetler edeceğim.

levileblebi 2 years ago

Güneşi Yanında Taşıyan Adam

G. Berkkam

1 Gönderi

Spoiler içeriyor Ehe, bu biraz uzun ve spoili. Kitabı ilk görüşümde elime alıp arkasını okduğumda hatırlayamadığım bir dalda ödül almış bir Türk yazarın elinden bu tür bir distopik kitabın çıkmış olması fikri bayağı etkileyici geldi. Merak ettim ve uzun süredir süründürdüğüm canım…devamıEhe, bu biraz uzun ve spoili. Kitabı ilk görüşümde elime alıp arkasını okduğumda hatırlayamadığım bir dalda ödül almış bir Türk yazarın elinden bu tür bir distopik kitabın çıkmış olması fikri bayağı etkileyici geldi. Merak ettim ve uzun süredir süründürdüğüm canım kitabım Sineklerin Tanrısı biter bitmez başlayayım dedim ama pek beklediğimi bulduğumu söyleyemem. Ana karakterimiz içinde yaşadığı dünyanın düzeninden memnun olmayan ve düzene aykırı hareket eden bir dahi. Bu dünyayı bir yapay zeka yönetiyor ve çocukları okula başladıkları ilk yıllardan itibaren duygusuz birer robot gibi yetiştiriyor. Aşk, sevgi gibi bağlardan tiksinerek büyüyor yani insanlar. Bu düzenin aciz ve basit bir parçası olmak istemediğinden dünyayı yöneten Nuit adındaki yapay zeka sistemini defalarca sınavlarda kandırmış ve yüksek zekasına rağmen sıradan bir vatandaş olmayı başarabilmiştir, bununla da övünür kendileri. Basit bir çöp toplayıcılığı işine, -12. katta basit bir daireye ve yine üstün yetenekleriyle tasarladığı ev robotu Barbie’sine sahiptir. İsmi de Han bu arada. Han’ın yıllardır yakın arkadaşı olan bir hanımefendi, ki adı Zia, bir gün Han’a Beton Orman’dan yeni bir uyuşturucu getirir. Bu noktadan sonra artık geçmiş olsun. Uyuşturucunun adı Güneş ve içen kişide muhteşem boyutlarda duygu patlamalarına sebep olduğu biliniyor. Han’a vermeden önce Zia kendisi denemiş ve birine aşık olmuş güya. Bu çok akıllı hanım kızımız uyuşturucuyu getirip bizim salağa çok basit bir şeymiş gibi veriyor ve bu salak da çok basit bir şeymiş gibi gidip bunu işte içiyor. (Uyuşturucu içilir bu arada değil mi???) Her neyse, sonuç olarak saçma sapan bir şey olduğunu ve hiç bir etkisinin olmadığını düşünüyor başta Han. Daha sonra Zia’nın söylediklerini hatırlayarak gevşiyor ve kendisini uyuşturucuya bırakıp rahatlıyor. Aradan geçen kısa bir sürenin ardından iş yerinde daha önce hiç görmediği nefes kesici güzellikte bir kızı görüyor ve kıza anında aşık oluyor (bilin bakalım neden? tabii ki güneşten.) ve birden bire kızdan başka bir şey düşünemez oluyor. Çalışamıyor, düşünemiyor, odaklanamıyor ve sürekli bu kızı merak ediyor. Aralarda önemsiz bir kaç şey var, atlıyorum. Sonra işte bir şekilde tanışıyorlar (kızın nişanlı olduğunu vs öğreniyor ama tabii pek önemli değil bu salak için.) ve işten “arkadaşı” Yuma aracılığıyla kızı evine davet etmiş oluyor. (Kızın adı da Azra.) Efendim sonracığıma, bu Yuma ve Azra geliyorlar bizim salağın evine ve bu da tabii kız gelecek diye saçma sapan masraflar yapıyor. Yok sisti, sigaraydı, içkiydi ottu boktu derken Zia geliyor ve büyük bir hayal kırıklığı yaşıyor (tahmin edebileceğiniz malum sebeplerden). Gelmişken bari şu gerizekalıyı kızla yalnız bırakayım da hevesini alsın gibi bir kafayla Zia Yuma’nın dikkatini üzerine çekip gitmek istediğini söylüyor ve ikiliyi baş başa bırakıyorlar. Başta gayet hoş ve tatlı bir ilişkinin başlayacağını düşünsek ve gerçekten de öyle olabilecek gibi görünse de kitap ilerledikçe işler saçma sapan bir hal alıyor. Han kıza böyle minnoş minnoş yaklaşıyor gibi gözükse de, aslında bunu sadece en başta düşünebiliyoruz çünkü gerçekten sonradan her şey çok tuhaflaşıyor ve okurken bu taciz ve dolaylı olarak tecavüz sayılabilecek olaylardan rahatsızlık duyuyorsunuz, oğlan kafayı yemeye başlıyor ve garip bir saplantı haline getirmeye başlıyor kızı. Özel hayatına müdahaleler mi dersin, bir şekilde -nasıl bir şekilde açıklamayacağım, çünkü kitabın neredeyse en önemli spoilerı- kızı evine getirip resmen zorla ilişkiye girmek mi dersin, -burası bayağı ağır spoi- kızın yattığı kişiyi kıskanıp adamı öldürmek mi dersin… Yani hmm. Şimdi kitabı boklayamam. Allah var, cidden bir Türk yazarın klasik aptal saçması liseli watty kitapları gibi değil (BU BİR GENELLEMEDİR, İSTİSNALAR VE GERÇEKTEN İYİ KİTAPLAR TABİİ Kİ VAR. HİÇ KİMSEYİ GÜCENDİRMEK GİBİ BİR NİYETİM YOK, TEŞEKKÜRLER). Atmosfer için üretilen terimler, mekanların isimleri, genel olarak insanların kafa yapısının işlenmesi (insanların kredilerini doldurup zenginlik, lüks ve bir nevi hırslar peşinde koşmaları, elalem ne der gibi saçma kaygılar, ki bu Zia’nın ailesi üzerinden kısaca bahsedilmiş bir nokta sadece, kitabın neredeyse en gerçekçi ve sevdiğim yönlerinden biri) fena değil. Okuması da keyifli. Ama bilemiyorum, diyalogların yapmacıklığı, o distopik evreni ön plana çıkarıp daha farklı konular işlenebilecekken yine dönüp dolaşıp saplantılı bir aşığın işlenmesi, bir nevi bariz aşk üçgeni vs vs… Karakterlerin derinliği desem, ben onu da tam alamadım gibi. Zart zurt yeni birileri girdi, girdikleri gibi de öldüler zaten hani ondan da bir şey anlamadım. Yani bilmiyorum hani beğenmedim değil ama bazı şeyler cidden okurken garipti. Ayrıca hani gerçekten, bence kitabın arkasında yazanları okuyunca beklentiye girmemek mümkün değil ve beklentim distopik bir dünyada bir şekilde birbirlerini bulan iki sıradan insanın karmaşık ama karşılıklı aşkın olduğu ilişkileriyle atmosferin ağır ağır ama büyük bir zevkle kendini çözümlemesiyken garip bir saplantı aşka rastladım kitapta. Yer yer keyif veren ama bir yandan da beyninizi böyle bi nE??? moduna sokan bir kitaptı. Ayrıca devamı gelecek gibi bitti sonu -sonuyla ilgili spoi vermeyeceğim, verdiğim spoiler fazlasıyla yeter diye düşünüyorum- ama okur muyum, sanmam. Öyle bir şeylerdi işte.

