Raf Yorumu: alper caner (@alperc)

Spoiler içeriyor Bu filmi izleyen kişi atları seviyorsa, atlara aşık olur; atlara aşıksa vay haline... Film birinci dünya savaşının öncesinde başlıyor. Kahramanımız Albert; ingiliz, çiftçi bir ailenin oğludur. Bir gün Ted(Albert'in babası) saban sürmesi için bir at almak ister ve at pazarına…devamıBu filmi izleyen kişi atları seviyorsa, atlara aşık olur; atlara aşıksa vay haline... Film birinci dünya savaşının öncesinde başlıyor. Kahramanımız Albert; ingiliz, çiftçi bir ailenin oğludur. Bir gün Ted(Albert'in babası) saban sürmesi için bir at almak ister ve at pazarına gider. Kendisini çoğunlukla içerken gördüğümüz Ted açık artırma sırasında heyecana kapılır ve saban süremeyecek kadar küçük bir tayı çok yüksek fiyattan alır ve hikaye başlar. İncelemeye geçmeden önce şuna değinmek istiyorum oyuncu seçimleri güzel yapılmış. Gel gelelim oyunculukları en çok parlayan iki karakterimiz Joey(başrol at) ve bir kaz. Kazın olduğu sahneler nefes alma ve güldürü sahnesi olarak karşımıza çıkarken Joey filmi kahramanımız Albert ile paylaşıyor. Ted'e içimi dökmeden devam etmeyeyim yazıma. Yahu be adam, sen bi hata yaptın yanlış atı çok yüksek fiyattan aldın. Lyons geldi senden borcunu istedi, vermezsen çiftliği ve atı alırım dedi. Bu yüzden kedere boğulup, ahıra gidip atı vurmaya çalışmak niye. İncelemeye geçebiliriz artık. Öncelikle birinci dünya savaşı gibi bir konuda her iki tarafın da hem sıradan asker ve subaylarını, hem de savaştan etkilenen vatandaşlarını göstermesi hoş olmuş. Olaya tek pencereden bakmamak bence güzel. Ayrıca yine savaşı bir savaş hayvanının gözünden de görüyoruz, ki bu da bazı etkileyici sahnelere sebep olmuş. Örneğin ağır topları çeken atlardan birisi dayanamayıp devrildiğinde ve komutan kafasına sıktığında diğer bütün atların aynı anda irkilmesi çok güzel bi sahneydi. Şimdiden uyarayım bir savaş filmi olsa da daha çok çocuklara hitap ediyor. Dolayısıyla polyanna'cılık içeren sahneler de bir hayli mevcut. Aile filmi diyebiliriz bu filme, ama ne kadar toz pembe de olsa, bir "Savaş Atının" savaşı bi kaç dakikalığına durdurduğu sahne sıcak duygular hissettirmişti bana. Filme genel olarak baktığımızda klişe hikayeler içeren ve şeker, baharat ve iyi olan her şeyin birleşimi olan bu film savaş filminden çok dram filmidir bence, ona göre izlerseniz daha çok tatmin olabilirsiniz. Her yaştan aile üyesiyle de çekinmeden izleyebilirsiniz tabi ki.