📍Tek oturuşta izleyebileceğiniz bir dizi. O kadar akıcıydı ki tüm bölümleri soluksuz izledim. Her bölüm de bir oyun oynanıyor ve her karakteri bu oyunlarda tanıyoruz ve gerçek yüzleri oyunlar zorlaştıkça bir bir ortaya çıkıyor. Heyecanı bir an azalmadı fakat son…devamı📍Tek oturuşta izleyebileceğiniz bir dizi. O kadar akıcıydı ki tüm bölümleri soluksuz izledim. Her bölüm de bir oyun oynanıyor ve her karakteri bu oyunlarda tanıyoruz ve gerçek yüzleri oyunlar zorlaştıkça bir bir ortaya çıkıyor. Heyecanı bir an azalmadı fakat son bölümde oyunun başındaki kişiyi daha farklı biri bekledim. Bu çok basit olmuş. En beğendiğim oyun halat çekme ve kırılan cama basma oyunuydu. Bir de Alice in Borderland dizisini oyun yönünden andırsa da bu dizi daha mantıklı ilerledi ve sonunu güzel bağladı. Diziyi genel olarak beğendim ve bu tarz konulu dizi/filmleri de sevdiğimden izlerken ayrı bir keyif aldım. Sizde oyun temalı dizileri seviyorsanız tavsiye ederim.
2. Sezon yorumum;
📍Dün bir oturuşta Squid Game dizisinin 2. sezonunu izledim. Başlangıç çok heyecanlıydı, ama sonlara doğru biraz kayboldu gibi hissettim. Özellikle finali yoktu, yani sezonun sonunda büyük bir kapanış falan bekliyordum ama öyle bir şey yoktu. Sanki bir şeyler yarım kalmış gibi hissettim, tam bitmeden 3. sezona geçeceğiz gibi.
Bu sezon, 1. sezondaki gibi etkileyici ve duygusal değildi. Yine her bölüm sonunda 'Şimdi ne olacak?' diye merak ettim, ama karakterlere pek bağlanamadım. Çünkü bu sezon herkesin geçmişini ve hikayesini yeterince görmedik. Hani 1. sezonda o karakterlerin acılarını hissetmek, onlarla empati kurmak çok daha kolaydı, ama bu sezonda o duyguyu hiç hissetmedim. Her şey çok hızlı geçti, sanki aceleyle bir şeyler yapılmış gibiydi.
Bir de aradan 3 yıl geçti, dolayısıyla diziye tam adapte olmakta zorlandım. İlk sezondaki olayları hatırlamak biraz zaman aldı. İlk sezonda hep ‘Ben olsam ne yapardım?’ diye düşünüyordum, ama bu sezon daha çok dışarıdan izleyici gibi hissettirdi.
Bu sezonun kapitalizm eleştirisi de bir tık zayıftı bence. 1. sezondaki oyunlar, çocukluğumu hatırlatırken aynı zamanda sistemin acımasız yüzünü hissettiriyordu. Bu sezon ise oyunlardan çok politik ve stratejik hamleler ön plandaydı, bu da tempoyu düşürdü.
İlk sezondaki oyunlar daha çok karakterlerin içsel mücadelesini gösteriyordu, o yüzden o duyguyu o kadar hissettik ki. Bu sezon, oyunlar daha çok psikolojik yönlerden ilerledi ama karakterlerin iç dünyasına dair pek bir şey göremedik, bu da bağ kurmayı zorlaştırdı.
3 yıl bekledikten sonra daha çarpıcı ve güçlü bir sezon bekliyordum. Ama 2. sezon, beklentilerimi tam anlamıyla karşılamadı. Bu kadar uzun bir ara verilmesine rağmen bazı sahneler aceleye getirilmiş gibiydi. Daha uzun ve detaylı bir sezon beklerdim, bu kadar hızlandırılmış gibi hissettirmezdi.Yine de 3. sezon ne olur bilemiyorum, belki eksikleri toparlarlar.