Raf Yorumu: dmlss (@dmlss)

"Pipi sütü istemiyorum(z)!!!" Öncelikle başlığı merak ediyorsunuzdur. Bu cümle 4 yaşında bir kızın, ablasının öğretmenine kurduğu cümle. Olayı kısaca özetleyeyim size. "-Sana dondurma almamı ister misin? +İstemem. - Aaa yemek de yemek istemiyorsun! Hasta mı oldun sen birtanem? +Yemek yemek…devamı"Pipi sütü istemiyorum(z)!!!" Öncelikle başlığı merak ediyorsunuzdur. Bu cümle 4 yaşında bir kızın, ablasının öğretmenine kurduğu cümle. Olayı kısaca özetleyeyim size. "-Sana dondurma almamı ister misin? +İstemem. - Aaa yemek de yemek istemiyorsun! Hasta mı oldun sen birtanem? +Yemek yemek istiyorum. Dondurma istemiyorum. Onun içinde süt var. Süt istemiyorum. - Hay Allah! Çok severdin sen dondurmayı? Hmm çilekli süt alalım o zaman? +Ben çilekli süt istiyorum. İneğin sütünü istiyorum... Pipi sütü istemiyorum!" Evet yanlış tahmin etmediniz. Çocuk dedesi tarafından tecavüze uğruyor. İnsan donup kalıyor. İster kitabı okurken isterse de o çocukları düşünürken bir şey yapamıyorsun. Elinden hiçbir şey gelmiyor sadece okuyorsun. Okuduğun halde donup kalıyorsun. Peki o çocuklar, bunu yaşayanlar neler yaptı diyorsun kendi kendine. İnsan en yakınına güvenmeyecekse kime güvenecek? Çocukları büyütürken yabancının yanına gitmeyin, yabancılardan çikolata almayın, onlardan uzak durun diyoruz. Ama bu kitapta bir amca kendi yeğenine çikolata vereceğim diyerek istismarda bulunuyor. Babalar, abiler, kardeşler(!)... Kitabı okumak benim için hiç kolay olmadı. Bu boyutta kitapları genelde iki üç güne bitiriyordum ama bu kitap 1 hafta sürdü. Devam edemiyordum yarım bırakıp biraz kafamı toparlamaya çalışıyordum. Kitap Büşra'nın konuşması ile başlıyor sonra bir mağdurun veda mektubu ile devam ediyor. Sonra da Büşra'nın şehirlerde mağdurlarla, psikologlarla, öğretmenlerle, avukatlarla yaptığı görüşmeler. En sondaysa anket çalışması. Emek kokan bir kitap. Kitabın sonunda bir mağdur "anlatayım da başkaları bunu yaşamazsın" dedi. İşte bunun için verilen bir emek var. Neden çocukları seçiyorlar peki? Çünkü çocuklar konuşamaz zannediyorlar. Kimseye söyleyemez, daha küçük koruyamaz kendini. Ama zannediyorlar! İşte burada yanılıyorlar. Neden çocukları seçiyorlar? Çünkü ifşa olmaktan korkuyorlar. Utanmıyorlar. Doğru. Çünkü bunu yapan şerefsizlerde utanacak yüz yok. Ama ifşa edilmekten korkuyorlar. Büşra'nın bir konuşmasını dinledim. Büşra'ya hadım etmek gerek diyorlarmış. Büşra da hadım değil ifşa etmek gerek diyordu. Ve gayet haklı. Bunları ifşa, çocuklarınızı inşa edin! Fark ettiğim tek şey her şeyin çocukta başlayıp, çocukta bittiği. Bu mağdurların da, sanıkların da birer hikayesi var. Çocuklarınıza sevgi verin. Çocuklarınızı şiddet yerine sevgi ile büyütün. Onlar birer ağaç ve sevgi ile sulanmayan ağaç kökleriyle bütün ormanı yok ediyor. Diyarbakırda töreye kurban giderek kardeşi tarafından öldürülen Güldünya'dan da bahsediyor... https://youtu.be/q4APkL3SVTQ