Raf Yorumu: . (@ptrl)

ptrl 3 years ago

Kitap güzel. Bazı betimlemeler isyan ettirecek duruma getiriyor. Yine de bitince iyi ki okumuşum diyorsunuz çünkü gerçekten kaliteli bi eser. Değer yargılarınız hakkında düşünmenizi sağlıyor. Bunu temellendirerek felsefi diyaloglarla ve kasmadan yaptığı için okumakta zorlanmıyorsunuz. Birkaç saatimi aldı kitabı bitirmek.…devamıKitap güzel. Bazı betimlemeler isyan ettirecek duruma getiriyor. Yine de bitince iyi ki okumuşum diyorsunuz çünkü gerçekten kaliteli bi eser. Değer yargılarınız hakkında düşünmenizi sağlıyor. Bunu temellendirerek felsefi diyaloglarla ve kasmadan yaptığı için okumakta zorlanmıyorsunuz. Birkaç saatimi aldı kitabı bitirmek. Ve bittikten sonra altını çizdiğim cümlelerin bir daha üstünden geçtim. Çünkü değerdi. Karakterler olaylar çok yoğun değil.Belli bir mesaj verilmek istenmiş ve etkileyici de olmuş. Günahlarımız ve tercihlerimiz silinip gitmiyor yaşamlarımızdan. Geçmişi, geleceği, ruhumuzu, insanliğimizi değiştiriyor. O yüzden dikkatli yaşamak zorundayız. Bunu herkes fark ediyor ama çirkinlikler yavaş yavaş biriktiği için umursamayabiliyoruz. Bu kitabı okuduktan sonra kendi portrenize bakarak yaşayacaksınız. * "İnsanın etkileme gücünü böyle kullanabilmesinde içine çeken bir yan vardı, başka hiçbir çalışma bununla boy ölçüşemezdi. Kişinin ruhunu bambaşka ve güzel biçime aktarıp bir süreliğine orada yaşatması, bunun yanına gençlik ve coşkunun müziğinin eklenmesi, kendi karakterini davranış kalıplarını ele gelmez bir sıvı misali sanki büyülü bir koku gibi bir başkasına vermesi. Bunda gurur duyulacak bir öz vardi... Belki çağımız gibi sınırlarla çevrili, ham bir dönemde, hazları kaba şehvet, amaçları kaba bayağiliktan ibaret bir çağda, elimizde kalan tek gurur kaynağı..." * Üzerimizde en çok etkili duygular, kaynakları hakkında kendi kendimizi kandırdığımız duygulardır. * Çoğu zaman başkalarını incelediğimizi sanarken aslında kendimizi inceliyorduk. * " Yaşam boyunca başımızdan hepi topu tek bir yüce deneyim geçebilir, yaşamın sırrı da bu deneyimi yapabildiğimizce çoğaltabilmektir. - İnsanı yaralasa bile mi Harry? Lord Henry, "Özellikle yaraladığı zaman." * Aşık olmak insanın kendi kendini aşmasıdır. * Yüzeydeki hüzünler, derinlikten yoksun aşklar daha uzun yaşarlar. Büyük üzüntüler ve büyük aşklar, kendi büyüklüklerinde boğulurlar. * "Sevgili Gladys, her yol aynı noktaya çıkar. O da neymiş? "Hayal kırıklığı." * Ceza, kişiyi arındırayabiliyordu. Insanın adil bir Tanrı'ya ettiği dua, " Günahlarımızı bağışla!" değil, "Kusurlarımız için cezanı çabuk yolla! " olmalıydı.