Abi açıkçası pek polisiye okuru/seveni değilimdir. Ama kitabın sonu tüylerimi diken diken etmişti. Etkileyicilik konusunda Ahmet Ümit'in eserleri arasında ilk sıraya girecegi kesin.
Handan adlı karakterli ve zeki kızımızın aşırı hazin öyküsü. Gına getirmiş olan klasik kavuşamamalı hikayelerden biri daha. Sevmedim. Saçma bir gurur yüzünden kendini kısacık ömründe mutsuzluğa mahkum eden insanlara ifrit oluyorum. Böylesi bir gurur da saygıyı haketmiyor bence.
Birbirini hala seven ama aralarında güvene dair hiçbir şey kalmamış olan, iletişimleri tamamiyle bitmiş iki insanın öyküsü. İçinizi karartacak derecede umutsuz ve üzgün bir hikaye. Melankoli severlere...
Serinin son kitabında olaylar baya coşuyor. Sanırım herkes için mutlu sonla bitti ama ben hala -dizisinin etkisiyle olabilir- Özge ile SMK'nın kavuşamayışına kızgınım. Haricen aynıydı.
Yan karakterler olay döngüsü içinde gittikçe daha fazla yer almaya başladı bu kitapta. Açıkçası yazarın zatından pek haz etmesem de, karakterleri kenarlardan çıkarıp görünür yapması, gözümün önünde canlandırmaya çalışsam komik kaçacak olayları etkileyici bir uslûpla anlatmasını takdir ettim. Olaylar gelişiyor,…devamıYan karakterler olay döngüsü içinde gittikçe daha fazla yer almaya başladı bu kitapta. Açıkçası yazarın zatından pek haz etmesem de, karakterleri kenarlardan çıkarıp görünür yapması, gözümün önünde canlandırmaya çalışsam komik kaçacak olayları etkileyici bir uslûpla anlatmasını takdir ettim. Olaylar gelişiyor, büyüyor. İlk kitabın sıkıcı takıntılı aşk saplantısı çerçevesinin dışına çıkıyor. Okunabilir.
Okuyana çok bir şey katacagını düşünmemekle birlikte 19-20 yaşlarımda severek okumuştum. Deniz fikirleri ve sanatçı duruşuyla, Bilge hayata karşı saflığı ve mücadelesiyle, Özge ise dişli mücadelesiyle çok ilgimi çekmişti. Can Manay ve Duru ise inanılmaz sıkıcıydı. Her kitabın bilgi hazinemi…devamıOkuyana çok bir şey katacagını düşünmemekle birlikte 19-20 yaşlarımda severek okumuştum. Deniz fikirleri ve sanatçı duruşuyla, Bilge hayata karşı saflığı ve mücadelesiyle, Özge ise dişli mücadelesiyle çok ilgimi çekmişti. Can Manay ve Duru ise inanılmaz sıkıcıydı.
Her kitabın bilgi hazinemi geliştirmesini beklemiyorum, arada sadece vaktimi severek okumayla geçirmeye bakıyorum. Bu da o kitaplardan biriydi işte.
Pek karakterli Ali Rıza Bey'in çöküşünün hikayesi. Şu para denen meret iyiye de kadir, kötüye de kadir. Yokluğu nasıl zor. Aslında tüm otoritenin, ağırlığın paraya bağlı oldugu üzerinden gitmiş yazar biraz. Aile söz konusu oldugunda bunun böyle olmaması gerektiğini savunuyorum.…devamıPek karakterli Ali Rıza Bey'in çöküşünün hikayesi. Şu para denen meret iyiye de kadir, kötüye de kadir. Yokluğu nasıl zor. Aslında tüm otoritenin, ağırlığın paraya bağlı oldugu üzerinden gitmiş yazar biraz. Aile söz konusu oldugunda bunun böyle olmaması gerektiğini savunuyorum. Aile reisi parasız kalınca itibarını yitirecekse, nerede kaldi aile olmak...
Kitapta, parasız insana evlatları ancak yaprak dökümü yaşatır demiş ama tahlile katılmıyorum. Düzgün eğitim ve terbiye veremediğin evlat sana yaprak dökümünü yaşatır.
Kişisel muhalefetim haricinde güzel, akıcı bir kitaptı. Okunmalı bence.
Ahmet Ümit'in en iyi kitabı diyemem. Diğerlerine nazaran daha az beğendim. İlginç bir hikayesi yoktu. Ama zaten pek polisiye okumam ben. O yüzden karar mercisi sayılamam.
İntiharların kitabı... Üst üste zweig okumamalı diyorum sevgili dostlar. Etkileyic bir uslûbu var, kabul. Ama inanılmaz yavaş. Araya best-seller sıkıştırmakta fayda var diyorum.
Çıldırasıya seven, sevince ne yaptığını bilmeyerek saçmalayan bir adamın, sevdiği kadın için inanılmaz fedakarlığının öyküsü. "Hayatta inanmam" diyecegim türden hikayeleri ustaca yazma üstadı Zweig, yine döktürmüş. Yazarın uslûbu hep aynı oldugu için bazı hikayeleri beni sıkıyor açıkçası. Bkz: Bir Kalbin…devamıÇıldırasıya seven, sevince ne yaptığını bilmeyerek saçmalayan bir adamın, sevdiği kadın için inanılmaz fedakarlığının öyküsü. "Hayatta inanmam" diyecegim türden hikayeleri ustaca yazma üstadı Zweig, yine döktürmüş. Yazarın uslûbu hep aynı oldugu için bazı hikayeleri beni sıkıyor açıkçası. Bkz: Bir Kalbin Çöküşü.
Ama bu, satranç kitabı güzelliğinde bir kitap. Düşünen varsa bekletmeden okusun derim.