levileblebi 2 years ago

Gece Yarısı Kütüphanesi

Matt Haig

219 Gönderi

“İnsan,” diye yazmıştı Thoreau Walden’da, “hayallerine doğru güvenle yürüdüğü ve hayalindeki hayatı yaşamak için çaba gösterdiği takdirde gündelik hayatın akışı içinde aklına dahi gelmeyecek bir başarıya ulaşacaktır.” Aynı zamanda bu başarının, yalnız kalmanın bir ürünü olduğunu gözlemlemişti. “Kendime yalnızlıktan daha…devamı

levileblebi 2 years ago

Nagasaki'nin Çanları

Takaşi Nagai

5 Gönderi

“Bilimin zaferi, vatanımın yenilgisiydi. Fizikçilerin sevinci, Japonya’nın kederiydi. Karmakarışık duygular yüreğimi yakarken atom bombasıyla kavrulan, sefil durumdaki topraklarda dolandım. Yere bambu bir mızrak düşmüştü. Tekmeleyince tangırdayarak içi boş bir ses çıkardı. Mızrağı elime alıp havaya kaldırdığımda gözyaşlarına boğuldum. Bambu mızraklara…devamı

levileblebi 3 years ago

Genç Bir Doktorun Anıları

Mihail Bulgakov

41 Gönderi

Kitap hakkında uzun uzun konuşacağım pek bir şey yok aslında. Konusundan bahsetmek gerekirse, üniversiteden yeni mezun olmuş bir doktor herhangi bir mesleki tecrübesi olmaksızın çok ücra bir kasabaya yollanır. Farklı zorluklarda hastalıklara sahip bir çok hastayla karşılaşır ve başına gelenleri…devamı

levileblebi 3 years ago

Çocuk Koleksiyoncusu

Sabine Thiesler

1 Gönderi

Selamlar. Normalde 3-4 günde bitebilecek kadar akıcı bir kitap fakat ben tembellik ederek 10 günde bitirdim :/ Kitabın konusu türüne göre aman aman farklı değil. Kitapta bir çocuk katili var ve katil 3 yıl arayla çocuklara önce işkence ediyor sonra…devamı