Raf Yorumu: Saye (@saye)

saye 3 years ago

Seks, tütün, kostüm ve diksiyon abartısı, kalitesinden bir hayli fazla olan ve buram buram Avrupa özentiliği kokan bir yapıt eleştirisi ile karşınızdayım. Ülkedeki siyasi durumların baskısı altında ayakta kalmaya çalışan bir projektörün hikayesi klasik bir perspektiften anlatılıyor. Dizide beni şaşırtan…devamıSeks, tütün, kostüm ve diksiyon abartısı, kalitesinden bir hayli fazla olan ve buram buram Avrupa özentiliği kokan bir yapıt eleştirisi ile karşınızdayım. Ülkedeki siyasi durumların baskısı altında ayakta kalmaya çalışan bir projektörün hikayesi klasik bir perspektiften anlatılıyor. Dizide beni şaşırtan hiç bir şey olmadı. Sağcı solcu diye ayrıştırılan bu canım ülkemin saf insanlarının kendi elleri ile birbirlerinin boyunlarını sıkmasını sanki bugün yaşamıyormuşum gibi tekrar görmek beni pek keyiflendirmedi. Artık film sektörünün birbirini kabullenebilen Türk insanlarının filmini olgunluk ile çekmesinin vaktinin çoktandır geldiğini düşünüyorum. O zamanın alışılmış aşk meşk konuları içeren sinemanın bu zamanlarda hala süre gelmesi gerçeği de beni kahretti. Geçmişin değilde biraz geleceğin sinemasını yapmaya çalışsak daha nitelikli bir milli sinema görebilirdik diye düşünüyorum. Kalite nedir? Bir arkadaşımla yaptığım konuşmada 'eğer bir dizinin ve ya filmin belli bir izleyicisi varsa bu o yapıtın, o kitle tarafından kaliteli görüldüğü anlamına gelir, yani kalite özneldir.' fikrini benimle istişare etti. Nitekim toplumsal olarak değerlendirildiğinde haklılık payı olan bir fikir fakat kitlelerin yapısı değişebilir. Bazı kitleler önüne küflü yemek konulursa da yer bazı kitleler alabiliyorsam neden daha iyisini yemeyeyim der. Her insan kaliteli yapımdan anlamak zorunda değildir ama anlayanlar olarak bir mesuliyetimiz olduğu kanaatindeyim. Yeni nesiller medya ile büyüyorken sağcı solcu - faşist anarşist - kadına şiddet - cinsel ayrımcılık gibi mevzuların sürekli ortaya konulması ile büyümemeliler. Geleceğe odaklı modern, çağdaş ve saygılı bireyler olmalılar. Çocuklar filimleri iyi kötü diye ayıramaz sadece örnek alırlar onlar için bu durumları normalleştirmemek adına bu tip kötü meseleleri, utanç meselelerini göze sokmamalıyız. Peki bunların yanlış olduğunun farkında olan bizler susacak mıyız? Asla! Fakat artık anlam vermeyen bağırışlardan ziyade daha stratejik ilerlememiz lazım diye düşünüyorum. Gelecek nesil öyle filimler izlesin ki bir gerici bir gün bir insanı, dini ya da fikri tutumu için aşağıladığında hayret etsin ve mani olsun, bu çok normal bir durum diyerek göz ardı etmesin. Nitekim hepimiz biliyoruz ki bugünün çocukları yarının geleceğidir.