Raf Yorumu: Gemi (@beyazzz)

Böyle filmlere bayılıyorum, bittikten sonra asıl başlıyor insanı düşündürüp şüpheye götürüyor, benim kendi kararım dediğinden ne kadar emin olabilirsin, sen olsaydın ne yapardin, çoğunluğuk kararımızda ne kadar etkili oluyor diye diye bittikten sonra sorgulama başlıyor. Filmi izlemeye afişteki Mars Mikkelsen'…devamıBöyle filmlere bayılıyorum, bittikten sonra asıl başlıyor insanı düşündürüp şüpheye götürüyor, benim kendi kararım dediğinden ne kadar emin olabilirsin, sen olsaydın ne yapardin, çoğunluğuk kararımızda ne kadar etkili oluyor diye diye bittikten sonra sorgulama başlıyor. Filmi izlemeye afişteki Mars Mikkelsen' in bakışları etkili oldu. O kadar derin, sözcüklerin anlatmak istediğinden daha anlamlı bakışları. Rolü oynamamış yaşamış resmen. Filmin başı ve sonu çok iyi, verdiği duyguyla filmden hiç kopmadım, insanı rahatsız eden duygu canlı tutuyor seni, ilgiyle ne olacağını bekliyorsun. Ve müzikleri nasıl duyguyu daha da hissettirdi. Konuya gelirsek bir insanın haksızlığa uğraması (Lucas) ve yaşadığı toplumdaki insanların kesin olmadan onun hakkında hüküm vermeleri ona psikolojik ve fiziksel şiddet gösterme olayları yaşanıyor. Evet çocuklar olunca hassas bir konu oluyor ama burada kaç zamandır tanıdığın, arkadaş dediğin insanlar tarafından bir kere olsun dinlenmeden, anlamadan linç etmek insan için yaralayıcı oluyor. Film kışkırtıcı ve rahatsız edici çünkü izleyici olmasaydık ve gerçeği bilmeseydik acaba Lucas'a ne kadar hak verirdik. Önceliğim çocuğun söyledikleri olurdu ama orada olsaydım bir kere de olsa olaylar hakkında sorgulama yapabilmiş olmayı bekliyorum kendimden. Aklıma Asch'in uyum deneyi geldi. Insanlar emin oldukları bir konuda bile eğer çoğunluk fazlaysa çocukluğa uyma davranışı gösterir. Çoğunlukta düşünsellik, sorgulama azalır ve duygusallık artar. Bir insan hayatı söz konusu iken emin olmadan nasıl çoğunluğun dedigini kabul eder insan, film zaten bunu sorgulatiyor şüpheye götürüyor seni, ne kadar da meyilliyiz birini suçlamayı, hakkında hüküm vermeye. Çocuğa sinir olmadım değil, 1 yıl sonra olanlar beni daha sinir etti. Market çalışanlara ayrı sinir oldum. En çok etkilendiğim oğlu babası için yardım isterken olanlar ve unutulmayan " onu içeri alalım, üşümüş" izlerken yaşamış gibi oldum.