Raf Yorumu: Hilal Ocak (@boynugiyotinde)

Tek cümle ile tanım yapacak olsam "Gelmiş geçmiş en mükemmel öğretmen." derdim. Ama anlamadığım birkaç şey var, mesela notları düşük olan öğrenciler E sınıfına gidiyor. E sınıfı ayrı bir kampüste okuyor ama E sınıfı olarak sadece 3. Sınıflar var. Bir…devamıTek cümle ile tanım yapacak olsam "Gelmiş geçmiş en mükemmel öğretmen." derdim. Ama anlamadığım birkaç şey var, mesela notları düşük olan öğrenciler E sınıfına gidiyor. E sınıfı ayrı bir kampüste okuyor ama E sınıfı olarak sadece 3. Sınıflar var. Bir de sanki okulda 1 ve 2. sınıflar yok gibi sadece bir okulda 3. Sınıflar varmış gibi, gözden kaçmış ufak bir detay olmuş bu. Ve aynı şekilde ufak bir detay, ayın bütün dünyada hilal şeklinde gözüküyor olması mümkün değil. Kısa sorunu ortaya serdiğime göre beğendiğim yere geçebilirim. Her karakterin kendine ait bir özelliği vardı ve en sevdiğim şey tek öne çıkan birinin olmamasıydı, hepsi farklı şeyde iyiydi ve hepsi yeri geldiğinde öne çıkıyordu. Karakter açısından çok iyi düşünülmüştü ve son bölüme kadar karakterler hakkında yeni şeyler öğrenmeye devam ettik. Bir anda bir bölümde karakter tanımlaması yapabildiğimiz, "Bu aslında böyle biri!" şeklinde anında saptama yapılan bir seri değildi. Her bölüm ekstra şeyler ekleniyor, adım adım kazı kazandaki gibi bir bölme açılıyordu, bunu çok sevdim! Aynı şekilde seriye de bir anda ısınmadım, daha önce izlemiştim ve iki bölüm izledikten sonra bırakmıştım. Ardından seriyi yarım bırakmamak için iki sene sonra izlemeye çalıştım. Ama 10. bölümü geçtikten sonra ard arda 6 bölüm izleyince dedim, "Ben çoktan bağımlı olmuşum." Bir de! Gerilim olsun diye bazı yerlere 10 notalık bir melodi koymuşlar, o melodiye bayılıyorum! Karakterleri yavaş yavaş tanıyoruz, gidişatı yavaş yavaş öğreniyoruz ve animeyi yavaş yavaş seviyoruz. 2. Sezona başlarken, sonunu tahmin ettiğim için ilk bölümü açmaya korkmuştum. Geleceği tahmin etmek bile beni hüzünlendiriyordu. Nede olsa gözlerimizin önünde büyüdüler ve geliştiler, her birinizi çok seviyorum. 2. Sezonun ortalarında, Koro Sensei'nin hikayesini anlatmasından sonra içimde bir umut oluştu ve bu umut uzun süre canlılığını korudu. O kadar güzeldi ki, göz yaşlarım sel oldu. Öğretmenleri son ana kadar onları düşündü, sürekli onlar için uğraştı ve onlarda bütün sevgileri ile, yüreklerini ortaya koyarak öğretmenlerinin son isteğini gerçekleştirdiler. Bölümler ilerledikçe sona yaklaşmıştım ama hiç son gibi gelmiyordu. Hem güldürdü, hem ağlattı bir sürü duygu yaşattı bana, teşekkür ederim ve seni unutmayacağım Koro Sensei. "Öğretmenimiz ayın yüzde 70'ini buharlaştırdı. Gelecek Mart ayında Dünya'yı yok edeceğini söylüyor. Bir nedenden ötürü bu yaratık öğretmenimiz olmak istedi. Savunma bakanı bize bir görev verdi, gelecek Mart ayına kadar onu öldürmemizi söyledi. Ödül 10 milyar yen!" "Öldürülemeyen, korosenai demektir. Bu yüzden adı Koro Sensei: Öldürülemeyen Öğretmen." "Hayranlık duyduğumuz insanları takip ediyoruz ve reddettiklerimizi de geride bırakıyoruz. Muhtemelen büyümek de sürekli bunu yapmaktan ibaret." "Sonuncu sınıf, E sınıfı, suikast sınıfı. Bizler katiliz ve hedefimiz de öğretmenimiz."