Metin Akpınar’ın belgeselini hayranlıkla izledim. Özellikle dönemin siyasilerinin kendilerini eleştiren oyunlara gelmeleri ve kendilerine gülmelerine o kadar imrendim ki. Kabare tiyatrosunun hem geçmişe hem döneme hem geleceğe hitap edebilmesi insanın içini burkuyor. Belgeselin tek eksiği sanırım Zeki Alaska’nın yokluğu.
