filmi izlerken başımdaki çatının tuğlaları tek tek yıkılıyor,evimin sıcak olmasından,karnımın tok olmasından utanıyordum.din,dil,ırk...hepsinin ayrıştırıcılığına ayrı ayrı nefret duyup sadece merhametin kırıntılarıyla bi dünya neden inşa edemiyoruz sorusu filmin her dakikası içimi yedi bitirdi. insanın ne olursa olsun umut etmekten vazgeçmeyişini…devamı