Raf Yorumu: _esmaa (@

Martin'in hayata nasıl sıkı sıkı tutunduğuna hayranlıkla bakıyorken sonlarda hayattan doyduğunu gördüm. Amacı olmayan insanların ölüme mahkûm olduğunu gösteren bir kitap. Martin'in çabası mükemmeldi, hiç kimse ona inanmıyorken çabaladı ve artık başarmasının bir anlam ifade etmediği zaman başardı. Kitapta altını…devamıMartin'in hayata nasıl sıkı sıkı tutunduğuna hayranlıkla bakıyorken sonlarda hayattan doyduğunu gördüm. Amacı olmayan insanların ölüme mahkûm olduğunu gösteren bir kitap. Martin'in çabası mükemmeldi, hiç kimse ona inanmıyorken çabaladı ve artık başarmasının bir anlam ifade etmediği zaman başardı. Kitapta altını çizgiğim bazı yerler: ~Teselliyi şiirde buldu ve çok şiir okudu; daha çok basit ve anlaşılır şiirleri beğeniyordu. Güzelliği seviyordu ve güzelliği şiirde buldu. Müzik gibi şiir de onu derinlemesine etkiliyor ve kendisi farkında olmasa da, gelecek ağır çalışma için zihnini hazırlıyordu. Zihninin sayfaları boştu ve şiirleri çaba göstermesine gerek kalmaksızın anladıkça, o dizeleri yüksek sesle okuyarak müzikalitelerini ve güzelliklerini iyice ortaya sermekten büyük keyif almaya başladı. ~Bir hafta önce okumuş olsaydı, üstünde hiç durmadan geçip gideceği bir dize vardı: “Tanrı’nın çılgın âşığı bir buseye feda eder hayatını”; o dize her zamankinden daha ısrarla yankılanıyordu aklında. ~...şu andaki çürümüş mantıksız düzen sonsuza dek süremez. ~Kölelerden oluşan hiçbir devlet sonsuza kadar yaşayamaz. ~Dünyanın güçlülere ait olmasında şaşacak bir şey yoktu. Köleler, kendi köleliklerine saplantıyla bağlıydı. İş, önünde secde edip tapındıkları altın putuydu onların. ~Gelecek konusunda endişelenmiyordu. Geleceğin ona neler getireceğini kısa süre içinde görecekti zaten. Gelecek ne getirirse getirsin, onun için önemli değildi. Zaten görünüşe göre artık hiçbir şey önemli değildi. ~Yıldızlara varmak üzere yola çıkmış ama salgın hastalık saçan bir bataklığa inmişti. ~Vücudun değil, kafan hasta. Düşünce makinende arıza var. ~Bir şeyler uçup gitmiş benden. Hayattan hiç korkmamışımdır, ama bir gün hayata doyabileceğimi hiç hayal etmemiştim. Hayat beni o kadar doyurmuş ki hiçbir şeye arzu duymuyorum. ~Düşünceleri çok uzaklardaydı; o kadar uzaktaydı ki düşündüğünün bile pek farkında değildi. ~Fiziksel bir sorunu yoktu. Arızalanan şey, “düşünme makinesiydi”... ~Ölü adam hiçbir zaman dirilmez.