Raf Yorumu: N. (@merlinnn)

Zombi filmlerini hep çok sevmişimdir. Çünkü ekstrem koşullar altına insanların nasıl değiştiğini yani karakter dönüşümlerini net bir şekilde görebiliyoruz. Ayrıca "Ben olsam bu durum karşısında ne yapardım?" sorusunu film boyunca kendimize sorduğumuz için filmin içine daha kolay girebiliyoruz. Filme gelecek…devamıZombi filmlerini hep çok sevmişimdir. Çünkü ekstrem koşullar altına insanların nasıl değiştiğini yani karakter dönüşümlerini net bir şekilde görebiliyoruz. Ayrıca "Ben olsam bu durum karşısında ne yapardım?" sorusunu film boyunca kendimize sorduğumuz için filmin içine daha kolay girebiliyoruz. Filme gelecek olursak ; Film sabah Oh Joon- woo adlı teknoloji delisi bir gencin uyanmasıyla birden başlıyor. Etrafta birden insanlar kaçmaya ve ayrıca birbirlerine saldırmaya başlıyor. (Filmde zombi kelimesi kullanılmıyor.) Enfekte olan insan sayısı gittikçe artarken, ana karakterimiz evde tek başına hayat mücadelesi vermeye başlıyor. Tabii ki hayatta kalmak ve sesini duyurmak için teknolojiden faydalanmaya çalışıyor ama o da bir yere kadar. Çünkü ne kadar teknolojik olarak donanımlı olursan ol bir yerden sonra normal bir insanın yerini hiçbir şey tutamaz oluyor. Ve karşı apartmanda bir kızla tanışınca Kim Yu-Bin) işler değişiyor. Öncelikle filmde çok eksik noktalar var. Özellikle insanlar virüs mutasyonuyla enfekte oluyor ama bu nasıl bir virüs? İnsanlara nasıl bulaştı? Filmde enfekte olan insanlar için görme, işitme ve koku yönünden gelişmemiş diyor ama en ufak sesi bile algılayıp topluca karakterlerimizin peşine düşüyorlar. Ve çok hızlılar. Maraton koştursan soluksuz koşarlar. :) Oh Joon-woo kendini korumak için buzdolabını kapının önüne itiyor ama arada mesafe var ve herhangi bir kablo da gözükmemesine rağmen buzdolabı çalışır vaziyette. İçinin ve üstünün ışıkları yanıyor. Diğer esas kızımız hakkında da hiçbir bilgi yok. Ailesi vb. gibi. Ama birkaç güzel sahnesi vardı. Özelikle sonlara doğru bir sahne dikkat gerektiriyordu. Sonuç olarak bu filmden : Teknoloji yaralıdır ama asla reel bir insanın yerini tutamaz. Ailelerimizle zamanımız varken bolca vakit geçirmeliyiz. Çünkü bir sabah uyandığımızda her şey için çok geç olabilir.