Raf Yorumu: woviesact (@woviesact)

🗝️Katıldığım çeşitli sinema etkinliklerinde, her seferinde bu konuya değinmeye ve dile getirmeye çalışıyorum. Yeni yüzyıl sineması izleyiciyi kurgusal anlamda cezbetmesi gerekiyor. Kaba tabirle bu yeni dönemde vizyona giren filmlere baktığımda büyük açlık çektiklerini düşünüyorum. Festival yapımı havasını kattığı için bu…devamı🗝️Katıldığım çeşitli sinema etkinliklerinde, her seferinde bu konuya değinmeye ve dile getirmeye çalışıyorum. Yeni yüzyıl sineması izleyiciyi kurgusal anlamda cezbetmesi gerekiyor. Kaba tabirle bu yeni dönemde vizyona giren filmlere baktığımda büyük açlık çektiklerini düşünüyorum. Festival yapımı havasını kattığı için bu eksikliği gözlemlemek benim için daha kolay oldu. Bazı ya kabataslak yazılan senaryolar hakkında tek bir sahnesinden dolayı beğenilen filmler ya da metinleri özenle yazılan, tonlarca makale, veri kaynaklarıyla oluşturulan ve bol derin hesaplamaların geçtiği bir senaryoya tek bir sahnesine muhtaç gözüyle beğenilmeyen filmler de mevcuttur. Abartıya kaçmış olmam tartışılabilir fakat bu filmin ikinci örnekten nasibini aldığı ortada. Sadece bu yapıma değil bu seneki izlediğim çoğu filmlere bu örneği yakıştırabilirim aslında. 🗝️ Ingmar Bergman filmlerine bugüne kadar hep yabancı durdum. Nedenini ben de bilmiyorum. Yalnız kendi toplumunun huzurunda ters kimliğini geliştirdiğini ve hayatını ilk kez okuduğumda bir hayli etkilendiğimi söyleyebilirim. Dolayısıyla bu filmi bana izlettirmeyi başaran bizzat kendisidir. 🗝️ Serinlik katan ve duruluk hissettiren taptaze güzel bir senaryo aslında. Özellikle birden fazla katmanlı hikayelerini düş gücüleri ile karakter psikolojilerini birbirlerine evriltmelerini çok sevdim. Nasıl olduysa diyaloglar başlı başına filme bela olmuş galiba. Keşke ya diyalog sürelerini biraz daha artırsalardı ya da karakterlerin aksiyonlarıyla diyalog sahnelerini daraltsalardı. Ne olursa olsun yabancı beldeye yerleşen veya seyahat etmeye gelenlere rehberlik edilmediği açılıştan, ülkenin geçmişten gelen siyasi duruşunu, halkın üzerinde bir nebze empati geliştirmemizi sağlaması oldukça şaşırtıcıydı. 🗝️Ciddi anlamda başarılı bir senaryo ve beklenen ritmi tutturamayan Bergman Island. Yalnızca kadınların üzerinden hikayeyi ilerleterek bir süre sonra bağnazlığa kaçtıkları da söylenilebilir. Diğer erkek karakterlerin gösterdikleri duygu değişimleri yeterince yansıtalmaması da önemli bir eksiklik. Neyse ki bazı yakınlaşmalarda birbirlerine uyum sağlayan iki çiftin halihazırda mantıksal çerçevede buna elverişli senaryonun varlığı filmi kurtarıyor diyebiliriz. Chris 'in, ilk günden yöreye karşı yabancılık çekmesi ve ilk günde yaşadığı talihsizlik ana sorun olarak kabul ediliyor. Bundan sonrasında ise Bergman' ın büyüleyici hikayeleri daha fazla önem kazanmaya başlıyor. İkinci hikaye belki de yansıtılmasaydı; hem ikili çiftler hakkında hem de İsveç toplumunun kalenderliğe meyilli olmaları üzerine konuşamazdık. 🗝️55/100