Raf Yorumu: woviesact (@woviesact)

🗝️Harika senaryoya sahip bir dönem filmini çok ucuza mal ettirmeyi başaran Paul Thomas Anderson 'a yakışmadı. Ama bu karakterlerine kadar şahane yazılmış bir senaryonun nasıl ilerletildiğine ve sahnede bunun nasıl şekilde temize çekildiğine ise değinilecek ve konuşulacak hiçbir şeyin olmadığını…devamı🗝️Harika senaryoya sahip bir dönem filmini çok ucuza mal ettirmeyi başaran Paul Thomas Anderson 'a yakışmadı. Ama bu karakterlerine kadar şahane yazılmış bir senaryonun nasıl ilerletildiğine ve sahnede bunun nasıl şekilde temize çekildiğine ise değinilecek ve konuşulacak hiçbir şeyin olmadığını düşünüyorum. Gerçekten başarılı bir film olsaydı, her şeyiyle derli toplu yorum yapabileceğimiz ve sahne sahne üzerine analizler yapmaya gerek kalmayan bir yapım seyretmiş olurduk. Anderson 'ın bu filmde katmaya çalıştığı duygular bariz bir şekilde ortada. İki baş karakter olduğu için bazı zamanlama hataları olabilir diye farz etmiştim fakat onda bile altından kalkabilmiş yönetmen. Teknik anlamda bütün beklentilerimi karşılayabildi. 🗝️Sırf öteki karakterlerin hakkı yenmesin diye bir sürü rollere azar azar replikler dağıtılmasına bağlamıyorum. Ben filmi beğenen veya beğenmeyen kesimlerden bu tarz ıvır zıvır şeyler işittim. Tek temel sorunumuz, 15 yaşındaki ve 25 yaşındaki iki aşığın bu hikayesi nereye bağlanabileceği. Oyunculukları genel olarak başarılı buldum. Aşk filmleri, samimiyet hissiyatını yansıtmaya çalışır. Seni bir şekilde ikna etmeyi, cezbetmeyi hiçbir yakışıksız ve absürt klişelere kaçmamayı hedefler. Kimse kusura bakmasın, bu film, ülke gündemini, gündelik sorunlarını daha çok yansıtılarak duygular yavaşça pişirilebilirdi. Hepsini geçtim. Her ne kadar severek dinlediğim müziklerden oluşsa da dış mekan seslerine ihtiyaç duymamakta niçin bu kadar ısrar etmişler anlam veremiyorum. Ya araya hafif tempolu blues müzikleri giriyor ve ya da Paul Thomas 'ın meşhur dayanağı olan "sessizlik" caddesinin ortasında buluyorsunuz. Bazı sahneler, çok gereksiz uzatılmış fakat geçişler için aynı şeyi söylemek mümkün değil. 🗝️Gerçekten Paul Thomas filmi seyretmeyi çok isterdim. Bu kadar hayal kırıklığına uğramamda en çok baş karakterlere sorumlu tutuyorum. Neyse ki mutlu ve yürekleri sıcak ısıtan bir akşam ışıklarında filmi bitiriyorlar. Geriye ne kavgalar kalıyor ne de küslük. Perspektif olarak daha iyi yansıtmalarını gönülden isterdim. Hastalıklı, ruh sağlığı tamamen yerinde olmayan elit-zengin tabakanın dönemin yeni jenerasyonlarına kirlenmiş fantezilerini aktararak bilmeden üzerlerinde derin bir öfke, öç ve intikam gereksinimlerine çağrı duymalarını veyahut ihtiyaç duymalarını mükemmel bir şekilde aktarıyor. Bende doğru hitap veya girizgah sanatını incelikli ve düzgün başlatarak nasıl toparlayacığını bilmeyen bir tedx konuşmacısını dinlemiş etkisini bıraktı. 🗝️52/100