“Adam odadaki her şeyi benimle kırdı. Dolabından komodinine, havlularından yastıklarına. Beni boğdu boğdu, duvara attı. Boğdu boğdu, duvara attı. Çığlıklar, yardım çığlıkları, Allah’ın belaları! Bir kişi be, bir kişi... Ben bu aileden değil miyim ya?” Komedi diyince Recep İvedi kafasından…devamı